ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Στο Λιδορίκι πρωτακούστηκε ραδιόφωνο το 1935 . Ήταν του Μήτσου του Καντζιού κι' όχι του Λούη , όπως πολλοί πιστεύουν , κακώς , λοιπόν , δίνεται η πρωτιά στο Λούη . Ο Μήτσος τό 'φερε το 1935 και ήταν μάρκας " Ατγώτερ Κεντ ", υγράς μπαταρίας , όπως ήταν όλα τότε , γιατί ρεύμα δεν υπήρχε , παρά μονάχα στις πόλεις .
Ραδιοφωνικός σταθμός , δεν υπήρχε τότε στον τόπο μας εκείνα τα χρόνια και η Ελλάδα δανειζόταν μισή ώρα απ' το Μπάρι Ιταλίας , 9-9,30 κάθε βράδυ , ως το 1937 , οπότε απόκτησε δικό της σταθμό .

Τι άκουγαν , τότε , οι ακροατές και ιδιαίτερα ο Καντζιός στο αντιραδιοφωνικό - λόγω βουνών - Λιδορίκι ; Άκουγαν παράσιτα και κατά το βράδυ , που δυνάμωναν οι σταθμοί , άφθονη κλασική μουσική .
Κάθε ραδιόφωνο είχε δυό μπαταρίες , η μιά γέμιζε σε αυτοκίνητα κι' η άλλη βρισκόταν σε εφεδρεία . Η κεραία ήταν μεγάλη , του Καντζιού έφτανε ως τη μάντρα , πάνω στο σοκάκι της Βικτωρίας .

Δεύτερος έφερε ράδιο ο Κώστας Ευσταθίου , δεν θυμάμαι όμως τι μάρκας ήταν .
Θα σταθώ όμως στα δυό αυτά εμπορόπουλα του χωριού μας , γιατί ο Μήτσος όσο κι' ο αδικοχαμένος Κώστας , υπήρξαν φωτεινά και φιλοπρόοδα μυαλά με πολλές πνευματικές ανησυχίες κι' ενδιαφέροντα .
Δεν τους ενδιέφερε μόνον ο Κερδώος , αλλά κι' ο λόγιος Ερμής .

Ο Κώστας ιδιαιτέρως συνεργάστηκε και με το Λεξικό του " Πυρσού " , έργο μνημειώδες , γιά εκείνη την εποχή , αλλά και σήμερα ακόμη . Και οι δυό τους ξεχώριζαν με το ήθος τους , κι' όλοι τους αγαπούσαν . Πρωτοστατούσαν σε κάθε πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση κι ήταν ευαίσθητοι δέκτες της τεχνολογικής και κοινωνικής αλλαγής , που άρχιζε να κάνει τα πρώτα δειλά της βήματα .

Εκείνη την εποχή άρχιζε η περίοδος του ραδιοφώνου , τό 'φεραν πρώτοι όπως είχαν φέρει και την φωτογραφική μηχανή , και όλες οι προπολεμικές φωτογραφίες του χωριού μας , είναι του Κώστα Ευσταθίου .
Ο Καντζιός , εκτός από την κλασική μουσική , λάτρευε και την ελαφρά , γι΄αυτό και στο μαγαζί του θα έβρισκες όλους τους δίσκους του Χατζηαποστόλου κι' όλα τα Ευρωπαικά σουξέ του Τίνο Ρόσσι , της Ζάρα Λεάντερ , της Μάρλεν Ντήτριχ και πολλά άλλα δικών μας συνθετών και τραγουδιστών , της εποχής του γραμμοφώνου .

Και οι δυό τους είχαν εγκυκλοπαίδειες , στις οποίες , μαθητάκια εμείς , καταφεύγαμε γιά βοήθεια . Κι' ήταν - εκείνο τον καιρό - μεγάλο πράγμα να 'χει ένα σπίτι εγκυκλοπαίδεια , τρεις είχε όλες κι' όλες το Λιδορίκι , δυό οι Καντζιός και Ευσταθίου και την τρίτη το Γυμνάσιο .

Ας γυρίσουμε όμως στο ραδιόφωνο . Νιόπαντρος ο Κώστας ο Ζουμάς , άνοιξε εξοχικό κάτω στο σπίτι του στις " Λάκκες ", φέρνοντας και ραδιόφωνο .

Κοσμοσυρροή , πατείς με , πατώ σε , βελόνα δεν έπεφτε , απέναντι , στον Αντώνη , ο Λούης με το Φάσα , βάραγαν μύγες . Ψυχή δεν πάταγε , παρόλο που το μαγαζί του Ζουμά υστερούσε σε τοποθεσία σε τοποθεσία , αέρα και , το κυριότερο , σε νερό . Είχε όμως ράδιο κι' ο κόσμος πήγαινε γιά τη μουσική .
Κι ο μεν Φάσας ( Αριστείδης Κοράκης ) ήταν καταδικασμένος . Τελευταία είχε στιγματισθεί , γιατί έφερνε τις διάφορες " Αλτάνες " και " Μαντζουράνες " του , οι οποίες , στην πραγματικότητα , ήταν ιερόδουλες , που δούλευαν όμως σαν σερβιτόρες , γιά να τηρούνται τα προσχήματα , επειδή ο Νόμος απαγόρευε τους οίκους ανοχής , σε πόλεις κάτω των 5.000 κατοίκων . Ο μακαρίτης ο μπάρμπα Αριστείδης επιτελούσε ..κοινωνικό έργο φέρνοντα τις πεταλούδες αυτές με τις οποίες γινόταν το σώσε αργά τη νύχτα , όταν καταλάγιαζε η κίνηση στους δρόμους του χωριού κι' οι ευυπόληπτοι νοικοκυραίοι έπαιρναν τον πρώτο ύπνο τους .

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......