26.1.09

ΑΧ..ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΝΙΑ...

....Φωτιά , αγαπημένοι μου φίλοι , μου ..άναψε ο καλός μου (..πολύ-πολύ ..καινούργιος ) φίλος , ο Γιάννης ο Χαλάτσης απ' τον Έπαχτο , πως ; μα φυσικά με την περίφημη δουλειά που κάνει συγκεντρώνοντας τα...σκόρπια πιά , απ' το χρόνο , κομμάτια γιά να φκιάξει το..παζλ, των παλιών και..μισοξεχασμένων χανιών της περιοχής μας , ό,τι ωραιότερο !!!
Θέλοντας και μη , λοιπόν , μπήκα κι'εγώ στο ..Χαλάτσειο χορό , ..ίωση βλέπεις , κι' όπου σταθώ κι' όπου βρεθώ , κι' ανταμώσω κάνα ...παλιό , κοντοπατριώτη , του βγάζω την..ψυχή , ρωτώντας και ..ξαναρωτώντας τον , τι ξέρει , τι θυμάται , ...ψυχοβγάλτης , δηλαδή ...

Τις προάλλες , είχαμε αναφερθεί στο Χάνι του Κωνσταντέλου η Κωσταντελάκη ( που ήταν και μακρο..μπάρμπας μου ) , στο Στενό , και γιά το..αποχωρητήριο γράμμα του Πασαγγέλη , τότε λοιπόν , αναφερθήκαμε και "..στου ..μ'κρούτσ΄κου ΄κουνισματάκι " , που ήταν ακουμπισμένο σε μιά εσοχή του βράχου , στο παλιό πέτρινο γεφύρι του Στενού , που έπαιζε το ..ρόλο εικοναστασιού .

Προχθές λοιπόν , ξανασυνάντησα , στο Λιδορίκι , τον παλιό Βελουχοβιώτη , που μου'χε διηγηθεί εκείνη την ιστορία , με το ..καλημέρα , με κοίταξε..καχύποπτα , ρωτώντας με :..μη μ' πεις ν' αρχίσουμι πάλι τ'ς..ιστουρίις ....τα..σ'χουριμένα !!! Τον ..καλμάρησα ..καθησυχάζοντάς τον , κι' αφού τον έφερα στα..ίσια του , έκανα ΄την..επίθεσή μου , και γιατί άλλο ; φυσικά γιά τα..Χάνια , τ' Στινού , όπως τα 'λεγε ο φίλος μου ..
Άιντι...πάλ' τα..ίδια....ψευτο..δυσαρεστημένος ..αλλά και..ψευτοχαμογελώντας , αφού ως..διά μαγείας λύθηκε η..γλώσσα του , μου διηγήθηκε τα παρακάτω...αξίζει να τα διαβάσετε..

" Στα..Χάνια του Στενού λοιπόν , στην αντίπερα ..όχθη του Μόρνου , απέναντι δηλαδή απ' το Χάνι του Κωσταντελάκη , υπήρχε κι' άλλο ένα Χάνι , του Γιώργου Χαραλ. Νάκου , τ'..Κ'τσάκ' , όπως τον παραγκώμιαζαν , Κουτσάκο δηλαδή , γιατί ο ίδιος η ίσως ο πατέρας του κούτσαινε , ο Κ'τσάκος , ήταν και ζωέμπορας , αλλά είχε και το Χάνι , κι η γυναίκα του , η κυρά Αναστασιά , η ..Κ'τσάκαινα , κουμαντάριζε εκτός απ' το νοικοκυριό του σπιτιού και το ..χάνι . Λένε μάλιστα , πως όταν έβλεπαν κόσμο να 'ρχεται προς το γεφύρι , γιά να περάσουν δώθε , έριχνε κι' από ένα...γουβά νερό στο βαρέλι με το κρασί για ν' αυγατίσει...
Παραδίπλα , απ' τ'Κ'τσακ , λοιπόν το χάνι , ο Παν. Σίδερης , η...Λιαμοπαναιώτ'ς , είχε και το..καλλιτεχνικό του ..βλέπετε , είχε καφενείο μιτά...χαρτουπιξίας , π' λένι , και φυσικά όσοι..πιστοί του..τζόγου , προσέρχονταν...
Απ' τους ταχτικούς ..προσκυνητές , ο Νίκος Σπυρόπουλος , Βελουχοβιώτης κι' αυτός ,...επιχειρηματίας μυλωνάς , είχε , απέναντι , τους διπλούς Αντριτσαίικους μύλους , ε..ήταν και κοντά ο άνθρωπος , κι' όλο στ' Λιαμουπαναιώτ' άραζε , έλα όμως που συνέχεια ..έχανε ;
Ένα βράδυ λοιπόν , περνώντας το πέτρινο γεφύρι , κι' αφού τα..λεφτά του ήταν στον..πάτο , σταμάτησε στο προσκυνητάρι , εκεί στο βράχο , στο ..κουνισματάκ' , σταυροκοπήθηκε , στην Παναγία , κι έκανε και το...ταματάκι του : "..Παναίτσα μ' , κάνι να κιρδέψω απόψι , γιατ' είνι κι τα ..τιλιυταία μ' λιφτά , κι' έτσ' κι..κιρδίσου θα πσ' αφήσου κι σένα του ..κάτ' τις ' ς...."
Έλα όμως που η..προσευχή τ' Σπυροπλουνίκ' δεν ..έπιασε , και πάλι , ως συνήθως , έχασε ;...Τελατίνη λοιπόν , ο κυρ-Νίκος , απ' τη χασούρα και το ξενύχτι , πήρε το δρόμο του γυρισμού , γιά το Βελούχοβο , και αναγκαστικά πέρασε απ' το..κουνουστάσι κι του..κουνισματάκ' , θυμήθηκε το τάμα του , όπως , βέβαια , θυμόταν ότι τον..ξεπουπούλιασαν , σταμάτησε όμως στο εικόνισμα , έκανε το σταυρό του , σεμνά-σεμνά , και είπε το..παράπονό του :..." Παναίτσα μ' σι παρακάλισα να αβουηθίις, να κιρδίσου , κι σο 'ταξα κι σένα , δεν έκανες όμως τίπουτα , κι ξέμ'να πανί μι..πανί " , και κάνοντας τη..συνήθη , αλλά..ακατάλληλη , ΄..αντρική , συνήθως , χειρονομία , είπε και το..απίθανο , " τώρα ..πάρε......", συμπληρώστε εσείς το κενό.....
Όλα αυτά , τον καιρό εκείνο , τον ..παλιό , που όλοι τον νοσταλγούμε...
Με τα ...Χάνια , βέβαια , δεν τελειώσαμε ακόμα , έχουμε πολλά...πάρα..πολλά να πούμε , η ..μάλλον να..λέμε , χειμώνας γαρ......Κ.-

No comments: