ΠΕΡΣΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...ΓΡΑΦΑΜΕ...

29.7.07

Β Ρ Α Δ Ι Α Ζ Ε Ι.......

Βραδιάζει , τα πρώτα φώτα ανάβουν στο χωριό ..
της νύχτας η , καυτή , καλοκαιριάτικη ανάσα πλησιάζει ,
τα ξωτικά της..Γκιώνας , όπου να ‘ναι , αρχίζουν το..χορό
πέρα στη λίμνη που παραδεισένια , λες , πως..μοιάζεi…

Bραδιάζει , τα τελευταία ακούγονται κουδούνια κοπαδιών ,
καθώς γυρνάνε στο μαντρί απ’ το σεργιάνισμα της μέρας…
σιγά-σιγά σωπάσαν οι φλογέρες οι γλυκές των μπιστικών …
κατάκοπος , θε να ‘ρθει πάλι απόψε σπίτι ο πατέρας .

Κι’ εκεί στης φαμελιάς τη θαλπωρή , θα καμαρώσει κόρες
και τους γιους , θα κανακέψει στοργικά το…στερνοπούλι …
περνάνε γρήγορα , οι ..έρμες τούτες δω οι όμορφες οι ώρες..
σαν θα χαράξει… θάβγει πάλι στης ζωής το …καραούλι…

Πως πέρασαν και πάνε έτσι, τάχα ,τα πιο όμορφα τα χρόνια ,
πάντα στο νου βαθειά , η έγνοια της φαμίλιας σφηνωμένη ,
παλεύει ολημερίς , χειμώνα –καλοκαίρι μ’ ήλιο και με χιόνια ,
τίποτα δεν ζητάει , κι’είν η χαρά του ναν’ οι άλλοι ευτυχισμένοι….

Νύχτωσε , πλάι στο παραγώνι , όλη η φαμίλια τώρα.. μαζεμένη ,
μεσ’ στο τσουκάλι , ο τραχανάς..μοσχοβολώντας….σιγοβράζει…
το στερνοπούλι, όπως πάντα , θε να πει μια προσευχή…συνηθισμένη ,
ένα ποτήρι κόκκινο κρασί , τη μίζερη ζωή μας την…..αλλάζει….. ...Κ.-

29.7.07

ΕΔΩ....ΛΙΔΟΡΙΚΙ....ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ.....

Άραγε , που να οδηγεί το χρυσαφένιο μονοπάτι αυτό της ...λίμνης......ποιό το ...ξέρει.....

Αδέρφια Λιδορικιώτες όλου του κόσμου....Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ..........
Τελειώνει κι' ο Ιούλιος , 29 σήμερα , Κυριακή , 210η μέρα του 2007 , η ζωή στο χωριό μας είναι όμορφη , παραδεισένια , παρ' όλα τα προβλήματα....κι' αν βάζαμε όοοοολοι ένα χεράκι θα το κάναμε κούκλα......
Χθες βράδυ , στο κάστρο του Βελουχιού , οι φίλοι και συμπατριώτες της Β.Δ...Δωρίδας , μας έβαλαν πάλι τα...γυαλιά , έκαναν μιά ωραία εκδήλωση στο πιό όμορφο κομμάτι της περιοχής μας , λίγοι...ονειροπόλοι ανέβηκαν στο κάστρο και ...ρούφηξαν , κυριολεκτικά , τη μαγεία του τοπίου , τη μυρωμένη , δροσερή ανάσα του Βαρδουσιού κι' αφήνοντας νοσταλγικά το βλέμμα τους να πλανιέται πάνω στα χρυσαφένια νερά της λίμνης , ξανάγιναν παιδιά , ξυπόλυτα με τα κοντά παντελονάκια..ARMANI , FERRE..ΚΑΠΝΟΚΟΤΣΙΑΛΟΥ...ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ , όλων ..τέλος πάντων των...μεγάλων ..ντόπιων..σχεδιαστών μόδας...
Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι η μόδα των...ημί...κοντων παντελονιών , των...γκολφ , ξεκίνησε απ' την περιοχή μας , κυρίως απ' το Βαρούσι και τα ...γύρω ..χωριά , Μαυριγιάννη , Βελούχι κλπ , και σιγά-σιγά...ξαπλώθηκε σ' ολο τον κόσμο....
Είδα ,χθες βράδυ , τα μάτια ενός παλιόυ καλού φίλου που έζησε πολλά χρόνια στην ξενητειά και καταξιώθηκε , του Τάσου του Τσώνου , να πλανιώνται...πέρα μακρυά στη λίμνη , εκεί που ήταν κάποτε τα Λιδορικιώτικα αμπέλια....υγρά...μικροσυννεφιασμένα...ποιός ξέρει τάχα που να ονειροταξείδευε ο ...νους του , τι τάχα να θυμόταν , τον κοίταγα ..συνέπασχα και άθελά μου , σιγοτραγούδησα , κοιτάζοντας ασυναίσθητα προς τον ουρανό , ένα τραγουδάκι - παράκληση ...της... στιγμής , βγαλμένο κατ΄ευθείαν απ' την καρδιά μου :
Θεέ μου κάνε μας τη χάρη , απόψε μην το ...σβήσεις το...φεγγάρι
άστο εκεί..να λάμπει..από ψηλά , τούτη δω την όμορφη ...βραδυά....
άστο εκεί να..λάμπει από...ψηλά , μιά ζωή ' ναι τούτη η βραδυά....
και , διατί να το κρύψωμεν...άλλωστε , και..τα δικά μου τα μάτια τα έννοιωσα...πολύ...υγρά , μάλλον ...θα μπήκε..κανένα...σπουπιδάκι...φαίνεται....και εκείνη τη στιγμή μούλειψε η ..μεγάλη μου..αγάπη , η φυσαρμόνικά μου...αχ και να την είχα μαζί μου ....θα...ξαλάφρωνε.....η...ψυχή μου....είχαμε τόσα..να...πούμε με τη..φιλενάδα μου , αυτή η αγάπη...φίλοι μου , κρατάει..περίπου..μιά...ζωή , 55...χρόνια , ξεκίνησε όταν ήμουνα....μικρό..παιδί και κρατάει..ακόμα και τώρα που είμαι ένας..νεαρός...ηλικιωμένος.....και θα..κρατήσει αδέρφια μου...αιώνια γιατί.....

