ΤΑ ..ΓΙΜΣΤΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ..ΤΙΝΑ...

 

ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ  ΥΠΟ..ΠΛΑΤΑΝΙΕΣ..ΙΣΤΟΡΙΕΣ..

   Υπέροχη Κυριακή , πριν από λίγο καιρό αδέρφια , και η..υποπλατάνια συνεδρίασηα ακόμα καλύτερη , ποικιλία θεμάτων , σχολίων..Λοιδορικιώτικων , κινουμένων στα όρια μεταξύ λίαν..καυστικού έως..θανατηφόρου χιούμορ , και φυσικά την αναπόληση , παλιών καλών Λιδορικιώτικων εποχών...
   Στην παρέα μας ήταν και δυό αγαπημένοι φίλοι απ' τα παλιά , ο Γιώργος κι' η Λίτσα Καρμανιόλα , που από χρόνια τώρα , ζουν στην Πρέβεζα , κάναμε μιά , εν..πρώτοις , γενική..ανασκόπηση , της Λιδορικιώτικης σημερινής πραγματικότητας , και είχαμε σημαντικές ..εισηγήσεις που ενδεχομένως να δώσουν λύση σε κάποια προβλήματά μας..

  Ο Γιώργος με τη Λίτσα καιτην παρέα τους στο σπίτι τους ,κάτω απ' τ Κέντρο Υγειάς .

   Σημειωτέον πως το ζεύγος Καρμανιόλα έζησε πολλά χρόνια στο χωριό μας και δεν κρύβουν την αγάπη τους γι' αυτό , πράγμα που μας χαροποιεί , αφάνταστα .
   Ο αμίμητος Γιώργος , ανεξάντλητος..μας ΄θύμισε και κάποιες παλιές πολύ όμορφες ιστορίες που αξίζει να τις διαβάσετε .
Όταν έγινε αναφορά γιά το πειβόητο..ρητό του μακαρίτη ξαδέρφου μου του Χρήστου Γατάκη , πως του καλύτιρου..ψάρ , είνι του..μπούτ απ' τ' αρνί , μας αφηγήθηκε μιά παρόμοια ιστορία , διαβάστε :
   Όταν λοιπόν ο Γιώργος έμενε με την οικογένειά του εδώ , πήγαινε που και που και καμιά βόλτα , στην πατρίδα του την Πρέβεζα , σε κάποια λοιπόν τέτοια εκδρομούλα είχε πάρει μαζί και ένα νεαρό Λιδορικιώτη . Καλοκαιράκι ήταν , φύσει..φιλόξενος ο Γιώργος , θέλησε να περιποιηθεί..άψογα τον φίλο του , πιάσανε λοιπόν παραλία , καθίσανε στο μαγαζί ενός φίλου του , που ήταν ονομαστό γιά τα θαλασσινά του γενικά .
   Είχανε και καιρό να συναντηθούνε , πήγε λοιπόν στην κουζίνα , τα είπανε , θυμηθήκανε τα παλιά , και τον ρώτησε τι έχει να τους φέρει , είχε λοιπόν και γαριδούλες , και χταποδάκι και ..μπαρμπουνάκια , απ'όλα τα καλά..θαλασσινά του Θεού , και του πουλιού , του..θαλασσινού , το γάλα , που λένε...παράγγειλε λοιπόν και βγήκε και κάθισε με το φίλο...
   Σε λίγο ήρθαν τα..μεζεκλίκια , με τις πατατούλες τις τηγανιτές , τη σαλατούλα τους , την παγωμένη μπύρα , χαρά ..Θεού , ο Γιώργος όμως δεν έβλεπε το φιλαράκι του να..ενθουσιάζεται..
   Έφυγε ο σερβιτόρος , μοίρασε ψωμάκι ο Γιώργος , άντε λέει , πάρε μεζέ , δείχνοντας τις..γαρίδες , που ο φίλος τις κοίταζε..περίεργα , τι είναι ρωτάειν ο φίλος , γαρίδες απαντάει , ο Γιλωργος , καθάρισε και φάε , α...τ'ς καθαρίζουν ; ρώτησε ο φίλος , μωρέ σαν..ακρίδες είναι , α..πα..πα..πα..., πάρε και κάνα μπαρμπουνάκι του λέει , αλλά βλέποντας ..την κάποια δυσκολία , καθάρισε και μπαρπουνάκια και γαρίδες , όλα έτοιμα , αλλά ο φίλος..τίποτα , τσίμπαγε καμιά πατατούλα , άντε και λίγη σαλατίτσα , και..μπόλικο ψωμάκι...
    Ο Γιώργος ο καημένος , έσκαγε απ' τη στενοχώρια του , που έβλεπε το φίλο του να μη φχαριστιέται , πάρε μωρέ του λέει , τσίμπα , πάρε ψάρι , μωρέ...ξερ΄ς....του απαντάει αυτός , πάρε γαριδούλα πούναι πρώτο πράμα , μωρέ...ξερ' ς....ο φίλος , να δε ρωτάς το φίλο σου , λέει ..διστακτικά...διστακτικά , δε ρωτάς μήπως έχει κανιά..μιρ'δούλα..γιμ'στούλια ....
Κόκκαλο ο Γιώργος ....

