Η ΠΑΛΙΑ ΜΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ανταρτοπόλεμος , Λεπούχι Αγράφων , 20-9-1949 , Γεώργιος Ν. Πέτρου - Τάλτας , Γ.Απ.Πανάγος, Αποστ. Ζόγκζας , με το καπέλο , Αθ.Απ.Αποστολόπουλος - Βάγιας , Χρ.Κωνσταντέλος - Παυλοχρήστος .
Αρχείο Μαρίας Γ. Πέτρου - Νταλάκα
Ο Ε.Λ.Α.Σ στην προσπάθειά του για αντίσταση κατά των Γερμανοϊταλώνσυσπείρωσε στις τάξεις του αρκετούς Λιδορικιώτες . Εδώ ο Ν.Μπήλιος , όταν υπηρετούσε στον ΕΛΛΑΣ μεταξύ δύο συναγωνιστών του στη μοναδική στο είδος της Λιδορικιώτικη φωτογραφία; .
Αρχείο Ν.Π.Μπήλιου
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας
Ανατολή Ήλιου: 07:14 – Δύση Ήλιου: 19:18
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ.Χ.1818
Πραγματοποιείται
η πρώτη μετάγγιση ανθρώπινου αίματος, στο νοσοκομείο Guy Hospital του Λονδίνου.
Μέχρι τούδε γίνονταν μόνο μεταγγίσεις αίματος ζώων. 1833
Με
διάταγμα της Αντιβασιλείας αποφασίζεται η διάλυση των μοναστηριών, που έχουν
λιγότερους από έξι μοναχούς. 1915
Κατά
τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου
Πολέμου, αρχίζει η τρίτη μάχη της Αρτουά, στην οποία χρησιμοποιούνται για
πρώτη φορά δηλητηριώδη αέρια κατά των Γερμανών. 1926
Ο
Χένρι Φορντ ανακοινώνει στο προσωπικό της αυτοκινητοβιομηχανίας του την απόφασή
του να καθιερώσει το οκτάωρο και την πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση. 1976
Το
συγκρότημα των U2 αποκτά «σάρκα και οστά» στο σπίτι του ντράμερ Λάρι Μάλεν στο
Δουβλίνο. 1982
Η
Σοφία Σακοράφα πετυχαίνει παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού στα Χανιά, με βολή στα
74,20 μ. Ο προηγούμενος Έλληνας που κατείχε παγκόσμιο ρεκόρ ήταν το 1970 ο
Χρήστος Παπανικολάου στο άλμα επί κοντώ (5,49 μ.). ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ.Χ.1838
Αχιλλέας Παράσχος, έλληνας
ποιητής, κορυφαίος εκπρόσωπος της Α’ Αθηναϊκής Σχολής. (Θαν.
26/1/1895)
Ανθολόγιο 1897
Ουίλιαμ
Φόκνερ, αμερικανός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949. («Η
βουή και το Πάθος») (Θαν. 6/7/1962) 1903
Μαρκ
Ρόθκο, αμερικανός εικαστικός καλλιτέχνης, από τους κορυφαίους εκπροσώπους του
αφηρημένου εξπρεσιονισμού στη ζωγραφική. (Θαν.
25/2/1970) ΘΑΝΑΤΟΙ
μ.Χ.1849
Νικήτας Σταματελόπουλος,
γνωστότερος ως Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης.
(Γεν. 1782) 1970
Έριχ
Μαρία Ρεμάρκ, γερμανός συγγραφέας. («Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον»)
(Γεν. 22/6/1898) 2003
Φράνκο Μοντιλιάνι, διαπρεπής
ιταλός οικονομολόγος, βραβευμένος με Νόμπελ το 1985. (Γεν.
18/6/1918)
Νικήτας Σταματελόπουλος
Ήρωας του '21, γνωστός τοις πάσι με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος.
Γεννήθηκε το 1782 στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης και ήταν γιος του κλέφτη Σταματέλου Τουρκολέκα και της Σοφίας Καρούτσου, αδελφής της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Κατά μία άλλη εκδοχή, γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Νέδουσα Μεσσηνίας. Σε ηλικία 11 χρονών βγήκε στο κλαρί με την ομάδα του πατέρα του και στη συνέχεια εντάχθηκε στο σώμα του πρωτοκλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, του οποίου αργότερα παντρεύτηκε την κόρη Αγγελίνα.
Η ανδρεία και τα σωματικά του προσόντα τον οδήγησαν το 1805 στη ρωσοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο. Εκεί εντάχθηκε στο ρωσικό τάγμα, που πολέμησε τον Ναπολέοντα στην Ιταλία. Αργότερα, επέστρεψε στη Ζάκυνθο για να υπηρετήσει αυτή τη φορά τους Γάλλους, που είχαν καταλάβει το νησί. Στις 18 Οκτωβρίου 1818, ενώ βρισκόταν στην Καλαμάτα, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα συνέβαλε στην προετοιμασία του Εθνικού Ξεσηκωμού και στις 23 Μαρτίου 1821 μπήκε στην Καλαμάτα μαζί με τους άλλους στρατιωτικούς αρχηγούς.
Από την αρχή ενστερνίσθηκε το στρατηγικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη για την κατάληψη της Τριπολιτσάς και πήρε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις για την κατάληψη του διοικητικού κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Διακρίθηκε στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 Μαΐου 1821), ενώ αποφασιστική ήταν η συμβολή του στη Μάχη των Δολιανών (18 Μαΐου 1821), όπου ανέδειξε στο έπακρο τις στρατιωτικές του ικανότητες. Επικεφαλής μόλις 600 ανδρών κατανίκησε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη που ανήρχετο σε 6.000 άνδρες και σχεδόν τον αποδεκάτισε. Γι' αυτόν τον πραγματικό του άθλο, οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν «Τουρκοφάγο».
Μέχρι το τέλος του Αγώνα ο Νικηταράς ήταν στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας είτε στην Πελοπόννησο είτε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, όπου συνεργάστηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραΐσκάκη. Πήρε μέρος στην Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου1821) και ήταν από τους λίγους αρχηγούς που αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διανομή των λαφύρων.
Διακρίθηκε στη Μάχη του Αγιονορίου (26-28 Ιουλίου 1822), που αποτελείωσε τη στρατιά του Δράμαλη δύο μέρες μετά τη Μάχη στα Δερβανάκια. Η ανιδιοτέλεια του ανδρός φάνηκε για μία ακόμη φορά, όταν από το πλήθος των λαφύρων της μάχης πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο για την ενίσχυση του Μεσολογγίου. Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, αλλά φρόντισε πάντα να επιδιώκει τον συμβιβασμό και τη συνεννόηση.
Μετά την Απελευθέρωση τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια κι έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κυβερνήτη. Πήρε μέρος στην Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους (1829), ως πληρεξούσιος του Λεονταρίου. Επί Όθωνος περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί. Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά.
Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847 διορίσθηκε μέλος της Γερουσίαςκαι δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών. Ο Νικηταράς απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον Ιωάννη Σταματελόπουλο, που ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού. Άφησε Απομνημονεύματα, τα οποία υπαγόρευσε στον εθνικό δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη.
Τραγούδι των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο (σινγκλ) στις 26 Σεπτεμβρίου του 1965, ως συνέχεια της μεγάλης τους επιτυχίαςSatisfaction.
Δημιούργημα της συνθετικής δυάδας Τζάγκερ / Ρίτσαρντς (Κιθ Ρίτσαρντς μουσική, Μικ Τζάγκερ στίχοι) ηχογραφήθηκε το διήμερο 6-7 Σεπτεμβρίουτου 1965 στο Λος Άντζελες. Στην ηχογράφηση του τραγουδιού υπό την καθοδήγηση του παραγωγού τους Άντριου Όλνταμ πήραν μέρος οι: Μικ Τζάγκερ (τραγούδι), Κιθ Ρίτσαρντς (ρυθμική ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά), Μπράιαν Τζόουνς (12χορδη ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικό πιάνο), Μπιλ Γουάιμαν (μπάσο, φωνητικά) και Τσάρλι Γουότς (ντραμς).
