ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ…ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟ

Μαθητές  και  καθηγητές του  πάλαι  ποτέ "Ελληνικού  σχολείου "  , του  Σχολαρχείου  όπως  το  έλεγαν , πρόδρομο  της  σημερινής Μέσης  Εκπαίδευσης , γύρω στα  1913 . Απ' τους  καθηγητές , αριστερά πρώτος  είναι  κάποιος Ζαχαρίας η  Ζαχαριάς απ' την  Αγία  Ευθυμία , δεύτερος ο  Ευθ. Παπαθανασίου , Δ/ντής τότε του  Σχολαρχείου που στη  δεκαετία  του  '30  , τον  συναντάμε στο  Λιδορίκι Γυμνασιάρχη , ήταν  ο πατέρσς  της  Ασπασίας  Παπαθανασίου , της  μετέπειτα  γνωστής  τραγωδού . Πίσω  απ' τους καθηγητές  αναγνωρίστηκαν Μαρία Αθ. Λαλαγιάννη , αργότερα  σύζυγος  Αθ. Ψιμάρα ,  Γιάννης Μπουλούμπασηςκαο  ο νίκος  Παπαδόπουλος . Αξοπρατήρηαο είναι  το  ότι  οι  μαθητές  φοράνε  τσαρούχια αλλά  και  η  αναλογία μαθητών  και  μαθητριών  της  εποχής .
Αρχείο Μαρίας Λαλαγιάννη - Ψιμάρα .
Σημειωτέον , πως  η  φωτογραφία  αυτή είναι  η  μοναδική που  υπάρχει απ’ το  Λιδορικιώτικο  σχολαρχείο

Καλημέρα  Λιδορικιώτες  ..
Καλημέρα  φίλοι  του  Λιδορικιού και  της  εφημερίδας  μας  που  καθημερινά  είστε  κοντά  μας
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  ΣΗΜΕΡΑ  13  ΜΑΡΤΙΟΥ   2015
Ανατολή Ήλιου: 06:37
Δύση Ήλιου: 18:31
Σελήνη 22 ημερών
ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1639

Το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ παίρνει το όνομά του από τον πουριτανό ιερέα Τζον Χάρβαρντ, ευεργέτη του ιδρύματος.
1848

Εξέγερση των κατοίκων της Βιέννης τρέπει σε φυγή τον έως τότε πανίσχυρο υπουργό Εξωτερικών Μέτερνιχ, που διαφεύγει στην Αγγλία.
1920

Οι μοναρχικοί επιχειρούν να ανατρέψουν την Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, αλλά θα αποτύχουν. Το εγχείρημα τους έμεινε στην ιστορία ως Πραξικόπημα Καπ-Λίτβιτς.
1942

Νέα δελτία ψωμιού εκδίδονται στην κατεχόμενη Ελλάδα. Οι Ναζί αποκτούν το δικαίωμα να ταξιδεύουν δωρεάν με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο.
1947

Εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, ο Ριζοσπάστηςγράφει: «Ο Ελληνικός Λαός θα νικήσει και την Τέταρτη Αυτοκρατορία, όπως νίκησε τις Αυτοκρατορίες της Ρώμης, του Ράιχ και της Μεγάλης Βρετανίας».
1978

Καθιερώνεται, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, η 35ετία για όλους τους εργαζόμενους, με πλήρη σύνταξη στα 58 χρόνια.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1872

Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κερκυραίος λογοτέχνης και μεταφραστής. (Η τιμή και το χρήμα, Ο κατάδικος)(Θαν. 1/7/1923)
1913

Λάμπρος Κωνσταντάρας, ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. (Θαν. 28/6/1985)
1966

Βάνα Μπάρμπα, ελληνίδα ηθοποιός.
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1858

Γεώργιος Κουντουριώτης, καραβοκύρης και πολιτικός από την Ύδρα, με σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση. (Γεν. 1782)
1975

Ίβο Άντριτς, γιουγκοσλάβος συγγραφέας. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1961. (Γεν. 9/10/1892)
1996

