Μια πλευρά του χωριού μας , όπως την κατέγραψε ο φακός το 1953 απ’ τον Σερεντέλη .
Παλιά , αλλά όμως..ενδιαφέροντα , μας τα αφηγήθηκε τηλεφωνικά απ’ το…Αμέρικα , παλιά αγαπημένη χωριανή , συμμαθήτρια και φίλη , ονόματα δεν…λέμε , δεν … εκθέτουμε κυρίες…
* *
Κάπου στη δεκαετία του ‘60 , ο αείμνηστος χωριανός και φίλος Τάκης Ανδρίτσος , είχε ανοίξει στο χωριό μας οδοντιατρείο , και μοναδικός όπως ήταν , η Αλκμήνη Παπαβασιλείου πρέπει να είχε κατέβη στην Αθήνα , είχε πολύ δουλειά , και φυσικά και πολύ κόσμο , με αποτέλεσμα να περιμένουν οι πελάτες με τις…ώρες .
Μια μέρα πήγαν στον Τάκη για..οδοντιατρικό σέρβις , δύο πρωτοξαδερφάδες , η Τασία Κρικέλα , απ’ το χωριό μας μαζί με την ξαδέρφη της τη Μαρίτσα , κόρη του παπα Λακαφώση απ’ το Λευκαδίτι ..
Περίμενεν..περίμεναν , ώσπου άρχισε να αραιώνει ο κόσμος και είχε απομείνει ένα τσοπάνης , που καθόταν και περίμενε ..καρτερικά . Κάποια στιγμή μπήκε και ένα Λιδορικιώτης εξ Αθηνών , πολυγραμματιζούμενος και καλοντυμένος , κάθισε δίπλα στον τσοπάνη , και αφού πέρασαν 5-10 λεπτά , γυρνάει στον τσοπάνη και τον ρωτάει , και σεις δι’ εξαγωγήν είστε ; και επειδή μάλλον ο τσοπάνης δεν καλοάκουσε ή δεν καλο..κατάλαβε , επανέλαβε : Και σεις , δι’ εξαγωγήν περιμένετε ;
Και η απάντηση του τσοπάνη : Ουόχι , ιγώ ένα δοντ’ θέλου να …βγάλου ..
* *
Την ίδια περίπου εποχή , ίσως και λίγο νωρίτερα , η οικογένεια του αείμνηστου μπάρμπα Τάσου Γαρδίκη , είχε χάσει το μικρότερό της κοριτσάκι , σε πολύ μικρή ηλικία 6-8 , ετών , επόμενο λοιπόν όλες οι Λιδορικιώτισσες , σύμφωνα και με τα τότε έθιμά μας , είχαν πάει για συμπαράσταση και παρηγοριά στη χαροκαμένη μάνα , την αείμνηστη θεια Βασιλική .
Σε κάποια γωνιά κοντά στη μάνα , είχαν καθίσει η Λατσούδαινα , γυναίκα του μπάρμπα Θανάση και η Βελλίαινα και προσπαθούσαν να παρηγορήσουν την έρμη τη μάνα..λέγοντας διάφορα , όπως συνήθως γίνεται σε τέτοιες στιγμές ..
Κάποια στιγμή λοιπόν η θεια Λατσούδαινα , άρχισε να λέει , για να σπάσει τον..πάγο , τι ακριβώς γίνεται στις ίδιες περιπτώσεις στην Αμερική , πως δηλαδή μαζεύονται φίλοι και συγγενείς κάνουν παρέα σ’ αυτούς που έχασαν τον άνθρωπό τους συμπληρώνοντας , με έμφαση , πως μετά την παρηγοριά πάνε όλοι για …τσάι …προφανώς όπως εδώ πάμε για καφέ , ποιός ξέρει ..
Ακούγοντας η θεια η Βελλίαινα , της ήρθε ταμπλάς και συνδέοντας αυτό που άκουσε με τη Λιδορικιώτικη ζωή , γυρνάει στη Λατσούδαινα και με μεγάλη…απορία τη ρωτάει : Που μαρί πάνι για..τσάι ; στου βουνό ;…..ποιος ξέρει η καημένη , θα νόμισε πως πάνε όλοι μαζί για τσάι στο…Λαζόρεμα …
***********
Χρόνια..πριν , στο Αλωνάκι είχε κλαρίνα , από νωρίς είχε αρχίσει ο χορός και γινόταν το...έλα να...δεις...
Ο μπάρμπα Κώστας ο Λάγιος , γύρναγε απ' το χωράφι , κατάκοπος αλλά μόλις άκουσε τα...όργανα η καρδιά του...φτερούγiσε...
Πάρκαρε όπως -όπως του...μπλάρ , και πήγε στην πλατεία όπου γινόταν το γλέντι , δεν είχε όμως ο έρμος ...φράγκο μαζί του , τι να κάνει , πλησίασε κι' αυτός στο χορό , έδωσε την ...παραγγελιά του : ..παίξτε ορέ...παλλκάρια τ'ν ιτιά , στα ..χουντρά , αργά-αργά , κι'ενα..συρτουκούνητου...κι...γράψτι....Λαιουκώστας.....είχε ..ξεχάσει ο...καημένος την πιστωτική του...κάρτα.....βλέπεις.....
*
Δεκαετία...του 4ο , εκεί στα δύσκολα χρόνια της...φαγούρας μας , ο μπάρμπα Γιώργος ο Μαντάς πήγαινε προς το Λευκαδίτι , εκεί στο Βουνό , το σταματήσανε κάποιοι ..οπλοφόροι που..περιπολούσαν , ε..που πάς ; τον ρώτησαν το θυμόσοφο μπάρμπα Γιώργο , να πάω..σια..πέρα , απαντάει ο γερο Μαντάς , γύρνα πίσω του λένε , εδώ είναι τα...σύνορα , εννοώντας προφανώς ότι μέχρι εκεί μπορούσαν να κινούνται ελεύθερα οι Λιδορικιώτες , ο μπάρμπα Γιώργος ..ξαφνιάστηκε , γυρνάει αμέσως κοιτάει τους..οπλοφόρους και με το γνωστό ήρεμο τρόπο τους λέει : τι λέτε ρε παιδιά , εδώ ΄τα φέραν τα σύνορα ; ιμείς..πουλιμήσαμε κι τάχαμε αφήσει ...πάν απ' τ' Λάρσα......
Καλή σας μέρα , να περνάτε καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ……
Kωνσταντίνος Ευθ, Καψάλης
www.lidoriki..com
No comments:
Post a Comment