Η μουσική του Ρίτσαρντς βασίζεται σε μια παραλλαγή του πασίγνωστου ριφ του τραγουδιού Louie Louie, ενώ οι στίχοι του Τζάγκερ, προκλητικοί και επαναστατικοί για την εποχή τους, συνεισέφεραν στη εικόνα των «κακών παιδιών» του ροκ εντ ρολ, που έπλασαν τα μίντια γι’ αυτούς. Το τραγούδι γράφτηκε ως αντίδραση στην ξαφνική δημοτικότητα που απέκτησαν με το Satisfaction και εκφράζει την αποστροφή τους για τις προσδοκίες του μεγάλου κοινού γι’ αυτούς.
Το Get Off Of My Cloud γνώρισε επιτυχία και συμπεριλαμβάνεται έκτοτε στο συναυλιακό ρεπερτόριο του συγκροτήματος. Στις 4 Νοεμβρίου του 1965 ανέβηκε στην κορυφή του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών, όπου παρέμεινε για τρεις εβδομάδες και δύο ημέρες αργότερα έγινε Νο1 για δύο εβδομάδες στις ΗΠΑ.
Αχιλλέας Παράσχος
Ποιητής, από τους κορυφαίους και δημοφιλέστερους της Α’ Αθηναϊκής Σχολής. Ήταν ρομαντικός ποιητής και η ποίησή του άρεσε πολύ στην εποχή του. Στις μέρες μας είναι τελείως ξεχασμένος.
Ο Αχιλλεύς Παράσχος γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 25 Σεπτεμβρίου 1838 από οικογένεια χιώτικη. Ο πατέρας του Παράσχος Νασάκης ή Νασίκογλου κατέφυγε οικογενειακώς στο Ναύπλιο αμέσως μετά την καταστροφή της Χίου από τους Οθωμανούς.
Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε από τον αδελφό του Γεώργιο, που τον περνούσε 16 χρόνια και έγινε και εκείνος ποιητής. Ήταν πολύ έξυπνος, είχε μεγάλη αντίληψη και ποιητικό ταλέντο. Έγραψε πολλά ποιήματα, που τα διόρθωναν ο αδελφός του ή φίλοι του, καθώς ο ίδιος είναι αμφίβολο αν πήγε σχολείο και γενικά δεν ήταν άνθρωπος της μελέτης. Την ξένη λογοτεχνία γνώριζε μόνο από μεταφράσεις της εποχής του.
Πολύ γρήγορα έγινε δημοφιλής στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής του. Το 1859 εντάχθηκε στην αντιοθωνική οργάνωση «Χρυσή Νεολαία», διώχθηκε και φυλακίστηκε. Αποφυλακίστηκε με παρέμβαση του αδελφού του, αλλά εξακολούθησε την αντιδυναστική δράση του, γράφοντας ποιήματα κατά του Όθωνα. Έλαβε μέρος στην εξέγερση του 1862, η οποία οδήγησε στην πτώση του.
Μετά το θάνατο του τέως βασιλιά έγραψε το «Ελεγείον εις τον Όθωνα», ποίημα που φανέρωνε μεταμέλεια για την προηγούμενη δράση του και τον κατέστησε ακόμη πιο δημοφιλή. Υπήρξε υπάλληλος στη Βουλή, έπαρχος Θήρας, πρόξενος στο Ταϊγάνιο της Ρωσίας και γραμματέας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σ' όλες όμως τις παραπάνω θέσεις ήταν αργόμισθος χάρη στις πολιτικές φιλίες που διατηρούσε με κάθε κυβέρνηση.
Το 1881 εξέδωσε τρεις τόμους με ποιήματά του, τα οποία χώρισε σε πατριωτικά («Δάφναι»), ελεγειακά («Ιτέαι»), παιδαγωγικά («Χλόη») και διάφορα («Φύλλα»). Αυτό θεωρήθηκε σπουδαίο φιλολογικό και εκδοτικό γεγονός και του απέφερε μεγάλα κέρδη. Στην εποχή του θεωρείτο εθνικός ποιητής και όταν επρόκειτο να απαγγείλει κάπου, ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει. Στα ταξίδια του στη Ρουμανία, την Αίγυπτο, την Γαλλία και την Αγγλία, ο ελληνισμός των περιοχών αυτών τον δέχτηκε με αγάπη και ενθουσιασμό. Τους στίχους του τούς ήξεραν μικροϋπάλληλοι και επιστήμονες, νεαρές μοδίστρες και κοσμικές κυρίες, φοιτητές και κοσμικοί αστοί.
Ο Αχιλλεύς Παράσχος πέθανε στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου 1895 και προπέμφθηκε στην τελευταία του κατοικία «με πάνδημον κηδείαν, απεριγράπτου μεγαλείου ομοίαν της οποίας δεν είχαν ιδή ως τότε αι Αθήναι», όπως έγραψε ο Τύπος της εποχής.
Αλέξης Σολομός
Έλληνας σκηνοθέτης, συγγραφέας, μεταφραστής και θεωρητικός του θεάτρου. Υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου και διακρίθηκε σε έργα Αριστοφάνη, αρχαίας τραγωδίας και Σέξπιρ, στα οποία άφησε έντονο το καλλιτεχνικό του στίγμα.
Ο Αλέξανδρος Σολωμός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1918 από γονείς κεφαλλονίτικης καταγωγής. Φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών, με καθηγητή τον Κάρολο Κουν. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1939-1942) και κατόπιν με υποτροφία στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Λονδίνου (1945-46), στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και στο Δραματικό Εργαστήρι του γερμανού σκηνοθέτη Έρβιν Πισκάτορ (1946-48) στη Νέα Υόρκη.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δούλεψε ως ενδυματολόγος στο θέατρο Κοτοπούλη (1937) και δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης με το έργο του ΤσέχωφΑρκούδα. Στην Κατοχή εργάστηκε ως ηθοποιός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινηματογράφου και συνεργάστηκε με τα θέατρα Αθηνών του Κωστή Μπαστιά (1942-43) και Τέχνης του Κάρολου Κουν, ο οποίος ανέβασε το έργο του Ο τελευταίος ασπροκόρακας το 1944.
Ο Αλέξης Σολομός ξεκίνησε τη σκηνοθετική του σταδιοδρομία στη Νέα Υόρκη το 1947 και το 1949 ανέβασε στο Λονδίνο τον Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμί. Το 1949 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου η πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησε ήταν η Κληρονόμος του Γκετς στο Θέατρο Μουσούρη. Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε τη μακροχρόνια συνεργασία του (1950-1964, 1968-1985 και 1992) για το οποίο σκηνοθέτησε πάνω από 100 έργα, ενώ άλλα 65 έργα σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τη Λυρική Σκηνή. Το 1964 ίδρυσε το δικό του θεατρικό οργανισμό, με την επωνυμία Προσκήνιο, ο οποίος λειτούργησε με διαλείμματα έως 1978. Το 1992 αποσύρθηκε οριστικά από το θέατρο, σκηνοθετώντας για το Εθνικό Θέατρο δύο έργα, τηνΑντιγόνη του Σοφοκλή και τους Εγκληματίες του αυστριακού συγγραφέα Φέρντιναντ Μπρούκνερ.
