ΠΑΛΙΑ ..ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ ..

 

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΠΑΛΙΟ..ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ....

Μιά όμορφη συντροφιά από Λιδορικιωτόπουλα , στη δεκαετία του 1950 , από αριστερά , ο Γιάννης Παπαδόπουλος , με κοντό παντελονάκι , Θόδωρος Μποβιάτσης , με..μακρύ και με..μουστάκι , Αλέκος Τσίγκας , ο εξέχαστος Γιώργος Καψάλης , Μένιος Παπαβασιλείου , Κώστας Ζόγκζας και Τάκης Παπαδόπουλος .

'Αλλη μιά φωτογραφία εκείνης , περίπου της εποχής , Τάκης Μπούγαλης , Νίκος Ταμβάκης , Γιώργος Καψάλης , Μένιος Παπαβασιλείου και καθιστοί , Στάθης Τσερλιάγκος , από Σερνικάκι , και Χρήστος Ευσταθίου .

Ο αξέχαστος Γιώργος , φέτος συμπληρώθηκαν εννιά χρόνια απουσίας , εδώ μαθητής σε κάποια εκδρομή , μάλλον στον Άι Νικόλα , οι Λιδορικιώτες , πλην...Κλαζομενίων , τον θυμούνται κι' αναγνωρίζουν την άδολη αγάπη και προσφορά του στο χωριό μας , όσο γιά τα...κύμβαλα ; αφήστε τα να..αλαλάζουν...αυτό μπορούν , αυτό ...κάνουν....

 

Με την ευκαιρία , και επειδή πολλοί Λιδορικιώτες , που δεν ανήκουν στην κατηγορία των...παντός καιρού , επιθυμούν και ζητούν επίμονα , να κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Γιώργο , αναγνωρίζοντας κάποια πράγματα , θα θέλαμε να τονίσουμε , πως είναι πράγματι κάτι που το χρωστάμε όλοι οι χωριανοί , και κάποια στιγμή θα γίνει , αλλά παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε πως προσωπικά είχαμε την υψίστη τύχη , να είναι και αδερφός μου , και οπωσδήποτε είναι λίγο..δύσκολο , γιατί πιθανόν να θεωρηθεί πως κάνουμε αυτό που..κατηγορούμε διάφορους..παρατρεχάμενους , ότι δηλαδή..αυτολιβανιζόμαστε , κι' αν θέλετε και την..ουσία του όλου θέματος ακούστε τη , ο Γιώργος έχει πάρει τη θέση που του αξίξει στην ψυχή των ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΩΝ , που τον τιμούν καθημερινά , με τον τρόπο που μιλάνε γι΄αυτόν και το έργο του , αυτό λέγεται τιμή , κι' όχι οι..πλακέτες και τα...τζέρτζελα , του ..κάθε..πικραμένου , που κάθε άλλο παρα τιμή περιποιούν στους..τιμώμενους , μάλλον το ..αντίθετο .

Επίσης θα κάνουμε ένα αφιέρωμα και σε ένα άλλο μεγάλο Λιδορικιώτη , που κι' αυτός έζησε με το ..Λιδορικιώτικο όνειρο , τον Αλέκο τον Κωστάκη , τον αξέχαστο Καφτανιαλέκο , τον αγαπημένο φίλο , που πρόσφερε πάμπολλα στο χωριό μας , και κάτω από συνθήκες πολύ-πολύ δύσκολες , και γιά τους δυό ΩΡΑΙΟΥΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ μας , έχουμε κατά νου , να κάνουμε κάτι , σε΄χρόνο κατάλληλο , κι' όταν οι..πολιτιστικές συνθήκες του χωριού μας το επιτρέψουν , που να τους τιμά πραγματικά..

Οι Λιδορικιώτες , οι...πραγματικοί , δεν είναι αχάριστοι , κι' έχουν..δυνατή μνήμη........και μιλάμε γιά τους..Λιδορικιώτες..Λιδορικιώτες...όχι αυτούς που γνώρισαν τη ..Βαθειά στα ..τριανταπέντε τους !!!

Όλα θα γίνουν φίλοι μου κατά πως..πρέπει και στον ..κατάλληλο ..χρόνο.............Κ.-