Χαράματα ξύπναγε η γιαγιά της διπλανής κάμαρας ...και βάραγε τις πόρτες σε όλη την αυλή ...."...σηκωθείτε γυναίκες μεσημέριασε...να δω τι λαμαρίνες θα βρείτε στον φούρναρη..."
Μα κάθε χρόνο η ίδια ατάκα για πρωϊνό ξύπνημα που δεν ήταν μόνον για τις γυναίκες αλλά για όλους.
Και άρχιζε το τρέξιμο των μικρών για να πιάσουν σειρά για λαμαρίνες στον φούρναρη.
Η κυρά Σταυρούλα η σπιτονοικοκυρά είχε το γενικό πρόσταγμα και τα περισσότερα δωμάτια με αληθινή κουζίνα.
Οι νεώτερες άρχιζαν το καθάρισμα στις πατάτες που είχε φέρει την προηγούμενη ο Τριπολιτσιώτης με τον γάϊδαρο μανάβης πληρωμένες ρεφενέ.
Η γιαγιά εντολές για το πασπάλισμα του γκοτζίλα κοινώς αρνάκι Νέας Ζηλανδίας κάποιας ηλικίας καρακατεψυγμένο.
Το κηπάκι της αυλής άδειαζε από τα μαρούλια και τα κρεμμυδάκια για την σαλάτα. " ...οι άντρες να φέρουν τις τάβλες..." εντολή της αρχηγού για να τσοντάρουν το τραπέζι του σαλονιού της ώστε από θεόρατο για εμάς που έτσι το βλέπαμε να γίνει μεγαλύτερο και να χωρέσουν όλοι.
Το βλέπαμε αυτό το σαλόνι σαν μουσειακό χώρο ορισμένες ημέρες του χρόνου... πλακάκια με σχέδια το πάτωμα...γύψινα η οροφή..ανθοστήλες στις γωνιές... μεγάλο σερβάν με καθρέφτη.
Δεν θα καθόντουσαν μόνον οι αυλικοί αλλά και μοναχικοί γείτονες που είχαν ειδοποιηθεί από την προηγούμενη ημέρα.
Το τι έβαζαν στο αρνί από πασπάλισμα δεν λέγεται...μέχρι ξύδι για να ψηθεί καλύτερα και να το αλέθουν οι μασέλες των γεροντότερων.
Άλλη ιστορία αυτή...στην τσέπη την έβαζαν και την έβγαζαν μόνον για φαϊ προκειμένου να την διατηρούν καθ΄ότι πανάκριβη.
Αυτό που θυμάμαι πολύ καλά επίσης είναι τα μικρά κιοφτεδάκια όπως τα έλεγε η γιαγιά της αυλής που έφιαχναν από κατεψυγμένο μοσχάρι με μπόλικο λίπος για να σε πιάνει και περισσότερο ψωμί για να φτουράει.
Σε αυτή την μεγάλη πιατέλα έπεφταν οι πιτσιρικάδες αρπάζοντας και μερικά στα χέρια για την αλάνα όπου θα πήγαιναν αφήνοντας τους μεγάλους στα τσουγκρίσματα στα τραγούδια και αργότερα στον χορό.
πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment