Ο αξέχαστος Δημ. Ιωαν. Δημητρακόπουλος , βόσκοντας τα πρόβατα στις Λάκκες , το 1954 , είχε στείλει στο " Λιδωρίκι " την παρακάτω επιστολή , σχετική με το θέμα της επικεφαλίδας , που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 1984 , αριθ. φύλλου 36 .
" Όπως μου διηγόταν η γιαγιά του πατέρα μου , που ήταν 115 χρονών , το αρχαιότερο ξωκκλήσι της Δωρίδας κτίσθηκε το 1560 από τον Δημητρακόπουλο , ο οποίος ήλθε απ' την Αγία Λαύρα .
Στον Άβορο τον 'εστειλε ο ηγούμενος της Βαρνάκωβας , γιατί ήταν από θρησκευτικό γένος . Αυτός - μόλις είχε παντρευτεί - εγκαταστάθηκε με τη γυναίκα του σε μια δασώδη περιοχή του Αβόρου , που σήμερα λέγεται " Καλλί - Μετόχι " και απέχει ένα χιλιόμετρο από το φράγμα του Μόρνου .
Το ζευγάρι έκανε τρία παιδιά , τον Θεόδωρο , το Βασίλειο και τον Ιωάννη . Αφού έμειναν καιρό εκεί έφυγαν και βρήκαν καλύτερο μέρος και πήγαν στον Άβορο και τα παιδιά του τα έμαθε θρησκευτικά και τα έκανε όλα ιερείς . Μετά το Θεόδωρο τον έστειλε στη Στρούζα ( Αιγίτιο ) , τον Βασίλειο στο Λιδωρίκι και τον Ιωάννη στην Πλέσσα ( Αμυγδαλιά ) .
Απ' αυτούς κατάγονται ο Θεόδωρος Παπαπαναγιώτου , που έγινε Διοικητής ( Νομάρχης ) Αχαϊοήλιδος ( Πάτρα ) , Δημήτριος Παπαπαναγιώτου , έμπορος και ψάλτης στο Λιδωρίκι , ο γιατρός Παπαβασιλείου στο Λιδωρίκι , ο Παπαϊωάννου στην Πλέσσα και άλλοι .
Το κελί λοιπόν , το αρχαιότερο , έπεσε έπειτα από χρόνι και το 1910 είπε στον πατέρα μου ο Κων. Υφαντής να πάνε να σκάψουν μέσα , να πάρουν τα αρχαία , εικόνες και ό,τι άλλο αρχαίο υπήρχε .
Ο πατέρας μου όμως , του απάντησε : " Αυτά είναι βακούφια και άγια και ιερά , και έχει αμαρτία όποιος τα πειράξει .
Και έμειναν θαμμένα ..
Δημ. Ιωαν. Δημητρακόπουλος
No comments:
Post a Comment