Ο Αλέξης Σολωμός χρημάτισε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΕΙΡΤ (1974-1975) και δυο φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1980-1983). Για την προσφορά του στο θέατρο τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα, ενώ αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Αλέξης Σολομός διακρίθηκε στο ανέβασμα έργων του Αριστοφάνη. Στις παραστάσεις του χρησιμοποίησε στοιχεία από την ελληνική λαογραφία, στο «μέτρο που τα δεχόταν ο οργανισμός του Αριστοφάνη», όπως τόνιζε ο ίδιος. Έτσι, αυτός και άλλοι σκηνοθέτες που ασχολήθηκαν με τα έργου του κατάφεραν να τον απομακρύνουν από τη φήμη και τους χαρακτηρισμούς του ξεπερασμένου, του βωμολόχου ή του αντιεμπορικού. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει έξι θεατρικά έργα, μεταφράσεις θεατρικών έργων, θεατρικά δοκίμια, αυτοβιογραφικά έργα και άλλα βιβλία με άξονα το θέατρο.
Ο Αλέξης Σολομός πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012 στο σπίτι του στο Κολωνάκι, σε ηλικία 94 ετών. Έφυγε ήσυχα, έχοντας κοντά του τις δύο κόρες και τα τρία του εγγόνια.
Φράνκο Μοντιλιάνι
Ιταλοαμερικανός οικονομολόγος της νεοκεϊνσιανής σχολής, βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας το 1985. Είναι γνωστός για τηνΥπόθεση του κύκλου ζωής (Life - Cycle Hypothesis) και για το Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μέρτον (Modigliani-Merton Theorem»). Υπήρξε καθηγητής του τέως πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου και του νυν διοικητή τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, όταν οι δυο τους πραγματοποιούσαν μεταπτυχιακές σπουδές στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT).
Ο Φράνκο Μοντιλιάνι (Franco Modigliani) γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1918 στη Ρώμη. Ο πατέρας του Ενρίκο Μοντιλιάνι ήταν παιδίατρος και η μητέρα του Όλγα Φλάσελ εθελόντρια κοινωνική λειτουργός. Η ζωή του άλλαξε δραματικά στα 14 του, όταν ο πατέρας του πέθανε κατά τη διάρκεια εγχείρησης. Ο μέτριος έως τότε μαθητής άρχισε να διαβάζει μανιωδώς και υπερπηδώντας μία τάξη του Λυκείου βρέθηκε στα 17 του φοιτητής του Πανεπιστημίου της Ρώμης.
Η οικογένειά του πίστευε ότι θα ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του, αυτός όμως προτίμησε να σπουδάσει νομικά, τα οποία άνοιγαν πολλές πόρτες στην πατρίδα του. Στο δεύτερο έτος των σπουδών του πήρε μέρος σε ένα φοιτητικό διαγωνισμό οικονομικών και προς μεγάλη του έκπληξη απέσπασε το πρώτο βραβείο. Τότε άρχισε να ενδιαφέρεται για τα οικονομικά, αλλά κάποιοι από τους καθηγητές του τον απέτρεψαν, επειδή μεγάλα ονόματα της οικονομικής σκέψης είχαν εξοβελιστεί από τη διδακτέα ύλη των Πανεπιστημίων, με εντολή του φασίστα Μπενίτο Μουσολίνι, που κυβερνούσε εκείνη την περίοδο την Ιταλία. Έτσι, συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική και τα βράδια εντρυφούσε στους κλασικούς της οικονομίας, όπως τους είχαν συστήσει οι καθηγητές του.
Το 1939, όντας μεταπτυχιακός φοιτητής, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ιταλία, λόγω της αντιφασιστικής του δράσης και της εβραϊκής του καταγωγής. Κατέφυγε στη Γαλλία, έπειτα από πρόσκληση της οικογένειας της φίλης του Σερένα Κάλαμπι, την οποία παντρεύτηκε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, αλλά τα μαθήματα του φάνηκαν ανιαρά και χωρίς ουσία. Προτίμησε να ολοκληρώσει τη διδακτορική του διατριβή, την οποία υπέβαλε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Τον Ιούνιο του 1939 ανακηρύχθηκε διδάκτορας νομικής, σε μια εποχή που τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να ηχούν.
Στα τέλη Αυγούστου 1939 μαζί με την σύζυγό του μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγες μόνο μέρες πριν από την εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, που σήμανε την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη νέα του πατρίδα αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον του για τα οικονομικά, χάρη στην υποτροφία που πήρε για τη Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που έδρευε στη Νέα Υόρκη και δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει εμιγκρέδες ακαδημαϊκούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές από την εμπόλεμη Ευρώπη. Εκεί συνάντησε τον ουκρανοεβραίο καθηγητή Τζέικομπ Μάρσακ (1898-1977), ο οποίος τον μύησε στον κεϋνσιανισμό, που εκείνη την περίοδο αποτελούσε ό,τι το πιο προωθημένο στην οικονομική σκέψη, και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην εργαζόταν τα πρωινά σ' ένα βιβλιοπωλείο, που πουλούσε ευρωπαϊκά βιβλία.
Το 1941 ξεκίνησε το διδακτικό του έργο, πρώτα στο Κολέγιο Θηλέων του Νιου Τζέρσεϊ και στη συνέχεια στο Κολέγιο Μπαρντ, ως λέκτορας οικονομικών και στατιστικής. Το 1944 έλαβε το διδακτορικό του από τηΝέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας και το 1946 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Το 1948 αποδέχτηκε τη θέση καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ενώ ταυτόχρονα εντάχθηκε στην Επιτροπή Κόουλς για την Οικονομική Έρευνα. Λίγο αργότερα τέθηκε επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος για τις Προσδοκίες και τους κύκλους οικονομικής διακύμανσης στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο πανεπιστήμιο συνεργάστηκε με τον μαθητή του Ρίτσαρντ Μπρούμπεργκ, θέτοντας τα θεμέλια γι’ αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν Υπόθεση του Κύκλου Ζωής (Life Cycle Hypothesis), μια θεωρία που υποστηρίζει ότι τα άτομα προγραμματίζουν την καταναλωτική και αποταμιευτική τους συμπεριφορά σε μακροχρόνιο ορίζοντα, ώστε να πετύχουν την καλύτερη δυνατή διαχρονικά κατανομή της κατανάλωσής τους για όσα χρόνια ελπίζουν ότι θα ζήσουν. Παράλληλα, οι δημοσιεύσεις του συνέβαλαν στη θεμελίωση της μετέπειτα θεωρίας των ορθολογικών προσδοκιών.
Το 1960 έγινε καθηγητής στο περίφημο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, στο οποίο και παρέμεινε έως τη συνταξιοδότησή του το 1985. Σε συνεργασία με τον Αμερικανό οικονομολόγο Μέρτον Μίλερ (1923-2000), διεξήγαγε μια σημαντική έρευνα για τις χρηματοοικονομικές αγορές, καταλήγοντας στο Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μίλερ, σύμφωνα με το οποίο η διαπραγματεύσιμη τιμή της μετοχής μιας εταιρείας εξαρτάται πρωταρχικά από τις προσδοκίες των επενδυτών για τα μελλοντικά κέρδη της εταιρείας. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 δύο από τους πιο διακεκριμένους μαθητές του ήταν ο τέως πρωθυπουργός της ΕλλάδαςΛουκάς Παπαδήμος και ο νυν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, με τους οποίους συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα.
Το 1985 τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομίας για τις αναλύσεις του σχετικά με την αποταμίευση και τις χρηματαγορές. Χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2010, ο χρηματιστής Νίκολας Ταλέμπ (συγγραφέας του πολύκροτου μπεστ-σέλερ Ο Μαύρος Κύκνος) κατηγόρησε τον Μοντιλιάνι και άλλους νομπελίστες οικονομολόγους των τελευταίων χρόνων ότι με τις λανθασμένες θεωρίες τους για την εκτίμηση και την αποτίμηση των κινδύνων, οι οποίες περιβλήθηκαν με τη σφραγίδα της αυθεντίας, συνέβαλαν στη διεθνή οικονομική κρίση του 2008.
Το 1997 ο Μοντιλιάνι επισκέφθηκε την Αθήνα, έπειτα από πρόσκληση του παλιού του μαθητή και τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμου και συμμετείχε σε ημερίδα με θέμα την ανεργία. Πιστός στην κεϊνσιανή θεωρία, είχε τότε αποδώσει το ευρωπαϊκό πρόβλημα της ανεργίας στην ανεπάρκεια της ζήτησης και είχε καταγγείλει τη «μανιακή προσήλωση» της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας (Bundesbank) στη νομισματική σταθερότητα.
Ο Φράνκο Μοντιλιάνι πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2003 στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, σε ηλικία 85 ετών.
Γιούλιους Φούτσικ
Τσέχος μαέστρος και συνθέτης, που διακρίθηκε κυρίως στη σύνθεση εμβατηρίων και βαλς. Πιο γνωστά έργα του, τα εμβατήρια «Η Είσοδος των Μονομάχων» («Vjezd gladiátorů») και «Εμβατήριο της Φλωρεντίας» («Florentinský pochod»).
Ο Γιούλιους Φούτσικ (Julius Fučík) γεννήθηκε στην Πράγα στις 18 Ιουλίου1872. Σπούδασε βιολί, φαγκότο και κρουστά στο Ωδείο της Πράγας, ενώ έλαβε μαθήματα σύνθεσης από τον Αντονίν Ντβόρζακ (1885-1891). Αμέσως μετά προσελήφθη στην μπάντα του 49ου Συντάγματος του στρατού της Αυστροουγγαρίας, όπου παρέμεινε έως το 1894.
Το 1897, μετά τρίχρονη παρουσία σε συμφωνικές ορχήστρες στην Πράγα και το Ζάγκρεμπ, επέστρεψε στον στρατό και διορίστηκε μαέστρος στην μπάντα του 86ου Συντάγματος, που έδρευε αρχικά στο Σαράγεβο και κατόπιν στη Βουδαπέστη. Εκεί έγραψε μερικά από τα πιο γνωστά του έργα, όπως το εμβατήριο «Η Είσοδος των Μονομάχων» (1897), «Εμβατήριο της Φλωρεντίας» (1907) και η ορχηστρική εισαγωγή «Μαριναρέλα» (1907). Το 1910 μεταπήδησε ως μαέστρος στην μπάντα του 92ου Συντάγματος, που έδρευε κοντά στην Πράγα. Τον χειμώνα έδινε συναυλίες στην Πράγα και το καλοκαίρι περιόδευε στις πόλεις της Βοημίας.
Μετά την αποστρατεία του το 1913 νυμφεύθηκε και εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου σχημάτισε την ορχήστρα «Prager Tonkünstler-Orchester» και ίδρυσε τον μουσικό εκδοτικό οίκο «Tempo Verlag». Με την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η οικονομική του κατάσταση άρχισε να χειροτερεύει, όπως και η κατάσταση της υγείας του.
Ο Γιούλιους Φούτσικ προσβλήθηκε από καρκίνο και πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1916, σε ηλικία 44 ετών.
Η
Νταϊάνα ήταν η πρώτη «κοινή θνητή» ύστερα από 300 χρόνια που παντρεύτηκε διάδοχο
του βρετανικού θρόνου.
******
***
Το μέλι είναι το μόνο τρόφιμο που δεν χαλάει. Βρέθηκε μέλι στους τάφους των Αιγυπτίων Φαραώ, το οποίο δοκίμασαν οι αρχαιολόγοι και δήλωσαν ότι ήταν βρώσιμο.
ΕΙΠΕ …
Όλα τα ιστορικά βιβλία που δεν γράφουν ψέματα είναι καταπληκτικά ανιαρά.
Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης συνάντησε μια μέρα στο δρόμο ένα μικρούλη με τον παιδαγωγό του. Το παιδί πήρε τότε μια πέτρα και την πέταξε στον Διογένη, αποδείχνοντας έτσι ότι ήταν κακοαναθρεμμένο. Και ο φιλόσοφος, αντί να μαλώσει τον μικρό, έδωσε ένα ράπισμα στον παιδαγωγό του, θέλοντας να δείξει μ' αυτό ότι εκείνος έφταιγε.
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ…
Αν φίλοι μου ρωτήσετε ένα Λιδορικιώτη πόσα κρεοπωλεία έχει το χωριό μας , θα σας απαντήσει ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΆΛΛΑ ΔΕΚΑ....ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΚΡΕΟΠΩΛΕΊΟΥ , τι σημαίνει αυτό ; απλούστατα , άλλοι δέναπερίπου τσοπάνηδες , έχουν..." κρεοπωλεία " στα σπίτια τους , και κάνουν μάλιστα και χρυσές δουλειές γιατί πουλάνε 2-3 και πλέον ευρώ φθηνότερα απ' τα κρεοπωλεία , κάτι που στην εποχή μας είναι...σοβαρό κίνητρο ..
ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ
Αρχείο Μαρίας Γ. Πέτρου - Νταλάκα
Αρχείο Ν.Π.Μπήλιου
Oi φωτογραφίες είναι απ' την ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ - photolidoriki.blogspot.com
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016Ανατολή Ήλιου: 07:14 – Δύση Ήλιου: 19:18
- Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς
- Γιορτάζουν: Ευφροσύνη
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ.Χ.
Πραγματοποιείται
η πρώτη μετάγγιση ανθρώπινου αίματος, στο νοσοκομείο Guy Hospital του Λονδίνου.
Μέχρι τούδε γίνονταν μόνο μεταγγίσεις αίματος ζώων.
Με
διάταγμα της Αντιβασιλείας αποφασίζεται η διάλυση των μοναστηριών, που έχουν
λιγότερους από έξι μοναχούς.
Κατά
τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου
Πολέμου, αρχίζει η τρίτη μάχη της Αρτουά, στην οποία χρησιμοποιούνται για
πρώτη φορά δηλητηριώδη αέρια κατά των Γερμανών.
Ο
Χένρι Φορντ ανακοινώνει στο προσωπικό της αυτοκινητοβιομηχανίας του την απόφασή
του να καθιερώσει το οκτάωρο και την πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση.
Το
συγκρότημα των U2 αποκτά «σάρκα και οστά» στο σπίτι του ντράμερ Λάρι Μάλεν στο
Δουβλίνο.
Η
Σοφία Σακοράφα πετυχαίνει παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού στα Χανιά, με βολή στα
74,20 μ. Ο προηγούμενος Έλληνας που κατείχε παγκόσμιο ρεκόρ ήταν το 1970 ο
Χρήστος Παπανικολάου στο άλμα επί κοντώ (5,49 μ.).μ.Χ.
Αχιλλέας Παράσχος, έλληνας
ποιητής, κορυφαίος εκπρόσωπος της Α’ Αθηναϊκής Σχολής. (Θαν.
26/1/1895)
Ανθολόγιο
Ουίλιαμ
Φόκνερ, αμερικανός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949. («Η
βουή και το Πάθος») (Θαν. 6/7/1962)
Μαρκ
Ρόθκο, αμερικανός εικαστικός καλλιτέχνης, από τους κορυφαίους εκπροσώπους του
αφηρημένου εξπρεσιονισμού στη ζωγραφική. (Θαν.
25/2/1970)μ.Χ.
Νικήτας Σταματελόπουλος,
γνωστότερος ως Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης.
(Γεν. 1782)
Έριχ
Μαρία Ρεμάρκ, γερμανός συγγραφέας. («Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον»)
(Γεν. 22/6/1898)Φράνκο Μοντιλιάνι, διαπρεπής
ιταλός οικονομολόγος, βραβευμένος με Νόμπελ το 1985. (Γεν.
18/6/1918)
Νικήτας Σταματελόπουλος
1782 – 1849
Ήρωας του '21, γνωστός τοις πάσι με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος.