Κριστόφ Κισλόφσκι, πολωνός σκηνοθέτης του κινηματογράφου. (Μπλε, Κόκκινη, Λευκή Ταινία) (Γεν. 27/6/1941)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1303#ixzz3UEE5hEbm

Λάμπρος Κωνσταντάρας
1913 – 1985

Στιγμιότυπο από την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965)
127




Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που διέπρεψε στο απαιτητικό είδος της κωμωδίας.
Αθηναίος βέρος, Κολωνακιώτης, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1913 στην οδό Πλουτάρχου 13, όπως τόνιζε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας τη σχέση του με τον αριθμό 13. Γιος χρυσοχόου, δούλεψε κοντά στον πατέρα του και αφού πέρασε δύο χρόνια στη Σχολή Υπαξιωματικών του Ναυτικού στην Κέρκυρα και ασχολήθηκε παθιασμένα με το ποδόσφαιρο, το 1931 βρέθηκε στο Παρίσι για να σπουδάσει την τέχνη του χρυσοχόου.
Όλως τυχαία βρέθηκε να παίζει ως κομπάρσος σε μια ταινία και στη συνέχεια σε μια θεατρική παράσταση, που σκηνοθετούσε ο σπουδαίος γάλλος θεατράνθρωπος Λουί Ζουβέ. Μαγεμένος από τα φώτα της ράμπας, αποφάσισε να κάνει στροφή στη ζωή του και να ασχοληθεί με την υποκριτική.
Μαθήτευσε κοντά στον Ζουβέ και το 1937 έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο με το «Σχολείο Γυναικών» του Μολιέρου. Τον επόμενο χρόνο αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα και εμφανίστηκε στην Αθήνα, στο έργο του Τζέιμς Μπάρι «Τα παράσημα της γριούλας» πλάι στην κυρία Κατερίνα. Ακολούθησαν ρόλοι στα έργα «Το στραβόξυλο» του Δημήτρη Ψαθά, «Ο μισάνθρωπος» του Μολιέρου, «Ο παίχτης» του Ντοστογιέφσκι, με θιάσους όπως των Μιράντας - Παππά και Μουσούρη - Αρώνη.
Το 1945 νυμφεύεται την ηθοποιό Ιουλία Γεωργοπούλου και το επόμενο χρόνο αποκτά το μοναδικό του παιδί, τον δημοσιογράφο και πολιτικό Δημήτρη Κωνσταντάρα. Το 1948 συγκροτεί για πρώτη φορά θίασο με τη Μιράντα Μυράτ και το 1958 τον πρώτο προσωπικό του θίασο και παρουσιάζει το έργο του Τζον Πρίσλεϋ «Ο ανακριτής έρχεται».
Στη μακρά θεατρική του διαδρομή θα συνεργασθεί με σπουδαίους ηθοποιούς, όπως την Μαρίκα Κοτοπούλη, την Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού, το Νίκο Ρίζο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Έλλη Λαμπέτη. Τελευταία του εμφάνιση στο σανίδι στην κωμωδία του Κώστα Πρετεντέρη «Τρελλές επαφές ρωμέικου τύπου», που παρουσίασε μαζί με τη Μάρω Κοντού και τον Νίκο Ρίζο τη διετία 1977 - 1979.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, κυρίως, μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Υπήρξε πρωταγωνιστής από την πρώτη κιόλας ταινία του, «Το τραγούδι του χωρισμού» (1940) σε σκηνοθεσία Φ. Φίνου, ενώ κράτησε τους πρώτους ρόλους και σε περίπου 90 ακόμα ταινίες. Καθιερώθηκε ως ο κινηματογραφικός μπαμπάς της Αλίκης Βουγιουκλάκη («Διακοπές στην Αίγινα», «Το ξύλο βγήκε από το παράδεισο», «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Η Λίζα και η άλλη» κ.ά.).
Το 1969 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Ο Μπλοφατζής». Η τελευταία του ταινία ήταν «Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ» (1981) του Κώστα Καραγιάννη. Στην τηλεόραση ξεχώρισε με το ρόλο του γυναικοκατακτητή Ζάχου Δόγκανου στο σήριαλ «Εκείνες και εγώ» , που προβλήθηκε τη διετία 1976 - 1977.  Το 1971 νυμφεύτηκε σε δεύτερο γάμο τη Φιλιώ Κεκάτου.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας πέθανε στις 28 Ιουνίου του 1985 στο «Ασκληπείο» της Βούλας. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, εξαιτίας αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός. Το πηγαίο ταλέντο του διαφαίνεται μέσα από τη μεγάλη γκάμα των ρόλων που ερμήνευσε, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο. Στα πρώτα του βήματα εμφανίστηκε σε δραματικούς ρόλους, ακόμη και ως ζεν-πρεμιέ, ενώ στη συνέχεια ειδικεύτηκε σε πιο κωμικούς, ως φίλος ή πατέρας -καλοσυνάτος, ανοιχτόκαρδος, ακόμη και αυστηρός πότε - πότε γυναικάς και χιουμορίστας.

