Aρχή δεκαετίας του '50, παρέλαση σε Εθνική γιορτή , στον κεντρικό δρόμο του Λιδορικιού , που είναι γεμάτος απ' τα ερείπια των καμένων σπιτιών . Η πομπή μόλις μπαίνει στο Αλωνάκι , ενώ πίσω αριστερά φαίνονται τα ερείπια απ' το Ευσταθαίϊκο , ενώ στο βάθος φρεσκοβαμμένο το Καψαλαίϊκο όπου στεγαζόταν η Χωροφυλακή , πρώτη από αριστερά στη δεύτερη σειρά , παραστάτης η Τασία Δούκα .
Αρχείο Τασίας Δούκα
Καλημέρα Λιδορικιώτες και ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 23 ΜΑΡΤΙΟΤ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:22
Δύση Ήλιου: 18:40
Σελήνη 4 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1821
Οι έλληνες επαναστάτες καταλαμβάνουν την Καλαμάτα. Την ίδια μέρα η Μεσσηνιακή Σύγκλητος εκδίδει την «προειδοποίηση εις τας ευρωπαϊκάς αυλάς», με την οποία γνωστοποιεί τον ξεσηκωμό του γένους των Ελλήνων.
1821
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' αφορίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, που ξεσήκωσε τη Μολδοβλαχία.
1839
Καταγράφεται για πρώτη φορά η λέξη ΟΚ. Λέγεται ότι προέρχεται από την ελληνική φράση «Όλα Καλά» που έγραφαν οι πρόγονοι μετανάστες, που δούλευαν στο λιμάνι, πάνω στα κιβώτια με το εμπόρευμα. Πάντως, η εφημερίδα της εποχήςBoston Morning Post γράφει ότι ο όρος προέρχεται από το ανορθόγραφο «Oll Korrect» (αντί για το σωστό All Correct). Μάλλον έχει δίκιο, αφού το 1839 δεν ήταν η εποχή της μετανάστευσης στο νέο κόσμο για τους Έλληνες.
1919
O σοσιαλιστής Μπενίτο Μουσολίνι ιδρύει στο Μιλάνο φασιστικό κίνημα με την επωνυμία «I Fasci Italiani del Combattimento» (Ιταλικές Μαχητικές Δέσμες). Συνοδοιπόροι του, οι συνδικαλιστές ηγέτες Αγκοστίνο Λαντσίλο και Μικέλε Μπιάνκι.
1929
Δημοσιεύεται στο «Ριζοσπάστη» τηλεγράφημα τουΆλμπερτ Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο μεγάλος επιστήμονας, μέλος της Επιτροπής Αμύνης των Θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, διαμαρτύρεται για τις αποβολές φοιτητών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών για πολιτικούς λόγους, απαιτώντας την ελευθερία της σκέψης των φοιτητών.
1992
Το φιάσκο της Λουίζης Ριανκούρ. Η Ελληνική Αστυνομία «ακουμπά» τη 17 Νοέμβρη, αλλά τελικά τη χάνει.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1749
Πιερ Σιμόν Λαπλάς, γάλλος μαθηματικός, αστρονόμος και φυσικός. Οι μελέτες του πάνω στη μηχανική του αστρονομικού συστήματος έδωσαν τεράστια ώθηση στην έρευνα του διαστήματος.(Θαν. 5/3/1827)
1910
Ακίρα Κουρασάβα, ιάπωνας σκηνοθέτης. (Γιοζίμπο,7 Σαμουράι, Ραν) (Θαν. 6/9/1998)
1937
Ρόμπερτ Γκάλο, αμερικανός ιατρικός ερευνητής, που ανακάλυψε μαζί με τον Λικ Μοντανιέ το 1984 τον ιό HIV, υπεύθυνο για το AIDS.
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1842
Μαρί Ανρί Μπέιλ, γνωστότερος ως Σταντάλ, γάλλος συγγραφέας. (Το μαύρο και το κόκκινο, Το μοναστήρι της Πάρμας) (Γεν. 23/1/1783)
1992
Φρίντριχ Χάγεκ, αυστριακός οικονομολόγος και φιλόσοφος, από τους γκουρού του νεοφιλευθερισμού, βραβευμένος με Νόμπελ το 1974. (Γεν. 8/5/1899)
2001
Ντέιβιντ ΜακΤάγκαρτ, καναδός ακτιβιστής, ιδρυτής της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace. (Γεν. 24/6/1932)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2303#ixzz3VDc45lij
Η απελευθέρωση της Καλαμάτας
Επαναστατικός αναβρασμός επικρατούσε στη Μάνη τον Μάρτιο του 1821. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βρισκόταν στην Καρδαμύλη και οι Φιλικοί είχαν κάμψει τις αντιρρήσεις του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη για το άκαιρο του ξεσηκωμού.
Στα μέσα του μηνός ένα πλοίο φορτωμένο με πολεμοφόδια, σταλμένο από τους Φιλικούς της Σμύρνης, φθάνει στο λιμάνι του Αλμυρού, έξω από την Καλαμάτα. Ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς με τους άνδρες τους αναλαμβάνουν να μεταφέρουν το πολύτιμο φορτίο σε ασφαλές μέρος.
Οι οθωμανικές αρχές της Καλαμάτας πληροφορούνται το γεγονός και ενεργώντας αφελώς ζητούν να μάθουν από τους προκρίτους το περιεχόμενο του φορτίου και γιατί συνοδεύεται από ενόπλους. Αυτοί τους απαντούν ότι οι ένοπλοι είναι χωρικοί που συνοδεύουν φορτία λαδιού για το φόβο των ληστών. Ο βοεβόδας της Καλαμάτας Σουλεϊμάν αγάς Αρναούτογλου πείθεται και ζητά τη βοήθεια των Μανιατών, που στέλνουν στην πόλη 150 άνδρες, υπό τον Ηλία Μαυρομιχάλη (20 Μαρτίου).
Από τις 17 Μαρτίου, όμως, οι πρόκριτοι της Μάνης, υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, είχαν υψώσει τη σημαία της επανάστασης στην Τσίμοβα, σημερινή Αρεόπολη της Λακωνίας. Ο παπάς του χωριού όρκισε και ευλόγησε τα όπλα των καπεταναίων και των παλικαριών τους στην Εκκλησία των Ταξιαρχών. Οι ατίθασοι Μανιάτες ξεκίνησαν την Επανάσταση, οκτώ μέρες πριν από τη συμβατική της έναρξη.
Αμέσως μετά, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Γιατράκος ξεκινούν για τον Μιστρά και τη Μονεμβασιά, ενώ ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με 2.000 άνδρες για την Καλαμάτα. Εν τω μεταξύ, στο άλλο άκρο της Πελοποννήσου σημειώνεται η πρώτη επαναστατική ενέργεια του Αγώνα, με την πολιορκία των Καλαβρύτων (21 Μαρτίου), την οποία υπερασπίζεται για λογαριασμό των Οθωμανών ένας άλλος Αρναούτογλου, ο Ιμπραήμ.
Οι Μανιάτες φθάνουν έξω από την Καλαμάτα στις 22 Μαρτίου και καταλαμβάνουν τους γύρω λόφους. Τότε μόνο ο αγάς της πόλης κατανοεί τι συμβαίνει. Είναι αργά για να διαφύγει στην Τριπολιτσά, καθώς η Καλαμάτα είναι ολόγυρα αποκλεισμένη και αποφασίζει να αντιτάξει άμυνα με τους Τούρκους της πόλης. Όταν το πρωί της 23ης Μαρτίου 1821 οι επαναστάτες εισέρχονται στην Καλαμάτα, ο Ηλίας Μαυρομιχάλης ζητά από τον Αρναούτογλου να παραδοθεί, τονίζοντάς του το μάταιο της προσπάθειάς του.
Πράγματι, ο αγάς παραδίδει στους επαναστάτες με πρωτόκολλο την πόλη και τον τουρκικό οπλισμό. Το μεσημέρι, μπροστά από την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων και μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, οι ιερείς ευλογούν τις σημαίες και ορκίζουν τους αγωνιστές.
Επακολούθησε σύσκεψη των οπλαρχηγών, που αποφάσισαν τη δημιουργία μιας επαναστατικής επιτροπής, την οποία ονόμασαν «Μεσσηνιακή Γερουσία», για τον καλύτερο συντονισμό του αγώνα. Η ηγεσία της ανατέθηκε στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που έφερε τον τίτλο Αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού. Την ίδια μέρα, η «Μεσσηνιακή Γερουσία», με Προκήρυξή της προς την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, γνωστοποιεί ότι οι Πελληνεύς ξεσηκώθηκαν για την ελευθερία τους.
Η Προκήρυξη της «Μεσσηνιακής Γερουσίας».
Το κείμενο της Προκήρυξης, το πρωτότυπο της οποίας σώζεται στα αρχεία του Foreign Office (βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών), είναι το εξής:
Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου.
Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και επέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς.
Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίφθησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας.
Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας.
Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την Ελευθερίαν.
Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας.
Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας.
Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας.
1821 Μαρτίου 23 εν Καλαμάτα. Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου
Πέτρος Μαυρομιχάλης, αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/234#ixzz3VDcU3pEa
Διονύσιος Βισβάρδης
1910 – 1999
Συνθέτης και αρχιμουσικός Φιλαρμονικών και Χορωδιών. Το πιο γνωστό έργο του είναι το εμβατήριο «Περνάει ο Στρατός».
Ο Διονύσιος Βισβάρδης γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1910 στη Ζάκυνθο. Ο πατέρας του, Χρήστος Βισβάρδης, έπαιζε κουαρτίνο (σοπράνο κλαρινέτο) στη Φιλαρμονική της πόλης και σε ηλικία 12 ετών ο νεαρός Διονύσης ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του, μαθαίνοντας κλαρινέτο κοντά στον αρχιμουσικό της Φιλαρμονικής Ζακύνθου, Ιωάννη Πήλικα.
Το 1928 κατατάχτηκε στο στρατό και τοποθετήθηκε στην μπάντα της Φρουράς Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο Κρατικό Ωδείο της Θεσσαλονίκης (πιάνο και ανώτερα θεωρητικά), με καθηγητές τους Αθανάσιο Κοντό, Γεώργιο Βακαλόπουλο και Αιμίλιο Ριάδη.
Στη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του διετέλεσε, μεταξύ άλλων, αρχιμουσικός της Μπάντας του Γ' Σώματος Στρατού, διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Ενόπλων Δυνάμεων Βορείου Ελλάδος (1938-56), αρχιμουσικός στη Φρουρά Αθηνών (1956-58) και διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού των Ενόπλων Δυνάμεων (1958-62), όπου δημιούργησε και διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σταθμού.
Το 1935 γράφει το κορυφαίο ελληνικό εμβατήριο «Περνάει ο Στρατός», σε στίχους του ταγματάρχη Κωνσταντίνου Γκικόπουλου. Εγκρίνεται με έπαινο από το Γ' Σώμα Στρατού στις 27 Ιουλίου 1935, «ίνα παιανίζεται υπό των στρατιωτικών μουσικών κατά τας εκάστοτε παρελάσεις του στρατεύματος».
Στις 31 Ιανουαρίου 1943 νυμφεύεται τη Στυλιανή Αργυρίου, με την οποία απέκτησε μία κόρη, τη γνωστή ραδιοφωνική παραγωγό Ράνια (Ουρανία) Βισβάρδη. Το 1962, μετά από παραμονή 34 χρόνων στο στράτευμα, ο Διονύσιος Βισβάρδης αποστρατεύεται με τον βαθμό του ταγματάρχη.
Ο Βισβάρδης θα συνεχίσει τη μουσική του διαδρομή, διευθύνοντας την Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής του ΕΙΡ, τη Δημοτική Φιλαρμονική Ζακύνθου (1956-57), τη Δημοτική Φιλαρμονική Καλαμάτας (1965-1972), ενώ διατέλεσε μουσικός διευθυντής στο ζακυνθινό χορευτικό συγκρότημα «Φιόρο του Λεβάντε» (1980-83).
Από το συνθετικό του έργο ξεχωρίζουν: τα πιανιστικά «Ελληνικό Τρίπτυχο» και «Σονάτα σ’ Ελληνικά Θέματα», τα ορχηστρικά «Μακεδονική Σουίτα», «Καθρεφτίσματα στη Λίμνη», «Τρία Ελληνικά Σκίτσα», και «Πρελούδιο και Φούγκα πάνω σ’ ένα Μακεδονικό Τραγούδι» και τα χορωδιακά «Νησάκι», «Ξανθούλα», «Κύπρος», «Ανάμνησις» και «Θάμα κι αυτό τ' αποψινό». Η τεχνοτροπία του διαθέτει πλούσια, όσο και ανεπιτήδευτα χαρακτηριστικά ελληνικότητας και κλασσικότητας.
Ο Διονύσιος Βισβάρδης πέθανε στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου 1999.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/624#ixzz3VDcqsnbK
Γρηγόρης Φαράκος
1923 – 2007
Ηγετικό στέλεχος της Αριστεράς, που διετέλεσε γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (1989-1991).
Ο Γρηγόρης Φαράκος γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 11 Ιανουαρίου του 1923. Σπούδασε στη Σχολή Χημικών Μηχανικών και τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων του ΕΜΠ, με ειδίκευση στην ενεργειακή οικονομία. Παράλληλα με τις σπουδές του στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ανέπτυξε συνδικαλιστική και αντιστασιακή δράση, κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ, στο ΕΑΜ Νέων και την ΕΠΟΝ από την ημέρα της ίδρυσής της στις 23 Φεβρουαρίου 1943. Νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 1941 έγινε μέλος του ΚΚΕ.
Το 1944 εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ Σπουδαστών, ως καπετάνιος του λόχου Λόρδος Μπάιρον. Στα Δεκεμβριανά προέβαλε αντίσταση μαζί με τον λόχο του στο Πολυτεχνείο, όταν τα αγγλικά τανκς γκρέμισαν την πύλη του ιδρύματος. Στο τέλος του ίδιου μήνα τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια μαχών στα Εξάρχεια. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουαρίου 1945) ανέλαβε επικεφαλής της ΕΠΟΝ.
Το 1948, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου κι ενώ ήδη είχε αντιμετωπίσει συλλήψεις και είχε εξοριστεί για ένα διάστημα στην Ικαρία, τραυματίστηκε στο Γράμμο, όπου υπηρετούσε ως Πολιτικός Επίτροπος Λόχου στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ). Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, κατέφυγε στις ανατολικές χώρες ως πολιτικός πρόσφυγας, ενώ του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια. Από το 1953 έως το 1956 πραγματοποίησε σπουδές στη Σχολή Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Μόσχας.
Το 1961, στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ που διεξήχθη στην Τσεχοσλοβακία, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Το 1968, στη 12η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που οδήγησε στη διάσπαση του κόμματος με αφορμή την Άνοιξη της Πράγας, εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Το Νοέμβριο του ίδιου έτους συνελήφθη από τη χούντα, ενώ είχε μπει παράνομα στην Ελλάδα για να συμβάλει στην αντιδικτατορική δράση και καταδικάστηκε σε ισόβια. Απελευθερώθηκε μετά την κατάρρευση της Απριλιανής Δικτατορίας, τον Ιούλιο του 1974.
Από το 1974 έως το 1987 ανέλαβε τη διεύθυνση της κομματικής εφημερίδας Ριζοσπάστης και αναδείχθηκε σ’ ένα από τα σκληροπυρηνικότερα στελέχη του ΚΚΕ, υπερασπιστής της σταλινικής ορθοδοξίας, που κατέπνιγε κάθε φωνή κριτικής μέσα στο κόμμα. Εποχή άφησε το πόνημα της ΚΝΕ, δικής του εμπνεύσεως, με τίτλο Για μια ταξική, πατριωτική, ηθική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας (Ιούνιος 1977), που θύμιζε κείμενο του κατηχητικού σχολείου. Το αποκαλούσαν ειρωνικά Το εγχειρίδιο του καλού κνίτη και έμεινε στην ιστορία για το τσιτάτο «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες».
Στο 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ το 1982 επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος και αργότερα μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Τις ίδιες θέσεις διατήρησε και μετά το 12ο Συνέδριο τον Μάιο του 1987. Στις 11 Ιουλίου του 1989, μετά την εκλογή του Χαρίλαου Φλωράκη στην προεδρία του ΚΚΕ, εξελέγη γενικός γραμματέας του Κόμματος.
Στις εκλογές του Ιουνίου του 1989, ΚΚΕ και ΕΑΡ (πρώην ΚΚΕ Εσωτερικού) συγκροτούν κοινό ψηφοδέλτιο υπό την ομπρέλα του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου ο Γρηγόρης Φαράκος υπήρξε από τους εμπνευστές. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1989, κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΣΥΝ, συμμετέχει ως μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συνασπισμού και δύο μέρες αργότερα ορίζεται μέλος της διευρυμένης Πολιτικής Επιτροπής του.
Στις 25 Φεβρουαρίου 1991, στο 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ, επανεκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά δεν θέτει υποψηφιότητα για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος. Μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ από τον Συνασπισμό, ο Γρηγόρης Φαράκος παραμένει στον Συνασπισμό, σπάζοντας οριστικά τους δεσμούς του με το ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε πιστά και με προσωπικό κόστος για 50 χρόνια.
Επί 19 συνεχή χρόνια (1974-1993) εκλεγόταν πρώτος σε σταυρούς βουλευτής της Αριστεράς (του ΚΚΕ και κατόπιν του Συνασπισμού) στην Α’ Περιφέρεια της Αθήνας. Το 1985 είχε εκλεγεί και Ευρωβουλευτής, αλλά παραιτήθηκε για να μείνει στην Ελληνική Βουλή.
Από πολύ νωρίς (1943), ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, δημοσίευσε πολλά πολιτικά και επιστημονικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της ζωής του αφοσιώθηκε στην ιστορική έρευνα.
Ο Γρηγόρης Φαράκος πέθανε στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου του 2007, σε ηλικία 83 ετών, και κηδεύτηκε στη γενέτειρά του, το Ναύπλιο. Στην κηδεία του δεν παραβρέθηκε κανένα ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, ενώ ο Ριζοσπάστης του αφιέρωσε λίγες αράδες στη νεκρολογία που δημοσίευσε, τακτική που επιφυλάσσεται στους «προδότες» του κόμματος.
Εργογραφία
- Ενεργειακή Οικονομία και Πολιτική (1961)
- Ενας αιώνας Κεφαλαίου (1967)
- Επιστημονικοτεχνική επανάσταση και εργατική τάξη» (1973)
- Η Νεολαία και το εργατικό κίνημα (1977)
- Η μάχη των συμβόλων (1990)
- Μαρτυρίες και στοχασμοί 1940-1991 (1993)
- Αρης Βελουχιώτης. Το χαμένο Αρχείο - άγνωστα κείμενα (1997)
- Ο ΕΛΑΣ στην εξουσία (δύο τόμοι, 2000)
- Δεκέμβρης του 44 (2000)
- Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Σχέσεις ΚΚΕ και διεθνούς κομμουνιστικού κέντρου (2004)
- Σχετικά με το ΚΚΕ και το Κομμουνιστικό Κίνημα (2005)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/449#ixzz3VDdTvZJc
Aρχή δεκαετίας του '50, οι μαθήτριες του Γυμνασίου μας , νε τις παραδοσιακές τους φορεσιές , περνάνε μπροστά απ' το τότε Δημοτικό σχολείο , για να παραταχθούν λίγο πριν το Αλωνάκι , απ' όπου ξεκινούσε η παρέλαση , σκεφτείτε πως πίσω απ' τα παιδιά που βλέπετε , υπάρχουν πολλά ακόμα , αφού την εποχή εκείνη το Γυμνάσιό μας είχε 400 περίπου παιδιά . Τα ερείπια όπως βλέπετε είναι πολλά ακόμα στο Λιδορίκι , το καμένο που φαίνεται πίσω αριστερά είναι μάλλον το Μαστρογιανναίϊκο . Δεξιά , στην πρώτη δυάδα είναι η Τασία Δούκα .
Τα ερείπια του χωριού μας είναι ακόμα ακόμα αφτιαχτα …
Αρχείο Τασίας Δούκα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τρίτη
24/3
02:00 
9°C
89%
2 Μπφ BA
9 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
08:00 
9°C
88%
3 Μπφ BA
16 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
14:00 
13°C
61%
3 Μπφ Α
16 Km/h 
ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ 
Μικρή πιθανότητα βροχής
20:00 
9°C
75%
3 Μπφ BA
16 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
Αναμνηστική φωτογραφία στο ηρώο στο Αλωνάκι , από κάποια Εθνική Γιορτή , από αριστερά , Σπύρος Γούρας , Αλέκος Λαλαγιάννης και Γιάννης Αρβανίτης
Αρχείο Αλέκου Λαλαγιάννη
Οι σημερινές μας φωτογραφίες είναι παρμένες απ’ την “ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ “ photolidoriki.blogspot.kom το οποίο συνεχώς εμπλουτίζεται και εκεί μπορείτε να βρείτε παλιές και καινούργιες Λιδορικιώτικες φωτογραφίες και μάλιστα θεματικά ταξινομημένες
Παλιές δόξες , φίλοι μου , μας θυμίζουν οι ασπρόμαυρες αυτές φωτογραφίες , και σε όσους από εμάς είχαν την τύχη να τις ζήσουν , βλέποντάς τες , ο νους μας γυρίζει με αυτή τη..γλυκιά αλλά και αβάσταχτη πολλές φορές ..μελαγχολία της βεβαιότητας , πως τέτοιες στιγμές δεν θα τις..ξαναζήσουμε ποτέ…δυστυχώς
Βέβαια , δεν είναι το μόνο που λείπει τώρα πια , απ’ το σημερινό Λιδορίκι , πρώτα –πρώτα λείπουν οι…Λιδορικιώτες..Λιδορικιώτες , μπορεί με τον κύκλο της ζωής να έγινε μερική αριθμητική κάλυψη των χωριανών μας που σιγά – σιγά μετακινήθηκαν κυρίως στην Αθήνα , από κατοίκους γύρω χωριών , η διαφορά όμως είναι αισθητή και…φαίνεται …το παζλ για να συναρμολογηθεί σωστά , πρέπει να έχει τα δικά του..κομμάτια …
Λείπει επίσης απ’ το χωριό μας μια μεγάλη αίθουσα , όπου θα μπορούσαν να γίνουν όχι μόνο κάποιες πολιτιστικές εκδηλώσεις , διαλέξεις και θεατρικές παραστάσεις ερασιτεχνικές ή ακόμα και επαγγελματικές , αφού το χωριό μας έχει να δει μια θεατρική παράσταση της προκοπής , έστω και από..”μπουλούκια “ , κάτι που τον παλιό καλό καιρό γινόταν τακτικά ..
Πολλά λοιπόν φίλοι μου μας λείπουν στο χωριό μας , και θα πρέπει μόνοι μας οι Λιδορικιώτες να φροντίσουμε να δημιουργήσουμε τις λ]κατάλληλες συνθήκες και το κατάλληλο περιβάλλον για να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας , καλό το..κοντοσούβλι και το..ψιμοτύρι αλλά…..δεν φτάνουν
Καλό σας απόγευμα και ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
No comments:
Post a Comment