ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ “ ΛΑΜΠΡΗ “ 2010 ..

 

  Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ          Α Ν Ε Σ Τ Η …

 

                         Χ  Ρ  Ο  Ν  Ι  Α     Π  Ο  Λ  Λ  Α  ..

 

 

 Καλησπέρα σας αγαπημένοι μας φίλοι , ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ – ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ ..

   Κρατώντας την ..υπόσχεσή μας , και θέλοντας να δώσουμε , στα ξενητεμένα μας αδέρφια , κυρίως , μια εικόνα της σημερινής Λιδορικιώτικης “ Λαμπρής “ , σεργιανίσαμε στις γειτονιές του χωριού μας , και αποθανατίσαμε όμορφες ..Λαμπριάτικες σκηνές , έτσι για να..θυμόμαστε τα παλιά και να τα συγκ΄ρινουμε με τα ..καινούρια..

   Πήραμε τον κάτω δρόμο , που περνάει απ’ το “ Σκατόρεμα “ και ΄στρίβοντας στης Λάκκες , είδαμε πρώτα – πρώτα , καπνούς απέναντι στο..Γυφτομαχαλά , και κινήσαμε για εκεί…

..ενώ οι τουφεκιές  έπεφταν..βροχή , τραβήξαμε λοιπόν κατά Γυφτομαχαλά μεριά , με πρώτο σταθμό τα ..Ταραναίϊκα , στη φίλη Ταρανοκατερίνη ..

   Εδώ , όλα προχωράνε ..ομαλά , το κοκορέτσι σιγο..ψήνεται και παίρνει το ωραίο χρώμα του , κι’ όπου να ‘ναι θ’ αρχίσουν τα..τσιμπήματα και τα κρασάκια , είπαμε τις ευχές και τα σχετικά , είδαμε τους φίλους μας και τραβήξαμε γιά..Βαρούσι ..

  Ο δρόμος προς Βαρούσι είναι..ονειρεμένος , όχι φυσικά το..οδόστρωμα που είναι, λίαν επιεικώς..χάλια , αλλά η δεξιά πάντα , προς Παλιόραγκο είναι πανέμορφη , με τα δέντρα ολάνθιστα..

   Κάνουμε το γύρο , φτάνουμε στον Κατρέλη , και μπαίνουμε αριστερά προς Αι Γιώργη , πουθενά ψησταριές , πουθενά σημάδια..Λαμπριάτικα , οπότε κατευθυνόμαστε στο φίλο Ασημάκη Πλιάνο , ξέροντας βέβαια , πως λόγω..πένθους , δεν είχε..γιορταστική ατμόσφαιρα , η θέα όμως απ’ το σπίτι του είναι..μοναδική , κι’ αυτό φτάνει…χώρια που εκεί , σε περιμένει πάντα μια..ολάνοιχτη ζεστή ..αγκαλιά..

  Η αυλή γεμάτη δέντρα νυφοστολισμένα , και η θέα..μαγευτική , αλλά εμείς ψάχνουμε για..μεζέ..

   Η..ευωδιά του κοκορετσιού που ψηνόταν μας ..έδωσε τη σωστή κατεύθυνση ..κάτσαμε , τα είπαμε , δοκιμάσαμε ..τσιμπητά , και κοκορετσάκι , θυμηθήκαμε και τα παιλιά μας , με τον παλιόφιλο Ασημάκη , και πήραμε το δρόμο γιά το Βασίλη το Ρέλλο , που είναι σπεσιαλίστας στο..ψηστήρι..

  Πήραμε , φυσικά , τον πάνω δρόμο , και πέσαμε σε..επιμπαλκόνια..ψησταριά , όπου μια πανέμορφη κοπελιά , σιγόψηνε το κοκορέτσι τους , χαιρετίσαμε , αλλάξαμε ευχές και κατεβήκαμε στο φίλο το Βασίλη , όπου η..τεχνολογία είχε αντικαταστήσει τον..ψήστη..

   Αρνί και κοκορέτσι , ροδοκοκκινισμένα αργογύριζαν στη φωτιά , το καλό πράμα , αργεί να γίνει , λέει ο Βασίλης , και μάλλον έχει δίκιο..

