ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΜΑΣ , ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΝΟΥΝ “ ΠΑΡΤΙ “

 

Με συρρίκνωση και αφανισμό απειλείται ο κλάδος της ναυπηγοεπισκευής στην Ελλάδα η οποία είναι πρώτη δύναμη παγκοσμίως στη ναυτιλία και όμως βλέπει τα πλοία της να πηγαίνουν στη γειτονική Τουρκία για επισκευές. Η επισκευή ενός και μόνου πλοίου μπορεί σε διάστημα ενός μηνός μπορεί να φέρει εισόδημα έως και ένα εκατομμύριο ευρώ σε σχεδόν 100 παραναυτιλιακά επαγγέλματα που σχετίζονται με την επισκευή. Και όμως περισσότερες από 10.000 οικογένειες εργαζομένων κι εργοδοτών, ζουν στον αστερισμό της ανεργίας και των λουκέτων.

Αυτή την περίοδο οι χώρες σε όλη τη Μεσόγειο επενδύουν στη ναυπηγοεπισκευή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τουρκία, η οποία στα παράλιά της έχει κατασκευάσει περισσότερα από 100 ναυπηγεία τα οποία ειδικεύονται σχεδόν αποκλειστικά στις επισκευές. Ορισμένα από αυτά ανήκουν στον κρατικό φορέα. H Turkish Shipbuilding Industry Inc είναι μια holding company υπεύθυνη για όλες τις ναυπηγοεπισκευές του κρατικού φορέα.
Μετά από πέντε χρόνια η προσφορά πλοίων προς επισκευή θα αυξηθεί κατακόρυφα και για αυτό ο κλάδος αυτός παρουσιάζει άνθιση στις χώρες της Μεσογείου πλην της Ελλάδας! Υποψήφια κράτη για επενδύσεις από τους Έλληνες επιχειρηματίες είναι η Τουρκία, η Ιταλία, η Μασσαλία η Βουλγαρία, η Αλβανία, και η Κίνα.
Μελέτη του Πανεπιστημίου Πειραιά από τις απαντήσεις των ναυτιλιακών εταιρειών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ναυπηγοεπισκευατική Ζώνη (ΝΕΖ) δεν είναι ανταγωνιστική, και «ο κύριος λόγος που δεν χρησιμοποιείται από τις ναυτιλιακές εταιρείες σε ποσοστό 83% είναι ο χρόνος παράδοσης και το κόστος. Έτσι, πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες του χώρου σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν επενδύσεις στο εξωτερικό».
«Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν είναι καθόλου αδιάφοροι για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Θεωρώ αδιανόητο γειτονικές χώρες που δεν έχουν τη ναυτιλία που έχει η Ελλάδα, να έχουν ναυπηγοεπισκευή χωρίς να παρέχουν υψηλές υπηρεσίες και να περιμένουν στην σειρά δεκάδες πλοία ελληνικών συμφερόντων και εμείς να μην μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε» επεσήμανε ο υφυπουργός Ναυτιλίας, Άδωνις Γεωργιάδης ο οποίος πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων είχε συνάντηση με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΟΛΠ ΑΕ, Γιώργο Ανωμερίτη και κατέληξαν σε κοινή γραμμή για δραστηριοποίηση και ενεργοποίηση της ΝΑΥΣΟΛ που θα διαχειρίζεται όλη την περιοχή της Ζώνης, γενικά.
«Θα συναντηθώ με όλους τους φορείς ώστε να υπογραφεί ένα MOU μεταξύ εφοπλιστών και επιχειρήσεων-εργαζομένων. Όλοι έχουν συμφέρον να έχει η Ζώνη δουλειά» τόνισε ο υφυπουργός. Για το ίδιο θέμα ο υφυπουργός Ναυτιλίας έχει συζητήσεις με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) από όπου του επισημαίνουν:
«Η ΕΕΕ μας είπε ότι το πρόβλημα είναι ότι μία απεργία θα κρατήσει το πλοίο στη Ζώνη για περισσότερο από τον προβλεπόμενο χρόνο. Κανείς δεν δέχεται να μοιράζεται τα πλοία του με τρίτους. Δεν το ζουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Το κόστος των εργασιών ετέθη αλλά ήταν δευτερεύων θέμα. Θεωρούν τους τεχνίτες της Ζώνης μακράν τους καλύτερους στον κόσμο».
Ευθύνες και στον ΟΛΠ