Γεννήθηκε το 1782 στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης και ήταν γιος του κλέφτη Σταματέλου Τουρκολέκα και της Σοφίας Καρούτσου, αδελφής της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Κατά μία άλλη εκδοχή, γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Νέδουσα Μεσσηνίας. Σε ηλικία 11 χρονών βγήκε στο κλαρί με την ομάδα του πατέρα του και στη συνέχεια εντάχθηκε στο σώμα του πρωτοκλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, του οποίου αργότερα παντρεύτηκε την κόρη Αγγελίνα.
Η ανδρεία και τα σωματικά του προσόντα τον οδήγησαν το 1805 στη ρωσοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο. Εκεί εντάχθηκε στο ρωσικό τάγμα, που πολέμησε τον Ναπολέοντα στην Ιταλία. Αργότερα, επέστρεψε στη Ζάκυνθο για να υπηρετήσει αυτή τη φορά τους Γάλλους, που είχαν καταλάβει το νησί. Στις 18 Οκτωβρίου 1818, ενώ βρισκόταν στην Καλαμάτα, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα συνέβαλε στην προετοιμασία του Εθνικού Ξεσηκωμού και στις 23 Μαρτίου 1821 μπήκε στην Καλαμάτα μαζί με τους άλλους στρατιωτικούς αρχηγούς.
Από την αρχή ενστερνίσθηκε το στρατηγικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη για την κατάληψη της Τριπολιτσάς και πήρε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις για την κατάληψη του διοικητικού κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Διακρίθηκε στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 Μαΐου 1821), ενώ αποφασιστική ήταν η συμβολή του στη Μάχη των Δολιανών (18 Μαΐου 1821), όπου ανέδειξε στο έπακρο τις στρατιωτικές του ικανότητες. Επικεφαλής μόλις 600 ανδρών κατανίκησε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη που ανήρχετο σε 6.000 άνδρες και σχεδόν τον αποδεκάτισε. Γι' αυτόν τον πραγματικό του άθλο, οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν «Τουρκοφάγο».
Μέχρι το τέλος του Αγώνα ο Νικηταράς ήταν στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας είτε στην Πελοπόννησο είτε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, όπου συνεργάστηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραΐσκάκη. Πήρε μέρος στην Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου1821) και ήταν από τους λίγους αρχηγούς που αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διανομή των λαφύρων.
Διακρίθηκε στη Μάχη του Αγιονορίου (26-28 Ιουλίου 1822), που αποτελείωσε τη στρατιά του Δράμαλη δύο μέρες μετά τη Μάχη στα Δερβανάκια. Η ανιδιοτέλεια του ανδρός φάνηκε για μία ακόμη φορά, όταν από το πλήθος των λαφύρων της μάχης πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο για την ενίσχυση του Μεσολογγίου. Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, αλλά φρόντισε πάντα να επιδιώκει τον συμβιβασμό και τη συνεννόηση.
Μετά την Απελευθέρωση τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια κι έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κυβερνήτη. Πήρε μέρος στην Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους (1829), ως πληρεξούσιος του Λεονταρίου. Επί Όθωνος περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί. Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά.
Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847 διορίσθηκε μέλος της Γερουσίαςκαι δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών. Ο Νικηταράς απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον Ιωάννη Σταματελόπουλο, που ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού. Άφησε Απομνημονεύματα, τα οποία υπαγόρευσε στον εθνικό δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη.
Get Off Of My Cloud
Τραγούδι των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο (σινγκλ) στις 26 Σεπτεμβρίου του 1965, ως συνέχεια της μεγάλης τους επιτυχίαςSatisfaction.
Δημιούργημα της συνθετικής δυάδας Τζάγκερ / Ρίτσαρντς (Κιθ Ρίτσαρντς μουσική, Μικ Τζάγκερ στίχοι) ηχογραφήθηκε το διήμερο 6-7 Σεπτεμβρίουτου 1965 στο Λος Άντζελες. Στην ηχογράφηση του τραγουδιού υπό την καθοδήγηση του παραγωγού τους Άντριου Όλνταμ πήραν μέρος οι: Μικ Τζάγκερ (τραγούδι), Κιθ Ρίτσαρντς (ρυθμική ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά), Μπράιαν Τζόουνς (12χορδη ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικό πιάνο), Μπιλ Γουάιμαν (μπάσο, φωνητικά) και Τσάρλι Γουότς (ντραμς).
Η μουσική του Ρίτσαρντς βασίζεται σε μια παραλλαγή του πασίγνωστου ριφ του τραγουδιού Louie Louie, ενώ οι στίχοι του Τζάγκερ, προκλητικοί και επαναστατικοί για την εποχή τους, συνεισέφεραν στη εικόνα των «κακών παιδιών» του ροκ εντ ρολ, που έπλασαν τα μίντια γι’ αυτούς. Το τραγούδι γράφτηκε ως αντίδραση στην ξαφνική δημοτικότητα που απέκτησαν με το Satisfaction και εκφράζει την αποστροφή τους για τις προσδοκίες του μεγάλου κοινού γι’ αυτούς.
Το Get Off Of My Cloud γνώρισε επιτυχία και συμπεριλαμβάνεται έκτοτε στο συναυλιακό ρεπερτόριο του συγκροτήματος. Στις 4 Νοεμβρίου του 1965 ανέβηκε στην κορυφή του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών, όπου παρέμεινε για τρεις εβδομάδες και δύο ημέρες αργότερα έγινε Νο1 για δύο εβδομάδες στις ΗΠΑ.
Οι στίχοι του «Get Off Of My Cloud»
I live in an apartment on the ninety-ninth floor of my block
And I sit at home looking out the window imagining the world has stopped
Then in flies a guy who's all dressed up like a Union Jack
And says, I've won five pounds if I have his kind of detergent pack
I said, Hey! You! Get off of my cloud Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Don't hang around 'cause two's a crowd n my cloud, baby
The telephone is ringing I say, "Hi, it's me. Who is it there on the line?"
A voice says, "Hi, hello, how are you, well, I guess I'm doin' fine"
He says, "It's three a.m., there's too much noise don't you people ever wanna go to bed?
Just 'cause you feel so good, do you have to drive me out of my head?"
I said, Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Don't hang around 'cause two's a crowd
On my cloud baby
I was sick and tired, fed up with this and decided to take a drive downtown
It was so very quiet and peaceful there was nobody, not a soul around
I laid myself out, I was so tired and I started to dream
In the morning the parking tickets were just like a flag stuck on my window screen
I said, Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Don't hang around 'cause two's a crowd
On my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Hey! You! Get off of my cloud
Don't hang around, baby, two's a crowd.
Αχιλλέας Παράσχος
1838 – 1895
Ποιητής, από τους κορυφαίους και δημοφιλέστερους της Α’ Αθηναϊκής Σχολής. Ήταν ρομαντικός ποιητής και η ποίησή του άρεσε πολύ στην εποχή του. Στις μέρες μας είναι τελείως ξεχασμένος.
Ο Αχιλλεύς Παράσχος γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 25 Σεπτεμβρίου 1838 από οικογένεια χιώτικη. Ο πατέρας του Παράσχος Νασάκης ή Νασίκογλου κατέφυγε οικογενειακώς στο Ναύπλιο αμέσως μετά την καταστροφή της Χίου από τους Οθωμανούς.
Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε από τον αδελφό του Γεώργιο, που τον περνούσε 16 χρόνια και έγινε και εκείνος ποιητής. Ήταν πολύ έξυπνος, είχε μεγάλη αντίληψη και ποιητικό ταλέντο. Έγραψε πολλά ποιήματα, που τα διόρθωναν ο αδελφός του ή φίλοι του, καθώς ο ίδιος είναι αμφίβολο αν πήγε σχολείο και γενικά δεν ήταν άνθρωπος της μελέτης. Την ξένη λογοτεχνία γνώριζε μόνο από μεταφράσεις της εποχής του.
Πολύ γρήγορα έγινε δημοφιλής στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής του. Το 1859 εντάχθηκε στην αντιοθωνική οργάνωση «Χρυσή Νεολαία», διώχθηκε και φυλακίστηκε. Αποφυλακίστηκε με παρέμβαση του αδελφού του, αλλά εξακολούθησε την αντιδυναστική δράση του, γράφοντας ποιήματα κατά του Όθωνα. Έλαβε μέρος στην εξέγερση του 1862, η οποία οδήγησε στην πτώση του.
Μετά το θάνατο του τέως βασιλιά έγραψε το «Ελεγείον εις τον Όθωνα», ποίημα που φανέρωνε μεταμέλεια για την προηγούμενη δράση του και τον κατέστησε ακόμη πιο δημοφιλή. Υπήρξε υπάλληλος στη Βουλή, έπαρχος Θήρας, πρόξενος στο Ταϊγάνιο της Ρωσίας και γραμματέας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σ' όλες όμως τις παραπάνω θέσεις ήταν αργόμισθος χάρη στις πολιτικές φιλίες που διατηρούσε με κάθε κυβέρνηση.
Το 1881 εξέδωσε τρεις τόμους με ποιήματά του, τα οποία χώρισε σε πατριωτικά («Δάφναι»), ελεγειακά («Ιτέαι»), παιδαγωγικά («Χλόη») και διάφορα («Φύλλα»). Αυτό θεωρήθηκε σπουδαίο φιλολογικό και εκδοτικό γεγονός και του απέφερε μεγάλα κέρδη. Στην εποχή του θεωρείτο εθνικός ποιητής και όταν επρόκειτο να απαγγείλει κάπου, ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει. Στα ταξίδια του στη Ρουμανία, την Αίγυπτο, την Γαλλία και την Αγγλία, ο ελληνισμός των περιοχών αυτών τον δέχτηκε με αγάπη και ενθουσιασμό. Τους στίχους του τούς ήξεραν μικροϋπάλληλοι και επιστήμονες, νεαρές μοδίστρες και κοσμικές κυρίες, φοιτητές και κοσμικοί αστοί.
Ο Αχιλλεύς Παράσχος πέθανε στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου 1895 και προπέμφθηκε στην τελευταία του κατοικία «με πάνδημον κηδείαν, απεριγράπτου μεγαλείου ομοίαν της οποίας δεν είχαν ιδή ως τότε αι Αθήναι», όπως έγραψε ο Τύπος της εποχής.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ
Αλέξης Σολομός
1918 – 2012
Έλληνας σκηνοθέτης, συγγραφέας, μεταφραστής και θεωρητικός του θεάτρου. Υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου και διακρίθηκε σε έργα Αριστοφάνη, αρχαίας τραγωδίας και Σέξπιρ, στα οποία άφησε έντονο το καλλιτεχνικό του στίγμα.
Ο Αλέξανδρος Σολωμός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1918 από γονείς κεφαλλονίτικης καταγωγής. Φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών, με καθηγητή τον Κάρολο Κουν. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1939-1942) και κατόπιν με υποτροφία στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Λονδίνου (1945-46), στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και στο Δραματικό Εργαστήρι του γερμανού σκηνοθέτη Έρβιν Πισκάτορ (1946-48) στη Νέα Υόρκη.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δούλεψε ως ενδυματολόγος στο θέατρο Κοτοπούλη (1937) και δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης με το έργο του ΤσέχωφΑρκούδα. Στην Κατοχή εργάστηκε ως ηθοποιός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινηματογράφου και συνεργάστηκε με τα θέατρα Αθηνών του Κωστή Μπαστιά (1942-43) και Τέχνης του Κάρολου Κουν, ο οποίος ανέβασε το έργο του Ο τελευταίος ασπροκόρακας το 1944.
Ο Αλέξης Σολομός ξεκίνησε τη σκηνοθετική του σταδιοδρομία στη Νέα Υόρκη το 1947 και το 1949 ανέβασε στο Λονδίνο τον Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμί. Το 1949 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου η πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησε ήταν η Κληρονόμος του Γκετς στο Θέατρο Μουσούρη. Τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε τη μακροχρόνια συνεργασία του (1950-1964, 1968-1985 και 1992) για το οποίο σκηνοθέτησε πάνω από 100 έργα, ενώ άλλα 65 έργα σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και τη Λυρική Σκηνή. Το 1964 ίδρυσε το δικό του θεατρικό οργανισμό, με την επωνυμία Προσκήνιο, ο οποίος λειτούργησε με διαλείμματα έως 1978. Το 1992 αποσύρθηκε οριστικά από το θέατρο, σκηνοθετώντας για το Εθνικό Θέατρο δύο έργα, τηνΑντιγόνη του Σοφοκλή και τους Εγκληματίες του αυστριακού συγγραφέα Φέρντιναντ Μπρούκνερ.
Ο Αλέξης Σολωμός χρημάτισε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΕΙΡΤ (1974-1975) και δυο φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1980-1983). Για την προσφορά του στο θέατρο τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα, ενώ αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Αλέξης Σολομός διακρίθηκε στο ανέβασμα έργων του Αριστοφάνη. Στις παραστάσεις του χρησιμοποίησε στοιχεία από την ελληνική λαογραφία, στο «μέτρο που τα δεχόταν ο οργανισμός του Αριστοφάνη», όπως τόνιζε ο ίδιος. Έτσι, αυτός και άλλοι σκηνοθέτες που ασχολήθηκαν με τα έργου του κατάφεραν να τον απομακρύνουν από τη φήμη και τους χαρακτηρισμούς του ξεπερασμένου, του βωμολόχου ή του αντιεμπορικού. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει έξι θεατρικά έργα, μεταφράσεις θεατρικών έργων, θεατρικά δοκίμια, αυτοβιογραφικά έργα και άλλα βιβλία με άξονα το θέατρο.
Ο Αλέξης Σολομός πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012 στο σπίτι του στο Κολωνάκι, σε ηλικία 94 ετών. Έφυγε ήσυχα, έχοντας κοντά του τις δύο κόρες και τα τρία του εγγόνια.
Φράνκο Μοντιλιάνι
1918 – 2003
Ιταλοαμερικανός οικονομολόγος της νεοκεϊνσιανής σχολής, βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας το 1985. Είναι γνωστός για τηνΥπόθεση του κύκλου ζωής (Life - Cycle Hypothesis) και για το Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μέρτον (Modigliani-Merton Theorem»). Υπήρξε καθηγητής του τέως πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου και του νυν διοικητή τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, όταν οι δυο τους πραγματοποιούσαν μεταπτυχιακές σπουδές στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT).
Ο Φράνκο Μοντιλιάνι (Franco Modigliani) γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1918 στη Ρώμη. Ο πατέρας του Ενρίκο Μοντιλιάνι ήταν παιδίατρος και η μητέρα του Όλγα Φλάσελ εθελόντρια κοινωνική λειτουργός. Η ζωή του άλλαξε δραματικά στα 14 του, όταν ο πατέρας του πέθανε κατά τη διάρκεια εγχείρησης. Ο μέτριος έως τότε μαθητής άρχισε να διαβάζει μανιωδώς και υπερπηδώντας μία τάξη του Λυκείου βρέθηκε στα 17 του φοιτητής του Πανεπιστημίου της Ρώμης.
Η οικογένειά του πίστευε ότι θα ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του, αυτός όμως προτίμησε να σπουδάσει νομικά, τα οποία άνοιγαν πολλές πόρτες στην πατρίδα του. Στο δεύτερο έτος των σπουδών του πήρε μέρος σε ένα φοιτητικό διαγωνισμό οικονομικών και προς μεγάλη του έκπληξη απέσπασε το πρώτο βραβείο. Τότε άρχισε να ενδιαφέρεται για τα οικονομικά, αλλά κάποιοι από τους καθηγητές του τον απέτρεψαν, επειδή μεγάλα ονόματα της οικονομικής σκέψης είχαν εξοβελιστεί από τη διδακτέα ύλη των Πανεπιστημίων, με εντολή του φασίστα Μπενίτο Μουσολίνι, που κυβερνούσε εκείνη την περίοδο την Ιταλία. Έτσι, συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική και τα βράδια εντρυφούσε στους κλασικούς της οικονομίας, όπως τους είχαν συστήσει οι καθηγητές του.
