Έτσι ήταν κάποτε το οικογενειακό τραπέζι....
Στην καθορισμένη ώρα όλοι συγκεντρωμένοι μεσημέρι και βράδυ.
Δεν υπήρχαν προτιμήσεις στο μενού ότι είχε μέσα η κατσαρόλα ....
Διαμαρτυρίες φυσικά και υπήρχαν από τους μικρούς και πυροσβέστης η γιαγιά που τους εξηγούσε ότι τα παλιά χρόνια δεν είχαν ούτε ψωμί να φάνε.
Και εκείνοι την δικαιολογούσαν για το ξεροκόμματο που είχε πάντα στην τσέπη της ...για ασφάλεια.
Γελούσαν οι υπόλοιποι αλλά όταν αυτή άρχιζε τις ιστορίες σοβάρευαν τα πράγματα.
Αποφάγια δεν υπήρχαν στον τενεκέ ...
Στην κοινόχρηστη αυλή υπήρχε και ο σκύλος και η γάτα και ο καθένας έπαιρνε την μερίδα του.
Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα φαγητού ήταν συγκεκριμμένο....
Όσπρια...φασουλάδα συνοδεία ρέγγας....φακές συνοδεία σαρδέλας παστής.... ροβύθια συνοδεία λακέρδας και φυσικά ελιές με προτίμηση τις θρούμπες.
Όλα τα συνοδευτικά δεν ήταν τα αγαπημένα των παιδιών και φυσικά όχι σε ποσότητες για ευνόητους οικονομικούς λόγους.
Ο μπακάλης δεν αντιδρούσε όταν του ζητούσες ...ολίγα.
Η μακαρονάδα φυσικά με σάλτσα μπελτέ μπόλικη και ζεματισμένη με φυτίνη για να σε πιάνει και αλμυρό κεφαλίσιο τριμμένο.
Κεφτέδες με κατεψυγμένο κυμά με έξτρα λίπος από φρέσκο (δώρο του χασάπη)...για να σε πιάνει και να σου προσθέτει κανένα δράμι.
Σπανακόρυζο....για να βάζουν σίδηρο τα μπακανιάρικα που το έτρωγαν με δυσκολία συνοδεία τηγανιτού αυγού.
Ψάρι ...από τον ψαρά που περνούσε απ΄έξω με το πλατύ καλάθι στο κεφάλι
και που γνώριζε το target group....οπότε η μαρίδα....η σαρδέλα...η γόπα και το σαβρίδι είχαν σουξέ.
Και η Κυριακή που θα είχε το ταψί στο φούρνο με το κατεψυγμένο Νέας Ζηλανδίας αρνί συνοδεία μπόλικης πατάτας υπολογίζοντας και τον φούρναρη που θα έβαζε χέρι...με πηρούνι.
Αφήνω για το τέλος το ψωμί που το οκαδιάρικο καθημερινά ήταν απαραίτητο γιατί έπαιζε και το πρωϊνό με βούτυρο και μαρμελάδα....και στο σχολείο με το κίτρινο δωρεάν τυρί των συμμάχων....και το μεσημέρι με το φαϊ....και το απόγευμα με πελτέ ή με λάδι και ρίγανη....και το βράδυ....
Το Άγιο Ψωμάκι όπως το έλεγαν οι γεροντότεροι.
No comments:
Post a Comment