Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Η

 

Ο Σεπτέμβριος άρχισε μάλλον άσχημα

 

* Υπάρχει πρόβλημα συντονισμού στην κυβέρνηση που αγγίζει τον πρωθυπουργό; Ναι, λένε όλες οι δημοσκοπήσεις και τα σχόλια στα ΜΜΕ. Υπάρχει κάτι περισσότερο; Ναι, πρόβλημα συντονισμού στον ευρύτερο κυβερνητικό χώρο, με πρώτο τον κομματικό μηχανισμό. Κάτι πιο ανησυχητικό; Ναι, η αποτυχία συντονισμού στο επιφανές στελεχιακό δυναμικό του Κινήματος, όπως το έδειξαν αρνήσεις και διαπάλες σε πλήθος περιπτώσεων σε μεγάλους Δήμους και Περιφέρειες. Σχεδόν παντού, ακόμα και εκεί που το ΠΑΣΟΚ έχει άνετη πλειοψηφία, από την Πάτρα και την Κρήτη έως την Περιφέρεια Αττικής και τα Ιόνια. Θα έχουμε αντάρτες υποψηφίους και μεγάλη αποχή;
* Το δυσάρεστο δεν είναι ο αρχηγισμός σ’ ένα δήθεν «σοσιαλιστικό κόμμα» (ο Γ. Παπανδρέου τούς προσεφώνησε μόνο «φίλες και φίλοι» στο Εθνικό Συμβούλιο), αλλά ότι ο ηγεμονισμός αυτός αποδείχθηκε ανίσχυρος, κινήθηκε λαθεμένα, δημιούργησε και συντήρησε κρίσεις. Για παράδειγμα, οι κατευθυνόμενες διαρροές «επιστρατευομένων» (για να εισπράξουν τελικά αρνήσεις ή έντονες επιφυλάξεις) ή περί διαφόρων εκλεκτών του νέου ΠΑΣΟΚ (για να εισπράξουν τελικώς αντιδράσεις) απέτυχαν ως μέθοδος. Δεν έπεισαν, δεν επηρέασαν. Λάθος οι διαρροές επί δίμηνο. Οπως επίσης καλό θα ήταν να τερματισθούν, γιατί έχουν μεσοπρόθεσμο κόστος τελικά, οι γνωστές φούσκες δημαγωγίας με διαβεβαιώσεις ότι «η λίστα με τους περιφερειάρχες θα εντυπωσιάσει, θα είναι πρώτης γραμμής ονόματα, δυνατή ομάδα υπουργών» κ.λπ. κ.λπ.
Η πραγματικότητα εκδικείται.
* Εάν σημειώνονται όλα αυτά είναι γιατί τελικά συγκροτούν (αλλά και εξηγούν) τα αίτια της πρόσφατης αποτυχίας κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ στα ονόματα των υποψηφίων και της προσωπικής φθοράς του Γιώργου Παπανδρέου. Αρκετοί ομιλούν για «φιάσκο».
* Ο Σεπτέμβριος άρχισε μάλλον άσχημα. Το ένα από τα τρία φιλόδοξα σχέδια του Σεπτεμβρίου απέτυχε. Δεν δικαιώθηκε στις προσδοκίες που δημιούργησε. Απομένουν τα δύο άλλα: Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης (που ποτέ δεν έχει τη λάμψη και την πίστωση χρόνου της πρώτης ορκωμοσίας) και τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. Εδώ ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει να προσφέρει τίποτα (ούτε καν στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, έστω ως μικρές παροχές και επιδόματα), ενώ θα τον κυνηγούν τα φαντάσματα των περσινών εξαγγελιών. Μέχρι το πετρέλαιο.
Θα έπρεπε να σημειώσει κανείς ως διδακτικό συμπέρασμα από τις δοκιμασίες Μαξίμου – ΠΑΣΟΚ για τα πρόσωπα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ορισμένα άλλα χρήσιμα. Οτι λ.χ. δεν μπορεί να παραμένουν όλα ρευστά και αβέβαια, δεν μπορεί να γίνονται όλα καθυστερημένα και στο «παρά πέντε», δεν γίνεται να υπάρχουν διαρκώς συσκέψεις επί διαβουλεύσεων χωρίς να λαμβάνονται αποφάσεις, δεν πρέπει όλα να εξαρτώνται από το «τι θέλει, πώς το θέλει ο Αρχηγός». * Τώρα το πρώτο λάθος συνεχίζεται. Οι αντιπεριφερειάρχες (νομάρχες) θα επιλεγούν κυρίως από το Μαξίμου και το ΠΑΣΟΚ του κ. Ξυνίδη, όχι από τους περιφερειάρχες.
Μετά απ’ όλα αυτά δεν είναι τυχαίο ότι πληθώρα υπουργών και υφυπουργών (περί τους δέκα) δεν πείσθηκαν ούτε για το κύρος, ούτε για την αυτοτέλεια των «ισότιμων υπουργών» της Περιφέρειας.
Η κυβέρνηση και ηγεσία της Ιπποκράτους έχουν σοβαρό πρόβλημα σωστής στρατηγικής και επικοινωνίας, σχέσεων με τη λαϊκή τους βάση (το κλασικό ΠΑΣΟΚ, το βαθύ) και αξιοπιστίας. Ηδη από τις αρχές Σεπτεμβρίου, μόλις μέσα σε έντεκα μήνες.

Share |