17.10.08

META THN KATAIΓΙΔΑ...

 

Παραδεισένια ..ομορφιά !!

μοσχοβολάει η γης , ολόγυρα , μετά την καταιγίδα ,

κι’ η..πουπουλένια καταχνιά ,

με την υγρή της αγκαλιά , σκεπάζει , κάθε αχνή ‘λιαχτίδα .

 

Στη..βουβαμένη ρεματιά ,

πού ‘χε σωπάσει το γλυκόλαλο τ’ αηδόνι ..φοβισμένο ,

τώρα στ’ ουράνιου τόξου τη θωριά ,

με τ’ ουρανού τα χερουβείμ γλυκολαλάει , ξεθαρρεμένο .

 

Στου ορίζοντα την περατιά ,

όσο μακριά κοιτούν ,τ’ανθρώπινα τα μάτια ξεχασμένα ,

μόνο μολύβι και …φωτιά ,

σαν σμίγουν γη και ουρανός και σύννεφα μελανιασμένα .

 

Σώπασε , κοίταξε ..μακριά,

ρούφα τις τόσες ευωδιές απ' το φρεσκοβρεγμένο χώμα ,

να..φτερουγήσει η καρδιά ,

να ταξειδέψει ανάλαφρο το κουρασμένο σώμα.....Κ.-

 

Λιδορίκι Άνοιξη 2008

No comments: