ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΟΥΛΑ …

 

…ΠΟΥ  ΕΦΥΓΕ  ΠΟΛΥ  ΝΩΡΙΣ ..

 

Ανθούς τ' Οκτώβρη, που να βρω, να σε στολίσω,
μικρέ, γαλάζιε μου, ουρανέ,
κι'ένα μου δάκρυ, δροσερό, να σε ποτίσω,
μη μαραθείς ποτέ.

           *                         *

Το σύννεφο,το ποιο’μορφο, στις χούφτες μου θα στύψω,
να πιείς να δροσιστείς,
και στο ταξίδι που θα πας, σημάδια εγώ θα ρίξω ,
καρδιά μου, μη χαθείς……Κ.Κ..-

Λιδορίκι 14 – 11 - 2006