Δεν φτούραγε και γι αυτό την έφιαχναν σε μεγάλο ταψί...
Η βασιλόπιτα ήθελε τα υλικά της συνταγής της γιαγιάς καλό βούτυρο καλό αλεύρι τα βασικά γι αυτό ποδαράτο ο μικρός για το γνωστό μεγαλομπακάλικο που το επισκεπτόμαστε μόνον τις γιορτές καθ ότι δεν τα είχε καλά με τα τεφτέρια...του έριχνε το image.
Ζύγιζε το άδειο βάζο για το απόβαρο και το γέμιζε αγνό βούτυρο όπως το έλεγε και σου έδινε και συμβουλή δωρεάν λόγω της ηλικίας σου..."...προσεχτικά στον δρόμο μην γλιστρήσεις και σπάσεις το βάζο..."
Η προετοιμασία στο σπίτι για την βασιλόπιτα ήταν όλα τα λεφτά...
Μπαινοβγαίνανε οι κυρίες της αυλής για βοήθεια....
"Πολύ αλεύρι βλέπω...θα γίνει μεγάλη...θα ξεραθεί μετά από λίγες μέρες..."
Τι να ξεραθεί και ας πούμε ότι έμενε την έκοβαν φέτες και σε λαμαρίνα στον φούρνο για παξιμάδια...."...μοσχοβόλησαν...." έλεγε ο φούρναρης ο κυρ Μήτσος με την μεγάλη κοιλιά
και την μόνιμη μισολερωμένη ποδιά που για σιγουριά πάντα δοκίμαζε
ότι έψηνε.....από τους λίγους που θυμάμαι εκείνα τα χρόνια με μεγάλη κοιλιά.
Άντε αγωνία πότε θάρθει η δωδεκάτη νυκτερινή την Παραμονή για να την κόψει ο αρχηγός της οικογένειας με τα καλυτερότερά του ντυμένος όπως και οι άλλοι.
Μέχρι τότε γινόντουσαν επιθέσεις στο ταψί που ήταν σκεπασμένο με λευκό σεντόνι....βέβαια κανένα ψίχουλο έκοβες έτσι για την λιγούρα.
Υπήρχε και η ανταλλαγή προϊόντων στην αυλή...
Τέσσερεις οικογένειες ...τέσσερεις διαφορετικές βασιλόπιτες....ο εργένης φοιτητής ιατρικής συγκάτοικος και αυτός θα ήταν στο χωριό του για τις γιορτές αλλά τα κομμάτια θα τον περίμεναν και αυτός διακριτικός ... τα εύρισκε όλα ωραία με το κάθε ένα να έχει την δική του νοστιμιά.
πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment