“ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ !!

  “ Μια δημόσια  πρόταση για  να  “ γράψει  ιστορία “ η  Ιεραρχία  : Να  αποποιηθούν  όλοι κάθε  προσωπική  περιουσία ( όπως  οι  μοναχοί )

Επειδή  αγαπημένοι  μου  φίλοι , πολλά  και  διάφορα ακούμε κατά  καιρούς  και από…διαφόρους , σχετικά  με  τα ..εκκλησιαστικά , θεωρήσαμε σκόπιμο να  αναδημοσιεύσουμε  το  παρακάτω  κείμενο  απ΄την χθεσινή  “ Δημοκρατία “ με  τον  τίτλο της  επικεφαλίδας  μας  , έτσι  για  να  έχετε  μια..σωστή  εικόνα των  εκκλησιαστικών τεκταινομένων , το  άρθρο  είναι του κ. Γ.Ι.Μποτή , δικηγόρου  πρώην  Νομ.ν του Χριστόδουλου .

….Οι  βαθμοί  της  ιεροσύνης  είναι  τρεις : του  διακόνου , του  πρεσβυτέρου  ( ιερέα ) και  του  επισκόπου . Ο διάκονος διακονεί ( βοηθάει ) τον  ιερέα και  τον  επίσκοπο στην τέλεση  των  μυστηρίων της  εκκλησίας  μας . Δεν  τελεί  κανένα  μυστήριο  μόνος  του και η  χειροτονία  του γίνεται από  τον  κανονικό  επίσκοπο .

   Ο ιερέας τελεί όλα τα  μυστήρια , εκτός  της ιεροσύνης , επ’ ονόματι  του  επισκόπου . Αποτελεί τον  ακρογωνιαίο λίθο του  ποιμαντικού  και του  αγιαστικού έργου της  εκκλησίας . Ο ιερέας , όπως και  ο  διάκονος , μπορεί  να  είναι  είτε  έγγαμος είτε  άγαμος . Ο τελευταίος φέρει  τον  τίτλο ( οφίκιο ) του Αρχιμανδρίτη .

   Ο επίσκοπος , υπηρέτης του  Μεγάλου Αρχιερέα , αποτελεί κατά τα  ιερά  κείμενα , εικόνα Χριστού μέσα  στην  εκκλησία . Χειροτονείται από  δύο  τουλάχιστον ή τρεις  επισκόπους . Αποκαλείται  και  μητροπολίτης  , εφόσον  διαποιμαίνει ιερά  μητρόπολη . Μόνο  άγαμοι κληρικοί χειροτονούνται επίσκοποι .

   Οι  άγαμοι κληρικοί είναι  μοναχοί , είναι  δε  εγγεγραμμένοι υποχρεωτικά εις  τα  μοναχολόγια μιας  ιεράς  μονής , εις τη  μοναστική  αδελφότητα της  οποίας  ανήκουν . Προ δε  της  εγγραφής  του  μοναχού εις  τα  μοναχολόγια της ιεράς  μονής , λαμβάνει  χώρα  ειδική τελετουργική  πράξη , ονομαζόμενη κουρά . Κατά την  κουρά , ο  μοναχός δίδει υπόσχεση ενώπιον του  επισκόπου ότι  θα  τηρήσει ως  κόρην  οφθαλμού τις τρεις μοναχικές  αρετές , την  αγαμία , την  ακτημοσύνη και  την  υπακοή . Με  την  πιστή και  ακριβή τήρηση των  τριών αυτών αρετών , πράγματι  καταξιώνεται η  μοναχική  ιδιότητα .

   Στην  πράξη  όμως , δυστυχώς , γινόμαστε καθημερινά  μάρτυρες φαινομένων  καταπάτησης και καταρράκωσης  των  μοναχικών  αρετών . Όπως  αντίθετα , συναντούμε και  καθοσιωμένες προσωπικότητες μοναχών , που τίμησαν  τον όρκο  τους .

   Μετά  την  κουρά και  την  εγγραφή εις  το  μοναχολόγιο της  μονής , ο  μοναχός , κατά  τους  ιερούς  κανόνες , “ τεθνηκώς  λογίζεται “ και ολόκληρη  η  περιουσία  του , κινητή και  ακίνητη , περιέρχεται αυτοδικαίως από  το  Νόμο , στο  Νομικό  πρόσωπο της  ιεράς  μονής στην  οποία  είναι  εγγεγραμμένος . Αν  υπάρχουν νόμιμοι ( αναγκαίοι ) κληρονόμοι  του  μοναχού , δηλαδή  γονείς , λαμβάνουν ούτοι  την  νόμιμη  μοίρα από την  περιουσία  του . Κάθε  κληρονομία , κληροδοσία ή  δωρεά προς το  πρόσωπο  του  μοναχού ανήκει κατά  τις  ισχύουσες  διατάξεις εις  το  Νομικό Πρόσωπο της ιεράς  Μονής .

   Η  ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Οι  μοναχοί διακρίνονται στους απλούς  μοναχούς , που  δεν έχουν λάβει το  μυστήριο  της  ιεροσύνης και επομένως δεν  μπορούν να τελέσουν καμία  τελετουργική  πράξη , και  σ’ αυτούς που  έχουν λάβει  την  ιεροσύνη , καλούμενοι  ιερομόναχοι ή αρχιμανδρίτες , οι  οποίοι δύνανται  να ιερουργούν . Από  αυτούς εκλέγονται  και  χειροτονούνται οι  επίσκοποι ( μητροπολίτες ).

   Όταν  αποβιώσει , τόσο ο  απλός μοναχός όσο  και  εκείνος  που  έλαβε το  μυστήριο της  ιεροσύνης , δεν  κληρονομείται από  τους  κληρονόμους  του αλλά ολόκληρη  η  περιουσία  του , που  αποκτήθηκε  μετά την  κουρά του , ανήκει  στην  Εκκλησία . Ειδικότερα , κατά  τον  Νόμο ,το  ήμισυ της  περιουσίας  του περιέρχεται εις  την  ιερά  μονή της εγκαταβίωσής  του , το  δε έτερον  ήμισυ εις  το  Νομικό  πρόσωπο της  εκκλησίας  της  Ελλάδος , η  οποία διαδέχθηκε τον  Οργανισμό  Διαχείρισης Εκκλησιαστικής  Περιουσίας  ( ΟΔΕΠ ), αρχικά  δικαιούχο της  περιουσίας  αυτής .

   Η παραπάνω  νομοθεσία περί  κληρονομίας  μοναχών διελάμβανε κατά  την αρχική θέσπισή  της και  τους  επισκόπους ( μητροπολίτες ) , οι  οποίοι προέρχονται από  την  κατηγορία των  ιερομονάχων μ δηλαδή  των  μοναχών που  είχαν χειροτονηθεί . Στα  μέσα  όμως του  περασμένου  αιώνα και  μάλιστα  κατά  την  δεκαετία  του  1940 ,  η  νομοθεσία  άλλαξε και  οι  μητροπολίτες  εξαιρέθηκαν από  τις  παραπάνω  περί  κληρονομίας  μοναχών  διατάξεις . ‘Ετσι  όταν  αποβιώσει σήμερα  μητροπολίτης , κληρονομείται κατά  το  κοινό δίκαιο και  η  περιουσία  του  περιέρχεται στους  φυσικούς κληρονόμους  του .

   Αντίθετα εάν αποβιώσει  μοναχός ή  ιερομόναχος , η  περιουσία του περιέρχεται στην  Εκκλησία κατά  τις  παραπάνω αναφερθείσες διακρίσεις . Δυστυχώς  η  κεφαλή  , που  έπρεπε να δίδει  το  παράδειγμα , αυτοεξαιρέθηκε  και  έτσι  καταπατήθηκε  βάναυσα η  μοναχική  αρετή  της  ακτημοσύνης . Η Άδικη και  παράνομη  αυτή  η  ρύθμιση , που προσβάλλει ευθέως τις  ευαγγελικές επιταγές της  ισότητας και  της  δικαιοκρισίας , πρέπει  να  καταργηθεί και να  επανέλθει η  αρχική νομική ρύθμιση . Αυτό θα  ικανοποιήσει το  περί  δικαίου  αίσθημα του Χριστεπώνυμου πληρώματος  της  Εκκλησίας .  Και  είναι απογοητευτικό το  φαινόμενο , δηλαδή το  γεγονός ότι η  παράνομη  και  ανήθικη αυτή  διάταξη , παραμένει σε  ισχύ  επί  70  περίπου χρόνια .

   Καμία  Ιερά  Σύνοδος , κανένας Αρχιεπίσκοπος ή  μητροπολίτης δεν  εισηγήθηκε την  κατάργηση της  επίμαχης  αυτής διάταξης , ώστε  να  επανέλθει η  ισότητα μεταξύ των  αφιερωμένων  κληρικών και  να ισχύσει η  μοναχική αρετή της  ακτημοσύνης για  όλους  τους  κληρικούς , ανεξάρτητα από  το  αξίωμα  και  το  βαθμό που  ο  καθένας  κατέχει .

   Σε λίγες ημέρες , συνέρχεται εκτάκτως η  Ιερά  Σύνοδος  της  Ιεραρχίας προς  συζήτηση  θεμάτων που  αφορούν  στην Εκκλησία  και  το  κοινωνικό  σύνολο . Ο Αρχιεπίσκοπος θα  μπορούσε  να  εισηγηθεί εις τι  σώμα της  Ιεραρχίας προκειμένου να ληφθεί  απόφαση για  την  αποκατάσταση της  ηθικής  τάξεως για  το  μείζον  ως  άνω  θέμα . Θα  είναι  μία  ευκαιρία η  Ιεραρχία ( και  συνολικά η  Ελλαδική  Εκκλησία ) εν μέσω κρίσης να  γράψει ιστορία  και  να  στείλει  μήνυμα ..δικαιοσύνης .

 “ ΛΙΔΩΡΙΚΙ “

Μεγάλο  το  δίκιο  του  κ. Μποτή , ο  οποίος  ανήκει  στην  κατηγορία “ των…γνωριζόντων “ και  μάλιστα  πολύ – πολύ  καλά , τα  εκκλησιαστικο..ιερατικά πράγματα , όπως  και  μεγάλο  είναι  το  δίκιο  των απλών πολιτών , που  έχουν  πια  χάσει την  εμπιστοσύνη  τους εκτός  απ’ τους  πολιτικούς  μας και  στους  ιερωμένους  όλων  των βαθμίδων .  Είναι  δυνατό  να  ξεχάσουμε εκείνο  τον  περιβόητο Μητροπολίτη , κάπου  στη  Αττική , που  είχε  ΕΝΑ  ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ  ΕΥΡΩ  ΣΤΗ  ΤΡΑΠΕΖΑ , έτσι για  τα…γεράματά  του ; όχι  βέβαια , δεν  ξεχνιούνται  τέτοια  πράγματα .

   ‘Έχουν  όλοι αυτοί  καμιά  σχέση με  τον  Άγιο  Κοσμά    τον  Αιτωλό και  όσα  αυτός  έλεγε  και  δίδασκε ;.Όχι  βέβαια ….

                                     Καλή  σας  Κυριακή …..Κ.Κ.-