ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

 

 

Πλησιάζει  φίλοι  μου το  Πάσχα , και  για  τους  μεγαλύτερους  έρχεται  στο νου  η  εικόνα  με τα  άσπρα  κρίνα του  Άι  Γιώργη , που  σκέπαζαν  το  παλιό  ,ας  νεκροταφείο . Η  φωτογραφία  είναι  βγαλμένη  το Πάσχα  του  1958 , τα  παιδάκια  είναι : Κατίνα  Ν. Ασημακοπούλου , Αποστόλης  Γ.Πέτρου και  η  Μαρία Γ.Πέτρου

**********

 

Καλημέρα  αδέρφια  Λιδορικιώτες 

Καλημέρα  στους  φίλους  - επισκέπτες  της  σελίδας  μας  που  καθημερινά  είναι  κοντά  μας ..

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΣΗΜΕΡΑ   29  ΜΑΡΤΙΟΥ   2015

Ανατολή Ήλιου: 07:13
Δύση Ήλιου: 19:46
Σελήνη 9 ημερών

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ. Χ.

1430

Οι δυνάμεις του Οθωμανού σουλτάνου Μουράτ Β' καταλαμβάνουν την πόλη της Θεσσαλονίκης.

1864

Η Αγγλία ανακοινώνει ότι παραχωρεί τα Επτάνησα στην Ελλάδα, ως προίκα στο νέο βασιλιά Γεώργιο Α'.

1896

Ο Σπύρος Λούης κόβει το νήμα στο Μαραθώνιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, με χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.

1969

Διεξάγεται ο 14ος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision στην Ισπανία. Στην πρώτη θέση ισοβαθμούν τέσσερα τραγούδια και παίρνουν όλα το πρώτο βραβείο. Είναι: «Un Jour, un enfant» (Μια μέρα, ένα παιδί), με ερμηνεύτρια τη Φρίντα Μποκαρά που εκπροσωπεί τη Γαλλία, «De Troubadour» (Ο Τροβαδούρος) με τη Λένι Κουρ που εκπροσωπεί την Ολλανδία, «Vivo Cantado» (Ζω για να τραγουδώ) με τη Σαλομέ που εκπροσωπεί την Ισπανία και «Boom Bang-a Bang» με τη Λούλου που εκπροσωπεί τη Μ. Βρετανία.

1999

Στην Άλφα Τράπεζα Πίστεως κατακυρώνεται η Ιονική Τράπεζα. Ο πρόεδρος της Τράπεζας Πίστεως, Γιάννης Κωστόπουλος, δηλώνει ότι με την αγορά της Ιονικής, ο όμιλος της Τράπεζας Πίστεως καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ενώ ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γιάννος Παπαντωνίου, εκφράζει την ικανοποίηση της κυβέρνησης για τη θετική έκβαση του διαγωνισμού, επισημαίνοντας ότι είναι η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που έγινε ποτέ στη χώρα.

2007

Λίγο πριν από την έναρξη του αγώνα βόλεϊγυναικών Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός για το Κύπελλο Ελλάδος, σκοτώνεται στην Παιανία από μαχαίρι ο 25χρονος Μιχάλης Φιλόπουλος, κατά τη διάρκεια επεισοδίων μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων σε προγραμματισμένο ραντεβού «θανάτου» για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Την επόμενη ημέρα, η πολιτεία θα αποφασίσει την αναβολή όλων των αγώνων των ομαδικών αθλημάτων για δύο εβδομάδες.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

μ. Χ.

1553

Βιτσέντζος Κορνάρος, κρητικός ποιητής. («Ερωτόκριτος», «Η Θυσία του Αβραάμ») (Θαν. 12/8/1613)

1870

Παύλος Μελάς, στρατιωτικός, από τους οργανωτές του Μακεδονικού Αγώνα. (Θαν. 13/10/1904)

1874

Ιωάννης Γεωργιάδης, καθηγητής της ιατρικής και χρυσός Ολυμπιονίκης της σπάθης στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. (Θαν. 17/5/1960)

ΘΑΝΑΤΟΙ

 

μ. Χ.

2005

Μίλτος Σαχτούρης, ένας από τους σημαντικότερους έλληνες ποιητές της μεταπολεμικής γενιάς. (Γεν. 29/7/1919)

Ανθολόγιο

2011

Ιάκωβος Καμπανέλλης, θεατρικός συγγραφέας. (Γεν. 2/12/1922)

2012

Γιάννης Μπανιάς, έλληνας πολιτικός της Αριστεράς.(Γεν. 27/9/1939)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2903#ixzz3VkTEPeiW

 

Η ιστορία της Θερινής Ώρας

23

Η θερινή ώρα (Day Time Saving ή Summer Time στα αγγλικά) είναι ένα μέτρο που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά τον 20ο αιώνα για την καλύτερη αξιοποίηση του ηλιακού φωτός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και τη συνακόλουθη εξοικονόμηση ενέργειας. Μετά την πετρελαϊκή κρίση των αρχών της δεκαετίας του ‘70 απόκτησε παγκόσμιο χαρακτήρα και εφαρμόστηκε και στη χώρα μας. Το μέτρο συνίσταται στην τοποθέτηση των ρολογιών κατά μία ώρα μπροστά συνήθως κατά το διάστημα ανάμεσα στην τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.

Η πρακτική αυτή προτάθηκε για πρώτη φορά από τον πολυπράγμονα Βενιαμίν Φραγκλίνο (1705-1790), έναν από τους Ιδρυτές - Πατέρες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το 1784, όταν υπηρετούσε ως πρεσβευτής στο Παρίσι, έβλεπε τους Παριζιάνους να ξυπνούν νωρίς για να κάνουν οικονομία στα κεριά και να αξιοποιούν καλύτερα το φως της ημέρας. Η ιδέα τού άρεσε και την πρότεινε στους συμπατριώτες του σε μία επιστολή του. Ήταν άλλωστε συμβατή με το δόγμα του «Το να κοιμάσαι νωρίς και να ξυπνά νωρίς, σε κάνει υγιή, πλούσιο και σοφό».

Η καθιέρωση της θερινής ώρας οφείλεται εν πολλοίς στις προσπάθειες του Νεοζηλανδού εντομολόγου Τζορτζ Βέρνον Χάντσον (1867-1946) και του άγγλου οικοδομικού επιχειρηματία Γουίλιαμ Γουίλετ (1856-1915). Το 1908 η πρόταση του Γουίλετ απορρίφθηκε από τη Βουλή των Κοινοτήτων, αλλά το 1916, μεσούντος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, υιοθετήθηκε από τις εμπόλεμες Γερμανία και Αυστροουγγαρία για να εξοικονομήσουν καύσιμα.

Στην Ελλάδα, η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά δοκιμαστικά το 1932, στο διάστημα από 6 Ιουλίου έως 1η Σεπτεμβρίου, κατά το οποίο τα ρολόγια τέθηκαν μία ώρα μπροστά. Εγκαταλείφθηκε, όμως, στη συνέχεια, για να επανέλθει το 1952 (1 Ιουλίου - 2 Νοεμβρίου), αλλά να εγκαταληφθεί εκ νέου, επειδή δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα στην εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με έκθεση της Ηλεκτρικής Εταιρείας Αθηνών - Πειραιώς (νυν ΔΕΗ). Η θερινή ώρα ήρθε για να μείνει στις 13 Απριλίου 1975, εν μέσω της Α΄ Πετρελαϊκής Κρίσης, και από τότε εφαρμόζεται συνεχώς μέχρι σήμερα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/914#ixzz3VkTRiaqv

 

Παύλος Μελάς
1870 – 1904

98

0

Έλληνας αξιωματικός του Στρατού, πρωτομάρτυρας και σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα.

Ο Παύλος Μελάς γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1870 στη Μασσαλία, όπου ο πατέρας του Μιχαήλ Μελάς (1833-1897) δραστηριοποιούταν ως έμπορος. Το 1886 εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων και εξήλθε ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού στις 8 Αυγούστου του 1891. Τον επόμενο χρόνο νυμφεύτηκε τη Ναταλία Δραγούμη (1872-1973), κόρη του τραπεζίτη και πολιτικού Στέφανου Δραγούμη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον στρατιωτικό Μιχαήλ Μελά (1894-1950) και τη χημικό Ζωή Μελά - Ιωαννίδη (1898-1996).

Υπήρξε δραστήριο μέλος της Εθνικής Εταιρείας, μιας μυστικής οργάνωσης, που είχε ως σκοπό την αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος και την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων με κάθε θυσία, και έπαιξε αρνητικό ρόλο στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Με την έκρηξη του πολέμου μάχεται στα μέτωπα της Θεσσαλίας, ως διοικητής ουλαμού της 2ης Πεδινής Πυροβολαρχίας. Είναι αισιόδοξος για την έκβασή του, ώστε γράφει στους γονείς του: «...Αν ο θεός μας βοηθήση ολίγον, σύντομα θα λάβετε γράμμα μου από την Θεσσαλονίκην. ΄Ώστε θάρρος, αγαπητοί μου γονείς, θάρρος και πεποίθησιν· διότι και αν φέρη ο διάβολος, να νικηθώμεν, θα νικηθώμεν παλικαρίσια...». Δέκα μέρες αργότερα, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τον απογοητεύει και τον αηδιάζει. «Οι ηλίθιοι που φωνάζουν εναντίον του (εννοεί τον διάδοχο Κωνσταντίνο) έπρεπε να είναι εις την Λάρισσαν την επαύριο, της ατίμου, ατίμου, ατίμου φυγής μας, δια να ιδούν την κατάστασιν του στρατού και ν’ αντιληφθούν αν ήτο δυνατόν να κάμη μαζί του ένα βήμα προς τα εμπρός...» γράφει εκ νέου στους γονείς του.

Στις αρχές του 20ου αιώνα τον απασχολεί έντονα η κατάσταση στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και τον ανησυχεί η δράση των κομιτατζήδων, που επιδιώκουν την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Τον επηρεάζει έντονα ο Μακεδόνας πεθερός του Στέφανος Δραγούμης, ενώ έχει πληροφόρηση από πρώτο χέρι από τον αδελφό της γυναίκας του Ίωνα Δραγούμη, που υπηρετεί ως υποπρόξενος στο Μοναστήρι (σημερινή Μπίτολα ΠΓΔΜ).