Φιλμογραφία

• Το τραγούδι του χωρισμού (1940)
• Η φωνή της καρδιάς (1943)
• Ραγισμένες καρδιές (1945)
• Πρόσωπα λησμονημένα (1946)
• Καταδρομή στο Αιγαίον (1946)
• Μαρίνα (1947)
• Άννα Ροδίτη (1948)
• Διαγωγή... μηδέν! (1949)
• Οι απάχηδες των Αθηνών (1950)
• Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν (1951)
• Άγγελος με χειροπέδες (1952)
• Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
• Ούτε γάτα ούτε ζημιά (1955)
• Η άγνωστος (1956)
• Η δούκισσα της Πλακεντίας και ο λήσταρχος Μπιμπίσης (1956)
• Ο ζηλιαρόγατος (1956)
• Συγχώρεσε με παιδί μου (1957)
• Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957)
• Μαρία Πενταγιώτισσα (1957)
• Το τρελοκόριτσο (1958)
• Διακοπές στην Αίγινα (1958)
• Δυο αγάπες δυο κόσμοι (1958)
• Ταξίδι με τον έρωτα (1959)
• Το αγοροκόριτσο (1959)
• Το παραστράτημα μιας αθώας (1959)
• Ερωτικά παιχνίδια (1960)
• Ένας Δον Ζουάν για κλάματα (1960)
• Κρουαζιέρα στη Ρόδο (1960)
• Τυφλός άγγελος (1960)
• Είμαι αθώος (1960)
• Αντίο ζωή (1960)
• Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961)
• Η Λίζα και η άλλη (1961)
• Λάθος στον έρωτα (1961)
• Θρίαμβος (1962)
• Κατηγορούμενος ο έρως (1962)
• Αυτό το κάτι άλλο (1963)
• Ο Καζανόβας (1963)
• Ο κος πτέραρχος (1963)
• Μικροί και μεγάλοι εν δράσει (1963)
• Ο μπαμπάς μου κι εγώ (1963)
• Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963)
• Η βίλλα των οργίων (1964)
• Η χαρτοπαίχτρα (1964)
• Θα σε κάνω βασίλισσα (1964)
• Ο εαυτούλης μου (1964)
• Επιστροφή (1965)
• Υιέ μου, υιέ μου (1965)
• Υπάρχει και φιλότιμο (1965)
• Η γυναίκα μου τρελλάθηκε (1966)
• Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966)
• Τζένη Τζένη (1966)
• Να ζει κανείς ή να μη ζει (1966)
• Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου (1967)
• Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967)
• Βίβα Ρένα (1967)
• Δημήτρη μου, Δημήτρη μου  (1967)
• Κάτι κουρασμένα παληκάρια (1967)
• Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι (1967)
• Ο γεροντοκόρος (1967)
• Ο σπαγγοραμμένος (1967)
• Καπετάν φάντης μπαστούνι (1968)
• Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο (1968)
• Ο τρελός τα 'χει τετρακόσια (1968)
• Ησαϊα μη χορεύεις (1969)
• Ο μπλοφατζής (1969)
• Ο τζαναμπέτης (1969)
• Ένας τρελός γλεντζές (1970)
• Κρίμα το μπόι σου (1970)
• Ο  τρελοπενηντάρης (1971)
• Πίσω μου σ' έχω σατανά (1971)
• Της ζήλειας τα καμώματα (1971)
• Ο φαφλατάς (1971)
• Τι τριάντα τι σαράντα τι πενήντα (1972)
• Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη (1972)
• Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα (1972)
• Ο φαντασμένος (1973)
• Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ (1981)

