Μια , τόση δα , φετούλα φεγγαριού ,
στου μπαλκονιού μου , απόψε , στάθηκε…την άκρη ,
θλιμμένο πρόσωπο , θαρρείς.. μικρού..παιδιού ,
που στο χλωμό του μάγουλο , καυτό , κυλά..’να...δάκρυ …
* *
Μιά τόση δα..σταγόνα μοναξιάς ,
της μοναξιάς… ξεχείλισε το θλιβερό ποτήρι
απόψε , εκεί , στη άκρη της πανέμορφης νυχτιάς
έκλεισε , λες , ερμητικά της νειότης το στερνό το παραθύρι…….Κ.-
No comments:
Post a Comment