«Έγινα ιερόδουλος διότι εγεννήθην έτσι…" έγραφε στο βιβλίο της η Γαβριέλα Ουσάκοβα....έφυγε σαν Κυρία....πριν από 20 περίπου χρόνια σε ηλικία 75 ετών.
Είχε βρεθεί δολοφονημένη στο σπίτι της στην Μάρκου Ευγενικού 14 στα Εξάρχεια.
Οι παλιοί την θυμούνται και έχουν τα καλύτερα να πουν και να θυμηθούν για αυτή την γυναίκα που βοήθησε πολλούς χωρίς η ίδια να φαίνεται.
Κανείς δεν την είδε με την άσχημη έννοια της πόρνης....της κοινής γυναίκας.
Ήταν γλυκομίλητη και το κυριότερο ήταν άνθρωπος.
Στην Κατοχή έκανε έρωτα με Ιταλούς και Γερμανούς αποσπούσε πληροφορίες και τις έδινε στους Έλληνες Πατριώτες της αντίστασης.
Φαίνονται και ακούγονται υπερβολικά σήμερα όλα αυτά στους νεώτερους για μια γυναίκα ελευθερίων ηθών.
Στην κηδεία της πήγαν ελάχιστοι και για πολλές ημέρες ηλικιωμένοι περνούσαν διακριτικά από το μνήμα της αφήνοντας ένα λουλούδι.
Στίχοι: Κώστας Καλδάρας
Μουσική: Κώστας Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζημιχάλης
"Πού πήγε η Γαβριέλλα με την αλογοουρά
τα ξενύχτια μες στου δρόμου τα στενά
πού πήγε η Γαβριέλλα με τα στήθια τα βαριά
που μας τρέλαινε με κόλπα μαγικά
Η παρέα στην οδό Αχαρνών
για μια τσάρκα των ογδόντα δραχμών
και στην πόρτα το κόκκινο το φως
Πού πήγαν τα κορίτσια με τη φλόγα στη ματιά
πριγκηπέσσες σε δωμάτια στενά
πού πήγαν τα κορίτσια που φορούσανε γυαλιά
όταν τέλειωναν τη νύχτα απ’ τη δουλειά
Η παρέα στην οδό Αχαρνών
για μια τσάρκα των ογδόντα δραχμών
και στην πόρτα το κόκκινο το φως...."
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment