ΘΕΑΤΡΟ ΣΧΟΛΙΚΟ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΟΞΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ …
Αρχείο Κων. Καψάλη
Λιδορίκι 25 Μαρτίου 1973 , σκηνή απ’ το θεατρικό έργο του αείμνηστου χωριανού μας Γιώργου Καψάλη , “ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΟΔΙΤΕΣ “ που παίχτηκε απ’ τους μαθητές του Γυμνασίου μας , με μεγάλη επιτυχία .
Η φωτογραφία είναι απ’ το περιοδικό “ Φθιωτιδοφωκίς “ τεύχος Απριλίου 1973.
Ήδη , απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ‘60 , είχε αρχίσει να ..εξελίσσεται η πολιτιστική επανάσταση στο χωριό μας , τότε ιδρύθηκε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λιδορικίου , ο σκαπανέας του σημερινού , έγινε επίσης η πρώτη Λιδορικιώτικη βιβλιοθήκη , του Συλλόγου , και αναπτύχθηκε μεγάλη πολιτιστική δραστηριότητα , με θεατρικές παραστάσεις , διαλέξεις από διακεκριμένους λογοτέχνες και επιστήμονες …
Την ίδια περίπου εποχή παίχτηκε και άλλο θεατρικό έργο του αείμνηστου χωριανού μας Γ.Καψάλη , ¨" Μακρυγιάννης ' ο σταυραετός της Ρούμελης , το έργο είχε καταοληκτική επιτυχία γι' αυτό και παίχτηκε εκτός απ' το χωριό μας και στην Πεντάπολη και το Κροκύλειο
Την ίδια περίπου εποχή , παίχτηκε στο Γυμνάσιό μας , και το θεατρικό έργο του Γ.Καψάλη , “ Μακρυγιάννης ο σταυραετός της ρούμελης “, το οποίο παίχτηκε και στην Πεντάπολη και το Κροκύλειο , με πολύ μεγάλη επιτυχία .
Αρχείο Δήμου Ξανάλατου
*********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα στους φίλους του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016Ανατολή Ήλιου: 07:19 – Δύση Ήλιου: 19:10
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ.Χ.-
1791
Η
όπερα του Βόλφγκανγκ
Αμαντέους Μότσαρτ «Ο Μαγικός
Αυλός» κάνει πρεμιέρα στη Βιέννη.
-
1876
Ιδρύεται
το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, από την κυβέρνηση τουΑλεξάνδρου
Κουμουνδούρου.
-
1922
Η
ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται τη συμφωνία της Διάσκεψης των Μουδανιών, με την
οποία δίδεται στους Τούρκους και η Ανατολική Θράκη μέχρι τον Έβρο.
-
1966
Δημοσιεύεται
το βούλευμα για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. 28 αξιωματικοί παραπέμπονται σε δίκη, με τις
κατηγορίες της ένωσης προς στάση και συνωμοσίας προς εκτέλεση πράξεων εσχάτης
προδοσίας. Κατά το βούλευμα, «προκύπτουν επιβαρυντικά στοιχεία» για τους
πολιτικούς Ανδρέα Παπανδρέου, Παύλο Βαρδινογιάννη, Μιχάλη Παπακωνσταντίνου και
Στυλιανό Χούτα.
-
1983
Συναυλία
στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο δίνει ο Γιώργος Νταλάρας, σημειώνοντας ρεκόρ για
έλληνα καλλιτέχνη, όσον αφορά την προσέλευση κόσμου. «Η ελληνική μουσική
εισέρχεται στο χώρο των σταδίων» γράφει το περιοδικό «Rolling Stone».
-
1987
Το
«Γκάζι», το παλιό εργοστάσιο, μεταβάλλεται σε κέντρο καλλιτεχνικής δημιουργίας,
με πρωτοβουλία του δημάρχου Μιλτιάδη Έβερτ.
- ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ.Χ.-
1207
Τζαλαλουντίν
Ρουμί, πέρσης ποιητής, ιδρυτής του μυστικιστικού τάγματος του Ισλάμ «Σούφι».
(Θαν. 17/12/1273)
Ανθολόγιο
-
1898
Ορέστης Μακρής, έλληνας
ηθοποιός.(Θαν. 29/1/1975)
-
1964
Μόνικα
Μπελούτσι, ιταλίδα ηθοποιός.
- ΘΑΝΑΤΟΙ
μ.Χ.-
1826
Γιάννης Γκούρας, μία από τις
αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της Ελληνικής Επανάσταση. Έπεσε νεκρός από τουρκικό
βόλι. (Γεν. 1771)
-
1922
Ιωάννης
Ψυχάρης, έλληνας δημοτικιστής, φιλόλογος και συγγραφέας. (Γεν.
15/5/1854)
-
1985
Τσαρλς
Ρίχτερ, αμερικανός γεωφυσικός, που ανακάλυψε την ομώνυμη κλίμακα μέτρησης του
μεγέθους των σεισμών.(Γεν. 26/4/1900)
Τζέιμς Ντιν
1931 – 1955
Αμερικανός ηθοποιός, με σύντομη καριέρα, που έγινε σύμβολο της «επαναστατημένης» νεολαίας της δεκαετίας του ‘50 και η λάμψη του φθάνει μέχρι τις μέρες μας. Από τις θρυλικές μορφές του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Ο Τζέιμς Μπάιρον Ντιν (James Byron Dean) γεννήθηκε στο Μάριον της Ιντιάνα στις 8 Φεβρουαρίου 1931. Γιος ενός απλού οδοντοτεχνίτη, έχασε σε ηλικία οκτώ ετών τη μητέρα του, Μίλντρεντ, και ανατράφηκε από τους θείους του.
Το 1951 ακολούθησε τη συμβουλή του δασκάλου του στο θεατρικό εργαστήρι στο οποίο συμμετείχε και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, με σκοπό να ασχοληθεί πλέον επαγγελματικά με την υποκριτική. Ώσπου να πάρει το ρόλο του Κάλεμπ Τρασκ στην ταινία «Ανατολικά της Εδέμ», κινηματογραφική διασκευή από το βιβλίο του Τζον Στάινμπεκ από τονΕλία Καζάν, είχε ήδη εμφανιστεί σε επτά τηλεοπτικά σόου και είχε παίξει ένα μικρό ρόλο στο Μπρόντγουεϊ. Τέσσερις μικρές τηλεοπτικές εμφανίσεις, ως το 1955, τη χρονιά που ένας «Επαναστάτης χωρίς αιτία» σε σκηνοθεσία Νίκολας Ρέι, συγκλόνισε τη νεολαία της συντηρητικής Αμερικής και καθιέρωσε το μπλουτζίν, τη στυλιζαρισμένη, δήθεν ανέμελη μπούκλα στο μέτωπο και το μόνιμο συνοφρύωμα στα φρύδια σαν πάγιο σήμα κατατεθέν μιας καταπιεσμένης γενιάς που προσπαθούσε να αντιδράσει.
Για να γιορτάσει την επιτυχία του, αγόρασε μία Πόρσε 550 Σπάιντερ και άρχισε να συμμετέχει σε αγώνες. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1955 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Σάλεμ της Καλιφόρνιας, ενώ κατευθυνόταν προς το Σαλίνας, όπου θα έπαιρνε μέρος σε έναν ακόμη αγώνα. Λίγο πριν από το θάνατό του είχε ολοκληρώσει την τρίτη του ταινία «Ο Γίγας», σε σκηνοθεσία Τζορτζ Στίβενς, βασισμένη στο μυθιστόρημα της Έντνα Φέρμπερ, στην οποία ερμήνευε έναν αγροίκο, αντικομφορμιστή βοηθό σ’ ένα αγρόκτημα.
Οι τρεις ταινίες, στις οποίες πρωταγωνίστησε, τον μετέτρεψαν σε αντικείμενο λατρείας των νεαρών Αμερικανών. Ο βίαιος θάνατός του προκάλεσε εθνικό πένθος στη νεολαία και συνέβαλε στο να μετατραπεί σε είδωλό της, ακόμη μεγαλύτερο απ’ όσο όταν ζούσε.
Ο πατέρας του, Γουίντον Ντιν, σε μία συνέντευξή του είχε σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του γιου του και διαβλέψει την επιτυχία του: «Δεν τον πολυβλέπουμε. Είναι, όμως, καλό παιδί ο Τζίμι μου. Ένα καλό παιδί και είμαι υπερήφανος για εκείνον. Δυσκολεύεσαι λίγο να τον καταλάβεις, είναι αλήθεια, αλλά είναι άντρας με τα όλα του και κάποια μέρα θα αφήσει τη σφραγίδα του. Προσέξτε τι σας λέω, το αγόρι μου θα αφήσει τη σφραγίδα του...».
Τζέιμς Ντιν 1931 – 1955 Αμερικανός ηθοποιός, με σύντομη καριέρα, που έγινε σύμβολο της «επαναστατημένης» νεολαίας της δεκαετίας του ‘50 και η λάμψη του φθάνει μέχρι τις μέρες μας. Από τις θρυλικές μορφές του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ο Τζέιμς Μπάιρον Ντιν (James Byron Dean) γεννήθηκε στο Μάριον της Ιντιάνα στις 8 Φεβρουαρίου 1931. Γιος ενός απλού οδοντοτεχνίτη, έχασε σε ηλικία οκτώ ετών τη μητέρα του, Μίλντρεντ, και ανατράφηκε από τους θείους του. Το 1951 ακολούθησε τη συμβουλή του δασκάλου του στο θεατρικό εργαστήρι στο οποίο συμμετείχε και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, με σκοπό να ασχοληθεί πλέον επαγγελματικά με την υποκριτική. Ώσπου να πάρει το ρόλο του Κάλεμπ Τρασκ στην ταινία «Ανατολικά της Εδέμ», κινηματογραφική διασκευή από το βιβλίο του Τζον Στάινμπεκ από τον Ελία Καζάν, είχε ήδη εμφανιστεί σε επτά τηλεοπτικά σόου και είχε παίξει ένα μικρό ρόλο στο Μπρόντγουεϊ. Τέσσερις μικρές τηλεοπτικές εμφανίσεις, ως το 1955, τη χρονιά που ένας «Επαναστάτης χωρίς αιτία» σε σκηνοθεσία Νίκολας Ρέι, συγκλόνισε τη νεολαία της συντηρητικής Αμερικής και καθιέρωσε το μπλουτζίν, τη στυλιζαρισμένη, δήθεν ανέμελη μπούκλα στο μέτωπο και το μόνιμο συνοφρύωμα στα φρύδια σαν πάγιο σήμα κατατεθέν μιας καταπιεσμένης γενιάς που προσπαθούσε να αντιδράσει. Για να γιορτάσει την επιτυχία του, αγόρασε μία Πόρσε 550 Σπάιντερ και άρχισε να συμμετέχει σε αγώνες. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1955 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Σάλεμ της Καλιφόρνιας, ενώ κατευθυνόταν προς το Σαλίνας, όπου θα έπαιρνε μέρος σε έναν ακόμη αγώνα. Λίγο πριν από το θάνατό του είχε ολοκληρώσει την τρίτη του ταινία «Ο Γίγας», σε σκηνοθεσία Τζορτζ Στίβενς, βασισμένη στο μυθιστόρημα της Έντνα Φέρμπερ, στην οποία ερμήνευε έναν αγροίκο, αντικομφορμιστή βοηθό σ’ ένα αγρόκτημα. Οι τρεις ταινίες, στις οποίες πρωταγωνίστησε, τον μετέτρεψαν σε αντικείμενο λατρείας των νεαρών Αμερικανών. Ο βίαιος θάνατός του προκάλεσε εθνικό πένθος στη νεολαία και συνέβαλε στο να μετατραπεί σε είδωλό της, ακόμη μεγαλύτερο απ’ όσο όταν ζούσε. Ο πατέρας του, Γουίντον Ντιν, σε μία συνέντευξή του είχε σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του γιου του και διαβλέψει την επιτυχία του: «Δεν τον πολυβλέπουμε. Είναι, όμως, καλό παιδί ο Τζίμι μου. Ένα καλό παιδί και είμαι υπερήφανος για εκείνον. Δυσκολεύεσαι λίγο να τον καταλάβεις, είναι αλήθεια, αλλά είναι άντρας με τα όλα του και κάποια μέρα θα αφήσει τη σφραγίδα του. Προσέξτε τι σας λέω, το αγόρι μου θα αφήσει τη σφραγίδα του...».
Ορέστης Μακρής
1899 – 1975
Βιογραφία
Σπουδαίος και δημοφιλής ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου· γνωστός από το ρόλο του «μεθύστακα», με τον οποίο σχεδόν ταυτίστηκε καλλιτεχνικά.
Ο Ορέστης Μακρής γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1899 στη Χαλκίδα. Σπούδασε φωνητική μουσική στο Ωδείο Αθηνών και στα 20 του στρατεύτηκε και υπηρέτησε στη Μικρά Ασία.
Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε το 1925 ως τενόρος της ελληνικής οπερέτας και μετά την παρακμή της μεταπήδησε στην επιθεώρηση το 1932. Ο Αντώνιος Βώττης του ανέθεσε το νούμερο τού «μεθυσμένου», που είχε γράψει πριν από τρία χρόνια και δεν έβρισκε τον κατάλληλο ηθοποιό να το ερμηνεύσει. Διέβλεψε ότι ο Μακρής είχε υποκριτικό ταλέντο, εκτός από τη θαυμάσια φωνή του και δεν έπεσε έξω. Τραγουδώντας και παίζοντας το νούμερο «Με λεν μπεκρή» στην επιθεώρηση «Ο παπαγάλος του 1932» με τον θίασο του Σπύρου Πατρίκιου, έγινε εν μία νυκτί πρωταγωνιστής του ελαφρού θεάτρου.
Με
τον καιρό τυποποιήθηκε στο ρόλο του μεθύστακα, στον οποίο έδωσε κοινωνικές
διαστάσεις· «έπινε» για να ξεπεράσει τα αδιέξοδα της ζωής. Τον ίδιο χαρακτήρα
ενσάρκωσε και στον κινηματογράφο το 1950, στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Ο
Μεθύστακας».
Παράλληλα, έπλασε τον τύπο του συντηρητικού, γκρινιάρη και ανάποδου γέροντα, που στο βάθος κρύβει καλά αισθήματα, αλλά ταμπουρώνεται πίσω από την παραξενιά του για να επιβιώσει. Τους τύπους αυτούς απαθανάτισε ο κινηματογραφικός φακός στις ταινίες «Ο γρουσούζης» (1952), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Η θεία από το Sικάγο» (1957), «Το αμαξάκι» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλλήκαρα» (1960), που τον ανέδειξαν σε θεμελιωτή του νεορεαλιστικού ύφους στην υποκριτική, σύμφωνα με τον κριτικό Κώστα Γεωργουσόπουλο.
Ο Ορέστης Μακρής - ηθοποιός ευγενής, μετρημένος με σπάνιο ήθος και επαγγελματική ευσυνειδησία - πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου1975. Η κηδεία του έγινε την επομένη στο Α’ Νεκροταφείο και ήταν πάνδημη.
Νίκος Ρίζος
1924 – 1999
Βιογραφία
Ο μεγάλος κωμικός Νίκος Ρίζος γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στην Άρτα. Πρωτοεμφανίστηκε στην επιθεώρηση του Αλέκου Σακελλάριου «Άνθρωποι, άνθρωποι» το 1948, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», μαζί με τη Σπεράντζα Βρανά στο νούμερο «Το τραμ το τελευταίο».
Στα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε σε διάφορους θιάσους και το 1959 δημιούργησε δικό του, μαζί με τους Γιάννη Γκιωνάκη και Τάκη Μηλιάδη, με τους οποίους συμπρωταγωνίστησε στις επιθεωρήσεις των Δημήτρη Βασιλειάδη και Ναπολέοντα Ελευθερίου «Ομόνοια πλατς-πλουτς» και «Μαντουμπάλα».
Με τους ίδιους συνθιασάρχες και τις αδελφές Καλουτά έπαιξε στο θέατρο«Κυβέλης» στις επιθεωρήσεις «Καινούργια Αθήνα», «Άνθρωποι του ’60» και στη μουσική κωμωδία του Στέφανου Φωτιάδη «Ζητείται τεμπέλης». Το καλοκαίρι του 1960 συνεργάστηκε με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Μηλιάδη και Ρένα Βλαχοπούλου, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», στο έργο του Γ. Γιαννακόπουλου «Κάθε καρυδιάς καρύδι».
Το 1961 δημιουργήθηκε η θιασαρχική τριάδα «Βασίλης Αυλωνίτης -Γεωργία Βασιλειάδου - Νίκος Ρίζος», που διατηρήθηκε, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, έως το 1965, παρουσιάζοντας διάφορες κωμωδίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία για τους μετανάστες. Το 1986 μετέτρεψε τον κινηματογράφο «Άστορ» της οδού Σταδίου σε θέατρο, το οποίο λειτούργησε υπό την καλλιτεχνική διεύθυνσή του έως το 1990. Από το ’90 και μετά άρχισε να συνεργάζεται και πάλι με άλλους θιάσους.
Ο Νίκος Ρίζος έκανε και πολλές κινηματογραφικές ταινίες, που φτάνουν τις 300. Ξεχωρίζουν: «Η Αγνή του λιμανιού» (1952) και «Το σοφεράκι» (1953) του Γιώργου Τζαβέλλα, «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) και «Τζο, ο τρομερός» (1955) του Ντίνου Δημόπουλου, «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959) του Νίκου Τσιφόρου, «Η κόμισσα της φάμπρικας» (1969) του Ντίμη Δαδήρα, «Ο αισιόδοξος» (1973) του Κώστα Καραγιάννη, «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1969), «Ο γίγας της Κυψέλης» (1968), «Συμμορία εραστών» (1972) του Βαγγέλη Σερντάρη κ.ά.
Στη μικρή οθόνη πρωταγωνίστησε μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη στη σειρά «Ο δρόμος» του Κώστα Λυχναρά, σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη, καθώς και στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη «Η αίθουσα του θρόνου», στο MEGA.
Πέθανε στις 20 Απριλίου του 1999, σε ηλικία 75 χρόνων.
Γιάννης Βόγλης
1937 – 2016
Βιογραφία
Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, από τους σπουδαιότερους της γενιάς του.
Ο Ιωάννης Γκόγκλης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1961 στην παράσταση του έργου του Μπέρτολντ Μπρεχτ «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι» το 1961, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.
Συνεργάστηκε με σπουδαίους έλληνες ηθοποιούς, όπως η Έλλη Λαμπέτη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης και ο Μάνος Κατράκης, ενώ υπήρξε βασικό στέλεχος του θιάσου «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού. Συνεργάστηκε, επίσης, με το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΒΘΕ).
Τη δεκαετία του ‘80 ίδρυσε τον καλλιτεχνικό οργανισμό «Ανατολή», όπου παρουσίασε σημαντικές παραγωγές, όπως τον «Καπετάν Μιχάλη» και τον «Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη, το πολυθέαμα «Ελλάδα - Ρίτσος, Μακρυά Πορεία» και τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου. Η θεατρική του διαδρομή τερματίστηκε το 2011, όταν ολοκληρώθηκε η θητεία του ως επικεφαλής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1960 στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ερόικα», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη. Έγινε ευρύτερα γνωστός από το βουκολικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1966) και την αισθηματική ταινία του ίδιου σκηνοθέτη «Κορίτσια στον ήλιο» (1969), στο ρόλο ενός βοσκού, που ερωτεύεται μια αγγλίδα τουρίστρια. Χαρακτηριστική είναι η ατάκα του «Στάσου, μύγδαλα!», που τον ακολουθούσε έκτοτε.
Πλούσια ήταν και η παρουσία στην τηλεόραση. Ξεκίνησε το 1978 με το σήριαλ του Γιώργου Σκαλενάκη «Έρωτας και Επανάσταση», που αναφερόταν στα χρόνια του ‘21 και τους έρωτες της Σοφίας Ρέντη (Ηλέκτρα Παπαναστασίου) με τους ήρωες της επανάστασης, Γιάννη Νοταρά (Νίκος Γαλανός) και Δημήτρη Καλλέργη (Γιάννης Βόγλης) και ολοκληρώθηκε το 2010 με το κυπριακής παραγωγής σήριαλ «Σε φόντο κόκκινο».
Ο Γιάννης Βόγλης πέθανε στις 20 Απριλίου 2016, σε ηλικία 78 ετών. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας.
Τζακ ο Αντεροβγάλτης
Τζακ ο Αντεροβγάλτης (Jack the Ripper στα Αγγλικά) είναι το ψευδώνυμο ενός
κατά συρροή δολοφόνου, που έδρασε στη φτωχογειτονιά Χουαϊτσάπελ του Ανατολικού
Λονδίνου το 1888. Αποτελεί μία από τις γνωστότερες περιπτώσεις ανεξιχνίαστων
εγκλημάτων της Αγγλίας και μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της περίφημης
Σκότλαντ Γιάρντ, της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Λονδίνου.
Η ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη έχει κρατήσει έως τις ημέρες μας αμείωτο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμη, ενώ έχουν διατυπωθεί πάνω από 100 θεωρίες για την ταυτότητά του. Το ψευδώνυμο του αποδόθηκε από μία σειρά υβριστικών επιστολών, που έλαβαν οι αρχές από κάποιον που υπέγραφε ως Τζακ ο Αντεροβγάλτης και ισχυριζόταν πως ήταν ο δολοφόνος.
Στον Τζακ τον Αντεροβγάλτη αποδίδονται τουλάχιστον πέντε φόνοι εκδιδομένων γυναικών, που έγιναν από τις 31 Αυγούστου έως τις 9 Νοεμβρίου 1888 στην περιοχή Χουαϊτσάπελ του Ανατολικού Λονδίνου. Όλα τα θύματα του Τζακ του Αντεροβγάλτη δολοφονήθηκαν ενόσω αναζητούσαν πελάτες στο δρόμο. Ο λαιμός τους ήταν κομμένος και τα σώματά τους ακρωτηριασμένα με τέτοιο τρόπο, που φανέρωνε ότι ο δολοφόνος είχε πείρα των κανόνων τής ανατομίας.
Οι μέθοδοι που εφάρμοσε η Σκότλαντ Γιάρντ για να εντοπιστεί και να παγιδευθεί ο δολοφόνος ήταν πολλές, περίπλοκες και εξεζητημένες κάποιες φορές. Σε μία περίπτωση, μάλιστα, φωτογραφήθηκαν τα μάτια ενός από τα θύματα, επειδή υποστηριζόταν ότι η εικόνα του δολοφόνου είχε αποτυπωθεί στους αμφιβληστροειδείς χιτώνες των ματιών του. Φυσικά, η θεωρία αυτή αποδείχθηκε ανυπόστατη.
Η αποτυχία των προσπαθειών για τη σύλληψη του δολοφόνου προκάλεσε την αγανάκτηση της αγγλικής κοινής γνώμης. Τα βέλη της κριτικής στράφηκαν, όπως ήταν φυσικό, εναντίον του αρχηγού της Σκότλαντ Γιάρντ, σερ Τσαρλς Γουόρεν, o οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Η ιστορία τού Τζακ του Αντεροβγάλτη αποτέλεσε θέμα πολυάριθμων, λογοτεχνικών και κινηματογραφικών έργων, από τα οποία το αξιολογότερο ίσως είναι ένα μυθιστόρημα τρόμου, γραμμένο από τη Μαίρη Μπέλοκ Λόουντς με τίτλο «Ο Ένοικος» («The Lodger», 1913), που μεταφέρθηκε πολλές φορές στον κινηματογράφο, με πρώτο διδάξαντα τον Άλφρεντ Χίτσκοκ («The Lodger: A Story of the London Fog», 1927).
Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης έγινε όπερα («The Lodger»), μιούζικαλ, τηλεοπτική σειρά και βιντεοπαιχνίδι, ενώ γνωστά ονόματα της ροκ μουσικής εμπνεύστηκαν από την υπόθεση, όπως ο Μπομπ Ντίλαν («Tombstone Blues», 1965), οι Judas Priest («Ripper», 1976), οι Motorhead («Jack the Ripper»,1992), ο Νικ Κέιβ («Jack the Ripper», 1992) και ο Μόρισεϊ («Jack the Ripper», 1993).
Γιάννης Γκούρας
1791 – 1826
Ο Καπετάν Γκούρας, Εθνική Πινακοθήκη
Οπλαρχηγός της Στερεάς Ελλάδας και από τις αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της Ελληνικής Επανάστασης.
Ο Γιάννης Γκούρας γεννήθηκε στην Γκουρίτσα Παρνασσίδας το 1791 από φτωχή οικογένεια. Όταν ήταν παιδί έβοσκε τα πρόβατα ενός Τούρκου αγά. Ψυχή ανυπότακτη και με έντονο το αίσθημα της ελευθερίας, προτίμησε στα 17 του το τουφέκι από την ταπεινή εργασία του ραγιά τσοπάνου. Ακολούθησε τον συγγενή του Πανουργιά, αρχηγό σώματος κλεφτών και επί μια δεκαετία γυμνάστηκε ψυχή τε σώματι στην κλέφτικη ζωή.
Το 1818 γνώρισε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, ο οποίος τον πήρε μαζί του ως ακόλουθο. Στην αρχή οδηγούσε τον σκύλο του, ονόματι Σαμψόνι, αλλά στη συνέχεια κέρδισε την εμπιστοσύνη του αρχηγού του. Το βάπτισμα του πυρός το πήρε σκοτώνοντας ένα Τούρκο στην Αθήνα κατ’ εντολή του Ανδρούτσου. Με το ξέσπασμα της Επανάστασης δραστηριοποιήθηκε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, πότε στο πλευρό του Πανουργιά, από τον οποίο θεωρείται ότι μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και πότε του Ανδρούτσου. Υπήρξε από τους πιο δραστήριους οργανωτές του Αγώνα στην περιοχή της Φωκίδας, όπου στρατολόγησε περί τους 700 άνδρες.
Σε συνεργασία με τους Γαλαξιδιώτες και με τον Πανουργιά επιτέθηκε στις27 Μαρτίου 18121 στα Σάλωνα (σημερινή Άμφισσσα) και κατέλαβε το φρούριό της. Στη συνέχεια κινήθηκε προς το Χάνι της Γραβιάς, όπου πολέμησε υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην περίφημη ομώνυμη μάχη(8 Μαΐου 1821). Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες να καταλάβει το Πατρατζίκι (σημερινή Υπάτη) και τη Λιβαδιά συμμετείχε στη νικηφόρα Μάχη των Βασιλικών (26 Αυγούστου 1821), όπου διακρίθηκε για τον ηρωισμό του και για τις στρατηγικές του ικανότητες, κερδίζοντας τον θαυμασμό των συμπολεμιστών του. Από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων και να αρχίζει σιγά-σιγά να εκδηλώνει τις προσωπικές του φιλοδοξίες.
Ιδού πώς τον περιγράφει ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος:
Η φύσις είχε προικίσει τον Γκούραν με πλούσια δώρα. Με αρρενωπόν κάλλος, ρωμαλέος, με λεβέντικον παράστημα, με λευκήν επιδερμίδα, ξανθός με άφθονα μαλλιά, με εκφραστικά ωραία μάτια, με πλατύ μέτωπον, γελαστός, με έντονον έκφρασιν προδίδουσαν το ζωηρόν πνεύμα του, κατέκτα το περιβάλλον του. Πειθαρχικός εις τους ανωτέρους του, ευπροσήγορος εις τους κατωτέρους του, ευχάριστος εις την συναναστροφήν παρά την αγροίκον αγωγήν του, λακωνικός εις την ομιλία και με ακριβολογίαν και χαρακτηριστικήν φρασεολογίαν προδίδουσαν σκέψιν ταχείαν και ορθήν, επεβάλλετο εις όλους. Δεν είναι παράδοξον ότι κατά την επιχείρησιν εκείνην εις τα Βασιλικά, απλούς κατώτερος καπετάνιος αυτός, επεβλήθη κατά την διεξαγωγήν της μάχης, ώστε να την διευθύνη απ’ αρχής μέχρι τέλους, παρά την παρουσία του Δυοβουνιώτη και του Πανουργιά.Στις 15 Νοεμβρίου 1821 έλαβε μέρος στη Συνέλευση της Ανατολικής Χέρσου (Στερεάς) Ελλάδος και στάθηκε στο πλευρό του Οδυσσέα Ανδρούτσου στη σύγκρουσή του με τον Άρειο Πάγο, τη διοικητική αρχή της περιοχής. Μετά την αμνήστευσή του, ο Ανδρούτσος διόρισε τον Γκούρα φρούραρχο της Ακρόπολης στην Αθήνα. Στις 23 Φεβρουαρίου1823 ο Γιάννης Γκούρας τέλεσε τους γάμους του με την Ασήμω Λιδωρίκη, κόρη του προκρίτου της Φωκίδας Αναστάση Λιδωρίκη. Έτσι, το φτωχόπαιδο από την Γκουρίτσα έμπαινε στην υψηλή κοινωνία της εποχής του και αποκτούσε μεγαλύτερο κύρος.
(«Η Ελληνική Επανάστασις», εκδόσεις «Μέλισσα»)
Ο Γκούρας κατά τη διάρκεια της θητείας ως Φρούραρχος της Ακρόπολης φερόταν με αυταρχικό και σχεδόν τυραννικό τρόπο στους Αθηναίους, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Μάλιστα, δεν δίσταζε να στέλνει στη φυλακή όποιον δεν συμφωνούσε με τις ενέργειές του. Προχώρησε ακόμη περισσότερο και στις 23 Ιουνίου 1823 διέταξε τη θανάτωση του προκρίτου και αγωνιστή Νικολάου Σαρρή, που είχε αντιταχθεί στις αποφάσεις του. Με το ξέσπασμα του δεύτερου Εμφυλίου Πολέμου τον Ιούλιο του 1824, ο Γιάννης Γκούρας προσπάθησε να ξεφύγει από την επιρροή του Ανδρούτσου και να αναπτύξει τις ηγετικές του φιλοδοξίες. Στις 24 Νοεμβρίου 1824 πέρασε τον Ισθμό της Κορίνθου επικεφαλής ισχυρής στρατιωτικής δύναμης για να βοηθήσει τους «Κυβερνητικούς» (Στερεοελλαδίτες και Νησιώτες) στη διαμάχη τους με τους Πελοποννησίους «Αντικυβερνητικούς».
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Πελοπόννησο λεηλάτησε χωριά και καταδίωξε επιφανείς «Αντικυβερνητικούς» από την Αχαΐα, Αρκαδία και Ηλεία. Στις 20 Φεβρουαρίου 1825 ο Γκούρας διορίστηκε από την κυβέρνηση Κουντουριώτη αρχηγός των «Στρατοπέδων της Ανατολικής Ελλάδας» και στράφηκε στην καταδίωξη του Οδυσσέα Ανδρούτσου που είχε κατηγορηθεί ότι είχε συνάψει συμφωνίες με τους Τούρκους. Ο Ανδρούτσος, μετά από ανεπιτυχή αντίσταση, παραδόθηκε στις 7 Απριλίου 1825 στα στρατεύματα του Γκούρα και κλείσθηκε στην Ακρόπολη των Αθηνών. Τη νύχτα της 4ης προς 5η Ιουνίου 1825 οι έμπιστοι του Γκούρα, Μαμούρης, Τριανταφυλλίνας, Θεοχάρης και Παπακώστας, θανάτωσαν τον Ανδρούτσο, αφού πρώτα τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια και διέδωσαν ότι σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να δραπετεύσει.
Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Γκούρας επανέλαβε τη δράση του κατά των Τούρκων, ιδιαίτερα κατά την κρίσιμη φάση της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου και τον Μάιο του 1826 διορίσθηκε γενικός αρχηγός των στρατιωτικών δυνάμεων της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας. Κλείστηκε στην Ακρόπολη κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της από τον Κιουταχή και τη νύχτα της 30ης Σεπτεμβρίου 1826 σκοτώθηκε από τουρκικό βόλι. Την επομένη θάφτηκε μπροστά στον Παρθενώνα.
Ο Μαγικος Αυλός
Όπερα σε δύο πράξεις του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, ένα από τα διαμάντια του λυρικού ρεπερτορίου. Ο πρωτότυπος τίτλος της στα γερμανικά είναι Die Zauberflöte.
Το έργο γράφτηκε μέσα σε πέντε μήνες σε λιμπρέτο στα γερμανικά του θεατρικού συγγραφέα Εμάνουελ Σικανέντερ (1751-1812), σε μια εποχή που η υγεία του Μότσαρτ ήταν κλονισμένη και βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση. Η πρεμιέρα του Μαγικού Αυλού δόθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1791 στο προάστιο Βάιντεν της Βιέννης και άνοιξε τον δρόμο για τη δημιουργία μιας εθνικής γερμανικής όπερας. Εννέα εβδομάδες μετά την πρεμιέρα του, ο Μότσαρτ θα εγκαταλείψει τα εγκόσμια, σε ηλικία μόλις 35 ετών. Την ίδια περίοδο είχε συνθέσει άλλη μία όπερα, τη Μαγαλοψυχία του Τίτου και το περίφημο Ρέκβιεμ. Η υπερδραστηριότητά του ίσως να τον εξάντλησε.
Το πρόγραμμα της πρώτης παράστασης
Η υπόθεση του Μαγικού Αυλού εξελίσσεται στην αρχαία Αίγυπτο, σε απροσδιόριστη εποχή. Η Βασίλισσα της Νύχτας αναθέτει στον πρίγκιπα Ταμίνο να ελευθερώσει την κόρη της Παμίνα, που κρατά αιχμάλωτη ο κακός ιερέας Ζαράστρο. Όσο ο Σαράστρο κρατά την Παμίνα, η βασίλισσα χάνει τη δύναμή της. Για να βοηθήσει τον Ταμίνο, του δίνει ένα μαγικό αυλό. Ο Ταμίνο με τον βοηθό του Παπαγκένο συναντά την Παμίνα και μαγεύεται από την ομορφιά της. Για να την ελευθερώσει από τα βασανιστήρια του Μονόστατου, περνά από δοκιμασίες που του επιβάλλει ο Ζαράστρο, για να αποδείξει ότι είναι ενάρετος, εχέμυθος και αγαθός. Ο Ζαράστρο δεν είναι τελικά το πνεύμα του κακού. Αναγνωρίζει τη δύναμη των δύο νέων και το πάθος τους για την αναζήτηση της αιώνιας αλήθειας και τους ανταμείβει. Στο τέλος, το φως θριαμβεύει πάνω στο σκότος με την εξαφάνιση των κακών, που δεν είναι άλλοι από τη Βασίλισσα της Νύχτας και τον Μονόστατο.
Η αδελφοσύνη, η ελευθερία, η αγάπη, η νίκη του καλού, η αναζήτηση της αρετής, το μεγαλείο της σιωπής και η επικράτηση της αλήθειας είναι οι αξίες που περιγράφει η μεγαλειώδης αυτή όπερα, που μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους: είτε ως παραμύθι, με τον μαγικό αυλό, τα κουδουνάκια, τις νεράιδες, τους κλόουν και το ερωτευμένο ζευγάρι, είτε ως αλληγορία για τον Ελευθεροτεκτονισμό (Μασονία) και τις αρετές του, όπως προτείνουν πολλοί ειδικοί. Να επισημάνουμε εδώ ότι τόσο ο Μότσαρτ, όσο και Σικανέντερ, υπήρξαν σημαίνοντες μασόνοι. Μάλιστα, κάποιοι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι ο Μότσαρτ δολοφονήθηκε επειδή είχε αποκαλύψει τόσα πολλά για τη μυστική αυτή οργάνωση στονΜαγικό Αυλό.
Η πρεμιέρα του Μαγικού Αυλού στην Ελλάδα δόθηκε με καθυστέρηση αιώνων, μόλις στις 18 Ιανουαρίου 1969 από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ρόλοι
- Ταμίνο (πρίγκηπας, τενόρος)
- Ζαράστρο (αρχιερέας του Ναού, μπάσος)
- Ομιλητής (μπασοβαρύτονος)
- Βασίλισσα της Νύχτας (σοπράνο κολορατούρα)
- Παμίνα (πριγκίπισσα, υψίφωνος)
- Παπαγκένο (κυνηγός πουλιών, βαρύτονος)
- Παπαγκένα (υψίφωνος)
- Μονόστατος (Μαυριτανός στην υπηρεσία του Ζαράστρο, τενόρος)
- Τρεις νεράιδες, συνοδοί της Βασίλισσας (δύο σοπράνο και μέτζο σοπράνο)
- Τρία νεαρά αγόρια (καλά πνεύματα, σοπράνο)
- Τρεις ιερείς (τενόρος και δύο μπάσοι)
- Δύο φρουροί (τενόρος, μπάσος)
- Τρεις σκλάβοι (δύο τενόροι, ένας μπάσος)
- Χορωδία (λαός, σκλάβοι, ιερείς κλπ).
Αλιείς Μαργαριταριών
Τρίπρακτη όπερα του Γάλλου συνθέτη Ζορζ Μπιζέ (1838-1875). Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου στα γαλλικά είναι Les pêcheurs de perles.
Τον Ζορζ Μπιζέ τον γνωρίζουμε από την περίφημη όπερά του Κάρμεν, τη μεγάλη επιτυχία της οποίας δεν πρόλαβε να χαρεί, καθώς έφυγε από τη ζωή λίγο μετά την πρεμιέρα της το 1875, σε νεαρή ηλικία. Δώδεκα χρόνια νωρίτερα, μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου του 1863, συνέθεσε την πρώτη άξια λόγου όπερά του, τους Αλιείς Μαργαριταριών, σε λιμπρέτο των Μισέλ Καρέ και Εζέν Κορμόν.
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στο Παρίσι στις 30 Σεπτεμβρίου του ιδίου χρόνου. Το κοινό χειροκρότησε, οι κριτικοί αποδοκίμασαν, και ο ίδιος ο Μπιζέ τη χαρακτήρισε «λαμπρή αποτυχία». Πάντως, το έργο βρήκε τον δρόμο του, μετά τη μεγάλη επιτυχία της Κάρμεν και σήμερα αποτελεί μέρος του λυρικού ρεπερτορίου.
Οι Αλιείς Μαργαριταριών έχουν εξωτικό περιεχόμενο, καθώς η όπερα εκτυλίσσεται στην αρχαία Κεϋλάνη. Η μουσική της, χωρίς τοπικό χρώμα, διακρίνεται για τις υπέροχες μελωδικές της άριες, τα ντουέτα και τα χορωδιακά, που μας παραπέμπουν σ' ένα ονειρικό κόσμο, όπου το νήμα της ιστορίας κινεί μια άσπιλη και αμόλυντη ιέρεια, που δονείται από τα ανθρώπινα πάθη.
