KΑΛΟΚΑΙΡΙ 1966...

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΙΛΙ...

Μη με φιλάς στα μάτια μούχες πει,θυμάσαι;
κι’ ήταν ακόμα στα μισά το καλοκαίρι,
την άλλη άνοιξη ποιός άραγε το ξέρει,
που τάχα θάμαι εγώ κι’εσύ που θάσαι.

Πεθαίνει η αγάπη το χειμώνα,μούπες,χάνεται,
και κάποια άλλη, με την άνοιξη γεννιέται, .
κάθε παλιός καυμός περνάει,ξεχνιέται,
σαν η καρδιά σε άλλα δίχτυα πιάνεταi..

Κι’έκείνο το καυτό τ΄Αυγούστου απόγευμα,
που όλα τα πύρωνε η ανάσα σου, τριγύρω,
απ’του κορμιού σου, μεθυσμένος,τ΄΄αγιο μύρο,
έγειρα και σε φίλησα ,στο πορφυρένιο λιόγερμα.

Ένα σου δάκρυ,τότε,καστανό,ακριβό πετραδι,
κύλισε στα βουβά, τα βουρκωμένα σου τα μάτια,
κι΄΄ολα τα νεκρωμένα,του κορμιού μου, τα κομάτια,
πήραν ζωή, με μιάς,απ΄τής ανάσας σου το χάδι.. ; .
.
Πέρασαν χρόνια,κύλισε η ζωή,μα μένει ακόμα,
μεσ’στη ψυχή, ολοζώντανο,τ’απόγευμα εκείνο,
κι’ενώ, της περασμένης μου ζωής, τα πάντα σβύνω,
η φλόγα εκείνου του φιλιού, μου καίει το στόμα……..K.-

Αθήνα 080506