Τον Φεβρουάριο του 1904, μαζί με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους λογαχούς Αλέξανδρο Κοντούλη και Αναστάσιο Παπούλα και τον ανθυπολοχαγό Γεώργιο Κολοκοτρώνη, συμμετέχει σε μυστική αποστολή στη Μακεδονία με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας (Μίκης, από το όνομα του γιου του Μιχαήλ, που τον φωνάζουν χαϊδευτικά Μίκη και Ζέζας, από το όνομα της κόρης του Ζωής, που τη φωνάζουν χαϊδευτικά Ζέζα), κατόπιν εντολής της κυβέρνησης Θεοτόκη. Η ομάδα των τεσσάρων αξιωματικών, συνοδευόμενη από μακεδόνες αγωνιστές, δραστηριοποιήθηκε στη δυτική Μακεδονία, αλλά οι κινήσεις της έγιναν αντιληπτές από τους Τούρκους, οι οποίοι ζήτησαν από την ελληνική κυβέρνηση την ανάκλησή τους. Έτσι, ο Μελάς μαζί με τους τρεις άλλους αξιωματικούς επέστρεψαν στην Αθήνα στις 29 Μαρτίου.

Τον Ιούλιο, ενώ υπηρετούσε στη Σχολή Ευελπίδων, ζήτησε 20ήμερη άδεια και έκανε ένα δεύτερο ταξίδι στη Μακεδονία. Στο πλαστό διαβατήριό του αναγραφόταν το όνομα Πέτρος Δέδες και ως επάγγελμα δήλωνε ζωέμπορος. Μόλις έφθασε στην Κοζάνη συναντήθηκε με το ντόπιο ελληνικό στοιχείο και αποφασίστηκε η συγκρότηση ενόπλων σωμάτων με τη στρατολόγηση ανδρών από τις γύρω περιοχές και η ανάληψη άμεσης δράσης στη Δυτική Μακεδονία. Επέστρεψε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου γεμάτος αισιοδοξία για την έκβαση του Αγώνα.

Μετά από 15 ημέρες ζήτησε κι έλαβε τετράμηνη άδεια από το στράτευμα για να αναλάβει επίσημα την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή της Καστοριάς και του Μοναστηρίου, κατόπιν υπόδειξης του Μακεδονικού Κομιτάτου. Λίγο πριν από την αναχώρησή του εξομολογείτο στη γυναίκα του: «...Αισθάνομαι πολύ, ο δυστυχής, την ευτυχίαν που αφήνω· αισθάνομαι ότι μ’ όλον τον ανήσυχον και νευρικόν χαρακτήραν μου ο βίος ο οποίος μου αρμόζει περισσότερον είναι ο ήσυχος και ο οικογενειακός. Αλλ’ από τινος δεν ηξεύρω τι έπαθα· έγινα όργανον δυνάμεως πολύ μεγάλης, ως φαίνεται, αφού έχει την ισχύν να κατασιγάση όλα τ’ αλλα αισθήματά μου και να με ωθή διαρκώς προς την Μακεδονίαν». Και από τη Λάρισα συμπλήρωνε με νέο γράμμα προς την σύζυγό του, ωσάν να προαισθανόταν το τέλος του: «...Αναλαμβάνω αυτόν τον αγώνα με όλη μου την ψυχήν και με την ιδέαν, ότι είμαι υποχρεωμένος να τον αναλάβω. Είχα και εγώ την ακράδαντον πεποίθησιν, ότι δυνάμεθα να εργασθώμεν εν Μακεδονία και να σώσωμεν πολλά πράγματα. Έχων δε την πεποίθησιν ταύτην, έχω και υπέρτατον καθήκον να θυσιάσω το παν όπως πείσω την Κυβέρνησιν και την κοινήν γνώμην περί τούτου...».

Στις 28 Αυγούστου ο Καπετάν Μίκης Ζέζας διέβη τα σύνορα, συνοδευόμενος από αρκετούς Μακεδόνες, Λάκωνες και Κρήτες, και στα μέσα Σεπτεμβρίου στρατοπέδευσε στην περιοχή της Καστοριάς. Στις 13 Οκτωβρίου του 1904 εισήλθε στο χωριό Στάτιστα για να αναπαυτεί αυτός και οι άνδρες του. Όμως, ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής Μήτρος Βλάχος, προκειμένου να τον βγάλει από τη μέση, ειδοποίησε τις οθωμανικές αρχές. Επί τόπου κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό απόσπασμα, αποτελούμενο από 150 άνδρες και στη συμπλοκή που ακολούθησε, ο Παύλος Μελάς τραυματίστηκε σοβαρά στην οσφυϊκή χώρα και μετά από μισή ώρα άφησε την τελευταία του πνοή.

Το κεφάλι του αποκόπηκε από τους συμπολεμιστές του και τάφηκε στο ναό της Αγίας Παρασκευής στο Πισοδέρι. Το σώμα του παραδόθηκε από τις οθωμανικές αρχές στον μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό (Καραβαγγέλη) και τάφηκε στον βυζαντινό ναό των Ταξιαρχών στην Καστοριά, όπου αναπαύεται και η κάρά του από το 1950. Στον ίδιο ναό έχει ταφεί και η σύζυγός του Ναταλία, κατ’ επιθυμίαν της.

Ο θάνατος του Παύλου Μελά έγινε γνωστός στην Αθήνα στις 18 Οκτωβρίου και συγκλόνισε την κοινή γνώμη, λόγω του ακέραιου και αγνού χαρακτήρα του ανδρός, αλλά και του γνωστού ονόματος της οικογένειάς του, που είχε μεγάλους δεσμούς με τη Μακεδονία και την κοινωνία των Αθηνών. Η θυσία του σηματοδότησε την ουσιαστική έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, που κορυφώθηκε με τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Σχετικά

• Τη θυσία του Παύλου Μελά ύμνησε ο Κωστής Παλαμάς («Παύλος Μελάς») και η λαϊκή μούσα.
• Αναφορές στον Παύλο Μελά περιέχονται στο κλασικό παιδικό μυθιστόρημα της Πηνελόπη Δέλτα «Ο Μάγκας».
• Το χωριό Στάτιστα, όπου «έπεσε» ο Παύλος Μελάς φέρει σήμερα το όνομά του.
• Ο Δήμος Παύλου Μελά, προέκυψε από τη συνένωση των Δήμων Σταυρούπολης, Πολίχνης και Ευκαρπίας, στο πλαίσιο του προγράμματος «Καλλικράτης».

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/807#ixzz3VkTqfKr6

 

Ολυμπιακός Μαραθώνιος 1896

Μαραθώνιος 1896, στη μέση ο Βασιλάκος

 

Την πέμπτη ημέρα των Α' Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας δέσποζε το αγώνισμα του Μαραθωνίου, ένα αγώνισμα που είχε εισηγηθεί ο γάλλος φιλόλογος Μισέλ Μπρεάλ, σε ανάμνηση της διαδρομής του Φειδιππίδη μετά τη Μάχη του Μαραθώνα. Την Παρασκευή 29 Μαρτίου 1896 (10 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο), 17 αθλητές από πέντε χώρες παρατάχθηκαν στην αφετηρία στη γέφυρα του Μαραθώνα, για να διανύσουν τα 40 χιλιόμετρα της διαδρομής μέχρι τον τερματισμό στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου 100.000 κόσμου είχε συγκεντρωθεί για να αποθεώσει τους νικητές, πιστεύοντας ακράδαντα ότι κάποιος Έλληνας θα κόψει πρώτος το νήμα.

Άλλωστε, μόνο οι έλληνες αθλητές είχαν τρέξει μαραθώνιο και ο ούγγρος Κέλνερ μια φορά στη Βουδαπέστη. Οι υπόλοιποι τρεις ξένοι είχαν έλθει στην Αθήνα για την περιπέτεια και τη χαρά της συμμετοχής. Ο ιταλός Κάρλο Αϊρόλντι αποκλείστηκε από τον αγώνα, επειδή θεωρήθηκε επαγγελματίας. Όλοι στο Παναθηναϊκό Στάδιο στοιχημάτιζαν ότι νικητής θα ήταν ο έμπειρος Χαρίλαος Βασιλάκος ή ο Ιωάννης Λαυρέντης που είχε το ρεκόρ διαδρομής με 3 ώρες 11 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα. H απόσταση του Μαραθωνίου εκείνη την εποχή ήταν 40 χιλιόμετρα και όχι 42 χιλιόμετρα και 195 μέτρα, όπως είναι σήμερα και καθορίσθηκε από τη ΔΟΕ το 1908.

Την εκκίνηση έδωσε ακριβώς στις 2 το μεσημέρι με πιστολιά αφέτης, o ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος. Τους αθλητές ακολουθούσαν γιατροί, νοσοκόμες και κριτές πάνω σε ποδήλατα και ιππήλατες άμαξες. Ο γάλλος Αλμπέν Λερμιζιό ανέλαβε να οδηγήσει. Έχοντας άγνοια της χωμάτινης διαδρομής, έδωσε γρήγορο τέμπο στην κούρσα και μέχρι το Πικέρμι είχε ξεφύγει από τους υπόλοιπους κατά 2 χιλιόμετρα. Τον ακολουθούσαν ο αυστραλός Φλακ, ο αμερικανός Μπλέικ και ο ούγγρος Κέλνερ. Οι έλληνες αθλητές, γνωρίζοντας τις δύσκολες συνθήκες της διαδρομής, έτρεχαν έξυπνα και υπολογισμένα, μένοντας πίσω. Στο Πικέρμι, πρώτος από τον όμιλο των ελλήνων αθλητών έφθασε ο Λούης. Σταμάτησε για λίγο, ήπιε ένα ποτήρι κρασί και δήλωσε στους χωρικούς που τον επευφημούσαν ότι ένοιωθε σίγουρος για τη νίκη του.

Η στιγμή της άφιξης του Σπύρου Λούη

Μετά το Πικέρμι αρχίζουν οι μεγάλες ανηφόρες, που δυσκολεύουν ακόμη και σήμερα τους μαραθωνοδρόμους. Ο προπορευόμενος Λερμιζιό επιβράδυνε το βήμα του από την κούραση, το ίδιο και ο Κέλνερ, ενώ ο Μπλέικ εγκατέλειψε. Πάντως, ο γάλλος εξακολουθούσε να προηγείται και πέρασε πρώτος από το Χαρβάτι (σημερινή Παλλήνη), όπου οι χωρικοί του πρόσφεραν λουλούδια. Όμως, στο 32ο χιλιόμετρο οι δυνάμεις του τον πρόδωσαν και αναγκάσθηκε και αυτός να εγκαταλείψει. Επικεφαλής τέθηκε τότε ο αυστραλός Φλακ, ένας αθλητής ημιαντοχής. Ο Βασιλάκος, που ήταν το μεγάλο φαβορί, ο Σπύρος Λούης και ο Σπύρος Μπελόκας ακολουθούσαν με άνεση τον αυστραλό.

