ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΠΡOΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ

Το Λιδορίκι όπως ήταν το 1935 , η φωτογραφία είναι βγαλμένη απ' τον Παλιόραγκο

Στο προπολεμικό Λιδορίκι , υπήρχαν οχτώ γιατροί , φυσικά όλοι ιδιώτες , την εποχή που εξετάζουμε δεν υπήρχε δημόσιο σύστημα υγιείας , ούτε οι λεγόμενοι αγροτικοί γιατροί , κι' οι ασθενείς αντιμετώπιζαν εξ ιδίων τις δαπάνες .
Τώρα το πόσο και πόσοι , μπορούσαν να ανταποκριθούν και να καλύψουν την οικονομική δαπάνη , όταν μάλιστα η ιατρική πακολούθηση ήταν μακροχρόνια , αυτό είναι θέμα που θέλειν πολλή συζήτηση που δεν θάταν σωστό να την κάνουμε γιά πολλούς και διαφόρους λόγους , θα πρέπει όμως να θυμίσουμε εδώ πως αναφέρονται περιπτώσεις , που χωριανοί μας η και άνθρωποι από γειτονικά χωριά , γιά να καλύψουν παρόμοιες υποχρεώσεις ξεπούλησαν περιουσιακά τους στοιχεία .

Σας δίνουμε λοιπόν τα ονόματα των γιατρών μας .

1). Κάππος Δημήτριος .
2). Κυριαζής Δημήτριος .
3). Λαλαγιάννης Αθανάσιος .
4). Παπαβασιλείου Βασίλειος .
5). Παπαδόπουλος Ιωάννης .
6). Παπαιωάννου Βασίλειος .
7). Σφέτσος Κωνσταντίνος .
8). Ψιμάρας Αθανάσιος .

ΟΔΟΝΤΟΓΙΑΤΡΟΙ :

Πέτρου Γεώργιος ( Σνικογιώργος ) .

Όλοι οι γιατροί μας ήταν Λιδορικιώτες , πλην του Αθαν. Ψιμάρα , που ήταν απ' την Πενταγιού , αλλά είχε παντρευτεί χωριανή μας , την κόρη του γιατρού Λαλαγιάννη , ΄και κάλυπταν ολόκληρη την ορεινή Δωρίδα , αφού τα χωριά μας δεν είχαν δικούς τους γιατρούς .
Γιά τις μετακινήσεις τους , διέθεταν ...ι.χ..άλογα , και θα πρέπει να τονίσουμε ότι το επάγγελμα του γιατρού , στην επαρχία μας ιδίως που έχει πολλά και απομακρυσμένα χωριά , ήταν ιδιαίτερα σκληρό , αφού όταν υπήρχε ανάγκη , έπρεπε ο γιατρός να μεταβεί και νύχτα ακόμα και κάτω από άθλιες , πολλές φορές , καιρικές συνθήκες σε γειτονικά χωριά , περνώντας ποτάμια , μέσα σε χιόνια και βροχές .

Ο γιατρός Δημ. Κυριαζής , ο Κυργιαζοδημ'τράκης όπως τον λέγαμε .