Σαν έρθει εκείνη η..ώρα η..ευλογημένη ,

γιά το..στερνό..ταξείδι να..κινήσω..

θέλω αυτή μου τη μικρή....αγαπημένη...

στην αγκαλιά ..γιά πάντα...να...κρατήσω....

φοβάμαι όμως..πως και τώρα ..κάποιο..σκουπιδάκι μπήκε στα..μάτια μου , δεν είναι τίποτα κι αυτό...θα..περάσει....
Έχουμε πολλά να...πούμε και ...φωτογραφίες ... νάστε όλοι καλά ..σας σκεφτόμαστε....πάντα...
Απ' το Λιδορίκι με πολλή...νοσταλγία και...αγάπη........Κ.-

29.7.07

EΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....ΕΔΩ....ΛΙΔΟΡΙΚΙ........

Η...ψυχή της πανδαισίας , η οικογένεια Καραμούτσιου , Γιώργος , Μίνα και οι κόρες τους Πηνελόπη και Στέλλα , δίπλα τους δύο απ' τους συνεργάτες τους , όλοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους .....μπράβο τους.......

Φεγγάρι , γαλήνη , ομορφιά και...υπέροχη μουσική...τέσσερα σε....ένα......είπατε..κάτι ;

Το...όνειρο δεν τελειώνει ποτέ..αγαπημένοι μας φίλοι , πως να κοιμηθείς μετά από αυτή την ονειρική βραδιά .....όσοι δεν ήρθατε στο κάστρο του Καλλίου , απόψε , χάσατε.....κρίμα που δεν είχε περισσότερο κόσμο αυτή η όμορφη εκδήλωση , και ξέρετε γιατί ; γιατί ο κόσμος έχει εθιστεί στα τζερτζελοπανήγυρα , γιατί αυτά μας σερβίρουν αυτά μάθαμε και αυτά...ζητάμε ...
Πάντως με όλα τα προβλήματα και τις παραλήψεις της , η εκδήλωση αυτή απέχει ....παρασάγγας απ' τα νερόβραστα πολιτιστικά...τριήμερα Δήμου και Γκιώνας , και απορούμε οι διάφοροι...διοργανωτές τους δεν τόχουν καταλάβει ; δεν το βλέπουν πως οι Λιδορικιώτες δεν έχουν τα ίδια ...γούστα μ' αυτούς.....
Πάνω απ' όλα όμως , μας συγκλόνισε η γαλήνη , η ομορφιά του τοπίου και το θέαμα φεγγαριού και...λίμνης...μαγεία , πραγματική μαγεία .......
Επειδή η ώρα είναι προχωρημένη , τώρα τελείωσε η εκδήλωση , σας δίνουμε μερικές φωτογραφίες σαν...πρόγευση και ες αύριον...τα σπουδαία....
Καλόν ....ύπνο , με αγάπη.........Κ.-