    Τα ..έρμα όμως τα θαλασσινά είναι γραφτό , φαίνεται , να καταταλανίζουν τους ..ορεσίβιους γενικά , ο Γιώργος είχε ..πρόχειρη κι' άλλη μιά όμορφη ιστοριούλα μόνο που αυτή δεν ήταν..αμιγώς θαλασσινή αλλά είχε και ολίγον...πτηνόν , πουλερικόν που ..λένε...

   Κάπου στα 1986 , περίπου , ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας , ζωντανός τότε , παρουσίασε μιά πετυχημένη θεατρική παράσταση , το " Ξύπνα Βασίλη " , συντελεστές εκ των..ενόντων , ένας απ' αυτούς κι' ο Γιώργος ο Καρμανιόλας , κάνανε όποτε μπορούσαν πρόβες , γιατί όλοι είχαν τις δουλειές τους και οι κυρίες εκτός απ' τις δουλειές είχαν και την έγνοια του συζύγου , των παιδιών , του..φαγητού και όλων των..οικιακών...

   Μεταξύ λοιπόν των γυναικών ...ηθοποιών ήταν και μιά κυρία , Δημ. Υπάλληλος στο Λιδορίκι , απ' την Ήπειρο , που κράταγε..κατάκαλα την ιδιότυπη προφορά της πατρίδας της .

   Σημειωτέον πως επειδή ο Γιώργος είχε το καφενείο στη Βαθειά , καφέ...κεντρικόν , που λένε , περνάγανε από εκεί όλοι του..θιάσου και ενημερώνονταν γιά την ώρα κλπ , κάποια μέρα λοιπόν που θα γινόταν πρόβα , η κυρία , η Ηπειρώτισσα , πέρασε απ' το Γιώργο γιά να συνεννοηθεί , τον βρήκε και τον ρώτησε : δε μ'λες κυρ Γιώργου , τι ώρα θα κάνουμι τ' μπρόβα , γιατ' σχουλάει κι' η Λιάς ( Λιάς ήταν ο σύζυγος ) κι διν ιέχου ακόμα μαερέψ', καλά της λέει ο Γιώργος , φκιάξε κάτι πρόχειρο , βάλε κάτι στο φούρνο , έτσι κι' αλλοιώς θα τελειώσουμε γρήγορα , α...καλά λες , του΄λέει , θα ρίξου κατ' στου φούρνου , να φάει κι΄η Λιάς , π' θάρθ' πιθαμένους απ' τη δ'λειά , αλλά κι τι να φκιάξου....

   Α...ιέχου μ'σό κουτόπλου , κι'...ιέχου κι' ένα ψαρ' , να τα βάλου στου νταβά , κι θα τα ρίξου στου φούρνου να φάει η Λιάς κι τρώου κι' ιγώ , άμα τιλειώσουμι , τι λές καλά δε θα γίν' νι ;

  Έχετε να πείτε ..τίποτα ;

   Βέβαια ο Γιώργος , αν ήταν εδώ , πιστεύουμε πως θα γλύτωνε το κόψιμο των κυπαρισσιών της εκκλησίας μας , απ' τους...ξυλοκόπους του εκκλησιαστικού συμβουλίου , το λέω αυτό γιατί στην κουβέντα επάνω ελέχθη και κάτι γιά τα κυπαρίσσια , και ο καθένας έλεγε και τον λόγο , γιά τον οποίο , κατά τη γνώμη του , κόπηκαν τα έρμα τα δεντράκια , κάποιος είπε λοιπόν πως τα κόψανε τα δέντρα γιά να φαίνεται καλύτερα η..εκκλησία , πράγμα που δεν αποκλείεται , κι ο Γιώργος ο καημένος , έδωσε τη λύση αμέσως : Καλά ρε παιδιά κι' ήταν ανάγκη να κόψουν τα δεντράκια ; Γιατί δε ρίχνανε ένα όροφο ακόμα στην εκκλησία ;

   Αχ βρε φίλε Γιώργο , αν ερχόσουνα στο Λιδορίκι ένα μήνα νωρίτερα , θα 'χαν σωθεί τα καημένα τα κυπαρισσάκια ...

   Ο Γιώργος , όμως φίλοι μου , είναι δεινός  ψαράς ,κι' όχι απ' τους ψαράδες των ..λόγων ,αλλά των έργων , και το λεω εξ ιδίας πείρας , γιατί έχω φάει απ' τα ψάρια του Γιώργου ..η παρακάτω φωτογραφία επιβεβαιώνει τα γραφόμενά μου..

 

     Καλό  σας  βράδυ , να πενάτε καλά ....Κ.-