Θεατρικές παραστάσεις

• Τα παράσημα της γρηούλας (1938)
• Λόξες γυναικών (1938)
• Οικογενειακές καντρίλιες (1939)
• Ο μισάνθρωπος (1939)
• Το στραβόξυλο (1939)
• Ο μισογύνης (1940)
• Το μοντέλο της γυναίκας μου (1940)
• Έξοδος κινδύνου (1941)
• Η κυρία θέλει να χωρίσει (1941)
• Η κυρία που κοροϊδεύει (1941)
• Μια ζωή είναι αυτή (1941)
• Αν έχεις τύχη (1942)
• Παντού τα πάντα (1942)
• Ο παίκτης (1942)
• Ένα καινούριο αστέρι (1942)
• Γκραντ Οτέλ (1942)
• Εκείνη τη νύχτα (1942)
• Η δίκη της Μαίρης Ντάνκαν (1942)
• Έρωτα μαστροχαλαστή (1943)
• Πρίγκηψ Μουρούζης (1944)
• Οι κατακτηταί (1949)
• Οι φοιτηταί (1949)
• Περάστε την 1η του μηνός (1949)
• Έντα Γκάμπλερ (1949)
• Μ' αγαπά-δεν μ' αγαπά (1949)
• Μάγδα (1949)
• Μαντάμ Σουσού (1949)
• Η κυρία δε με μέλλει (1949)
• Η Λούση και τα κορίτσια της (1949)
• Ελληνικά όνειρα (1949)
• Ο  αρχισιδηρουργός (1949)
• Δώδεκα παρά πέντε (1949)
• Οι μαιτρέσσες του μπαμπά (1955)
• Τρεις πετεινοί σ' ένα κοτέτσι (1955)
• Χωρίς γάντι (1956)
• Ο ανακριτής έρχεται (1958)
• Άνθη λεμονιάς (1962)
• Κρατικές υποθέσεις (1962)
• Η βροχή (1963)
• Η χήρα μου και εγώ (1963)
• Η κυρία έχει νεύρα (1963)
• Υπάρχει και φιλότιμο (1965)
• Η όμορφη κι ο τζαναμπέτης (1968)
• Τσιν-Τσιν (1970)
• Τι τριάντα, τι σαράντα, τι πενήντα (1971)
• Ερωτιάρης... αλά Ελληνικά (1972)
• Ευτυχώς τρελάθηκα (1973)
• Ένας κόσμος άνω-κάτω (1974)
• Αγάπη μου, παγόβουνο (1974)
• Με λένε Κώστα (1974)
• Συγνώμη που σε ψήφισα πολύ (1974)
• Απριλιανά μπαλλέτα (1975)
• Υπάρχει και φιλότιμο (1976)
• Ο Λαμπρούκος και οι λατρείες του (1977)
• Οι λόρδοι της λόρδας (1977)
• Τρελλές επαφές ρωμέικου τύπου (1978)

Τηλεοπτικά

• Εκείνες κι εγώ (1976-1977, ΥΕΝΕΔ)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/25#ixzz3UEEMtLxl

