ΔΕΗΣΗ....

Ανοίγω το παράθυρο χαράματα ,
με βαλαντώνει τ’ αηδονιού η λαλιά ,
Θεέ μου, σου κάνω χίλια τάματα ,
γύρνα με πάλι , πίσω , στα παλιά .

Κρατάω την αγκαλιά μου ολάνοιχτη ,
κάθε πουλί κυνηγημένο να χωθεί ,
κι’ είν’ η μπουκιά μου πάντα ανάγγιχτη
νάβρει ο πεινασμένος , να γευτεί

Tους φίλους , όλους τους συγχώρεσα ,
τώρα , απομένει μοναχά ο εχθρός ,
χρόνια το προσπαθώ , μα δεν το μπόρεσα ,
γιατ’είναι , βλέπεις , ο ίδιος μου εαυτός ..........Κ.-



Λιδορίκι 15 05 07 .