10.9.08

ΦΚΙΑΞΤΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ...ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ...

...στοιχίζει...πάμφθηνα , αδέρφια , όσο παράξενο κι'αν σας ..φαίνεται δεν θέλει πολλά...πολλά γιά να φκιάξεις τον δικό σου παράδεισο και φυσικά να ζείς..παραδεισένια...η δε..συνταγή ;..απλή και...πάμφθηνη...

Παρατείστε την Αθήνα , ελάτε στο...χωριό μας , κάπου θα υπάρχει ένα..κομματάκι γης , κι' ένα..καλυβάκι να βάλτε το κεφαλάκι σας , δεν χρειάζονται..πολυτέλειες , όχι να κάτι σαν κι' αυτό...





..προτιμείστε να μην έχει...ηλεκτρικό ρεύμα , ούτε..κλιματισμούς και...παραμύθια , να κάπως..έτσι ......



ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ.....

Ένα σπιτάκι φτωχικό,στη ράχη στον Ψαλά, θέλω να χτίσω,
νάχει δυό οργιές αυλή,γι’απαντοχή στις δύσκολες τις ώρες,
και τα όσα μου μένουν χρόνια,εκεί,αθόρυβα να ζήσω,
μακρυά απ’του κόσμου τις καλοκαιριές, μα και τις μπόρες.

Μιά καμαρούλα τόση δα,να μου χωράει χαρές και λύπες,
ολόγιομη, απ’ταλύτρωτα τα παιδικά ονειρά μου ,
φίλοι χαμένοι , έρωτες,πολύχρωμες τουλίπες,
μεσ’το περβόλι της καρδιάς,μονάχη συντροφιά μου.

Μπροστά στην πόρτα, ένα πέτρινο σκαλί,για στοχασμό
και πλάι, ακοίμητος φρουρός, η γέρικη,πελώρια,ορτανσία,
που την κανάκευε η μάνα ,σαν παιδί,ραντίζοντάς την μ’αγιασμό,
Σταυρού και Φώτων,με κλωνί βασιλικό απ’την εκκλησία.

Μιά ψάθινη,παλιά,καρέκλα στη γωνιά κι’ένα τραπέζι,
κι ολ’ογυρα στούς τοίχους κάδρα,τ’αδερφού και των γονιών μου,
κι’όταν τις νύχτες, η βροχή με τα παράθυρα θα παίζει,
να στροβιλίζομαι, στη δίνη των ονείρων,των παλιών μου.

Μαύρο,ξερό,ψωμί και δυό ελιές για γιόμα και για δείπνο,
και κάπου-κάπου ένα ποτήρι κόκκινο κρασί,ανάμα,
και με ψυχή και σκέψη καθαρή,στόν άγιο ύπνο
να ξαναζώ,κάθε βραδιά,της πρώτης νειότης μου το θάμα.

Κάνε το Θεέ μου,τούτο δω,το όνειρο να στρέξει,
ν’αξιωθώ παιδί ,ξανά,να πορευτώ στ’αγκάθια,
κι’αυτή η ζωή μου,η λειψή,ας μη βιαστεί,ας μην τρέξει
ώσπου να σώσω,απ’την ψυχή,να σβύσω όλα τα πάθια……K.-



Αφού λοιπόν εξασφαλίσετε , όλα αυτά που..λέμε παραπάνω , δεν απομένει , παρά να..νοιώσετε την μεγαλύτερη , όπως το..διβάζετε , ικανοποίηση , τη μεγαλύτερη...ηδονή , αν είναι η..πρώτη σας φορά , ερχόμενοι σε επαφή με τη..μάνα..γη , και σας το λέω εκ...πείρας , γιατί στα 63 μου ένοιωσα αυτή τη χαρά , την απέραντη ικανοποίηση , σκάβοντας , γιά πρώτη φορά , τη...γη , έννοιωσα την ευωδιά του φρεσκο..σκαμμένου και βρεσκοβρεγμένου..χώματος , μιά ευωδιά αλλοιώτικη , πρωτόγνωρη ,...συγκλονιστική....