Ένα από τα δυνατά σημεία του έργου είναι το ντουέτο του τενόρου και του βαρύτονου Au fond du temple saint (Στο βάθος του Ιερού), ένα από τα κορυφαία ντουέτα στην ιστορία της όπερας. Ο αρχηγός των ψαράδων Ζούργκα και ο ψαράς Ναντίρ θυμούνται τον έρωτά τους για την ιέρεια Λεϊλά και ορκίζονται ότι δεν θα σταθεί εμπόδιο στην αιώνια φιλία τους.
Στη χώρα μας, οι Αλιείς Μαργαριταριών ανέβηκαν για πρώτη φορά την Πρωταπριλιά του 1973 από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ρόλοι
- Ζούργκα (ψαράς, βαρύτονος)
- Ναδίρ (ψαράς, τενόρος)
- Λεϊλά (ιέρεια του Βράχμα, σοπράνο)
- Νουραμπάντ (αρχιερέας του Βράχμα, μπάσος)
- Χορωδία (ψαράδες, παρθένες, ιερείς και ιέρειες του Βράχμα)
ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...
Το μπάλσα,
ένα φυτό των τροπικών περιοχών της Αμερικής, έχει το ανθεκτικότερο ξύλο απ' όλα
τα φυτά.
ΕΙΠΕ...
Τα πλούτη κάνουν τη γυναίκα αλαζονική, η ομορφιά ύποπτη και η ασχήμια μισητή.
Βολτέρος
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ, γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος.Ειδήσεις
Ελλάδα
- Οι δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της υπόθεσης έβλαψαν το κλίμα και έφεραν τη ματαίωση της διάσκεψης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από το γραφείο του προέδρου του ΣτΕ, λίγη ώρα αφού έγινε γνωστό ότι διεκόπη η συνεδρίαση, η οποία θα αποφαινόταν επί της συνταγματικότητας του νόμου Παππά, πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες.
- Κατά τη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) επελέγη για τη θέση του αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος ο αντιστράτηγος ΠΣ Βασίλειος Καπέλιος.
- Με νέα πρόταση, που περιλαμβάνει επιπλέον κατηγορίες και ένα ακόμη πρόσωπο, ο αντεισαγγελέας Εφετών, Αχιλλέας Ζήσης, εισηγείται να παραπεμφθούν σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, ο πρώην νομάρχης, Παναγιώτης Ψωμιάδης και ο αδελφός του, άλλοτε αντινομάρχης, Διονύσης Ψωμιάδης, για την υπόθεση με τα λεγόμενα «45άρια».
- Επικίνδυνη για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας και για την ευρύτερη περιοχή χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης στην συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ), σχολιάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
- Παναττική στάση εργασίας για την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, από τις 11:00 έως τη λήξη της πρωινής βάρδιας, προκήρυξε η ΠΟΕ-ΟΤΑ, προκειμένου να διευκολυνθούν συνδικαλιστικά στελέχη και εργαζόμενοι στην Aυτοδιοίκηση να παραβρεθούν σε δίκες της διοίκησης της Ομοσπονδίας.
Κόσμος
- Μία από τις ερωτήσεις παγίδες για τους διεκδικητές του Λευκού Οίκου είναι η φαινομενικά απλή ερώτηση ποιον σύγχρονο ηγέτη θαυμάζουν. Παραδόξως, και η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλτν Τραμπ συμφωνούν στην απάντησή τους, και δείχνουν στο Βερολίνο.
- Με τους βομβαρδισμούς στο Χαλέπι να συνεχίζονται, ούτε η μάχη στο διπλωματικό πεδίο δεν φαίνεται να κοπάζει: Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επέρριψε στις ΗΠΑ πως αθέτησαν την υπόσχεση να διαχωριστούν οι μετριοπαθείς αντικαθεστωτικοί από το ισλαμιστικό Φατέχ αλ Σαμ (πρώην Αλ Νούσρα) και τις κατηγόρησε ότι το θεωρούν «εφεδρεία» για να «επιφέρουν πτώση του Άσαντ». Συνομιλία Λαβρόφ-Κέρι εντός της ημέρας, ενώ οργανώσεις όπως οι Γιατροί Σύνορα καταγγέλλουν «λουτρό αίματος».
- Μόλις το 16% των Βρετανών θεωρεί σωστή τη στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση της Τερέζα Μέι για την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ άλλο ένα 16% πιστεύει ότι η διαδικασία της αποχώρησης δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί ποτέ, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα The Times.
- Τη βεβαιότητά του πως η Γερμανία «ξέρει τι χρειάζεται να κάνει» στην υπόθεση της Deutsche Bank εκφράζει ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι και υπογραμμίζει πως η Ρώμη στηρίζει το Βερολίνο «να πράξει τα δέοντα». Το ζήτημα έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον στην Ιταλία, υπό το πρίσμα της πρόσφατης διένεξης με τη Γερμανία για τα προβλήματα των ιταλικών τραπεζών -και η Ρώμη παρακολουθεί από στενά τι «παράδειγμα» θα δώσει το Βερολίνο.
- Το βουλγαρικό κοινοβούλιο απαγόρευσε το ολικό κάλυμμα προσώπου σε δημόσιους χώρους, νομοθετικό μέτρο που στρέφεται σε πρώτη γραμμή εναντίον της μπούρκας και του νικάμπ. Το κυβερνών κόμμα υποστήριξε ότι το μέτρο «δεν στρέφεται άμεσα εναντίον καμίας θρησκευτικής κοινότητας αλλά στοχεύει στην ενίσχυση της ασφάλειας».
Οικονομία
- Την ελληνική νομοθετική ρύθμιση για τη συνεργατική οικονομία (οικονομία διαμοιρασμού, sharing economy), που πρόκειται να εισαχθεί στο επόμενο διάστημα στη Βουλή, παρουσίασε ο Γιώργος Σταθάκης στο Συμβούλιο των υπουργών Ανταγωνιστικότητας της ΕΕ που συνεδρίασε σήμερα, Παρασκευή, στις Βρυξέλλες.
- Το Δημόσιο θα εκδώσει έντοκα γραμμάτια (ΕΓΔ) εξάμηνης διάρκειας, ύψους 875 εκατ. ευρώ, στις 5 Οκτωβρίου για την αναχρηματοδότηση παλαιότερης έκδοσης, είπε την Παρασκευή ο ΟΔΔΗΧ.
- Το υπουργείο Οικονομικών, λόγω των πολλαπλών αιτημάτων από ενδιαφερόμενους φορείς και συλλόγους επαγγελματιών για αναβολή της προγραμματισμένης για την 3η Οκτωβρίου 2016 αναβάθμισης των υπολογιστικών υποδομών του, αποφάσισε την πραγματοποίηση της αναβάθμισης την 5η Δεκεμβρίου 2016.
- Η Ελλάδα πιθανότατα θα επιτύχει ως την επόμενη εβδομάδα τους όρους για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ, δηλαδή θα έχει εκπληρώσει τα εκκρεμμή προαπαιτούμενα, δήλωσαν ανώτατοι αξιωματούχοι της ευρωζώνης. Όπως επισημαίνει δημοσίευμα του Reuters, αυτό θα αφήσει αρκετό χρόνο για να συμφωνήσουν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης στο Eurogroup της 10ης Οκτωβρίου σε μια εκταμίευση.
- Τη σημαντική μείωση του ρυθμού αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, τονίζει το υπουργείο Οικονομικών. Στο οκτάμηνο 2016 ο ρυθμός αύξησης εμφανίζει μείωση 18%, σε σχέση με το οκτάμηνο πέρυσι. Καταγγέλοντας προσπάθεια παραπληροφόρησης διευκρινίζει ότι τα περί συνολικής αύξησης 9 δισ. ευρώ από την αρχή του έτους, «απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα», αναφέροντας ότι η συνολική αύξηση εντός του έτους διαμορφώνεται στα 5,17 δισ. ευρώ.
