Λιδωρίκι: ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

24.2.11

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Αρχές 20ου αιώνα , Δωριείς μετανάστες στις Η.Π.Α , σε κάποια ερημιά , φτιάχνουν τις σιδηροδρομικές γραμμές . Αυτή ήταν , η πρώτη τουλάχιστον δουλειά των χωριανών μας , που μετανάστευαν στα τέλη του 19ου και αρχές 20ου αιώνα στις Η.Π.Α . Μετά τις σιδρηροτροχιές , ακολουθούσαν τα...πιάτα ..

Με την απελευθέρωση των αρχείων του νησιού 'Ελλις , το...καστιγκάρ , που λέγανε οι πατριώτες μας , ήρθαν στο φως της δημοσιότητας όλα τα στοιχεία που υπήρχαν για πολλές δεκαετίες , καλά φυλαγμένα .

Αν έχει δε κάποιος υπομονή και ψάξει στις ατέλειωτες σελίδες των Ελλήνων μεταναστών μπορεί να βρει στοιχεία που ούτε να το ..φανταστούμε μπορούσαμε...

Τα παρακάτω έγγραφα , είναι του αείμνηστου χωριανού μας Θαν. Πίτσιου , που γεννήθηκε στο Λιδορίκι στις 22 Ιουνίου 1895 και πέρασε στην Αμερική στις 5 Ιουνίου του 1913 , όπως γράφουν τα χαρτιά του . Ο μπάρμπα Θανάσης , ήταν ξάδελφος της μάνας μου , ήταν μάλλον άτυχος , γιατί εκεί έξω στις ερημιές που έφτιαχναν τις γραμμές , σε κάποιο ατύχημα τραυματίστηκε και έχασε το ένα του μάτι .

Επέστρεψε λοιπόν στο χωριό μας , με μια καλή αποζημίωση και με ένα αρίστης ποιότητας ...γυάλινο μάτι . Με τα χρήματα της αποζημίωσης , μεγάλωσε το μαγαζί του πατέρα του που ήταν στο ισόγειο του σπιτιού τους στο Αλωνάκι . Βέβαια , πολύ αργότερα , το μαγαζί , όπως και όλα τα Λιδορικιώτικα σπίτια , κάηκε απ' τους Γερμανούς , και έκτοτε μάλλον δεν ξαναλειτούργησε .

Μου έλεγε η μάνα μου , πως οι Πιτσιαίοι , ε'ιχαν εκείνη την εποχή ένα πανέξυπνο σκυλί , που τους έκανε όλες σχεδόν τις...δουλειές ..Του είχαν κρεμάσει στο λαιμό ένα μικρό καλαθάκι , και πήγαινε και τους έπαιρνε..τσιγάρα και ότι άλλο χρειάζονταν..

Το παλιό πέτρινο διώροφο σπίτι , κατεδαφίστηκε πριν μερικά χρόνια και τώρα είναι απ' την πάμω μεριά ισόγειο κι' απ' την κάτω διώροφο , όπως είναι άλλωστε όλα τα , κάτω απ' το δρόμο , σπίτια ...