Στην αγκαλιά της Γκιώνας ριζωμένο,χωριό μου αγαπημένο ,
μοιάζεις με σπάνια ζωγραφιά.
Της πρώτης νειότης μου ταξείδι ονειρεμένο,πετράδι φυλαγμένο,
βαθειά μεσ’στην καρδιά.
*
Χώμα λειψό,μ’ιδρώτα κι αίμα ζυμωνένο,προζύμι ευλογημένο
στου μόχθου τη σοδειά,
ανθίζει η πέτρα εδώ,και τ’αντρικό το χέρι,το τραχύ,το ροζιασμένο,
λιμάνι γίνεται,τη νύχτα κι αγκαλιά.
*
Στα βράχια,λες,η ελπίδα φυτεμένη,απ΄τη βαθειά την πίστη ευλογημένη,
καρπίζει,βγάζει ανθούς,
κι αν το ψωμί ναι λιγοστό,έγνοια δε μπαίνει,η φαμίλια,πάντα αγαπημένη,
ξορκίζει,με τραγούδι,τους καυμούς.
*
Στενά σοκάκια,γκαλντερίμια,λατρεμένα ,στην ευωδιά πνιγμένα
δυόσμου,βασιλικού,
και κάτω εκεί στη ρεματιά,στη..σιγαλιά , τ’αηδόνια ..ερωτευμένα
πλανεύουνε το νου.
*
Μοσχοβολάει τ΄αγιόκλημα,ανθισμένο,στις μάντρες κλαρωμένο
σε πάει στον ουρανό,
και το γεράνι παραδίπλα,μεθυσμένο,από ντροπή κοκκινισμένο,
στέκει άλαλο,βουβό.
*
Στην ισκιωμένη ρεματιά,που ήλιος δεν περνάει,ο νους συχνογυρνάει,
σε χρόνους μακρινούς,
δίπλα η βρυσούλα,η Βουλωμένη,τραγουδάει,το βάλσαμο κερνάει,
γιατρεύει τους καυμούς.
*
Πλάνος ο νους,βασανιστής,σε πάει στα περασμένα,πουν΄καταχωνιασμένα
στα βάθη της καρδιάς,
φίλοι χαμένοι, έρωτες , ονείρατα σβησμένα,στου χρόνου το ντουλάπι ξεχασμένα,
θυμάσαι...θυμάσαι και πονάς…..Κ.-
ΣΗΜ : Αγαπημένος χωριανός και παιδικός φίλος , ξενητεμένος από χρόνια , μας ζήτησε τη μικρή αυτή χάρη , με μεγάλη χαρά την ..κάνουμε , γιατί όπως μας είπε , θέλει ..να το βλέπει , να το διαβάζει , ο καθένας μας αδέρφια έχει και τα..χούγια του , άλλος λέει :..θέλω νατ’ ακούω , να τ’ ακούω να το..λές ..
Τ’ αδέρφι μας θέλει να το..βλέπει , περί ορέξεως..π’ λένι…..Κ.-
No comments:
Post a Comment