ΧΩΡΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ...

 

 

  Το  πανέμορφο  Διακόπι .

 

   Οι δυό πρώτες " χωριάτικες ιστορίες μας " ήταν απ' την δεκαετία του '60, και μάλιστα , απ΄την , θητεία μου στην Α.Τ.Ε , και η αποψινή μας όμως ιστοριούλα , από κείνη την περίοδο είναι , μόνο που..διαδραματίσθηκε σε ένα άλλλο όμορφο Δωρικό χωριό , τη..Γρανίτσα , το Διακόπι όπως το λέμε τώρα , έχει κι' αυτή την.." ομορφιά της " , όπως το πάρει , δηλαδή , κανένας..

   Βρισκόμαστε , λοιπόν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60 , και όπως έχουμε πεί , κάποιες μέρες της βδομάδας , κάποιοι συνάδελφοι , δεν ήμασταν δα και πολλοί , πηγαίναμε στα χωριά για διάφορες , κάθε φορά , εργασίες , κυρίως όμως για ..ρευστοποίηση , δηλαδή να ..πιέσουμε λιγουλάκι , κάποιους που ..μάλλον ξεχνούσαν , να τακτοποιήσουν τις ..οφειλές τους..

   Νια τέτοια λοιπόν επίσκεψη , ήταν και η δική μου στη Γρανίτσα , είχα ξεχωρίσει , κάποιους κτηνοτρόφους , που είχαν κάποιες..εκκρεμότητες , πήρα τις καρτέλες τους και τράβηξα για τη Γρανίτσα , με το..λεωφορειο..φορτηγό , που εκτελούσε το δρομολόγιο της γραμμής , Λιδορίκι - Γρανίτσα , ιδιοκτησίας του Χαραλ. Κοντογιώργου , που ήταν και ο οδηγός , με βοηθό , εισπράκτορα δηλαδή αλλά και ..γενικών καθηκόντων τον Κώστα Ράπτη , και οι δυο δυστυχώς , έχουν από χρόνια φύγει απ'τη ζωή , η διαδρομή , κοντινή μεν , αλλά..ταλαιπωρική , αφου ο δρόμος είχε τα χάλια  του ...μιλάμε για ταξείδια του...χαμού..

   Είχα , βέβαια , ειδοποιήσει σχετικά και το προεδρείο του Συνεταιρισμού , ώστε να μαζευτούν οι κτηνοτρόφοι , για να μπορέσω να έρθω σε επαφή μαζί τους , και όλα εξελίχθηκαν όπως τα είχα προγραμματίσει . Πρόβλημα ύπνου δεν υπήρχε , γιατί χώρια που είχα ένα σωρό φίλους , με πρώτο και καλύτερο τον Γιάννη Λιάπη , που έκανε και τον ταχυδρόμο του χωριού , είχα τη θειά μου τη Βασιλείαινα , αγαπημένη ξαδέρφη της μανας νου , που δεν πρόκειταν να μ' αφήσει να κάνω βήμα .

   Φτάνοντας λοιόν , πήγα πρώτα στη θειά μου , για να την ενημερώσω , άφησα και το βαλιτσάκι με τα συμπράγκαλά μου , και τράβηξα για το καφενείο , όπου θα με περίμεναν οι παραγωγοί , για να κάνουμε και δουλειά..

   Εκεί , συνάντησα και τον καφετζή , που ήταν και συμμαθητής μου , και του εξήγησα το σκοπό της επίσκεψής μου , αναφέροντάς του και ποιά πρόσωπα θα ήθελε να ανταμώσω , και τον παρακάλεσα να τους ειδοποιήσουμε ,αν ήταν δυνατό , για να ξεμπερδεύω .

   Τότε , μου είπε πως ένας , συγκεκριμένα , απ' τους τσοπάνηδες που ζητούσα , έλειπε εκτός χωριού , αλλά πτους άλλους θα τους ειδοποιήσει , και έτσι έμεινα ήσυχος..

   Πράγματι , ειδοποιήθηκαν οι τσοπάνηδες , και σε λίγο , άρχισαν να έρχονται , είπαμε αυτά που θέλαμε , αλλά ο ένας όπως είπαμε έλειπε , οπότε , υελείωσα και τη δουλειά μου , και μαζευτήκαμε και συζητούσαμε , πίνοντας το καφεδάκι μας .

    Προχώρησε και η ώρα , σουρούπωσε , και επειδή στα χωριά οι μεγαλύτεροι κοιμούνται και νωρίς , σηκώθηκα να φύγω μια και είμουνα φιλοξενούμενος , καληνύχτισα και βγήκα , παίρνοντας το δρόμο για τη θειά μου , στο δρόμο όμως αντάμωσα τον παλιό καλό φίλο το Γιάννη Λιάπη , που ερχόταν να με πάρει για φαγητό , του είπα πως είναι τακτοποιημένος απ' όλα , τον ευχαρίστησα και πριν χωρίσουμε με ρώτησε , αν έκανα τη δουλειά μου .

   Του εξήγησα λοπόν , πως όλα πήγαν καλά , μόνο τον..τάδε , δεν μπόρεσα να ανταμώσω γιατί απ' ότι μου είπαν λείπει στην Αθήνα , τότε ο Γιάννης έβαλε τα γέλια , εγώ βέβαια παραξενεύτηκα και τον ρώτησα το γιατί ; Και τότε ο φίλος μου ο Γιάννης , μου είπε πως πρέπει να κάνω λάθος , στο όνομα , γιατί το άτομο που του λέω , ήταν συνέχεια στο μαγαζί , εξηγώνυας μου παράλληλα , πως  ήταν και πατέρας του συμμαθητή μου , που με διαβεβαίωσε πως λείπει απ' το χωριό ...

              Καλή  σας  Κυριακή ....Κ.-