Μιά παλιά όμορφη φωτογραφία , με τα χάνια Στενού , αριστερά και το Βελούχι στο βάθος δεξιά......Την παραμονή λοιπόν της Παναγίας , σπάγαν όλα τα..συγκοινωνιακά..ρεκόρ της εποχής , απ' το μεσημέρι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες , έρχονταν λεωφορεία γεμάτα γιά τα χωριά της περιοχής μας , οι πιό πολλοί όμως ήταν γιά το Βελούχι , κι' άρχιζε το ..πήγαινε -έλα , των ταξί , ο Μποβιατσόγιαννος κι' ο μπάρμπα Βασίλης ο Ρέλλος , με τα αλησμόνητα...Φορτάκια , δεν έπαιρναν ανάσα..πνίγονταν στη δουλειά ...
Στο Λιδορίκι , φιλοξενούσαμε , από δυό-τρεις μέρες , τα μέλη των..ορχηστρών , που είχαν ...μετακληθεί..ειδικά γιά το πανηγύρι της Παναγίας , συμπληρώνοντας τα κενά ΄γιατί κάποιες..ειδικότητες , ακκορντεόν , ντραμς κλπ , δεν τις κάλυπτε η..ντόπια ..παραγωγή , έμεναν στα ξενοδοχεία , Παπαδόπουλου , Ανδρίτσου , Παπαιωάννου και Γαρδίκη , ντυμένοι..εξεζητημένα , παρδαλό..χρωμα , με τα..δαχτυλίδια και τις χρυσές καδένες τους , γυφτοφέρνοντας...δεν σου δίναν και την..καλύτερη εντύπωση..ενώ μερικοί ήταν και...αμφι..ταλαντευόμενοι...καταλαβαίνετε...
Όλη τη μέρα , σχεδόν , έκαναν...ψευτοπρόβες μέσα στο μαγαζί μας , κουρτίζαν τα όργανα , και γινόταν , φυσικά , ο σχετικός...χαβαλές , εγω βέβαια , παθιασμένος με τη μουσική αφοσιωνόμουνα στο να παρακολουθώ , εγκαταλείποντας τα..διευθυντικά μου καθήκοντα στο..μαγαζί , στο σπίτι μας , εκείνα τα χρόνια , απ' τις αρχές-αρχές του καλοκαιριού , μόλις σχόλαγαν δηλαδή τα σχολεία , επικρατούσε ...πανικός , το..αδιαχώρητον , μπαρμπάδες , θειάδες , ξαδέρφες και ξαδέρφια , συμπέθεροι , καταλάμβαναν τα..κρεβάτια μας και υπήρχε ειδικός χώρος...παιδικής..στρωματσάδας , όπου , όπως καταλαβαίνετε γινόταν το..έλα να δεις.. μιλάμε γιά ανεξέλεγκτες καταστάσεις , αλλά και...απερίγραπτα όμορφες , αξέχαστες...
Βέβαια το σπίτι μας λειτουργούσε και σαν..διαμετακομιστικό...κέντρο , δηλαδή έρχονταν συγγενείς , αγαπημένοι , μιά ..δυό μέρες πριν το πανηγύρι , έμεναν σε μας και ..προωθούνταν μετά στον τελικό ..προορισμό , αυτό βέβαια σημαίνει πως γιά κάποιες , λίγες ίσως , μέρες , στο σπίτι μας , το πατρικό το παλιό , μέναμε 15..20 και καμιά φορά 25 άτομα , κι' αυτό διαρκούσε όσο ..υπήρχαν ..πανηγύρια , δηλαδή όλο σχεδόν το καλοκαίρι , στριμωξίδι , στο σπίτι , οένας πάνω στον...άλλο , που λένε , αλλά ποιός νοιαζόταν , περνούσαμε τόσο όμορφα....και φυσικά το ίδιο , περίπου , ίσχυε και γιά τις..πασχαλινές διακοπές των σχολείων...
Βέβαια η..σύνθεση περιλάμβανε τα..μόνιμα η..τακτικά , και τα..αντεπιστέλλοντα η..έκτακτα μέλη , τα τακτικά ήταν οι οικογένειες των αδερφών της μάνας μου , μπαρμπάδες , θειάδες , ξαδέρφια , και..ξαδέρφια , αγαπημένα , του πατέρα μου , που όλοι μαζί δημιουργούσαμε μιά υπέροχη ατμόσφαιρα...
Τα εξ..Αθηνών ξαδέρφια μας , έφερναν στο χωριό και την ..τελευταία..λέξη της Αθηναικής μόδας και..ζωής , όπως επίσης και τις φιγούρες των καινούργιων χορών , τις οποίες και μας μάθαιναν, και όπως εύκολα καταλαβαίνετε , η ζωή των..μεγαλύτερων στο...Καψαλαίικο , δεν ήταν και τόσο..εύκολη και..ήσυχη , αλλά όπως είπαμε και πριν δεν πολυ..νοιαζόμασταν γι' αυτά...