Το 1939, όντας μεταπτυχιακός φοιτητής, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ιταλία, λόγω της αντιφασιστικής του δράσης και της εβραϊκής του καταγωγής. Κατέφυγε στη Γαλλία, έπειτα από πρόσκληση της οικογένειας της φίλης του Σερένα Κάλαμπι, την οποία παντρεύτηκε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, αλλά τα μαθήματα του φάνηκαν ανιαρά και χωρίς ουσία. Προτίμησε να ολοκληρώσει τη διδακτορική του διατριβή, την οποία υπέβαλε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Τον Ιούνιο του 1939 ανακηρύχθηκε διδάκτορας νομικής, σε μια εποχή που τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να ηχούν.
Στα τέλη Αυγούστου 1939 μαζί με την σύζυγό του μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγες μόνο μέρες πριν από την εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, που σήμανε την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη νέα του πατρίδα αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον του για τα οικονομικά, χάρη στην υποτροφία που πήρε για τη Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που έδρευε στη Νέα Υόρκη και δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει εμιγκρέδες ακαδημαϊκούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές από την εμπόλεμη Ευρώπη. Εκεί συνάντησε τον ουκρανοεβραίο καθηγητή Τζέικομπ Μάρσακ (1898-1977), ο οποίος τον μύησε στον κεϋνσιανισμό, που εκείνη την περίοδο αποτελούσε ό,τι το πιο προωθημένο στην οικονομική σκέψη, και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην εργαζόταν τα πρωινά σ' ένα βιβλιοπωλείο, που πουλούσε ευρωπαϊκά βιβλία.
Το 1941 ξεκίνησε το διδακτικό του έργο, πρώτα στο Κολέγιο Θηλέων του Νιου Τζέρσεϊ και στη συνέχεια στο Κολέγιο Μπαρντ, ως λέκτορας οικονομικών και στατιστικής. Το 1944 έλαβε το διδακτορικό του από τηΝέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας και το 1946 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Το 1948 αποδέχτηκε τη θέση καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ενώ ταυτόχρονα εντάχθηκε στην Επιτροπή Κόουλς για την Οικονομική Έρευνα. Λίγο αργότερα τέθηκε επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος για τις Προσδοκίες και τους κύκλους οικονομικής διακύμανσης στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο πανεπιστήμιο συνεργάστηκε με τον μαθητή του Ρίτσαρντ Μπρούμπεργκ, θέτοντας τα θεμέλια γι’ αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν Υπόθεση του Κύκλου Ζωής (Life Cycle Hypothesis), μια θεωρία που υποστηρίζει ότι τα άτομα προγραμματίζουν την καταναλωτική και αποταμιευτική τους συμπεριφορά σε μακροχρόνιο ορίζοντα, ώστε να πετύχουν την καλύτερη δυνατή διαχρονικά κατανομή της κατανάλωσής τους για όσα χρόνια ελπίζουν ότι θα ζήσουν. Παράλληλα, οι δημοσιεύσεις του συνέβαλαν στη θεμελίωση της μετέπειτα θεωρίας των ορθολογικών προσδοκιών.
Το 1960 έγινε καθηγητής στο περίφημο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, στο οποίο και παρέμεινε έως τη συνταξιοδότησή του το 1985. Σε συνεργασία με τον Αμερικανό οικονομολόγο Μέρτον Μίλερ (1923-2000), διεξήγαγε μια σημαντική έρευνα για τις χρηματοοικονομικές αγορές, καταλήγοντας στο Θεώρημα Μοντιλιάνι-Μίλερ, σύμφωνα με το οποίο η διαπραγματεύσιμη τιμή της μετοχής μιας εταιρείας εξαρτάται πρωταρχικά από τις προσδοκίες των επενδυτών για τα μελλοντικά κέρδη της εταιρείας. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 δύο από τους πιο διακεκριμένους μαθητές του ήταν ο τέως πρωθυπουργός της ΕλλάδαςΛουκάς Παπαδήμος και ο νυν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, με τους οποίους συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα.
Το 1985 τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομίας για τις αναλύσεις του σχετικά με την αποταμίευση και τις χρηματαγορές. Χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2010, ο χρηματιστής Νίκολας Ταλέμπ (συγγραφέας του πολύκροτου μπεστ-σέλερ Ο Μαύρος Κύκνος) κατηγόρησε τον Μοντιλιάνι και άλλους νομπελίστες οικονομολόγους των τελευταίων χρόνων ότι με τις λανθασμένες θεωρίες τους για την εκτίμηση και την αποτίμηση των κινδύνων, οι οποίες περιβλήθηκαν με τη σφραγίδα της αυθεντίας, συνέβαλαν στη διεθνή οικονομική κρίση του 2008.
Το 1997 ο Μοντιλιάνι επισκέφθηκε την Αθήνα, έπειτα από πρόσκληση του παλιού του μαθητή και τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμου και συμμετείχε σε ημερίδα με θέμα την ανεργία. Πιστός στην κεϊνσιανή θεωρία, είχε τότε αποδώσει το ευρωπαϊκό πρόβλημα της ανεργίας στην ανεπάρκεια της ζήτησης και είχε καταγγείλει τη «μανιακή προσήλωση» της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας (Bundesbank) στη νομισματική σταθερότητα.
Ο Φράνκο Μοντιλιάνι πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2003 στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, σε ηλικία 85 ετών.
Γιούλιους Φούτσικ
1872 – 1916
Τσέχος μαέστρος και συνθέτης, που διακρίθηκε κυρίως στη σύνθεση εμβατηρίων και βαλς. Πιο γνωστά έργα του, τα εμβατήρια «Η Είσοδος των Μονομάχων» («Vjezd gladiátorů») και «Εμβατήριο της Φλωρεντίας» («Florentinský pochod»).
Ο Γιούλιους Φούτσικ (Julius Fučík) γεννήθηκε στην Πράγα στις 18 Ιουλίου1872. Σπούδασε βιολί, φαγκότο και κρουστά στο Ωδείο της Πράγας, ενώ έλαβε μαθήματα σύνθεσης από τον Αντονίν Ντβόρζακ (1885-1891). Αμέσως μετά προσελήφθη στην μπάντα του 49ου Συντάγματος του στρατού της Αυστροουγγαρίας, όπου παρέμεινε έως το 1894.
Το 1897, μετά τρίχρονη παρουσία σε συμφωνικές ορχήστρες στην Πράγα και το Ζάγκρεμπ, επέστρεψε στον στρατό και διορίστηκε μαέστρος στην μπάντα του 86ου Συντάγματος, που έδρευε αρχικά στο Σαράγεβο και κατόπιν στη Βουδαπέστη. Εκεί έγραψε μερικά από τα πιο γνωστά του έργα, όπως το εμβατήριο «Η Είσοδος των Μονομάχων» (1897), «Εμβατήριο της Φλωρεντίας» (1907) και η ορχηστρική εισαγωγή «Μαριναρέλα» (1907). Το 1910 μεταπήδησε ως μαέστρος στην μπάντα του 92ου Συντάγματος, που έδρευε κοντά στην Πράγα. Τον χειμώνα έδινε συναυλίες στην Πράγα και το καλοκαίρι περιόδευε στις πόλεις της Βοημίας.
Μετά την αποστρατεία του το 1913 νυμφεύθηκε και εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου σχημάτισε την ορχήστρα «Prager Tonkünstler-Orchester» και ίδρυσε τον μουσικό εκδοτικό οίκο «Tempo Verlag». Με την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η οικονομική του κατάσταση άρχισε να χειροτερεύει, όπως και η κατάσταση της υγείας του.
