ΕΒΙΤΑ ΠΕΡΟΝ 1919 - 1952

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Ηθοποιός από την Αργεντινή, δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής Χουάν Περόν με καθοριστική συμβολή στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής, αντικείμενο λατρείας από τους φτωχούς και απόκληρους της χώρας (“ντεσκαμισάδος”) και ποπ είδωλο στην Δύση.

Η Μαρία Εύα Ντουάρτε γεννήθηκε στο Λος Τόλδος της Αργεντινής στις 7 Μαίου του 1919. Ήταν ένα από τα εξώγαμα τέκνα του γαιοκτήμονα Χουάν Ντουάρτε και της Χουάνα Ιμπαργκούρεν. Και οι δυό γονείς της είχαν καταγωγή από την Χώρα των Βάσκων.

Σε ηλικία 15 ετών η νεαρή Εβίτα μετακόμισε στο Μπουένος Άϊρες, όπου προσπάθησε να κάνει καριέρα στον κόσμο του θεάματος, ως ηθοποιός του θεάτρου και του ραδιοφώνου. Το 1944 η τύχη της χαμογέλασε, όταν γνωρίστηκε σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση με τον χήρο συνταγματάρχη Χουάν Περόν, ηγετικό στέλεχος της στρατιωτικής χούντας,που κυβερνούσε την Αργεντινή από το 1943. Η γνωριμία τους εξελίχθηκε σε ειδύλλιο και ένα χρόνο αργότερα το ζευγάρι πέρασε το κατώφλι της εκκλησίας. Τον Φεβρουάριο του 1946, ο πενηντάχρονος Περόν εκλέχθηκε Πρόεδρος της Αργεντινής και η 27χρονη Εβίτα έγινε η πρώτη κυρία της χώρας.

Από την πρώτη στιγμή δεν περιορίστηκε στον επίζηλο τίτλο της πρώτης κυρίας, αλλά αναμίχθηκε ενεργά στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής.Μολονότι δεν κατέλαβε ποτέ κυβερνητική θέση ενεργούσε ως ντε φάκτο Υπουργός Υγείας και Εργασίας. Παρείχε γενναιόδωρες αυξήσεις ημρομισθίων στα εργατικά συνδικάτα, τα οποία ανταπέδιδαν με την πολιτική τους στήριξη στον Χουάν Περόν,ενώ δημιούργησε ένα ίδρυμα, το οποίο στηριζόμενο σε συνεισφορές των συνδικάτων και των επιχειρήσεων, καθώς και σε μέρος των εσόδων των λαχείων, χρηματοδότησε την ανέγερση νοσοκομείων, σχολείων, ορφανοτροφείων, οίκων ευγηρίας και άλλων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.

Στην δική της συμβολή οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος η νομοθετική κατοχύρωση τους δικαιώματος ψήφου των γυναικών. Το 1949 ίδρυσε το Περονιστικό Φεμινιστικό Κόμμα, που ήταν ο γυναικείος βραχίονας του κόμματος του συζύγου της. Το 1951, μονολονότι γνώριζε ότι πάσχει από καρκίνο, επιδίωξε και κατόρθωσε να πάρει το χρίσμα για την αντιπροεδρία της χώρας της Αργεντινής, αλλά ο στρατός την εξανάγκασε να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά της.

Η Εβίτα Περόν πέθανε στις 26 Ιουλίου του 1952 σε ηλικία μόλις 33 ετών. Με τρεμάμενη φωνή, ο εκφωνητής του κρατικού ραδιοφώνου της Αργεντιτινής ανήγγειλε στους συμπατριώτες του το θλιβερό γεγονός: «Η κυρία Εύα Περόν,η πνευματική αργηγός της χώρας, πέρασε στην αιωνιότητα».

Από την πρώτη στιγμή της παρουσίας στην δημόσια ζωή της Αργεντινής δίχασε τους συμπατριώτες της και τους διχάζει ακόμα και σήμερα.Οι μισοί την έχουν σχεδόν αγιοποιήσει ως προστάτιδα των «ντεσκαμισάδος»,των φτωχών και των κατετρεγμένων ,ενώ υπόλοιποι την θεωρούν μιά αδίστακτη, διεφθαρμένη και χυδαία λαϊκίστρια, που έρριξε έξω τα ταμεία της χώρας.

Χαρακτηριστική είναι η διαδρομή του λειψάνου της, που αντικατοπτρίζει την σχέση αγάπης και μίσους των συμπατριωτών της προς το πρόσωπό της. Το 1955, οι εχθροί της έκλεψαν την σορό της Εβίτας, μετά την ανατροπή του Περόν και την φυγάδευσαν στην Ιταλία, όπου έμεινε κρυμμένη για 16 χρόνια. Το 1971 η στρατιωτική κυβέρνηση, υποχωρώντας στις αξιώσεις των Περονιστών, παρέδωσε το λείψανό της, στον για δεύτερη φορά χήρο Χουάν Περόν, ο οποίος ζούσε εξόριστος στην Μαδρίτη. Όταν ο Περόν επανήλθε στην εξουσία η τρίτη συζυγός του Ιζαμπέλ, αποβλέποντας στο να κερδίσει την εύνοια των λαϊκών μαζών, μετέφερε την σορό της στην Αργεντινή και την έθαψε σε μιά κρύπτη του Προεδρικού Μεγάρου, δίπλα στον σορό του Χουάν Περόν. Δύο χρόνια αργότερα μιά νέα χούντα, εχθρική προς τον Περονισμό, απομάκρυνε τα δύο λείψανα. Τελικά τα οστά της Εβίτας τάφηκαν στον οικογενειακό τάφο των Ντουάρτε, στο κοιμητήριο της Ρεκολέτα στο Μπουένος Άιρες.

Η ιθύνουσα τάξη της Αργεντινής, ποτέ δεν αποδέχτηκε στους κόλπους της το νόθο κορίτσι ενός μικρομεσαίου τσιφλικά.Η Ευρώπη ,όμως, θαμπώθηκε με την ομορφιά ,τα λαμπερά χρυσαφικά  και τις πανάκριβες γούνες της. Από την επομένη του θανάτου της,η Εβίτα πέρασε στην σφαίρα του μύθου. Φρόντισε για αυτό και η αγγλοσαξωνική  πολιτιστιστική βιομηχανία ,που την έκανε ποπ είδωλο, μέσα από το μιούζικαλ του Αντριου Λόϊντ Γουέμπερ «Εβίτα» (1978) και την κινηματογραφική μεταφορά του από τον Άλαν Πάρκερ το 1996 με πρωταγωνίστρια τη Μαντόνα. Το πασίγνωστο τραγούδι από το μιούζικαλ του Γουέμπερ «Don’t Cry for Me Argentina», που έγινε παγκόσμια επιτυχία  βασίστηκε στο επίγραμμα που υπάρχει στον τάφο της: «Μην κλαις γιά μένα Αργεντινή. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω».

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/825#ixzz310piuuCs

 

“ ΛΙΔΩΡΙΚΙ “

Ένας..”πανέμορφος “ θρύλος  είναι η Εβίτα Περόν , η  αγαπημένη  βασίλισσα  των φτωχών  της  Αργεντινής , ακούστε στο  παρακάτω βίντεο το  περίφημο τραγούδι  της , “ ΗΗ  ΚΛΑΙΣ ΓΙΑ   ΜΕΝΑ  ΑΡΓΕΝΤΙΝΑ “ , DONT CRY  FOR  MEI  ARZENTINA , και  δείτε  μερικά  γραμματόσημα  της  Αργεντινής  με  τη  θρυλική  βασίλισσα , απ’ την  προσωπική  μου  συλλογή γραμματοσήμων

https://www.youtube.com/watch?v=k2eMHqS7lTU

Καλό  σας  μεσημέρι ….Κ.Κ.-