  Ο Βασίλης στο..ψήσιμο , υπό την υψηλήν ..επιστασίαν της Σύλβιας , που μας φίλεψε τα σχετικά , και μετά τραβήξαμε κατά τα..Τεμπελαίϊκα , στον Ψαλά..

  Εκεί η..ομάδα είναι..μεγάλη , όλα τα αδέρφια Ανδρέας , Κώστας Χρύσανθος , και το ζεύγος Λατσούδη , με τους γιούς του , τα αρνιά ..μπόλικα , είναι βλέπεις ..φαγανά τα ..σκασμένα , και ένα τραπέζι στρωμένο με Λιδορικιώτικες  μεζεδο..λιχουδιές , πειρασμός ..πραγματικός ..

  Μας περίμενε βέβαια και μιά πολύ ευχάριστη έκπληξη , ήταν εκεί και η λεβεντο..Λιδορικιώτισσα , η κ. Ασημίνα Τημπέλη , παλιά Λιδορικιώτισσα και φίλη , που πάντα το αντάμωμά μας είναι πολύ-πολύ..ευχάριστο , να είναι πάντα καλά ..

  Το..ταξίδι μας όμως δεν τελείωσε , μας περίμενε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη , συναντήσαμε στο δρόμο το ζεύγος Χατζηδημητρίου , που εδώ και πολλά χρόνια , έχουνολιτογραφηθεί , συναισθηματικά , Λιδορικιώτες…

  Εκεί πιά , περάσαμε κάποια..ώρα , σε μιά υπέροχη , ομολογουμένως , ατμόσφαιρα , λες και γνωριζόμαστε χρόνια , και να σκεφτείτε , πως ήταν η πρώτη φορά που..κουβεντιάζαμε , πέραν των..τυπικών , καλημέρα..κλπ..

  Πολλές φορές ακούμε και..λέμε , περί..κεραυνοβόλου έρωτος , εδώ όμως είχαμε κάτι αλλοιώτικο , κάτι..περίεργο , είχαμε ..κεραυνοβόλο..φιλία , υπέροχον…συναίσθημα..

   Τα είπαμε λοιπόν σαν παλιοί καλοί..φίλοι , γνωρίσαμε και τις κόρες Κοραλλένια και Νεφέλη , και το φιλοξενούενο φίλο τους Λευτέρη , και η ώρα ..πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε , όλα ήταν τόσο..όμορφα..

  Τελευταίος μας σταθμός , το φιλόξενο σπίτι του φίλου Μιλτου Πανάγου , όπου το Πασχαλιάτικο τραπέζι , περίμενε τους φίλους και κουμπάρους , γιά να περάσουν μαζί το μεσημέρι της Λαμπρής , η οικοδέσποινα κι’ ο Μίλτος , με ξεχωρισή ζεστασιά μας οσκάλεσαν να μείνουμε , και ήταν πολύ όμορφη ιδέα , αλλά μας περίμενε και το δικό μας..ασκέρι , σίγουρα άσαμε , γιατί το  “κλίμα “ ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο , αλλά τέτοιες μέρες η οικογενειακή ζεστασιά είναι..απαραίτητη..

    Ηθικόν δίδαγμα , ας μη τα..μηδενίζουμε όλα , υπάρχει ελπίδα ακόμα , δεν χάθηκαν όλα , ας φροντίσουμε όλοι μας , τις όποιες σπίθες των ανθρώπινων σχέσεων έχου ..απομείνει , να τις..συντηρήσουμε και να τις κάνουμε να..φουντώσουν , στο ..χέρι μας είναι ..

        Χ Ρ Ο Ν Ι Α      Π Ο Λ Λ Α …Α Δ Ε Ρ Φ Ι Α ..

                                   Κ Α Ι

               Τ  Ο  Υ                         Χ  Ρ  Ο  Ν  Ο  Υ …

(..και μηξεχνάτε τις..σπιθούλες που είπαμε…αν τις αφήσουμε και..σβήσουν…χαθήκαμε , δεν θα ξέρουμε ποιοί..είμαστε ..)

    Απ’ το  πανέμορφο  χωριό μας με αγάπη……Κ.