Ο Γιούλιους Φούτσικ προσβλήθηκε από καρκίνο και πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1916, σε ηλικία 44 ετών.
ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...
Η
Νταϊάνα ήταν η πρώτη «κοινή θνητή» ύστερα από 300 χρόνια που παντρεύτηκε διάδοχο
του βρετανικού θρόνου.
******
Ο
όρος Διαβήτης αποδίδεται στο Έλληνας γιατρό Αρεταίο τον Καππαδόκη, εξαιτίας του
ότι το νερό που έπινε ο άρρωστος διάβαινε αναλλοίωτο στα ούρα. Ο Αρεταίος έζησε
τον 2ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται ο τρίτος σπουδαιότερος έλληνας γιατρός της
αρχαιότητας, μετά τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό.
***
Το μέλι είναι το μόνο τρόφιμο που δεν χαλάει. Βρέθηκε μέλι στους τάφους των Αιγυπτίων Φαραώ, το οποίο δοκίμασαν οι αρχαιολόγοι και δήλωσαν ότι ήταν βρώσιμο.
ΕΙΠΕ …
Όλα τα ιστορικά βιβλία που δεν γράφουν ψέματα είναι καταπληκτικά ανιαρά.
Ανατόλ Φρανς
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Ζακ Ανατόλ Τιμπό, γάλλος συγγραφέας και ποιητής.Το κακοαναθρεμμένο παιδί
Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης συνάντησε μια μέρα στο δρόμο ένα μικρούλη με τον παιδαγωγό του. Το παιδί πήρε τότε μια πέτρα και την πέταξε στον Διογένη, αποδείχνοντας έτσι ότι ήταν κακοαναθρεμμένο. Και ο φιλόσοφος, αντί να μαλώσει τον μικρό, έδωσε ένα ράπισμα στον παιδαγωγό του, θέλοντας να δείξει μ' αυτό ότι εκείνος έφταιγε.
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ…
| Δευτέρα 26/9 |
|
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
" Η ..ΚΡΕΑΤΑΓΟΡΑ ΜΑΣ ..."
Το χωριό μας φίλοι μου , και όλη η γύρω περιοχή , εξυπηρετούνταν παλιότερα από κάποια σφαγεία , που ήταν πίσω απ' το χωριό , κοντά στη βρυσούλα του " Βουνού " όπως τη λέγαμε , η οποία.." εξαφανίστηκε " κάποια μέρα και βρέθηκε (!!!!) κάτω απ' το δρόμο πρός Λευκαδίτι , που βρισκόταν για πολλές..δεκαετίςα , και μάλιστα σε ιδιωτικό κήπο , τώρα πως και γιατί έγιναν όλα αυτά τα παράξενα , δεν είναι κατάλληλη στιγμή να το σχολιάσουμε , το μόνο που είναι βλεβαιο και..σίγουρο είναι πως τα παλιά σφαγεία ήταν απούτωσ ακατάλληλα γι' αυτό και μετά από πολλά - πολλά χρόνια έγιναν τα καινούργια μ στην Ένωση Ερατεινής , όπως φαίνεται και στην φωτογραφία ...
Όπως καταλαβαίνετε όμως , όλα τα χρόνια που δεν υπήρχαν τα σφαγεία , η σφαγή των ζώων φυσικά γινόταν με τους παλιούς " πραδοσιακούς " τρόπους , στις πουρνάρςες και τις αγκορττσιές , με όλα όσα αυτό συνεπάγονταν ...
Θα περίμενε όμως κανένας , με την αποκτηση ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΛΕΥΡΑ ΣΦΑΓΕΙΩΝ , να πάψει η σφαγή , να γίνεται , στα δέντρα και τα..ρουμάνια , όπως λέει κι ο λαϊκός ποιητής : " ... ΚΑΘΕ ΠΟΥΡΝΆΡΑ ΚΑΙ ΑΡΝΊ
ΚΑΘΕ ΑΓΚΟΡΤΣΙΆ ΚΑΙ...ΓΙΔΑ .." κι' όμως τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως τίποτα σχεδόν δεν άλλαξε , ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ ΣΦΑΖΕΤΑΙ ΤΟ 30-40 % ΤΩΝ ΔΙΑΚΙΝΟΎΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΉ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ ΖΩΩΝ , ΤΩΝ ΟΠΟΊΩΝ Η ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΓΊΝΕΤΑΙ ΠΆΛΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΛΙΌ ΚΑΛΟ..ΚΑΙΡΟ ..ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΙ , ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΣΦΑΧΤΙΚΑ ΚΛΠ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΙΟΥ , ΤΏΡΑ ΤΙ ΣΟΪ ΣΦΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΆ ...Ο ΘΕΟΣ ΚΙ' Η ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ...
Τώρα ας περάσουμε στο κομμάτι " ΔΙΑΘΕΣΗΣ " ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΚΙ' ΑΥΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΚΑΙ..ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ...
Αν φίλοι μου ρωτήσετε ένα Λιδορικιώτη πόσα κρεοπωλεία έχει το χωριό μας , θα σας απαντήσει ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΆΛΛΑ ΔΕΚΑ....ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΚΡΕΟΠΩΛΕΊΟΥ , τι σημαίνει αυτό ; απλούστατα , άλλοι δέναπερίπου τσοπάνηδες , έχουν..." κρεοπωλεία " στα σπίτια τους , και κάνουν μάλιστα και χρυσές δουλειές γιατί πουλάνε 2-3 και πλέον ευρώ φθηνότερα απ' τα κρεοπωλεία , κάτι που στην εποχή μας είναι...σοβαρό κίνητρο ..
Δεν είναι απίθανο εκεί που κάθεσαι σστο καφενείο με φίλο σου , να σας πλησιάσει ένας ..κτηνοτρόφος και να ρωτήσει : Αύριο θα..σφάξω , θέλεις να σου κρατήσω ; φυσικά αναφλερεται σε μοσχάρι κυρίως ή και άλλο ζώο ..
Το ίδιο ακριβώς γίνεται και με κτηνοτρόφους από γειτονικά χωριά , που συνήθως φέρνουν και πιο σφάζουν και πιο μικρά ζώα , αφού είναι γνωστό πως τα " ελευθέρας βισκής " μοσχάρια είναι σκληρά ..
Θα μου πείτε , ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ..ΝΤΑΡΑΒΕΡΙΑ , ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΝΩΣΤΑ , ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΊΑ ; ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΒΛΕΠΟΥΝ , ΑΚΟΥΝΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΏΣ ΓΙΝΕΤΑΙ , ΠΩΣ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΟΥΤΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΥΤΕ ΑΚΟΥΝΕ ; ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ...
Και όμως , στο Λιδορίκι όλα είναι πιθανά και...γίνονται , ύστερα , απ' ότι λέγεται , ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΥ ΔΙΑΟ΄ΛΟΥ ΤΗ ΜΑΝΑ , ΣΤΟΝ ΨΑΛΑ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΑΚΟΥΝ ΟΙ...ΛΕΒΕΝΤΕΣ ...
Τώρα , αν πάρεις τηλέφωνο να τους ενημερώσεις , ΤΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ..ΚΑΘΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΣΥ...ΑΜΕΣΩΣ ΔΗΜΟΤΗΣ...." ΡΟΥΦ "
ΔΗΛΑΔΗ ΑΔΕΡΦΙΑ ...ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ...!!!!!!
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ;;;;
Καλό σας βράδυ , να περνάτε καλά ...
Έτσι για την ιστορία θα σας εξωμολογηθώ , πως το καλύτερο μοσχαράκι γαλακτος το φάγαμε φέτος το καλοκαίρι από αλλοχωρίτη..τσοπάνη ...o νοών..νοείτω ...
Απ' το " Λιδορίκι " με αγάπη
www.lidoriki.com
No comments:
Post a Comment