Κωνσταντίνος Θεοτόκης
1872 – 1923

55




Λογοτέχνης και διανοούμενος που δέσποσε στα ελληνικά γράμματά στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1872 στην Κέρκυρα.
Σε ηλικία 17 ετών αναχώρησε για το Παρίσι κι εγγράφηκε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Δύο χρόνια αργότερα, γνώρισε στη Βενετία τη βαρόνη Ερνεστίνα Φον Μάλοβιτς από τη Βοημία, με την οποία παντρεύτηκε. Το 1895 απέκτησε μαζί της μία κόρη, αφού ήδη είχε εγκαταλείψει τις σπουδές του και είχε εγκατασταθεί στους Καρουσάδες, όπου αφοσιώθηκε στη μελέτη.
Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης επηρεάστηκε αρχικά από τη γερμανική ιδεοκρατία και ιδιαίτερα από τον Νίτσε. Συντροφιά με τον φίλο του Λορέντζο Μαβίλη συμμετείχε σε εθνικούς αγώνες, όπως στην εξέγερση της Κρήτης το 1896, αλλά και σε τοπικές πρωτοβουλίες, π.χ. εναντίον της απόφασης του δήμου της Κέρκυρας για την εγκατάσταση ρουλέτας στο νησί. Καταφέρθηκε, επίσης, εναντίον της πολιτικής του συγγενούς του υπουργού και αργότερα πρωθυπουργού Γεώργιου Θεοτόκη.
Οι ευρύτατες γνώσεις του και η γνώση ξένων γλωσσών -ήταν κάτοχος πέντε ομιλουμένων γλωσσών (ιταλικής, γαλλικής, γερμανικής) και άλλων πέντε από τις νεκρές (αρχαία ελληνικά, λατινικά, εβραϊκά, αρχαία περσικά, σανσκριτικά)- του επέτρεψαν να ασχοληθεί με μεταφράσεις αρχαίων ελλήνων και ξένων κλασσικών, ενώ την ίδια περίοδο δημοσιεύτηκαν και τα πρώτα του πεζά στα περιοδικά της εποχής.
Στην Ευρώπη, που είχε ταξιδέψει δύο φορές για ελεύθερη επιμόρφωση στα Πανεπιστήμια του Γκρατς (1898) και του Μονάχου (1908-1909), απαρνήθηκε τον Νίτσε και ασπάστηκε τον Μαρξ. Με τη δεύτερη επίσκεψή του στην Ευρώπη ήρθε σε επαφή και με την κίνηση των σοσιαλιστών της εποχής. Αλληλογραφεί και συντονίζει τις απόψεις του με εκείνες του ομοϊδεάτη του Χατζόπουλου κι επιστρέφοντας πρωτοστατεί στην ίδρυση του «Σοσιαλιστικού Ομίλου» και του «Αλληλοβοηθητικού Συνδέσμου Εργατών της Κέρκυρας» (1910-1914).
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, προσχωρεί στο Κόμμα των Φιλελευθέρων, διορίζεται αντιπρόσωπος του κόμματος στην Κέρκυρα και το 1918 μετακομίζει στην Αθήνα. Με το τέλος του πολέμου του προσφέρεται η θέση του διευθυντή λογοκρισίας, αλλά ύστερα από δύο ημέρες παραιτείται. Διορίζεται προσωρινά ως έκτακτος υπάλληλος στην «Υπηρεσία Ξένων και Εκθέσεων» και οριστικά στην Εθνική Βιβλιοθήκη, πρώτα ως γραμματέας και ύστερα προάγεται ως τμηματάρχης β' τάξεως.
Για να αντιμετωπίσει τα έξοδά του, προπωλεί τα έργα του στους οίκους Βασιλείου και Ελευθερουδάκη. Έτσι, έρχονται στο φως τα δοκιμότερα πεζά του («Κατάδικος», «Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα», «Οι σκλάβοι στα δεσμά τους») και οι μεταφράσεις του, π.χ. από τον Γκαίτε («Ερμάνος και Δωροθέα»), από τον Σαίξπηρ («Οθέλος», «Αμλέτος», «Βασιλιάς Ληρ»), από τον Φλομπέρ («Η Κυρία Μποβαρύ», Α' τόμος) και από τον Ρόσελ («Τα προβλήματα της Φιλοσοφίας»).
Το 1922 διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο του στομάχου. Χειρουργήθηκε και αποσύρθηκε στην Κέρκυρα, όπου άφησε την τελευταία του πνοή την 1η Ιουλίου 1923.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/158#ixzz3UEF1EJGj

Παρασκευή και 13

108




Δεισιδαιμονία που απαντάται στις αγγλόφωνες χώρες. Η σχετική φοβία ονομάζεται στα αγγλικά Paraskavedekatriaphobia, από τις ελληνικές λέξεις «Παρασκευή», «δεκατρία» και «φοβία». Οι Έλληνες και οι Ισπανόφωνοι λαοί έχουν ως γρουσούζικη ημέρα την Τρίτη και 13.
Η πρόληψη αυτή διαδόθηκε στις αγγλόφωνες χώρες τον 19ο αιώνα και πέρασε και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, μέσω της ταινίας τρόμου «Παρασκευή και 13» (1980). Για την προέλευσή της έχουν εκφρασθεί ποικίλες θεωρίες, όπως:

• Παρασκευή και 13 (13 Οκτωβρίου 1307) συντελέστηκε η εξολόθρευση του Τάγματος των Ναϊτών από τον στρατό του βασιλιά Φιλίππου της Γαλλίας.
• Ήταν Παρασκευή όταν η Εύα έδωσε στον Αδάμ τον απαγορευμένο καρπό, με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν και οι δύο από τον Παράδεισο.
• Παρασκευή έγινε η μεγάλη πλημμύρα της Βίβλου.
• Παρασκευή σταυρώθηκε ο Χριστός.

Το 13 είναι ο κατεξοχήν κακότυχος αριθμός, που σπάει την αρμονία του 12 (12 Θεοί του Ολύμπου, 12 άθλοι του Ηρακλή, 12 φυλές του Ισραήλ, 12 μαθητές του Χριστού, 12 Ιμάμηδες κλπ). Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» σχηματίζεται η αρχή ενός νέου κύκλου. Το άγνωστο, που αντιπροσωπεύει ο αριθμός 13, προκαλεί ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να το συνδέουν με ατυχή γεγονότα.
Στην Πληροφορική υπάρχει ένας ιός με το όνομα «Παρασκευή και 13» (Friday 13th), που δημιουργήθηκε στο Ισραήλ το 1988. Ενεργοποιείται όταν το ημερολόγιο του υπολογιστή δείξει Παρασκευή και 13, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της λειτουργίας του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/711#ixzz3UEFHJ7tY

Κοντσέρτο για Βιολί του Μέντελσον

5




Από τα κορυφαία και δημοφιλέστερα του γερμανού συνθέτη Φέλιξ Μέντελσον (1809-1847), έργο ρεπερτορίου για το βιολί.
O Μέντελσον συνέλαβε την ιδέα να γράψει ένα κοντσέρτο για βιολί το 1838 και την υλοποίησε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1844, όταν ολοκλήρωσε το έργο. Όλο αυτό το διάστημα βρισκόταν σε επαφή με τον φίλο του βιολονίστα Φέρντιναντ Ντάβιντ (1810-1873), ο οποίος με τις συμβουλές του τον καθοδήγησε στη σύνθεση των σολιστικών μερών του βιολιού.
Φυσικό ήταν ο Ντάβιντ να είναι ο σολίστ του κοντσέρτου στην πρώτη του παρουσίαση στις 13 Μαρτίου 1845, στην αίθουσα Γκεβαντχάους της Λειψίας. Ο Μέντελσον, που θα διηύθυνε την ορχήστρα, απουσίαζε λόγω ενός προβλήματος υγείας. Έδωσε, όμως, το «παρών» στη δεύτερη παρουσίαση του έργου, στις 23 Οκτωβρίου 1845, όταν ανέβηκε στο πόντιουμ με τον Ντάβιντ και πάλι ως σολίστ.
Το «Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα, σε μι ελάσσονα, έργο 64» αποτελείται από τρία μέρη:

• Allegro molto appassionato
• Andante
• Allegretto non troppo-Allegro molto vivace

