Έκανε θελήματα εκείνα τα χρόνια....στην Σοφοκλέους...στην Πεσμαζόγλου...
στην Αριστείδου ...στην Σταδίου κ.λ.π. τότε που είχε ζωή
η περιοχή.
Ηλικία περίπου στα 50 πολύ αδύνατος ...δεν έλεγε πολλά για τον ίδιο και αν είχε οικογένεια....
Είχε πρόγραμμα και περνούσε από τα μαγαζιά της περιοχής συγκεκριμμένη ώρα....
Όλοι κάτι εύρισκαν να του δώσουν να κάνει για να του δικαιολογούν το χαρτζιλίκι ...ήταν υπερήφανος....ποτέ δεν επαιτούσε....
Έμενε κάπου στο Μεταξουργείο...
Υπήρχαν στα μέγαρα της περιοχής (έτσι τα έλεγαν) πολλά γραφεία χρηματιστών και δικηγόρων...
Και αυτοί τον βοηθούσαν.....αλλά πάντα με θελήματα...ποτέ δεν δεχόταν χρήματα χωρίς να προσφέρει...
Ένας γνωστός τότε έμπορος με μεγάλο μαγαζί του πλήρωνε το μαγειρείο
στην υπόγεια στοά της Αριστείδου...να τρώει ....
Άργησαν να μάθουν το δράμα του....είχε ένα παιδί μεγάλο με προβλήματα υγείας....
Για κάποιες ημέρες δεν φάνηκε στην αγορά....
Οι έμποροι ρωτούσαν ο ένας τον άλλο μέχρι που εμφανίστηκε.
Σε άσχημη κατάσταση....είχε χάσει το παιδί του....τους αποχαιρέτισε όλους
και τους ενημέρωσε ότι δεν θα μπορεί να τους εξυπηρετεί για να πάρουν
τα μέτρα τους....
Δεν ξαναφάνηκε.....ο εστιάτορας είχε πεί αργότερα ότι το φαϊ το έπερνε
μαζί του...δεν το έτρωγε εκεί....το πήγαινε στο σπίτι του....
Ήταν διαφορετικά τα χρόνια εκείνα...υπήρχε μια ζεστασιά στις ανθρώπινες
σχέσεις και μια αξιοπρέπεια ακόμα και στην φτώχεια.
Πίσω στα παλιά
No comments:
Post a Comment