Φυτεύουμε τα...ζαρζαβατικά μας , όποια κι'αν είναι αυτά , τα..παρακολουθούμε βήμα-βήμα , να μεγαλώνουν , να...θεριεύουν , τους..τραγουδάμε , τους βάζουμε...μουσική , το κάθε είδος θέλει κα τη..δική του μουσική π.χ. οι ντομάτες θέλουν..ρέιβ , σόκιν ..μουσική , γιά να...κοκκινίζουν , τα αγγουράκια..ήπια , συμφωνική , γιά να μην...αγριεύουν και ..γίνονται..στραβά , το ίδιο και οι..πιπεριές , στα κολοκυθάκια και τις..μελιτζάνες μπορούμε να βάλουμε ελαφρολαικά , η και...δημοτικά ακόμα χωρίς να τους δημιουργήσουμε ..προβλήματα στην ανάπτυξη...γιά δείτε ένα..βιντεάκι...που ..ετοιμάσαμε γιά σας....




...όπως βλέπετε τα ..ζαρζαβατικά μας ...μεγάλωσαν , αρχίζει η..σοδειά , προσοχή όμως στο...κόψιμο , με το...γάντι , παρακαλώ , με το...γάντι , και φυσικά με..κλαδευτηράκι , ψαλίδα που λένε , μην τα..τραυματίσουμε , τώρα αν είναι μπορετό την ώρα της..ζαρζαβατο..συλλογής , να έχουμε και την κατάλληλη ..μουσική , τότε θα είναι το...τέλειο , το...ιδανικό , μετά τη..ζαρζαβατοσυλλογή , τελειώνει η...πνευματική πλέον δουλειά , κι' αρχίζει...η πεζή , η...μαγειρική , αυτή αδέρφια αφήστε την στη...σύζυγό σας , αρκετά κουραστήκατε εσείς... ,

Το..καλαθάκι του...μπάρμπα..Κώστα έτοιμοοοοο , κι' όπως θα' λεγε κι' ο..υπέροχος Μαμαλάκης , και..ντoματούλες έχει , και..κολοκυθολέλουδα , και...δυόσμο . και...αγγουράκια , και κολοκυθάκια , και..πιπεριούλες και δίπλα στη τσάντα ..βλητάκια , αν και τα αποφεύγουμε γιά να μην κατηγορηθούμε γιά...κανιβαλλισμό...


Α..μη το ξεχάσω , όχι..φάρμακα , λιπάσματα , ορμόνες κλπ...όχι , τίποτ' απ' όλα αυτά , ΜΟΝΟ...ΝΕΡΑΚΙ του..Θεού , η μάλλον του...Μόρνου , πανάκριβο μεν..αλλά απαραίτητον ..δεν , και φροντίστε να παίρνετε κάθε μέρα ..το..υδροδοτικό..Δημοτικό ..δελτίο , απλά γιά να ξέρετε αν ..θα 'χετε η..όχι νερό...αν φυσικά ξέρει κι' ο...Δήμος...

Τόοοοσο απλά λοιπόν μπορείτε να φκιάξετε τον ι.χ. σας...Παράδεισο και να ζείτε.....Παραδεισένια , σαν τους...πρωτόπλαστους , αλλά προσοχή στο...μήλο ...καίει..α...θα εφαρμόζετε πάντα την ...Κυβερνητική...τακτική , απλά...σεμνά..ταπεινά και...μετρητά !!!

Να περνάτε...Παραδεισένια , με την αγάπη μας..........Κ.-

1 comment:

Anonymous said...

κ. Κώστα, παραγγελίες δέχεστε; Να περάσουμε μια βόλτα απο το καψαλέικο για κολοκυθοκορφάδες;
Ο κήπος φαίνεται υπέροχος και ζηλευτός. Αν σας λείψει καμία τομάτα, σας προειδοποιώ, εμείς περαστικοί την λιμπιστήκαμε!

τις καλημέρες μας,
Κ+Κ

Υ.Γ. Τα συγχαρητήρια μας στο Χάρη. Καλό ξεκίνημα.