Mιά υπέροχη οικογενειακή Λαμπριάτικη φωτογραφία – ντοκουμέντο , βγαλμένη στην αρχή της δεκαετίας του ‘50 , λέμε ντοκουμέντο γιατί στα λίγα τετραγωνικά εκατοστά της , περιγράφει , σιωπηλά..χωρίς λόγια , τη σκληρή πραγματικότητα της , τότε , Λιδορικιώτικης ζωής ..
Τα σημάδια της πολύχρονης ταλαιπωρίας , της κατοχής , των πολέμων και φυσικά του καψίματος του χωριού μας , είναι ορατά , ακόμα και διά…κλειστού οφθαλμού ..κι’ όμως το φρόνημα είναι..υψηλόν , τα πατροπαράδοτα έθιμα τηρούνται ..επακριβώς …
Στα Καψαλέϊκα , κάτω στην αυλή , οι οικογένειες των δυό αδερφών , Σπύρου και Θύμιου Καψάλη , κάνουν μαζί Λαμπρή , κατά τα συνηθισμένα Λιδορικιώτικα..
Πρώτος από αριστερά , ο αγαπημένος πρωτοξάδερφος Γιώργος , η αδερφή του Κατίνα , η αφεντιά μου , ο αγαπημένος μου αδερφός Γιώργος , η θειά μου Λέλα Ηλία Κάρλου , ο μπάρμπας μου Ηλία Κάρλος , κρατώντας τη μοναχοκόρη τους Τζένη , κι’ ο μπάρμπας μου ο Σπύρος , κρατώντας το..κοκορέτσι , καθιστοί : η μάνα μου κι’ ο πατέρας μου ..
Αγαπημένα πρόσωπα , που έφυγαν , δυστυχώς , απ’ τη ζωή μας , μόνο η ξαδέρφες μου , Κατίνα και Τζένη , η θειά μου Λέλα και η ταπεινότητά μου υπάρχουμε ακόμα , τέτοιες μέρες , και όχι μόνο , τους ..έχουμε κοντά μας , λες , καθώς αναθυμιόμστε τα όμορφα περασμένα χρόνια , είναι κι’ αυτό ..κάτι , μιά ..παρηγοριά , βασανιστική , καμιά φορά , αλλά πάντως…παρηγοριά…
Λίγα μέτρα παραδίπλα , στο Βουλγαρέικο , άλλες δυό αδερφοοικογένειες , Βούλγαρη και Σουρμελή , ψήνουν τ’ αρνιά τους , στο ίδιο..σκηνικό , με τα , κάποια ..ερείπια , ακόμα , και τα σημάδια γενικά της συμφοράς που έπληξε το χωριό μας , από αριστερά , η αδερφή του Μήτσου Βούλγαρη , η γυναίκα του Σοφία , το γένος Σουρμελή , με το μωρό της , ο Μήτσος , τσουγκρίζει με τον κουνιάδο του , Νίκο Σουρμελή , και δίπλα η μάνα του , καθιστόι : Κατίνα Κωστοπαναγιώτου , Κρίνα Σουρμελή και Χαρ.Σουρμελής , Λαμπρή 1957 !!
Αλλά κι’ απέναντι , στον όμορφο γυφτομαχαλά μας , σήκωσαν το δικό τους ..Λαμπριάτικο ..μπαϊράκι !!! Σβιγγέοι , Γατακέοι , Διονυσοδουκέοι , Σιωκαρέοι και Καντρέοι , όλη η γειτονιά , ψήνουν τ’ αρνιά τους , κι’ όπου να ‘ναι θ’ αρχίσει το πατροπαράδοτο Λαμπριάτικο..γλέντι…
Παλιές , όμορφες στιγμές , που σήμαιναν πολλά κι’ έδειχναν ακόμα περισσότερα , σχέσεις που…ξεθώριασαν και σχεδόν..χάθηκαν , και όλοι μας δεν κάναμε , και δεν κάνουμε , κάτι , να σώσουμε αυτές τις όμορφες στιγμές , το παρελθόν μας , την ίδια μας τη ζωή……Κ.-
3 comments:
Μας ξεσηκώνετε όμως. Ξέρετε τι είναι να έχεις στρωθεί σε μια βιβλιοθήκη (άκρα ησυχία, ούτε μύγα δε πετάει) και να κάνεις διάλειμμα με παρέα τη Λιδωρικιώτικη σελίδα και να βλέπεις μπροστά στην οθόνη φωτογραφίες από τέτοιες ομαδικές γιορτές, ανθρώπους μονιασμένους, ευχαριστημένους με τα λίγα και τη καλή παρέα; Φτερουγάει η καρδιά και άντε να τη μαζέψεις...
Αχ! Κατερινάκι μου , λυπάμαι που σου κάνω..ζημιά , αλλά ξέρω πως είναι μιά..ευχάριστη ζημιά , πως είστε ; εδώ είμαστε μιά χαρά , και οι δικοί σας , βεβαίως..βεβαίως..Όσο γιά τον Π.ΟΛ , είμαστε ..καταλαβαίνεις , την άλλη Πέμτη τα παιδιά μας , θα..Π Α Ι Ξ Ο Υ Ν, το φαντάζεσαι ; η Λιδορικιώτικη μπάντα θα συνοδεύσει την εικόνα στην περιφορά της , αν αυτό δεν είναι..τρελό..όνειρο , τότε ποιό είναι ; ΄΄Αντε να καλοκαιριάσει να ..μαζευτείτε προς τα εδώ , γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε , πάρα πολλά..
Σας στέλνω την αγάπη μας μαζί με τις πιό ειλικρινείς ευχές , να περάσετε όμορφα και να είστε πάντα καλά .
Απ' το χωριό μας με αγάπη...Κώστας .
κ. Κώστα, εννοείται πως είναι ευχάριστη ζημιά! Προχτές που γράφατε για τα κάλαντα του Λαζάρου, θυμήθηκα πως μου τα είχαν τραγουδήσει οι γιαγιάδες απ' την απέναντι γειτονιά για τις ανάγκες της έρευνάς μου. Έχουν ένα καταπληκτικό μουσικό σκοπό και πολύ ενδιαφέροντες στίχους (και ελαφρώς ερωτικούς,άνοιξη γαρ!). Είμαστε καλά και πνιγόμαστε στο διάβασμα, γράψιμο, κλπ. Περιμένουμε πως και πως να έρθουμε. Τα καμαρώνουμε τα παιδιά του ΠΟΛ. Είναι μεγάλο κατόρθωμα να παίξουν μετά από λίγους μήνες μαθημάτων. Μπράβο τους και μπράβο σας γιατί δίνετε ψυχή και χρόνο για αυτά.
Περιμένουμε φωτορεπορτάζ. Έτσι εμείς και πολλοί άλλοι θα πάρουμε μια γευσούλα Λιδωρικάκι Πασχαλινό.
Με τα φιλιά μας.
Post a Comment