Ιούλιο έχουμε και η ζέστη παίρνει προαγωγή σε καύσωνα.....
Χρόοοονια τώρα .....
Και το κλιματιστικό να ανοίξεις ο νους σου σε πάει στην ΔΕΗ ....
και να μην το ανοίξεις
σκέφτεσαι τις ελλείψεις στα νοσοκομεία.....
Βολοδέρνεις με τον ανεμιστήρα και έχεις και τα χαράτσια τέλος του μήνα
και φουντώνεις περισσότερο...που έλεγε και ο συγχωρεμένος
ο Ντίνος ο Ηλιόπουλος.
Καλά στην Αθήνα γεννήθηκες .....δεν είχε καύσωνες τότε;
Μωρέ είχε αλλά είχε και πολλά χρόνια λιγότερα στην πλάτη....
και μήπως ο διπλανός σου ή ο απέναντι είχε κλιματιστικό ή ανεμιστήρα;
Τίποτα.....τα σεντόνια-κουρτίνες στα δωμάτια της αυλής μονίμως βρεμένα
και ανοιχτό το μοναδικό παράθυρο που έβλεπε στα Αρχαία.....
έτσι για να νομίζεις ότι φυσάει....
Το απόγευμα βγαίναμε έξω στον χωματόδρομο και περιμέναμε την καταβρεχτήρα
του Δήμου να μας κάνει μούσκεμα και να μας δροσίσει....
Την μυρουδιά του βρεγμένου χώματος στον δρόμο δεν την ξεχνώ.....
Το βράδυ στρωματσάδα στην αυλή μαζί με τους διπλανούς με αστεία
και πειράγματα.....κάθε τόσο οι μεγαλύτεροι με την τρόμπα του φλίτ
ψεκάζανε τα πεινασμένα κουνούπια που βασανιζόντουσαν να βρούν
ανθρώπινο αίμα ...δυσεύρετο εκείνα τα χρόνια....και όμως δεν γνωρίζαμε την λέξη άγχος.
Μεγαλώνοντας την έμαθα και σε ξένη γλώσσα.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment