ΤΑ ΚΕΡΙΑ
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ' έμπροστά μας
σαν μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά , ζεστά , και ζωηρά κεράκια .
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν ,
μιά θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων ,
τα πιό κοντά βγάζουν καπνούς ακόμη ,
κρύα κεριά , λυωμένα , και κυρτά .
Δεν θέλω να τα βλέπω , με λυπεί η μορφή των ,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι .
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά .
Δεν θέλω να γυρίσω να μη δω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν .
1899 .
No comments:
Post a Comment