23.5.07

Ζ Η Λ Ε Υ Ω ....

Ζηλεύω , αυτούς που μπόρεσαν , να φτάσουν ως το τέρμα ,
που πάλαιψαν , και νίκησαν ,την ίδια τη ζωή τους ,
αυτούς , που μεσ’το αίμα τους , είχαν το θείο σπέρμα ,
κι έδωσαν, φεύγοντας σεμνά , σκοπό στην ύπαρξή τους .

Αυτούς ζηλεύω , που ήτανε οι εκλεκτοί της μοίρας ,
σε κάθε προσκλητήριο , που δήλωναν , παρόντες
σεμνά , ανυστερόβουλα , μετ’όπλο ανά χείρας ,
στων λάφυρων τη...μοιρασιά , περήφανα απόντες .

Τιμή και δόξα πρέπει τους , όχι γι’αυτά που δώσαν,
ούτε για όσα στερήθηκαν , στην ταπεινή ζωή τους ,
μα γιατι δεν υπέκυψαν , ποτέ τους δεν προδώσαν ,
για δόξες και για αργύρια , την ακριβή τιμή τους .- Κ.

2 comments:

~Αερικό~ said...

"Ζηλεύω" τις όμορφες σκέψεις σας. Τιμή και δόξα τους πρέπει μα... το ψέμα στις μέρες μας λέγεται πιο εύκολα και αγαπιέται ευκολότερα. Το χρήμα ορίζει τα πάντα. Φιλοδοξία. Αγαπημένη λέξη των περισσοτέρων. Καλό βράδυ.

anemos said...

απο τα λιψανα ανδριωμενων.
πυγαζη το λαδη σου το ιερο..
τους ζηλεβουμε ναι,
αυτοι ειταν αληθεινοι.
μα σημερα πιος για την αληθια τους πολεμη??
''αυτους'' με ''ζηλω''
να τους ακολουθουμε.

ευγε.