ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ..

 

  Σήμερα , κι’ από ..τύχη , μάθαμε πως μια ακόμα  αξέχαστη Λιδορικιώτισσα  έφυγε , η Γεωργία Κ . Κωστοπαναγιώτου χήρα του πραγματικά αλησμόνητου χωριανού μας Κώστα Κωστοπαναγιώτου .

   Όμορφη οικογένεια είχαν φκιάξει οι αείμνηστοι Κώστας  και Γεωργία , απόχτησαν δυο γιούς , τοη Ηλία και τον Μίμη , που περάσαμε μαζί τα παιδικά μας χρόνια , και απόχτησαν και εγγόνια που πρόλαβαν να τα καμαρώσουν ιδιαίτερα η γιαγιά Γεωργία.

   Οι Κωστοπαναγιωταίοι , έζησαν στο χωριό μας τα πιο ..δύσκολα , αλλά και τα πιο όμορφα και νοσταλγικά για μας τους Λιδορικιώτες , χρόνια τα πρώτα μεταπολεμικά και θα πρέπει να έφυγαν για την Αθήνα , λόγω μεταθέσεως του αείμνηστου Κώστα που ήταν Ταμειακός Υπάλληλος .

   Αγαπημένοι φίλοι τα δυό αδέρφια , με το Μίμη λίγο μικρότερό μας , μαζί στο…τσιγαράκι , μαζί στη..μπάλα , μαζί στους προσκόπους , σχεδόν μαζί παντού , ύστερα στο Λιδορίκι ζούσαμε , όχι στο…Λονδίνο…

   Τα δυο παιδιά σπούδασαν πρόκοψαν , έκαναν οικογένειες μα πάντα τους γονείς τους είχαν στην..πρώτη θέση , στην πρώτη  γραμμή . Ο Μίμης ασχολήθηκε με την ηλεκτρολογία κι’ ο Ηλίας , γνωστός στο ..Πανελλήνιο , χειρουργός γιατρός ,  και κυρίως υπέροχος άνθρωπος , ιδιότητες που τιμούν τον ίδιο , την οικογένειά του και φυσικά το χωριό μας , γιατί ξέχασα να σας πω , πως ο Ηλίας …εξακολουθεί να είναι και να..δηλώνει , παθιασμένος Λιδορικιώτης .

   Δεν θα’θελα να πω κάτι περισσότερο για τα παιδιά και κυρίως για τον Ηλία , που λόγω της δουλειάς του ( του λειτουργήματός του …μάλλον ) είναι Πανελλήνια  αγαπητός , θυμάμαι όμως ότι η οικογένειά τους , συμμετείχε σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις του χωριού μας , αυτό ύστερ;α φαίνεται κι’ απ’ τις διάφορες φωτογραφίες από γιορτές και πανηγύρια  , δείτε …

  Ανάληψη 1956 στη στρούγκα του Χαρ  . Μαργέλλου . Αρπάλη , τρίτος από δεξιά ο αείμνηστος Κώστας Κωστοπαναγιώτου , και μπροστά του σκυμένη στη λούστρα η Γεωργία .

  Δεκαετία  του ‘50 , στον Άι  Νικόλα στα  Καλτεζά , η Γεωργία τέταρτη από  δεξιά .

  Άι Νικόλας  Καλτεζών , 1955 ή 56 , ο Ηλίας τρίτος από αριστερά , με το ανοιχτό πουκάμισο και η μητέρα  του πρώτη από δεξιά , πίσω απ’ το κοριτσάκι .

   Η αείμνηστα Γεωργία ζούσε τυα τελευταία χρόνια στο πατρικό της σπίτι στη Βίδαβη , ( Άγιους Πάντες ) , σχεδόν όλο το χρόνο έχοντας πάντα συντροφιά  το μικρό της γιο , αλλά και τον Ηλία που δυστυχώς λόγω της δουλειάς δεν είχε και πολύ χρόνο , πάντως έζησε και έφυγε όπως η ίδια επιθυμούσε και υο’ λεγε , όρθια …

  Αύριο θα γίνει στη Βίδαβη το μνημόσυνό της και είμαι βέβαιος πως όλοι οι παλιοί Λιδορικιώτες θα είναι εκεί , να την τιμήσουν , προσωπικά για ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους , δεν μπορώ να παρευρεθώ , αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα , θα τη θυμάμαι πάντα με  αγάπη , όπως άλλωστε και όλοι οι χωριανοί μας ..

      Να  είσαι αναπαυμένη αγαπητή Γεωργία , και όλοι θα σε θυμόμαστε με αγάπη…