Αθλητισμός
- Φιλικό παιχνίδι με αντίπαλο την Παρτιζάν θα δώσει στις 8 Οκτωβρίου στο Βελιγράδι ο ΠΑΟΚ, σε ανταπόδοση φιλικών αγώνων που έδωσαν οι δυο ομάδες τα προηγούμενα χρόνια στην Τούμπα. Το παιχνίδι θα γίνει λόγω και της διακοπής για τις εθνικές ομάδες και φυσικά οι δυο αντίπαλοι θα αγωνιστούν χωρίς τους διεθνείς τους.
- Ώρες αγωνίας περνά η οικογένεια του πρώην προέδρου της Παναχαϊκής, Πότη Τσιριμπή, ο οποίος αγνοείται από την περασμένη Δευτέρα.
- Τους 22 ετοιμοπόλεμους παίκτες που έχει στη διάθεσή του, ανακοίνωσε σήμερα ο Τιμούρ Κετσπάγια ως μέλη της αποστολής για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (Κυριακή, 20:30) στο Φάληρο. Αυτό σημαίνει ότι δεν βγήκε κάποια «είδηση» από τις επιλογές του αφού εκτός έμεινε ο 3ος τερματοφύλακας, Ηλίας Βούρας και ο Ζόριτς.
- Συγκλονίζονται τα θεμέλια του αγγλικού ποδοσφαίρου από τις αποκαλύψεις της βρετανικής εφημερίδας «Daily Telegraph», για συμμετοχή κορυφαίων προπονητών στο σκάνδαλο με τις «μίζες» σε μεταγραφές. Η αρχή έγινε με τον Σαμ Αλαρντάις, ο οποίος απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία της εθνικής Αγγλίας, μόλις 67 ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του και το σκάνδαλο με το βίντεο, που έδωσε στη δημοσιότητα η συγκεκριμένη εφημερίδα.
- Η αναμέτρηση της Κυριακής στο Καραϊσκάκη κόντρα στην ΑΕΚ δεν είναι πλέον ένα απλό ντέρμπι. Είναι ένας ματς επιβεβαίωσης, επιβίωσης και αποδείξεων κυρίως για τον Πάουλο Μπέντο αλλά και για τους «ερυθρόλευκους» παίκτες.
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
| Σάββατο 1/10 |
|
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ..
" ΑΛΛΟΙ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ..ΠΑΡΘΕΝΩΝΕΣ
ΚΙ' ΕΜΕΙΣ ...ΜΑΝΤΡΕΣ ΚΙ' ΑΧΥΡΩΝΕΣ ..."
Με αφορμή την πρόσφατη προσπάθεια των παιδιών Γυμνασίου και Λυκείου του Ευπαλίου , που ανλεβασαν στο κάστρο της Άμφισσας το κλασσικό έργο " ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ ΔΑΝΤΈΛΑ " , και παράλληλα με την επί πολλά χρόνια .." καλλιτεχνικο..πολιτιστική αδράνεια των δικών μας σχολείων , πλην του Δημοτικού και του νηπιαγωγείου , αναρωτιόμαστε .έχοντας ζήσει το Λιδορίκι στις παιές μεγάλες δόξες του , τι έχει τελικά συμβεί και τα σχολεία μας έχουν ..απομακρυνθεί απ' τους παλιούς τους δρόμους ;
Που είναι φίλοι μου εκείνες οι υπέροχες θεατρικές παραστάσεις που μάγευαν όχι μόνο τους χωριανούς αλλά και τους κατοίκους των γύρω χωριών ; Μήπως απαγορεύτηκαν απ'το Υπουργείο; τ'οτε τι εχει συμβεί , τα παιδιά μας , δυστυχώς , δεν ξέρουμε για ποιους λόγους , έχουν απομακρυνθεί απ'τις καλλιτεχνο..πολιτιστικές δραστηριότητες όπως επίσης έχουν πάψει να νοιάζονται και για τις παρελάσεις των Εθνικών εορτών κάνοντας ...απλά αγγαρεία ..
Το χωριό μας φίλοι μου , έχει παράδοση στα πολιτιστικά και κυρίως στις πετυχημένες θεατρικές παραστάσεις , και ΄μάλιστα από πολύ παλιά ..
Προπολεμικά είχε σπουδαία θεατρικη ομάδα , δείτε φωτογραφίες από τέτοιες παραστάσεις , διαφόρων εποχών
ΘΕΑΤΡΟ ΣΧΟΛΙΚΟ
Αρχείο Σ. Λατσούδη
Αρχείο Γ.Κουλοπούλου
Αρχείο Κ.Κάππου
Αρχείο Κ.Κάππου
Αρχείο Κ.Κάππου
ΑρχείοΜ.Αθ. Μπήλιου
Αρχείο Χρ. Γατάκη
Αρχείο Γ.Ε.Καψάλη
Αρχείο Δήμου Ξανάλατου
Αρχείο Κ.Καψάλη
Αρχείο Κ/Καψάλη
Αρχείο Κ.Καψάλη
Αρχείο Νικ. Ι. Πέτρου
Αρχείο Ευθ. Χρ. Νάκου
Αρχείο Μ.Μαργέλλου
Αρχείο Ν.Ι.Πέτρου
,+%CE%98%CE%BF%CE%B4.%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B7%CF%82,%CE%98%CE%B1%CE%BD.%CE%A0%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85,%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%82.jpg)
Αρχείο Τασίας Δούκα
Αρχείο Τασίας Δούκα
Επίσης το χωριό μας ευτύχησε , εκτός απ' τους φωτισμένους καθηγητές που διέθεταν χρονο και..κόπο καθοδηγώντας τα παιδιά , να έχει και ανθρώπους με λογοτεχνικό ταλέντο που δημιούργησαν πυρήνες παιδιών αριστων , τέτοιοι ήταν ο Αλέκος Κωστάκης , ο Καφτανιαλέκος , όπως τον λέγαμε και ο Γιώργος Καψάλης , που όπως έχουμε ξααναπεί , έγραψαν έργα " βγαλμένα " απ' τη Λιδορικιώτικη και ζωή και πραγματικότητα .
Ο Αλέκος είχε γράψει ,σκηνοθετήσει και διδάξει το έργο του " ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΎΛΑ " που παίχτηκε στην αυλή του τότε ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ ,στο τέλος της 10ετίας του '40 ή αρχές του ' '50.
10.10.15
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ Η ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ..ΓΙΩΡΓΟΎΛΑ …”
ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΩΜΕΙΔΥΛΛΙΟ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΩΣΤΆΚΗ – ΜΑΡΓΕΛΛΟΥ , ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΎ ΣΕ ΌΛΟΥΣ “ ΚΑΦΤΑΝΙΑΛΕΚΟΥ “
Ο ..Καφτανιαλέκος , σε μια αναμνηστική φωτογραφία του στο σπίτι του στα Ιλίσια , της δεκετίας του ‘60
Μπορεί σήμερα φίλοι μου το χωριό μας να είναι πολιτιστικοκοινωνικά..νεκρό , μπορεί να μη ..” κουνιέται “ φύλλο πια , γιατί έτσι το θέλουν κάποιοι , παλιότερα όμως , είχε αναπτύξει σημαντικές πολιτιστικές δραστηριώτητες ,,” αξιοζήλευτες “ θα λέγαμε για την εποχή , και αυτό βέβαια ήταν απόρροια της ύπαρξης των ανθρώπων που “σήκωσαν “ στην πλάτη τους τη Λιδορικιώτικη πνευματική ζωή , και δεν αρκέστηκαν στα..κοκορέτσια , τα..σπληνάντερα και τα ..” χαβαλεδο..πανήγυρα “ , όχι πως και αυτά δεν είναι απαραίτητα , είναι και πολύ βέβαια , αλλά κακά τα ψέματα ..πρέπει κάποτε να μάθουμε να ιεραρχούμε τα πάντα στη ζωή μας ..
Στο χωριό μας λοιπόν , ξεπετάχτηκαν κάποιες εποχές φωτισμένοι άνθρωποι που άφησαν “ ανάγλυφο “ το στίγμα τους , και μάλιστα σε εποχές πολύ δύσκολες ..ένας τέτοιος λοιπόν άνθρωπός ήταν ο Αλάκος Κωστάκης , που από πολύ μικρός ασχολήθηκε με μεγάλη επιτυχία , με μεγάλη μάλιστα επιτυχία , με όλα τα λογοτεχνικά είδη , διαβολεμένη φύση ο Αλέκος και φυσικά ξεχωριστό..μυαλό ..