Εθιμικά στο χωριό μας , αλλά και στα άλλα χωριά , είχε καθιερωθεί το σύστημα του...οικογενειακού γιατρού , οικογένειες και ..σόγια , είτε από συγγένεια , από φιλία και κουμπαριές είχαν συγκεκριμένο γιατρό και μόνο σε περίπτωση απουσίας και εκτάκτων αναγκών καλούσαν άλλον . Πολλά διηγούνται οι παλιοί Λιδορικιώτες γιά μερικούς απ' τους γιατρούς μας , περιπέτειες και ευτράπελα που δίνουν μιά εικόνα των σχέσεων γιατρού-ασθενή , πρόσφατα στη Βαθειά συζητούσαμε με χωριανό μας έμπορο , που μας εκμυστηρεύτηκε πως σε παλιό τεφτέρι , του πατέρα του , που βρήκε , και είχε ..προπολεμικά...βερεσέδια ,έγραφε τα ψώνια ενός Λιδορικιώτη γιατρού , που ήταν και πολλά , και από κάτω απ' το άθροισμα άνέφερε : μείον δύο βίζιτες , με τις ημερομηνίες τους .
Ακόμα , διηγούνται , πως κάποτε ο γιατρός Λαλαγιάννης χρειάστηκε να πάει νύχτα σε κάποιο χωριό , με κακοκαιρία , έφτασε μουσκεμένος , ταλαιπωρημένος , εξέτασε τον ασθενή τούγραψε τα φάρμακα , και του έβαλε θερμόμετρο , επειδή όμως είχε τελειώσει την εξέταση και θα ξαναρχόταν την άλλη μέρα , καληνύχτισε κι' έφυγε , πιστεύοντας πως κάποιος θα φροντίσει να...βγάλει το θερμόμετρο .

Ο Αθ. Λαλαγιάννης .

Την άλλη μέρα , επισκέφτηκε πάλι τον άρρωστο , αφού είπανε τα σχετικά , θέλησε να κάνει την εξέταση , και λιγάκι..απότομα όπως το συνηθιζε , οπότε ο καημένος ο...Έλλην..ασθενής του λέει : σιγά-σιγά γιατρέ μ' γιατ' έχου κείνου του καλαμάκι στ' μασχάλη μ.....τάχασε ο γιατρός και με τον..προσφιλή του τρόπο τάβαλε με τις γυναίκες του σπιτιού φωνάζοντας : Γαιδάρες , δεν μπορούσατε να βγάλετε το θερμόμετρο , απ' τον άνθρωπο!!!
Επίσης σε μιά άλλη επίσκεψη σε χωριό , γιά να δει το παιδί κάποιου κουμπάρου του , την ώρα που ετοιμάζαν το παιδάκι για να το εξετάσει , στο μαντρί , όπου ήταν όλη η οικογένεια , δίπλα του ήταν ένα τσουβάλι με αγκόρτσα , πήρε ένα ο γιατρός τόφαγε , του καλάρεσε και πήρε και δεύτερο , οπότε ο κουμπάρος του , βλέποντάς τον , γυρνάει και του λέει : Φάει..φάει κμπάριμ . φάει , για τα γρούνια τάχουμι....

Ο Κων. Σφέτσος

Ο κάθε γιατρός , φυσικό ..άλλωστε , είχε τα δικά του χούγια και τα δικά του...χαρακτηριστικά , π.χ. ο αξέχαστος Παπαβασίλης ήταν μοναδικό...πειραχτήρι , έχουμε μάλιστα προ καιρού αναφερθεί σε μερικά και στο μέλλον θα ξανααναφερθούμε , αν είμαστε καλά .
Τελειώνοντας την αναφορά μας στους Λιδορικιώτες γιατρούς , θα πρέπει , να δώσουμε και λίγα στοιχεία γιά την τότε επικρατούσα..οικονομική κατάσταση των χωριανών μας , που στην συντριπτική τους πλειονότητα ήταν γεωργοκτηνοτρόφοι , και...χρήμα..ζεστό , μετρητά δηλαδή , είχαν σε συγκεκριμένες εποχές του χρόνου , όταν δηλαδή ..σοδεύανε , έτσι η πληρωμή των γιατρών γινόταν τότε , η και ενδιαμέσως αλλά σε...είδος , τυρί , μαλλιά , κρέας , κότες και άλλα είδη αντικαθιστούσαν το...χρήμα , λύνοντας έτσι το... πρόβλημα .
Στο επόμενο σχόλιό μας , θα αναφερθούμε στον...εκπαιδευτικό κλάδο , στους Δασκάλους και τους Καθηγητές του προπολεμικού χωριού μας ....

Καλό σας μεσημέρι και καλό Σαββατοκύριακο .

Απ' το " Λιδωρίκι " με αγάπη .....Κ.-