ΣΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΤΑ..ΛΟΓΙΣΜΑΤΑ : " ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ .. ΒΕΛΟΥΧΙΟΥ.."

To παλιό λιθόχτιστο γιοφύρι του Στενού , με τη μεγάλη καμάρα...

Όποιος περάσει απ' το Βελούχι , θα δει το στένεμα του Μόρνου ποταμού , πάνω σ' ένα καταστρόγγυλο λόφο , που φράζει το πέρασμα του δρόμου γιά τον Έπαχτο , ένα ρημαγμένο κάστρο . Είναι ακριβώς απάνω , και λιγάκι ζερβά , απ' το παμπάλαιο , με μεγάλη καμάρα , λιθόχτιστο γεφύρι τιυ " Στενού " .

Στις κατάμαυρες σπηλιές και τις γκρεμισμένες πολεμίστρες του , κατά τη μεριά του ποταμού , εκεί που άλλοτε τα παλληκάρια του Βελουχιού αντιμετώπιζαν με τα τραχιά τους στήθια , τον οχτρό , σήμερα έχουν στήσει φωλιές τ'αγριοπούλια κι' οι κουκουβάγιες .

Τα βράδια , όταν το φεγγάρι κρύβεται πίσω από βαριά μολυβένια σύννεφα , κι όταν τ' αγέρι της ποταμιάς ουρλιάζει μέσα στα χαλάσματα , κι όταν το ποτάμι βογγάει , αφρίζει και θαλασσομανάει λυσσασμένο πάνω στα μουχλιασμένα αγκωνάρια και τους βαθειούς θόλους του γιοφυριού , ξυπνάει το " στοιχειό " του Κάστρου . Καβαλλικεύει το μαύρο του άτι , με τα χρυσοπλούμιστα φάλαρα , περνάει σαν αστραπή απ' το γιοφύρι και πάει στην Πηγή , απέναντι στα ριζά του Κόρακα και χώνεται μέσα .

Και τα χαράματα , πριν τα κοκόρια λαλήσουν στον Αντριτσέικο νερόμυλο , ξαναγυρίζει στο Κάστρο . Όλοι τότε οι Βελουχιώτες κρύβονται στα φτωχοκάλυβά τους , σφιχτομανταλώνουν τις αμπάρες τους , ενώ τ' αγρίμια πέρα στο ρουμάνι και το λόγγο σκούζουν παράξενα και φοβισμένα . Ακόμα κι' οι σαββατογεννημένοι , σαν ακούνε το βαρύ πάτημα και το χρεμέτισμα του φαριού , λαγοκαρδίζουν και σταυροκοποιούνται λαβατωμένοι . Κανένας όμως δεν το είδε και μοναχά ο μπάρμπα Γιωργούλας , λέει πως τόχει δει...

- Αλήθεια , μπάρμπα Γιωργούλα , το είδες το στοιχειό ;

- Το είδα , μωρέ Ντούλα , το είδα γιέ μου . Ήταν ..όμορφο παλληκάρι , ίδιος ο Αι Γιώργης σας λέω , σαν εκείνον πούχει ζωγραφίσει ο τρελλο..Λεφτέρης απ' το Μαλαντρίνο , πάνω στο Βαρούσι . Είχε γαλανά μάτια που πέταγαν σπίθες , ξανθά μαλλιά κι ήταν χρυσοξόμπλιαστος . Στη λιανή μεσούλα του κρεμόταν δαμασκί σπαθί και στο ζερβί του χέρι κράταγε μπακιρένιο σκουτάρι . Λες κι ήταν αστραπογεννημένος , πέρασε από μπροστά μου και χάθηκε ώσπου να κάμω στο σταυρό μου ....

- Και δε σε πείραξε , μπάρμπα Γιωργούλα ;

- Όχι παιδιά μου , φαίνεται πως ήταν βιαστικός . Βιαζόταν να πάει να βρει τ' άλλο βασιλόπουλο που του πήρε το θρόνο .

- Πες μας , μπάρμπα Γιωργούλα , πες μας την ιστορία του ..

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .........

ΣΗΜ : Η αφήγηση βασίζεται σε κείμενο του αγαπημένου φίλου , Λιδορικιώτη λογοτέχνη , του εξέχαστου Αλέκου Κωστάκη και είχε δημοσιευτεί στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " του Γιώργου Καψάλη , αρ.φυλ.5 , τον Απρίλιο του 1982 .