Το Μεταξουργείο από χρόνια δεν είχε και το καλύτερο όνομα....
Πίσω από την Ομόνοια....πίσω αυλή το έλεγαν...
Ο λόγος γιατί είχε οίκους ανοχής ...αποθηκευτικούς χώρους και νοματαίους που δεν είχαν και τις καλύτερες συστάσεις.
Καφενεδάκια στέκια μερακλήδων...υπόγεια για κοκκαλάκηδες (μπαρμπουτιέρες)....στέκια νταήδων ...τότε δεν τους έλεγαν μπράβους...
Υπήρχαν εργοστάσια ....λαϊκοί άνθρωποι του μεροκάματου ...
Φυσικά υπήρχαν και τα σπίτια των εχόντων...
Εμπόρων που είχαν μαγαζιά στο Κέντρο κ.λ.π.
Πολλά από αυτά έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα...ερείπια πλέον.
Όταν άρχισε η αντιπαροχή στην Αθήνα το Μεταξουργείο δεν το προτιμούσαν οι εργολάβοι.
Ο λόγος απλός...όπου και να έσκαβαν θα έβγαζαν αρχαία οπότε ....
Έτσι γέμισε η περιοχή από αποθήκες και κυρίως συνεργεία αυτοκινήτων μπάρ με "ειδική" πελατεία και φυσικά οίκους ανοχής.
Το νοίκιαζε ο ιδιοκτήτης για αυτή την χρήση αν και γνώριζε ότι για να το νοικιάσει πάλι σαν κατοικία έπρεπε να περάσουν κάποια χρόνια...για να αποχαρακτηριστεί.
Δεν έσκαγαν γι αυτό γιατί υπήρχε ζήτηση για "επαγγελματική" χρήση.
Υπήρχαν συγγενείς στο Μεταξουργείο οπότε οι επισκέψεις ήταν συχνές και πάντα πρίν την δύση του ήλιου προκειμένου τα παιδιά να έχουν λιγότερες απορίες.
Το σπίτι με κεραμοσκεπή όχι ιδιαίτερα μεγάλο με μεγάλα παράθυρα και μικρή αυλή με σιδερένια αυλόπορτα με κουδουνάκι επάνω για να ειδοποιεί ότι κάποιος την άνοιξε.
Είχαν αποδεχτεί οι Μεταξουργιώτες την ιδιαιτερότητα της συνοικίας τους και υπήρχαν ισορροπίες.
Δεν θα μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά...
Οι ίδιες οι εργαζόμενες στα "σπίτια" συνήθιζαν να κάθονται στα σκαλιά στον δρόμο περιμένοντας πελάτη προστάτευαν τις κοπέλες που γύριζαν στο σπίτι τους από από τύπους που τις ενοχλούσαν.
Το παλιό σπίτι των συγγενών που πηγαίναμε εκείνα τα χρόνια δεν υπάρχει σήμερα....υπάρχει ένα άλλο μερικά μέτρα παρακάτω...
Σκουριασμένη πόρτα...παλιά αλυσίδα με λουκέτο....
Μια ματιά στην αυλή ....στα φαγωμένα παράθυρα... στο δέντρο που έχει μείνει να κρατάει Θερμοπύλες.
No comments:
Post a Comment