Βελούχι , το πανέμορφο..Μισονήσι , πνιγμένο στο πράσινο και τα..νερά...παράδεισος...
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .....
Στο Λιδορίκι , φιλοξενούσαμε , από δυό-τρεις μέρες , τα μέλη των..ορχηστρών , που είχαν ...μετακληθεί..ειδικά γιά το πανηγύρι της Παναγίας , συμπληρώνοντας τα κενά ΄γιατί κάποιες..ειδικότητες , ακκορντεόν , ντραμς κλπ , δεν τις κάλυπτε η..ντόπια ..παραγωγή , έμεναν στα ξενοδοχεία , Παπαδόπουλου , Ανδρίτσου , Παπαιωάννου και Γαρδίκη , ντυμένοι..εξεζητημένα , παρδαλό..χρωμα , με τα..δαχτυλίδια και τις χρυσές καδένες τους , γυφτοφέρνοντας...δεν σου δίναν και την..καλύτερη εντύπωση..ενώ μερικοί ήταν και...αμφι..ταλαντευόμενοι...καταλαβαίνετε...
Όλη τη μέρα , σχεδόν , έκαναν...ψευτοπρόβες μέσα στο μαγαζί μας , κουρτίζαν τα όργανα , και γινόταν , φυσικά , ο σχετικός...χαβαλές , εγω βέβαια , παθιασμένος με τη μουσική αφοσιωνόμουνα στο να παρακολουθώ , εγκαταλείποντας τα..διευθυντικά μου καθήκοντα στο..μαγαζί , στο σπίτι μας , εκείνα τα χρόνια , απ' τις αρχές-αρχές του καλοκαιριού , μόλις σχόλαγαν δηλαδή τα σχολεία , επικρατούσε ...πανικός , το..αδιαχώρητον , μπαρμπάδες , θειάδες , ξαδέρφες και ξαδέρφια , συμπέθεροι , καταλάμβαναν τα..κρεβάτια μας και υπήρχε ειδικός χώρος...παιδικής..στρωματσάδας , όπου , όπως καταλαβαίνετε γινόταν το..έλα να δεις.. μιλάμε γιά ανεξέλεγκτες καταστάσεις , αλλά και...απερίγραπτα όμορφες , αξέχαστες...
Βέβαια το σπίτι μας λειτουργούσε και σαν..διαμετακομιστικό...κέντρο , δηλαδή έρχονταν συγγενείς , αγαπημένοι , μιά ..δυό μέρες πριν το πανηγύρι , έμεναν σε μας και ..προωθούνταν μετά στον τελικό ..προορισμό , αυτό βέβαια σημαίνει πως γιά κάποιες , λίγες ίσως , μέρες , στο σπίτι μας , το πατρικό το παλιό , μέναμε 15..20 και καμιά φορά 25 άτομα , κι' αυτό διαρκούσε όσο ..υπήρχαν ..πανηγύρια , δηλαδή όλο σχεδόν το καλοκαίρι , στριμωξίδι , στο σπίτι , οένας πάνω στον...άλλο , που λένε , αλλά ποιός νοιαζόταν , περνούσαμε τόσο όμορφα....και φυσικά το ίδιο , περίπου , ίσχυε και γιά τις..πασχαλινές διακοπές των σχολείων...
Βέβαια η..σύνθεση περιλάμβανε τα..μόνιμα η..τακτικά , και τα..αντεπιστέλλοντα η..έκτακτα μέλη , τα τακτικά ήταν οι οικογένειες των αδερφών της μάνας μου , μπαρμπάδες , θειάδες , ξαδέρφια , και..ξαδέρφια , αγαπημένα , του πατέρα μου , που όλοι μαζί δημιουργούσαμε μιά υπέροχη ατμόσφαιρα...
Τα εξ..Αθηνών ξαδέρφια μας , έφερναν στο χωριό και την ..τελευταία..λέξη της Αθηναικής μόδας και..ζωής , όπως επίσης και τις φιγούρες των καινούργιων χορών , τις οποίες και μας μάθαιναν, και όπως εύκολα καταλαβαίνετε , η ζωή των..μεγαλύτερων στο...Καψαλαίικο , δεν ήταν και τόσο..εύκολη και..ήσυχη , αλλά όπως είπαμε και πριν δεν πολυ..νοιαζόμασταν γι' αυτά...
Βελούχι , το πανέμορφο..Μισονήσι , πνιγμένο στο πράσινο και τα..νερά...παράδεισος...Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι .....
No comments:
Post a Comment