Στην εποχή που έρχονταν οι.." Αλτάνες " , παρουσιαζόταν και ..έξαρση στη ζωοκλοπή , οι διάφοροι .." ποιμενόπαιδες " και νεαροί " αιπόλοι " - κατά τον Παπαδιαμάντη - στούμπαγαν που και που κανάνα ..αμνοερίφιο γιά τις θυσίες τους στην πάνδημη Αφροδίτη .
Κι' οι Χωροφύλακες , απ' την άλλη μεριά , κλείναν τα μάτια και συγκατένευαν σιωπηρά στην παρανομία των γυναικών , γιατί ήταν πρώτοι και..καλύτεροι πελάτες τους οι ίδιοι ,γιατί ο Νόμος , εκείνα τα χρόνια , τους απαγόρευε το γάμο .
Τριαντάχρονοι νταγλαράδες όλοι τους τι έπρεπε να κάνουν ; " Βολεύονταν " κι' αυτοί με τις " Αλτάνες " κι ούτε γάτα ούτε ζημιά .
Αυτά όλα όμως είχαν αρνητικές επιπτώσεις στο μαγαζί του Φάσα . Ο κόσμος , οι νοικοκυραίοι , τ΄απέφευγαν και σιγά - σιγά πέθαινε .
Και να σκεφθεί κανέις ότι κάποτε δεν έβρισκες καρέκλα να καθήσεις . Γιά να χωράνε όλοι ο Φάσας , μαραγκός ο ίδιος , έφκιασε μιά εξέδρα πάνω στον πλάτανο , στην οποία ανέβαινες με ξύλινη σκάλα απ' τη μεριά του Κοτλιά . Πάνω στο μικρό πλατώ χωρούσαν 5-6 τραπεζάκια , που προορίζονταν γιά τους πολύ-πολύ μερακλήδες . Υπήρχε κι' ένα γραμμόφωνο .
Απέναντι του Λούη δεν είχε χτιστεί ακόμα , υπήρχε μιά παράγκα , που την εκμεταλλεύονταν οι Καγκαλαίοι απ' το Βαρούσι ,και δούλευε μονάχα 1-2 μήνες το καλοκαίρι . Κοσμική κίνηση υπήρχε πολλή , 1500 μόνιμοι κάτοικοι και πολλοί Δημόσιοι υπάλληλοι και ξένοι έδιναν άφθονη πελατεία στα δυό αυτά κέντρα , που πρόσφερναν γλυκά του κουταλιού , γκαζόζες , που τις..πάγωναν στη βρύση του Αντώνη ( και τις κλέβαμε τη νύχτα εμείς οι πιτσιρικάδες ) και ζύθο ΦΙΞ με 22 δραχμές τη φιάλη .
Όταν ήρθε ο Λούης απ' την Αμερική , γκρέμισε την παράγκα κι' έχτισε το σημερινό κτίριο , διαμόρφωσε το χώρο , φύτεψε και ακακίες και το έκανε ένα θαυμάσιο κέντρο .
Ο κόσμος έτρεχε συν γυναιξί και τέκνοις , κάθε βράδυ κι' ευχαριστιόταν πραγματικά τα καλοκαιρινά βράδια . Έξυπνος ο Λούης , περιποιητικός , δεν προλάβαινε να κόβει μονέδα . Ήταν ένας άνθρωπος ιδιότυπος , που έκανε εντύπωση ακόμα και στο Σπύρο Μελά , ο οποίος του αφιέρωσε ειδικό χρονογράφημα στο " Ελεύθερο Βήμα " και την " Εστία " όταν πέρασε κάποτε απ' το Λιδορίκι .
Τα πράγματα , λοιπόν , πήγαιναν καλά , ώσπου άνοιξε το κέντρο ο Ζουμάς , φέρνοντας και το ραδιόφωνο . Ψυχή στο Λούη κι οι πετσιρικάδες έλεγαν πως ο Λούης θα πάει τώρα να δουλέψει γκαρσόνι στο...Ζουμά . Ο Λούης όμως δεν το 'βαλε κάτω , δίνει 14 λίρες και φέρνει ένα Φιλιπς . Το τι έγινε το μαντεύετε , όλοι οι Λιδορικιώτες διέρρευσαν στον Αντώνη , κι' ο Ζουμάς έκλεισε . Αυτά γιά τα των ..ραδιοφώνων στο χωριό μας .
Γιά της ιστορία , ραδιόφωνο παρουσιάστηκε στα μέρη μας παλιότερα . Κάποιοι μηχανικοί που χάραζαν το δρόμο Λιδορικίου - Ναυπάκτου , είχαν φέρει ένα κάτω στου Κωσταντελάκη , όπου έμεναν , έχοντας μιά πανύψηλη κεραία , που έπιανε ως επάνω απ' τα βράχια .
Πάντως στο χωριό μας ο πρώτος που έφερε ραδιόφωνο ήταν ο Μήτσος ο Καντζιός , κατόπιν ο Κώστας Ευσταθίου , ύστερα ο Γιώργος Πέτρου , ο οδοντογιατρός , μετά τα καφενεία της Βαθειάς κι' ύστερα ήρθε ο πόλεμος κι' όλα χαντακώθηκαν , γιά να ξαναβγούν στην επιφάνεια μετά την απελευθέρωση .
