Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

 

Σχόλια επί της προτάσεως του Κύπριου Ευρωβουλευτή Μάριου Ματσάκη :

Είμαι μια γυναίκα ξενιτεμένη και πολυτονικιά. Εδώ στην Κεντρική Ευρώπη με τα χιόνια και τους μείον τέσσερις, μου ήρθε το μήνυμα ότι ένας Κύπριος Ευρωβουλευτής θέλει να μου ξυρίσει γουλί τα ελληνικά γράμματα και από τα φωνήεντα να αφήσει όρθιο μόνο το γιώτα, το έψιλον και το όμικρον.. Έκανε, λέει, πρόταση στον υπουργό Παιδείας της χώρας του, να συστήσει επιτροπή να συγυρίσουν το χρέος μας σε γράμματα. Διότι χωρίς να το ξέρουμε, δεν χρωστάμε μόνο λεφτά οι Έλληνες, χρωστάμε και γράμματα. Ήταν στραβό το κλήμα, το 'φαε κι ο γάιδαρος. Κάθομαι και γράφω κι εγώ αυτό το ραβασάκι-σαχλαμαράκι για να γελάσω τα νεύρα μου, εδώ στην Πράγα που κάθομαι άπραγη, σήμερα Σαββάτο απόγευμα, Νοεμβρίου 27, που ούτε ένας άγιος της προκοπής δεν γιορτάζει, βοήθειά μας! Αλλά και να γιόρταζε, σε ποιον θα πήγαινα το κονιάκ Μεταξά; Έξω χιονίζει και τη Δευτέρα πρέπει να πω στους φοιτητές μου, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι μερικά από τα γράμματα που τους μαθαίνω, ίσως πρέπει να τα γυρίσουμε πίσω....

Μη μου κάνεις τον Ευριπίδη μου κομπόστα.....
Όχι κύριε Κύπριέ μου Ματσάκη μου, να χαρείς την κυβέρνησή σου την αριστερή.. Κι εγώ αριστερή είμαι αλλά έχω και έναν Ευριπίδη από πίσω μου, που θα με αγριοκοιτάξει άμα τον γράψω Εβριπίδι..!
Να σου εξηγήσω, γιατί φαίνεται δεν τα έχεις σκεφτεί. Εσείς στην Ευρωβουλή δουλεύετε σαν σίφουνες, ευρωπαϊκά και δεν προλαβαίνετε να σκεφτείτε. Αφού, λοιπόν, του κόβεις το ήτα, την αρσενική κατάληξη-βασικό εξάρτημα, ως ευνούχος πλέον θα έχει τόσο μικρή διαφορά από το ουδέτερο απίδι!  Θα είναι για κομπόστα ο άνθρωπος! Κάτι θα του θυμίσει και η κατάληξη -ίδι, θα θυμώσει (θιμίσι, θιμόσι... μα σ' αρέσει αυτό το πράγμα;)! Αμέ η αρχή; Στα καλά καθούμενα με το Εβρ- του χώνουμε στο κεφάλι ένα εβραίικο καπελάκι, του μακραίνουμε και κάτι φαβορίτες-μπούκλες και ο άνθρωπος με τη χλαμύδα μας κοιτάζει απορημένος, σαν...αλογοπορτόκαλο που έλεγε και ο Σκαρίμπας. Άσε, που άμα κάνουμε τέτοια αρχή, Evripidi θα τον διαβάζουμε σε λίγο, δηλαδή με αμερικάνικη προφορά: ΄Εβραϊα πάϊα ντάϊα !!! Έτσι όπως διάβασαν κάποιοι αλλοδαποί από τις Ηνωμένες Πολιτείες την ταμπέλα της ωραίας Κρυοπηγής στη Χαλκιδική που ήταν γραμμένη και αγγλικά:  Kriopigi.  Ήγουν Κράϊο πάϊα τζάια (το άι, το τραβάνε λίγο κι αφήνουν ουρά ένα αχνό α.... άια..., αν έχετε προσέξει). Πρόφεραν αυτό που δάβασαν οι άνθρωποι. Αλλά ο ταξιτζής κόντεψε να πέσει στο χαντάκι...
Σου λέω, κύριε μου Ευρωβουλευτή μου, είναι σόλοικο, για μια ευρωπαϊκή σύγκλιση, για μια παγκοσμιοποίηση, να κάνουμε τις λέξεις μας καρναβάλια.
Εγώ κορόιδο είμαι; Γιατί εγώ βάζω τα σιρκομφλέξ και τα σεντίγ, σαν καλό κορίτσι, να μη χάσουν τα Γαλλάκια την επαφή με την ιστορία της γλώσσας τους; Γιατί άλλα βλέπω κι άλλα διαβάζω στα εγγλέζικα, καταπίνοντας γράμματα αβέρτα και δεν μου κακοφαίνεται (thoroughly αγαπητή κυρία Leicester Square!!); Γιατί στις διευθύνσεις πάνω στους φακέλους βάζω εκείνο το ψηλοκάβαλο βήτα για να γράψω -σ- και δεν κάνω παράπονα για την τρελλαμάρα των Γερμανών; Μη θυμηθώ και το ιταλικό μαφιόζικο μισογέγγαρο, που αλλού τσου  κι αλλού κου...  Και δεν χαστούκισα κανέναν Ισπανό γιατί μου λέει τον Τζέιμς Ντην μου, Χάμες Δεάν.. Σαν βρισιά ακούγεται! Αλλά λέω, γλώσσα του και καπέλο του!
Μη με ζορίζετε, επομένως... Εδώ μέσα στα βαθιά της κρίσης, δεν το έχω σε τίποτα να θυμώσω και εκτός από τις απλήρωτες πολεμικές αποζημιώσεις από το γερμαναριό, να ζητήσω πίσω τις ψιλές μου, τις δασείες μου, τις περισπωμένες μου και τις βαρείες μου, παρακαλώ, από το ΠαΣοΚ !!!! Που δεν με ρώτησε όταν μου τις πήρε... Κι άμα θέλεις να μάθεις, κύριε Ματσάκη-μαϊντανέ μου, εγώ ακόμα τα βάζω όλα αυτά τα πετούμενα απάνω στις λέξεις μου, όταν γράφω για μένα, στα ημερολόγιά μου και στα γράμματά μου. Μη νομίζεις ότι τα ξέχασα τα πρεπά μου.... Είναι τα πουλιά της γλώσσας μου, που εδώ και αιώνες πια δεν κελαηδάνε τόσο ωραία τον ήχο της, όπως στην αρχαιότητα... Αλλά τα θέλω. Τουλάχιστον να τα βλέπω να πετάνε...
Τ.Χ.