ΠΕΡΣΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ..ΓΡΑΦΑΜΕ...

 

7.11.07

ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ.....

Αδέρφια Λιδορικιώτες καλό βράδυ , πρώτη μέρα στην ..Αθήνα , μετά από εξάμηνη , σχεδόν , παραμονή στον...παράδεισο , κομμάτι..δύσκολο , που θα πάει όμως θα το συνηθίσουμε , κι' αυτό θα..περάσει , όπως γράφανε παλιά κάτι ταξειδιάρικα φορτηγά αυτοκίνητα , πάνω απ' το παρ-μπριζ, κι' αυτό λοιπόν θα περάσει...
Ύστερα έχουμε Τετάρτη 7 Νοεμβρίου , πάει κι' ο Νοέμβριος , κάτι σούπα κάτι..μούπες πάει κι' ο..Δεκέμβριος , ε...μετά τι..απομένει ; έφτασε κι' η..άνοιξη , τσούπ στο Λιδορίκι πάλι , βέβαια μερικοί..μερικοί παρακαλάνε να..μην έρθει η ..άνοιξη γιά να γλυτώσουν απ' την παρουσία μας , αμ..δε , που θα τους κάνουμε τη χάρη, αυτοί είναι...περαστικοί , οι Λιδορικιώτες είναι...ντόπιοι...
Και χθες αδέρφια η..αγάπη σας , πλημμύρισε την καρδιά μας , Αθήνα , Λιδορίκι , Χίος , Αίγιο , Άμφισσα , Norman , Oak Lawn και Leeds μας ..συντρόφεψαν στην πρώτη..εκτός Λιδορικίου μέρα μας , νάστε όλοι καλά και σας ευχαριστούμε..
Αναφερθήκαμε , πιό πάνω , στα παλιά..φορτηγά , ας θυμηθούμε όμως , γιά λίγο , και μερικές..στιγμές-εικόνες , απ' τα ονειρεμένα ταξείδια , της δεκαετίας του 50 , με τα παλιά..λεωφορεία , αξίζει τον κόπο ...
Κατ' αρχήν θάχετε ακούσει όλοι τη φράση :...κατούρα να..φύγουμε , έτσι δεν είναι ; Γνωρίζετε όμως , αδέρφια , ότι έχει τις..ρίζες της στα..ταξείδια εκείνα των παλιών λεωφορείων ;
Την εποχή λοιπόν εκείνη , την αξέχαστη , ξεκινάγαμε το πρωί απ' το Λιδορίκι γιά Αθήνα , το..μεσημεράκι , φτάναμε..αισίως στην Αράχωβα , εν τω μεταξύ είχαμε..πεινάσει καθ' ότι...μεσημέρι , γινόταν στάση , μπροστά στην ταβέρνα του Καραθανάση , είναι δεξιά στην μικρή πλατεία της Αράχωβας , και δίκην...εκδρομικής παρέας , το στήναμε στο..φαγοπότι , κοκκινιστό με πατατούλες ( πούσαι..καημένε..Μαμαλάκη ) λαχανοντολμάδες , και κατα..κόκκινο μπρούσκο κρασί , ευλογία Θεού , αφού λοιπ0όν καλο..τρώγαμε , συνεχίζαμε το..ταξείδι , ε..παρα..κατούλια , ένεκα η..φυσική μας ανάγκη , άρχιζαν και οι..στάσεις , ο οδηγός διάλεγε το μέρος , νάχει δεντράκια..θάμνους , γιά..προκάλυψη , και ανακοίνωνε τη στάση .
Ο βοηθός , ο..εισπράκτορας δηλαδή , μέτραγε πόσοι κατεβήκαν , γιά να κοντρολάρει μετά και αφού γυρίζαν πίσω οι..φυσιολάτρες , ξαναμέτραγε τους παρόντες , πάντα όμως όλο και κάποιος έλειπε , τότε ο βοηθός κατέβαινε απ ' τ' αμάξι και..ερευνούσε τα..πέριξ , κι' αφού επισήμαινε τον..απόντα , συνήθως πίσω από κάποιο δεντράκι η θάμνο , του φώναζε : Eεεε...άντε..κατούρα να ..φύγουμεεεεεεε , βέβαια οι άλλοι επιβάτες , τούσουρναν του..καθυστερούντος το ταξείδιον , ουκ..ολίγα , πάντως μιά , δυό , τρεις , κι' έτσι έμεινε στην ιστορία το..κατούρα να..φύγουμε...
Υπάρχει πολύ ωραία φωτογραφία, του 1955 , που είναι βγαλμένη στην Αράχωβα , έξω απ' την ταβέρνα Καραθανάση , δέστε την....

 O αξέχαστος αγαπημένος φίλος Θόδωρος Τσιώτας με το πρωτοξάδερφό μου Μπάμπη Φαλίδα , ..πιλότος ο πρώτος και..συγκυβερνήτης , του ..διαστημόπλοιου , ο δεύτερος , έξω απ' του Καραθανάση...στην Αράχωβα .