Στο 34ο χιλιόμετρο ο Φλακ είπε σ' έναν ποδηλάτη να τρέξει γρήγορα στο Στάδιο και να αναγγείλει τη νίκη του. Οι 100.000 με το άκουσμα της είδησης πάγωσαν. Νωρίτερα, είχαν δει τον Αμερικανό Γκάρετ να κερδίζει στη δισκοβολία, ένα αγώνισμα καθαρά ελληνικό. Στο 37ο χιλιόμετρο ο Λούης, με αλλαγή ρυθμού, προσπέρασε τον Φλακ, ο οποίος κατέβαλε την ύστατη προσπάθεια να παραμείνει στην πρωτοπορία, αλλά κατέρρευσε και εγκατέλειψε.

Ο 23χρονος Σπύρος Λούης, νερουλάς στο επάγγελμα, είχε μπει την τελευταία στιγμή στον Ολυμπιακό Μαραθώνιο, ως πέμπτος στον δεύτερο αγώνα πρόκρισης για τη συγκρότηση της ελληνικής ομάδας με την προτροπή του Παπαδιαμαντόπουλου, ο οποίος ήταν διοικητής του Λούη, όταν υπηρετούσε τη θητεία του στο στρατό και γνώριζε καλά ότι διέθετε μεγάλη αντοχή στο τρέξιμο. Ο νεαρός Μαρουσιώτης δεν εφάρμοσε κάποια συγκεκριμένη τακτική στον αγώνα. Απλώς έτρεχε. Όμως, φρόντιζε να τρέχει με σταθερό ρυθμό κι αυτό ήταν τελικά που μέτρησε στην κούρσα.

Με το που είδε τον Λούη στην κεφαλή της κούρσας τρία χιλιόμετρα πριν από τον τερματισμό, ο Παπαδιαμαντόπουλος μετέβη έφιππος στο στάδιο κι ενημέρωσε αμέσως τον Γεώργιο Α' και τη βασιλική οικογένεια ότι ένας Έλληνας προηγείται. Η είδηση μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα και μια κραυγή συγκλόνισε το Στάδιο, «Έλλην, Έλλην».

Η βράβευση του Σπύρου Λούη

ΟΣπύρος Λούηςμπήκε, πράγματι, πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, μέσα σε γενικό παραλήρημα των φιλάθλων. Ο χρόνος του, 2 ώρες 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα, ήταν ο καλύτερος που είχε σημειωθεί στην απόσταση. Δεύτερος τερμάτισε ο Χαρίλαος Βασιλάκος σε 3 ώρες 6 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα, καθώς έχασε πολύτιμο χρόνο συνδιαλεγόμενος με τους χιλιάδες θεατές που τον αποθέωναν κατά μήκος της διαδρομής. Τρίτος κατετάγη ο Σπυρίδων Μπελόκας, ο οποίος όμως ακυρώθηκε, ύστερα από καταγγελία ότι είχε διανύσει μέρος του Μαραθωνίου πάνω σε κάρο! Έτσι, την τρίτη θέση πήρε ο ούγγρος Γκιούλα Κέλνερ σε 3 ώρες 9 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα, που πάντως δεν βραβεύτηκε, καθώς μετάλλια έπαιρναν μόνον οι δύο πρώτοι.

Στον αγώνα ζήτησε να πάρει μέρος και μια γυναίκα, η Σταμάτα Ρεβύθη. Οι κριτές δεν την άφησαν, καθώς δεν προβλεπόταν συμμετοχή γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, η τριαντάχρονη γυναίκα έτρεξε μόνη της την επομένη μέρα (30 Μαρτίου) και διάνυσε τη διαδρομή σε 5ώρες και 30 λεπτά.

Την Τετάρτη 3 Απριλίου 1896, ημέρα λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, έγινε η τελετή απονομής των μεταλλίων στους νικητές όλων των αγωνισμάτων. Ο Σπύρος Λούης, εν μέσω γενικής αποθέωσης στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο, έλαβε κλάδο ελαίας και το ασημένιο μετάλλιο (χρυσό δεν προβλεπόταν τότε) και ο δεύτερος Χαρίλαος Βασιλάκος, ένα δάφνινο στεφάνι και το ασημένιο μετάλλιο.

Ο Σπυρίδων Λούης ήταν πλέον λαϊκός ήρωας. Όλοι ήθελαν να του προσφέρουν ένα δώρο και να κλέψουν λίγη από τη δόξα του. Από τις εφημερίδες εποχής διαβάζουμε: «Ο κύριος Κυπαρίσσης πρόεδρος της συντεχνίας αργυροχρυσοχόων, του πρόσφερε μία χρυσή αλυσίδα, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κύριος Τζιβανόπουλος ένα δαχτυλίδι, ο καφεπώλης Δημήτριος Μπαβέας δωρεάν καφέδες για ένα χρόνο, ο Παύλος Αθανασίου 100 οκάδες κρασί, η ξενοδόχος Δήμητρα Βιβή δωρεάν φαγητό εφόρου ζωής, οι Σιδηρόδρομοι Αττικής δωρεάν εισιτήριο εφόρου ζωής, ο Μιχαήλ Βόδας μια κυνηγετική καραμπίνα και η εταιρεία Σίνγκερ μία ραπτομηχανή».

Αποτελέσματα

Α/Α
Αθλητής
Χρόνος

1
Σπυρίδων Λούης
2:58:50

2
Χαρίλαος Βασιλάκος
3:06:03

3
Γκιούλα Κέλνερ
3:06:35

4
Ιωάννης Βρεττός
Άγνωστος

5
Ελευθέριος Παπασυμεών
Άγνωστος

6
Δημήτριος Δεληγιάννης
Άγνωστος

7
Ευάγγελος Γερακέρης
Άγνωστος

8
Σταμάτιος Μασούρης
Άγνωστος

9
Σωκράτης Λαγουδάκης
Άγνωστος

-
Έντουιν Φλακ
Εγκατέλειψε στο 37ο χλμ

-
Αλμπέν Λερμιζιό
Εγκατέλειψε στο 32ο χλμ

-
Ιωάννης Λαυρέντης
Εγκατέλειψε στο 24ο χλμ

-
Γεώργιος Γρηγορίου
Εγκατέλειψε στο 24ο χλμ

-
Ηλίας Καφετζής
Εγκατέλειψε στο 9ο χλμ

-
Δημήτριος Χριστόπουλος
Εγκατέλειψε

-
Άρθουρ Μπλέικ
Εγκατέλειψε

-
Σπυρίδων Μπελόκας
Ακυρώθηκε

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/238#ixzz3VkUEqUfG

 

Μίλτος Σαχτούρης
1919 – 2005

78

0

Σημαντικός νεοέλληνας ποιητής. Εντάσσεται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που διαδέχθηκε τους νεωτερικούς ποιητές του μεσοπολέμου.

Με καταγωγή από την Ύδρα, γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1919 στην Αθήνα και ήταν δισέγγονος του ναυάρχου του '21 καπετάν Γιώργη Σαχτούρη. Το 1937 εγγράφηκε με προτροπή του πατέρα του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά μετά το θάνατό του την εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι στην ποίηση. Δεν άσκησε ποτέ του κανένα βιοποριστικό επάγγελμα και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν απόκτησε οικογένεια. Οι γονείς δίσταζαν να δώσουν το χέρι της κόρης τους στον γαμπρό Μιλτιάδη Σαχτούρη. «Όχι, γιατί ποιητής δεν είναι επάγγελμα» του έλεγαν και του έκλειναν την πόρτα.

Το 1943 γνωρίστηκε με τον Nίκο Eγγονόπουλο, μια συνάντηση που στάθηκε καθοριστική για τον ποιητή Σαχτούρη. Τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με ποίημά του στο περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα». Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Τα Νέα Ελληνικά», «Τραμ», «Το Δέντρο», «Η Λέξη» και «Νέα Εστία».

Το έργο του καθαρά ποιητικό και έχει κυκλοφορήσει στις συλλογές: «Οι Λησμονημένοι» (1945), «Παραλογαίς» (1948), «Με το πρόσωπο στον τοίχο» (1952), «Όταν σας μιλώ» (1956), «Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο» (1958), «Ο περίπατος» (1960), «Τα στίγματα» (1962), «Σφραγίδα ή όγδοη Σελήνη» (1964), «Το σκεύος» (1971), «Ποιήματα 1945-1971», «Χρωμοτραύματα» (1980), «Εκτοπλάσματα» (1986), «Καταβύθιση» (1990), «Εκτοτε» (1996) και «Ανάποδα γύρισαν τα ρολόγια» (1998).

Τιμήθηκε με τρία βραβεία: Το 1956 με το Α' Βραβείο του διαγωνισμού «Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές» της RAI για τη συλλογή του «Όταν σας μιλώ», το 1962 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Τα Στίγματα» και το 1987 με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του «Εκτοπλάσματα».

Ο Σαχτούρης είναι ποιητής του κλειστού χώρου, αντιηρωικός, εκφραστής και απολογητής της κατακερματισμένης και καθημαγμένης ανθρώπινης ύπαρξης. Απορρίπτει την παραδοσιακή γραφή και στρέφεται στον συμβολισμό και τον υπερρεαλισμό. Διαφοροποιείται από τους σύγχρονους ομοτέχνους του, επειδή οικοδομεί το έργο του με εφιαλτικές εικόνες και σύμβολα, που πλησιάζουν περισσότερο τον εξπρεσιονισμό.

Υπερτονίζει το παράλογο, ενώ από τον Υπερρεαλισμό από τον οποίον ξεκίνησε, κρατά τη φαντασία και την παραίσθηση, όχι όμως και τη συνειρμική εκφορά του λόγου. Είναι ποιητής του ατομικού άγχους, αλλά μέσα στο έργο του είναι διάσπαρτος ο απόηχος του άγχους μιας ολόκληρης εποχής. Κι όμως, η ποίησή του δεν είναι απαισιόδοξη. Ο δημιουργός της ομολογεί «Πάντα θα 'χουμε ανάγκη από ουρανό».

Έργα του έχουν μεταφραστεί στη γαλλική, αγγλική, ιταλική, γερμανική, πολωνική και βουλγαρική. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από τους Μάνο Χατζιδάκι, Αργύρη Κουνάδη, Γιάννη Σπανό, Κυριάκο Σφέτσα και Νίκο Ξυδάκη.

Ο Μίλτος Σαχτούρης έφυγε από τη ζωή στις 29 Μαρτίου του 2005.

Εργογραφία

• Ποιήματα 1945 - 1971 («Κέδρος»)
• Ποιήματα 1980 - 1998 («Κέδρος»)

 

• O Mίλτος Σαχτούρης διαβάζει Σαχτούρη (Διόνυσος 1977)

Γιώργος Σισιλιάνος
1920 – 2005

19

0

Από τους κορυφαίους έλληνες συνθέτες λόγιας μουσικής. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Αυγούστου 1920 και σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και τη Μουσική Ακαδημία Σάντα Τσετσίλια της Ρώμης. Ασχολήθηκε με όλα τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα, διαμορφώνοντας ένα προσωπικό μουσικό ύφος συχνά δραματικής απόχρωσης.

Συνέθεσε πάνω από 60 έργα για όλα τα μουσικά είδη: όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, χορωδιακά, μουσική μπαλέτου και μουσική υπόκρουση για αρχαίες ελληνικές τραγωδίες.

Είχε συνεχή καλλιτεχνική παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό έως τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Το τελευταίο του έργο «Επτά μυστικά τραγούδια για βαθύφωνο και ορχήστρα, έργο 62» παρουσιάστηκε σε πρώτη παγκόσμια στις 11 Μαρτίου 2005 στο Μέγαρο Μουσικής από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

Έργα του Γιώργου Σισιλιάνου έχουν διευθύνει οι πιο γνωστοί έλληνες αρχιμουσικοί (Οικονομίδης, Παρίδης, Χωραφάς, Μιχαηλίδης, Κολάσης, Αγραφιώτης, Μπαλτάς, Φιδετζής, Τσούχλος), ενώ μεγάλες ορχήστρες του εξωτερικού έχουν συμπεριλάβει έργα του στο ρεπερτόριό τους: Φιλαρμονική Ορχήστρα Νέας Υόρκης με διευθυντή τον Δημήτρη Μητρόπουλο (1958 - «Πρώτη Συμφωνία»), Ορχήστρα της Ρωμανικής Ελβετίας (1970 - «Κοντσέρτο για Βιολοντσέλο και Ορχήστρα»), Φιλαρμονική Ορχήστρα του Παρισιού (1965 - Σύνθεση για Ορχήστρα εγχόρδων και κρουστά), Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας (1967 - «Προοπτικές»), Γκεβαντχάους της Λειψίας με διευθυντή τον Κουρτ Μαζού (1984 - Αντίφωνα).

Τιμήθηκε με πολλά βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ ανακηρύχθηκε Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής και της Ιταλικής Δημοκρατίας. Ο Γιώργος Σισιλιάνος έφυγε από τη ζωή στις 29 Μαρτίου 2005, σε ηλικία 85 ετών.

Δισκογραφία

• «Πρώτη Συμφωνία op. 14». Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης υπό την διεύθυνση του Δημήτρη Μητρόπουλου (ARCHIV Ψ)
• «Επεισόδια 1 op.27». Ορχηστρικό Σύνολο της Β' Εβδομάδας Ελληνικής Σύγχρονης Μουσικής με διευθυντή τον Αργύρη Κουνάδη (LYRA 0272)
• «Οχτώ παιδικές μινιατούρες op.23» με την Μαρία Χαιρογιώργου στο πιάνο (LYRA 0272)
• «Ταναγραία op. 17» με τις Μαρία Χαιρογιώργου και Πόπη Ευστρατιάδη στο πιάνο(LYRA 0272)
• «Ταναγραία op.17» και «Αντιθέσεις op. 48» Ελισάβετ Κουναλάκη και Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου- πιάνο (LYRA C.D.0173)
• «Επίκλησις op. 29». Μικτή χορωδία του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό Σύνολο Σύγχρονης Μουσικής υπό την διεύθυνση του Θόδωρου Αντωνίου (EMI Columbia 3, SCXG57)
• «Επεισόδια 2 op. 30» Μικτή χορωδία του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό Σύνολο Σύγχρονης Μουσικής υπό την διεύθυνση του Θόδωρου Αντωνίου(Columbia 2, CSDG64)
• «Σονάτα για βιολί και πιάνο op. 45». Ερμηνεύει το Ελληνικό Κουαρτέτο (LYRA 0274)
• «Etudes Compositionneles op. 32», με την Έφη Αγραφιώτη στο πιάνο (MOTIVO, NM 1015)
• «Etudes Compositionnelles Op.32» Ελισάβετ Κουναλάκη - πιάνο (LYRA C.D.0173)
• «Οχτώ παιδικές μινιατούρες op. 23», με την Έφη Αγραφιώτη στο πιάνο (MOTIVO, NM 1016)
• «Κασσάνδρα op. 47» Γιολάντα Ντι Τάσσο (σοπράνο), Γιώργος Παπάς (μπάσος), Μικτή Χορωδία και η Συμφωνική Χορωδία της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης υπό την διεύθυνση του Βύρωνος Φιδετζή Εκδόθηκε από το Αετοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Χαλανδρίου
• «Μικρή Απόδραση op.49». Ερμηνεύουν ο βαρύτονος Αντώνης Κοντογεωργίου και η πιανίστρια Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου (NOVA 861509)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/105#ixzz3VkVFuqOV

 

Ιωάννης Γεωργιάδης
1874 – 1960

7

0

Ολυμπιονίκης της ξιφασκίας και διακεκριμένος ιατροδικαστής.

Ο Ιωάννης Γεωργιάδης γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 29 Μαρτίου 1874. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1894-1899), ενώ παράλληλα ασχολείτο με την ξιφασκία, πρώτα ως αθλητής της Γυμναστικής Εταιρείας Πατρών (σημερινής Παναχαϊκής) και στη συνέχεια της Αθηναϊκής Λέσχης.

Το 1896 πήρε μέρος στους Α' Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και κατέκτησε αήττητος το χρυσό μετάλλιο στη σπάθη. Ο αγώνας έγινε στις 28 Μαρτίου στο αίθριο του Ζαππείου Μεγάρου ανάμεσα σε πέντε ξιφομάχους και ο Γεωργιάδης νίκησε κατά σειρά τον Γεώργιο Ιατρίδη (3-0), τον Αυστριακό Άντολφ Σμαλ (3-2), τον Τηλέμαχο Καράκαλο (3-2) και τον Δανό Χόλγκερ Νίλσεν (3-2).