Κι' οι Χωροφύλακες , απ' την άλλη μεριά , κλείναν τα μάτια και συγκατένευαν σιωπηρά στην παρανομία των γυναικών , γιατί ήταν πρώτοι και..καλύτεροι πελάτες τους οι ίδιοι ,γιατί ο Νόμος , εκείνα τα χρόνια , τους απαγόρευε το γάμο .
Τριαντάχρονοι νταγλαράδες όλοι τους τι έπρεπε να κάνουν ; " Βολεύονταν " κι' αυτοί με τις " Αλτάνες " κι ούτε γάτα ούτε ζημιά .
Αυτά όλα όμως είχαν αρνητικές επιπτώσεις στο μαγαζί του Φάσα . Ο κόσμος , οι νοικοκυραίοι , τ΄απέφευγαν και σιγά - σιγά πέθαινε .
Και να σκεφθεί κανέις ότι κάποτε δεν έβρισκες καρέκλα να καθήσεις . Γιά να χωράνε όλοι ο Φάσας , μαραγκός ο ίδιος , έφκιασε μιά εξέδρα πάνω στον πλάτανο , στην οποία ανέβαινες με ξύλινη σκάλα απ' τη μεριά του Κοτλιά . Πάνω στο μικρό πλατώ χωρούσαν 5-6 τραπεζάκια , που προορίζονταν γιά τους πολύ-πολύ μερακλήδες . Υπήρχε κι' ένα γραμμόφωνο .
Απέναντι του Λούη δεν είχε χτιστεί ακόμα , υπήρχε μιά παράγκα , που την εκμεταλλεύονταν οι Καγκαλαίοι απ' το Βαρούσι ,και δούλευε μονάχα 1-2 μήνες το καλοκαίρι . Κοσμική κίνηση υπήρχε πολλή , 1500 μόνιμοι κάτοικοι και πολλοί Δημόσιοι υπάλληλοι και ξένοι έδιναν άφθονη πελατεία στα δυό αυτά κέντρα , που πρόσφερναν γλυκά του κουταλιού , γκαζόζες , που τις..πάγωναν στη βρύση του Αντώνη ( και τις κλέβαμε τη νύχτα εμείς οι πιτσιρικάδες ) και ζύθο ΦΙΞ με 22 δραχμές τη φιάλη .
Όταν ήρθε ο Λούης απ' την Αμερική , γκρέμισε την παράγκα κι' έχτισε το σημερινό κτίριο , διαμόρφωσε το χώρο , φύτεψε και ακακίες και το έκανε ένα θαυμάσιο κέντρο .
Ο κόσμος έτρεχε συν γυναιξί και τέκνοις , κάθε βράδυ κι' ευχαριστιόταν πραγματικά τα καλοκαιρινά βράδια . Έξυπνος ο Λούης , περιποιητικός , δεν προλάβαινε να κόβει μονέδα . Ήταν ένας άνθρωπος ιδιότυπος , που έκανε εντύπωση ακόμα και στο Σπύρο Μελά , ο οποίος του αφιέρωσε ειδικό χρονογράφημα στο " Ελεύθερο Βήμα " και την " Εστία " όταν πέρασε κάποτε απ' το Λιδορίκι .
Τα πράγματα , λοιπόν , πήγαιναν καλά , ώσπου άνοιξε το κέντρο ο Ζουμάς , φέρνοντας και το ραδιόφωνο . Ψυχή στο Λούη κι οι πετσιρικάδες έλεγαν πως ο Λούης θα πάει τώρα να δουλέψει γκαρσόνι στο...Ζουμά . Ο Λούης όμως δεν το 'βαλε κάτω , δίνει 14 λίρες και φέρνει ένα Φιλιπς . Το τι έγινε το μαντεύετε , όλοι οι Λιδορικιώτες διέρρευσαν στον Αντώνη , κι' ο Ζουμάς έκλεισε . Αυτά γιά τα των ..ραδιοφώνων στο χωριό μας .
Γιά της ιστορία , ραδιόφωνο παρουσιάστηκε στα μέρη μας παλιότερα . Κάποιοι μηχανικοί που χάραζαν το δρόμο Λιδορικίου - Ναυπάκτου , είχαν φέρει ένα κάτω στου Κωσταντελάκη , όπου έμεναν , έχοντας μιά πανύψηλη κεραία , που έπιανε ως επάνω απ' τα βράχια .
Πάντως στο χωριό μας ο πρώτος που έφερε ραδιόφωνο ήταν ο Μήτσος ο Καντζιός , κατόπιν ο Κώστας Ευσταθίου , ύστερα ο Γιώργος Πέτρου , ο οδοντογιατρός , μετά τα καφενεία της Βαθειάς κι' ύστερα ήρθε ο πόλεμος κι' όλα χαντακώθηκαν , γιά να ξαναβγούν στην επιφάνεια μετά την απελευθέρωση .
Το κομμάτι αυτό γράφτηκε απ' τον Αλέκο Κωστάκη και δημοσιεύτηκε στο " ΛΙΔΩΡΙΚΙ " τον Μάρτιο του 1985 ......Κ-
No comments:
Post a Comment