Διαρκεί από 25 έως 30 λεπτά και είναι γραμμένο για σόλο βιολί και ορχήστρα, που περιλαμβάνει 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότα, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, τύμπανα και έγχορδα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/755#ixzz3UEG0jsUl
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Σάββατο
14/3
02:00

5°C
69%

2 Μπφ Δ
9 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ



08:00

4°C
1°C
77%

2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

14:00

13°C
41%

4 Μπφ Δ
24 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

20:00

8°C
5°C
88%

3 Μπφ Δ
16 Km/h


ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ





Δεκαετία  του '50 . Απ' τα  πρώτα μεταπολεμικά λεωφορεία του  ΚΤΕΛ , η πασίγνωστη  τότε  FARGO , ιδιοκτησίας  Ι.Ανδρεόπουλου , από  Ερατεινή , στο Αλωνάκι μποστά απ' το  πρακτορείο , το  1951 . Αριστερά ο  Νίκος Σταματόπουλος , οδηγός και πρωτανιψιός  του Ανδρεόπουλου και  Θαν. Φωτόπουλος , πράκτορας για πολλά  χρόνια , μέχρι  το 1983 , του  ΚΤΕΛ  στο  Λιδορίκι .Σημειώνουμε  πως  ο  Νίκος  Σταματόπουλος , εξαιρετικό παιδί είχε  την  ατυχία  να  μείνει  παράλυτος όταν  το  λεωφορείο , βγήκε  απ' το  δρόμο στις  στροφές πριν  απ' το Λιδορίκι ( όπου  σήμερα  είναι  ένα προσκυνητάρι ) ανήμερα  του  Αγίου Ευθυμίου , και  έκτοτε  έζησε  μεν  αλλά  καθηλωμένος σε  αναπηρικό  καρότσι .
Αρχείο Θαν.Φωτόπουλου

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ  ΤΑ  ΑΕΡΟΣΤΑΤΑ  ΣΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ …
Σε  φουλ..ρυθμούς  εργάζεται  η  Λιδορικιώτικη  “ αεροναυπηγική “ παρέα  του  Νίκου Πέτρου   και των  υπολοίπων , που όσο  πάει  και  πληθαίνουν , και  όλα  δείχνουν  πως  θα  έχουμε  θριαμβευτική  “ αναβίωση “ του  ωραίου  παλιού  έθιμου  των αεροστάτων .
   Ήδη , το  ερχόμενο  Σαββατοκύριακο ελπίζεται  να  γίνει  και  η  πρώτη  δοκιμαστική  ..” πτήση “ , με  επιτυχία  ελπίζουμε .
   Η..αεροστατο…βιομηχανία έχει  εγκατασταθεί  στην  αίθουσα  του  Πολιτιστικού Συλλόγου  στο  Ακωνάκι , και  τα  παιδιά , αλλά  και οι  μεγάλοι , μπορούν  αν  θέλουν , να  πάνε  και να  παρακολουθήσουν πως  κατασκευάζεται  ένα  αερόστατο , έτσι  ώστε  να  υπάρχει  διάδοχη  κατάσταση στα  επόμενα  χρόνια .
   ΘΕΡΜΗ  ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ : Αν  κάποιοι  χωριανοί  μας  έχουν  στη  διάθεσή  τους  παλιές  φωτογραφίες με  αερόστατα ας  κάνουν  τον  κόπο  να  τις  στείλουν και  σε  μας  για  να  τις  βάλουμε  στην Τράπεζα Λιδορικιώτικης  Φωτογραφίας , ώστε  να  μείνουν και  για  τις  επόμενες  γενιές .

25-4-2011 , αμόλυμα  αερόστατου  στον  Άι  Γιώργη

Παλιότερο  αμόλυμα  αερόστατου στον  Άι  Γιωργη , από  Βαρσιοτόπουλα  κυρίως .
Καλή  σας  μέρα και  καλό  Σαββατοκύριακο
Απ’ το  “ Λιδωρίκι “ με  αγάπη …..Κ.Κ.-