Στο μεταξύ, στις αρχές της εβδομάδας ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου (Ένωσης) Ναυτικών Πρακτόρων και Επαγγελματιών Χρηστών Λιμένων, Ιωάννης Θ. Θεολογίτης με επιστολή του προς τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΟΛΠ ΑΕ, Γιώργο Ανωμερίτη υπογραμμίζει ότι ενώ τα τελευταία χρόνια ο Οργανισμός «έχει προβεί σε σημαντικές ενέργειες για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών σε πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, μεταφοράς αυτοκινήτων, πλοίων κρουαζιέρας και ακτοπλοΐας οι όποιες φαίνεται ότι θα έχουν και συνέχεια τα επόμενα έτη, κάτι το οποίο θα έχει περαιτέρω θετικές επιπτώσεις στην κίνηση του λιμανιού του Πειραιά και στην αύξηση εσόδων, δυστυχώς όμως δεν βλέπουμε καμία ουσιαστική ενέργεια στον τομέα της επισκευαστικής ζώνης» και προσθέτει:
«Τουναντίον, τα σχέδια του ΟΛΠ προβλέπουν περαιτέρω συρρίκνωση των επισκευαστικών χώρων, με τη μεταφορά των χώρων επισκευής από το Μώλο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι σε μικρότερο χώρο στη Δραπετσώνα, ώστε να μεταφερθεί αντίστοιχα το Car Terminal από την Δραπετσώνα στον Μώλο της ΔΕΗ. Με αυτό το σχέδιο μεταφοράς των χώρων, θα καταργηθούν περίπου 15-20 θέσεις επισκευής- πρυμνοδέτησης πλοίων μεγέθους μέχρι 10.000 dwt και 4-5 θέσεις επισκευής - πλαγιοδέτησης στο Μώλο της ΔΕΗ, με αντιστάθμισμα μόνο 2 περίπου θέσεις επισκευής -πλαγιοδέτησης στη Δραπετσώνα!
Την τελευταία εικοσαετία δεν έχει γίνει κανένα ουσιαστικό έργο βελτίωσης των χώρων επισκευής πλοίων. Στους περισσότερους δεν υπάρχουν υποδομές παροχής ρεύματος και νερού στα πλοία, αλλά και όπου υπάρχουν είναι πεπαλαιωμένοι, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένη επικινδυνότητα πρόκλησης ατυχημάτων. Επίσης, δεν υπάρχει σταθμός Α’ Βοηθειών, αρκετές δέστρες πρόσδεσης των πλοίων παραμένουν σπασμένες, σε ορισμένα σημεία απουσιάζουν προστατευτικά μπαλόνια για την πρόσδεση των πλοίων, ενώ υπάρχουν ναυάγια πλοίων τα οποία δεν έχουν απομακρυνθεί εδώ και χρόνια».
Ο ίδιος συμπληρώνει:
« Η παρακολούθηση της ορθής χρήσης της παρεχόμενης θέσης επισκευής από τον ΟΛΠ είναι ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο πλοία που έχουν στη διάθεσή τους επισκευαστική θέση να μην εκτελούν εργασίες επισκευής. Εκτός αυτού, οι διαδικασίες απομάκρυνσης των κατασχεμένων ή εγκαταλελειμμένων πλοίων σε επισκευαστικές θέσεις είναι εξαιρετικά χρονοβόρες αν όχι ανύπαρκτες.
Οι θέσεις οι οποίες καταλαμβάνονται άσκοπα στις δύο προαναφερόμενες περιπτώσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν από άλλα πλοία για να πραγματοποιήσουν τις εργασίες τους, προς όφελος της εταιρείας σας και όλων των φορέων»
«Οι γείτονες Τούρκοι, Ρουμάνοι, Ιταλοί, κατάφεραν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να αναπτύξουν τον τομέα της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας στη χώρα τους, σε βαθμό που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Μήπως έχουν καλύτερη τεχνογνωσία, ή περισσότερη εργατικότητα ή μεγαλύτερο εμπορικό στόλο; Όχι. Έκαναν όμως επενδύσεις και απαλλάχτηκαν από την γραφειοκρατία. Οι Ιάπωνες έχουν αξιόλογα ναυπηγεία παρότι οι εργατικοί μισθοί δεν είναι χαμηλοί. Έχουν όμως πολύ καλή ποιότητα υπηρεσιών και εργασιών έτσι προσέλκυσαν πολλούς Έλληνες πελάτες.
Επιπλέον, κανένας δεν αμφιβάλλει για την φιλοπατρία των Ελλήνων, καθώς και ότι οι Έλληνες εφοπλιστές δεν θα προτιμήσουν να επισκευάσουν τα πλοία τους στην πατρίδα τους, εφόσον αυτό είναι οικονομικά συμφέρον και έχουν διαμορφωθεί οι απαιτούμενες συνθήκες», καταλήγει ο κ. Θεολογίτης.

http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=171942