Από παιδί , έγραφε ποιήματα , μάθαινε ξένες γλώσσες και γενικά έλαμπε το αστέρι του , γενικά δε ήταν γεννημένος λογοτέχνης – καλλιτέχνης . Κάπου λοιπόν ανάμεσα στο τέλος της δεκαετίας του ‘40 και τις αρχές του ‘50 , ο Αλέκος έγραψε ένα υπέροχο κωμειδύλλιο , “ ΤΗ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΎΛΑ “, και το ανέβασε στο προαύλιο του τότε Δημοτικού Σχολείου , που τώρα είναι η , χρόνια κλειστή , αρχαιολογική συλλογή .
Αυτός ήταν ο συγγραφέας , ο σκηνοθέτης και γενικά η ψυχή του έργου στο οποίο πρωταγωνιστούσε , σαν Γαρουφαλιά Γιωργούλα , ένα εξαιρετικό χωριανό μας παιδί , το γελαστό μάλιστα παιδί του χωριού μας , ο αείμνηστος Σωκράτης Ταμβάκης , και η επιλογή του έγινε γιατί είχε ροδαλά χρώματα και ήταν συνεχώς με ένα απέραντο χαμόγελο , βέβαια ο σκηνοθέτης , όπως τον είχε φανταστεί σαν Γαρουφαλιά , του έκανε , απ’ ότι λένε οι μεγαλύτεροι , και ένα απίθανο μακιγιάζ , με τα τότε υπάρχοντα πενιχρά μέσα , που κανένας δεν κατάλαβε πως η..Γαρουφαλιά ήταν..Σωκράτης ..
Τα δε σχόλια της..πλατείας πήγαιναν και έρχονταν : “ Μαρί , αδιρφούλα ‘μ ποια είνι αυτήνη η..κοκκιναχειλού , σα δεν μτρέπιτι “..και πολλά άλλα , ενώ κανενός δεν πήγε το μυαλό , πως ήταν αγόρι ..έργο φίλοι μου σημείωσε καταπληκτική επιτυχία ..
Άλλοι πρωταγωνιστές ήταν : Γιωργούλας , πατέρας της Γαρουφαλιάς , ο Θόδωρος Μποβιάτσης , Τάκης Παπαδόπουλος του Γεωργίου , Αλέκος Ντζιούρας κ.α
Το έργο αυτό όμως δεν υπάρχει , προσπαθήσαμε να το βρούμε , για να το ξαναπαίξουμε , μα δυστυχώς δεν υπάρχει καμία αχτίδα φωτός , και μάλιστα κανένας απ’ τους πρωταγωνιστές , πλην του αξέχαστου Σωκράτη που δυστυχώς έφυγε νωρίς , δεν γνωρίζει τίποτα περισσότερο , από αυτά που γνωρίζουμε όλοι .
Αποταθήκαμε και στην γυναίκα του την εξαίρετη ποιήτρια Στέλλα Αρκάδη , μήπως ξέρει κάτι για να μας βοηθήσει , δυστυχώς όμως αυτή ούτε που ήξερε για το έργο αυτό , ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΉ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ , να επικοινωνήσει μαζί μας μήπως με τη βοήθεια όλων , μπορέσουμε και βγάλουμε κάποια άκρη ..
Ο αγαπημένος μας Αλέκος , δυστυχώς αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα υγείας , γι’ αυτό και δεν συνέχισε με τους ίδιους ρυθμούς τις δραστηριότητές του , πάντως το Λιδορίκι , τον είχε πάντα δίπλα του , και μπορούμε με βεβαιότητα , να πούμε πως ο Αλέκος , μας άφησε ΕΝΑ ΘΗΣΑΥΡΟ ΜΕ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ , ΙΔΑΊΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΜ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΖΩΉ ..
Για την ιστορία , αναφέρουμε όμως , πως άξιος συνεχιστής του έργου του Αλέκου , αποδείχθηκε ο αείμνηστος Γιώργος Καψάλης , που εκτός όλων των άλλων έγραψε κι’ αυτός , σκηνοθέτησε και..παρουσίασε στο Λιδορίκι , Πεντάπολη και Κροκύλειο , δυο ιστορικά θεατρικά του έργα , διαβάστε..
ΣΧΟΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΟΞΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ …
Tη φωτογραφία αυτή και χιλιάδες άλλες Λιδορικιώτικες , θα τις βρείτε στην “ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ “, photolidoriki.blogspot.com
Αρχείο Κων. Καψάλη
Λιδορίκι 25 Μαρτίου 1973 , σκηνή απ’ το θεατρικό έργο του αείμνηστου χωριανού μας Γιώργου Καψάλη , “ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΟΔΙΤΕΣ “ που παίχτηκε απ’ τους μαθητές του Γυμνασίου μας , με μεγάλη επιτυχία .
Η φωτογραφία είναι απ’ το περιοδικό “ Φθιωτιδοφωκίς “ τεύχος Απριλίου 1973.
Ήδη , απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ‘60 , είχε αρχίσει να ..εξελίσσεται η πολιτιστική επανάσταση στο χωριό μας , τότε ιδρύθηκε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λιδορικίου , ο σκαπανέας του σημερινού , έγινε επίσης η πρώτη Λιδορικιώτικη βιβλιοθήκη , του Συλλόγου , και αναπτύχθηκε μεγάλη πολιτιστική δραστηριότητα , με θεατρικές παραστάσεις , διαλέξεις από διακεκριμένους λογοτέχνες και επιστήμονες …
Την ίδια περίπου εποχή , παίχτηκε στο Γυμνάσιό μας , και το θεατρικό έργο του Γ.Καψάλη , “ Μακρυγιάννης ο σταυραετός της ρούμελης “, το οποίο παίχτηκε και στην Πεντάπολη και το Κροκύλειο , με πολύ μεγάλη επιτυχία .
Πολλά θα μπορούσαμε φίλοι μου μα πούμε για τους δύο μεγάλους μας λογοτέχνες , τον Αλέκο Κωστάκη και τον Γιώργο Καψάλη , αλλά επιφυλασσόμαστε , σε χρόνο κατάλληλο , να τους κάμουμε ένα σοβαρό αφιέρωμα , ΌΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ …
ΘΕΡΜΗ ΟΑΡΑΚΛΗΣΗ : Οτιδήποτε σχετικό γνωρίζετε με την περίφημη “ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥΛΑ “ ΝΑ ΜΑς ΤΟ ΜΕΤΑΦΈΡΕΤΕ …
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ
Τι σκριβώς έχει συμβεί φίλοι μου , .." στέρεψε το ταλέντο απ' τα παιδιά μας ; " ή μήπως τα έχει όλα παρασύρει ο.." ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ...ΑΡΑΛΊΚΙ "
Δεν θα πρέπει ίσως , να το ψάξουμε λίγο το θέμα ; Γιατί όπως βλέπετε πάμε απ' το κακ'ο στο χειρότερι ..από ΑΕΧΗΓΟΊ ΓΙΝΑΜΕ ΤΕΙΚΑ ..ΟΥΡΑΓΟΊ " ΚΑΙ ΑΝΑΓΗΚΑΣΤΙΚΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΙΑ..ΣΩΣΤΗ ΛΑΊΚΗ ΡΗΣΗ ...
" ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΕΜΟΎΣΑΝ ΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΑΊΟΙ ΤΑ..ΑΡΜΑΤΑ
ΚΡΕΜΆΝ ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΤΩΡΑ ΤΑ..ΝΤΑΟΥΛΙΑ ..!! "
Καλό σας Σαββατοκύριακο
Απ' το πανέμορφο χωριό μας με αγάπη
www/lidoriki.com
No comments:
Post a Comment