Στιγμιότυπο από τους αγώνες στο Ζάππειο

Το 1900 κι ενώ έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι, έλαβε μέρος στους Β' Ολυμπιακούς Αγώνες, που έγιναν στη γαλλική πρωτεύουσα. Συμμετείχε στο αγώνισμα της σπάθης, αλλά αποκλείστηκε στα προκριματικά λόγω αντικανονικών χτυπημάτων. Στη Μεσολυμπιάδα της Αθήνας το 1906 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη σπάθη και το αργυρό στο ομαδικό της σπάθης.

Η αθλητική του διαδρομή ολοκληρώθηκε το 1924 στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Παρισίων, όταν σε ηλικία 50 ετών έλαβε μέρος στο αγώνισμα της σπάθης χωρίς επιτυχία. Από το 1918 έως το 1936 ήταν μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Η ιατρική καριέρα του ξεκίνησε το 1904, όταν οργάνωσε και διηύθυνε το χειρουργικό τμήμα του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών. Το 1907 ανέλαβε επιμελητής στην έδρα της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1912 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Διατήρησε την έδρα έως το 1947, οπότε συνταξιοδοτήθηκε και κατέστη ομότιμος καθηγητής. Στη συνέχεια διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Εγκληματολογικής Σημάνσεως του Υπουργείου Εσωτερικών.

Η προσφορά του στον κλάδο της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας υπήρξε ανεκτίμητη και σε αυτόν οφείλεται η συστηματική εκτέλεση των ιατροδικαστικών νεκροτομών. Μανιώδης συλλέκτης πειστηρίων εγκλήματος από το 1912, υπήρξε ο εμπνευστής του Εγκληματολογικού Μουσείου, καθώς και του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής. Το 1910 οργάνωσε το Εγκληματολογικό Τμήμα της Αστυνομικής Διευθύνσεως Αττικοβοιωτίας και το 1912 ίδρυσε το Νεκροτομείο Αθηνών. Συνέγραψε πλείστες μελέτες στα ελληνικά και τα γαλλικά, με κυριότερο το δίτομο  έργο «Τοξικολογία, Ιατροδικαστική και Κλινική» (1926).

Ο Ιωάννης Γεωργιάδης πέθανε στην Αθήνα στις 17 Μαΐου 1960.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/628#ixzz3VkVY3Mqk

 

Δεκαετία  του  ‘50 , μια  όμορφη  παρείτσα  από  κοριτσάκια του  Βαρουσιού , σε  αναμνηστική  φωτογραφία πάλι πίσω  απ’ τον  Αι  Γιώργη  : Τα  Καγκαλάκια , Μαρία , Ελένη  και  Χρυσούλα και  η  Κατίνα  Ν. Ασημακοπούλου

**********

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Δευτέρα
30/3

03:00

8°C
5°C

88%

3 Μπφ Δ
16 Km/h

ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

09:00

7°C
4°C

76%

3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h

ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

15:00

13°C

51%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h

ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

21:00

9°C
6°C

82%

4 Μπφ Δ
24 Km/h

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

    Το  φετινό  Πάσχα φίλοι  μου , όσοι  μπορούν , καλό  θα  είναι  να το  περάσουν  στο  χωριό  μας  και  μακάρι εκτός  απ’ τα  αερόστατα  του  Νίκου  του  Πέτρου , να  μπορούσε  να  γίνει και κάτι  άλλο  στο χωριό  μας  που  να “ τραβήξει “ επισκέπτες , γιατί  δυστυχώς  το  πανέμορφο  χωριό  μας  περνάει  μεγάλες..ερημιές  ..

   Βέβαια , για  να  γίνει  κάτι , θα  πρέπει πρώτα  να έχει λυθεί  το  πρόβλημα  των “ αδέσποτων  ..βοοειδών “ , όπως  συνηθίζει  να  το  αποκαλεί η  Δημοτική  μας  Αρχή , προκαλώντας  φυσικά ..,μπόλικο γέλιο , γιατί  κακά  τα  ψέματα , ο  κίνδυνος  ανά  πάσα στιγμή  να..” κυκλοφορήσουν “ στο  χωριό  τα  γελάδια , με  τις  ..ευωδιαστές   συνέπειες .

   ‘Αλλο  πρόβλημα  επίσης  είναι  η  έλλειψη  φαγητού , κυρίως  τα  μεσημέρια , που  εμποδίζει  τις  επισκέψεις  επισκεπτών , αυτά  τα  προβλήματα ,όχι  βέβαια πως  δεν  υπάρχουν  και  άλλα , θα  πρέπει  κάποια  στιγμή να  λυθούν αν  θέλουμε  να  πάμε  ένα  βήμα  μπροστά και  βέβαια  το  χωριό  μας  πρέπει με  κάθε  θυσία να  διατηρείται  ΚΑΘΑΡΟ , κάτι  που  δυστυχώς  δεν  γίνεται , τώρα  για  το  ποιοι  φταίνε  για  όλα  αυτά , ας  μη το  συζητήσουμε  πάλι , έχει  μαλλιάσει  η..γλώσσα  μας ..

   Καλή  Κυριακή  μα  περάσετε  και  καλό  Πάσχα  να  μας  έρθει

Απ’ το  ‘' Λιδωρίκι “  με  αγάπη ….Κ.Κ.-