Πολλές φορές αδέρφια , όταν θυμόμαστε τον παλιό Λιδορικιώτικο καιρό , την όμορφη Λιδορικιώτικη ζωή , αναφερόμαστε σε παλιούς αγαπημένους χωριανούς και φίλους , και είναι απολύτως..φυσικό , αφού όλοι οι φίλοι και χωριανοί που έφυγαν , έχουν αφήσει , λίγο-πολύ , το …στίγμα τους , τη ..σφραγίδα τους , στο χωριό και τη ζωή μας..
Τι να πρωτοθυμηθείς , και ποιόν να ..πρωτοαναφέρεις , επαγγελματίες , με..Ε ..κεφαλαίο ; Γεωργοκτηνοτρόφους ; Απλούς..γείτονες και φίλους ; Άλλη..κατηγορία ανθρώπων τότε , τότε υπήρχε μιά σημαντική..ομοιογένεια , είχαμε όλοι μας κάτι ..κοινό μεταξύ μας , τώρα…
Κάντε μιά βόλτα από..Λάκκες , μέχρι…Αντώνη , και πείτε μου μετά τα…συμπεράσματά σας , και το κακό , η μάλλον το..χειρότερο , είναι πως..οσημέραι το πρόβλημα..επιδεινώνεται , και , ευτυχώς , οι χωριανοί μας , και αναφέροναι στους..Λιδορικιώτες..Λιδορικιώτες , αρχίζουν , έστω και,.αργά , να νοιώθουν την ..κοινωνικο..πολιτιστική βλάβη που ήδη έχει γίνει , αλλά και τα..παραπέρα ..
Όσο γι’ αυτούς που ..βλέπουν ..κοντά και..κατά το δοκούν , περιορίζοντας το Λιδορικιώτικο χώρο , στη …Βαθειά και τα..μαγαζά της , άφες ..αυτοίς …
Τέλος πάντων , σήμερα στο χωριό μας , όλοι οι συγγενείς και φίλοι θυμηθήκαμε και τιμήσαμε τη μνήμη ενός αγαπημένου χωριανού και φίλου , ενός πραγματικού επαγγελματία και κυρίως , ανθρώπου , του αξέχαστου ..” μάστορα “ της Λιδορικιώτικης ..ραπτικής , του Χαράλαμπου Χούσου .
Δεν μπορώ να ξέρω , τι κρατάει ..μέσα του ο καθένας μας , σαν..ενθύμιο , απ’ τους ανθρώπους που γνώρισε στη ζωή του , κι’ αυτό γιατί δεν ψάχνουμε όλοι τα ίδια πράγματα στη ζωή…προσωπικά όμως απ’ τον αξέχαστο Μπάμπη , το ..μάστορα , έχω κρατήσει πολλά , πάρα πολλά και όλα..πολύ-πολύ..όμορφα…
Δυστυχώς , και το εννοώ , δεν ήταν δυνατό να παρευρεθώ , στο ετήσιο μνημόσυνό του , που έγινε σήμερα στο πρωί στο χωριό μας , και επαναλαμβάνω ..δυστυχώς , γιατί τό ‘θελα , πολύ-πολύ , αλλά ,από χθες το πρωί , έφυγα από μνημόσυνο αγαπημένη μου θειάς , στη Γλυφάδα , ώρα 12 , γιά Λιδορίκι , ν’ αποχαιρετήσω μαζί με όλους , την αγαπημένη μου πρωτοξαδέρφη Βιολέτα Ζέκιου , και σήμερα ώρα 11 έπρεπε να είμαι πάλι Αθήνα , αυτό όμως δεν σημαίνει και πολλά πράγματα , γιατί ήμουνα εκεί , μπορεί να ταξείδευα , αλλά ήμουνα εκεί , και εδώ που τα λέμε , τους φίλους μας πρέπει να τους θυμόμαστε , πάντα , κάθε ώρα , κάθε μέρα , κάθε..στιγμή ..
Ύστερα , οι πολλές κατά καιρούς , αναφορές μου στον αγαπημένο μάστορα , δεν είναι εντελώς..τελείως..τυχαίες , και γιά μένα , με το να θυμάσαι με αγάπη κάποιον που έφυγε , είναι..καθημερινό ..μνημόσυνο..και μάλιστα..ουσιαστικό..ανθρώπινο..
Ας είσαι αναπαυμένος φίλε Μπάμπη , οι φίλοι σου σε θυμούνται με αγάπη και σε τιμούν…
Καλό σας βράδυ αδέρφια ……Κ.-
No comments:
Post a Comment