ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΛΕΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ - Β.'

Α Ρ Γ Ο Ν Α Υ Τ Ε Σ

Έπρεπε προτού φτάσουμε στο τέρμα μας
τους Τυρρηνούς κουρσάρους ν' ανταμώσουμε
στήθος με στήθος γιά να χτυπηθούμε .

Έπρεπε κι οι Δολίονες και τα αντίθετα
των βορεινών ανέμων ανταριάσματα
στο δρόμο μας , εμπόδιο να σταθούνε .

Στις Συμπληγάδες έπρεπε , που χάσκανε
σα στόμα του θανάτου , το καράβι μας
τον τρόμο του χαμού να δοκιμάσει .

Χωρίς αυτά μικρότερη θα νοιώθαμε
κι τη χαρά μας και την περηφάνεια μας
που φτάσαμε επί τέλους στην Κολχίδα .

( Γνώριμοι δρόμοι )



ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟ
( Επιλεγμένο απόσπασμα )

Το χιόνι αργά , βουβά το δρόμο σκέπαζε
κι' εγώ σε καρτερούσα νάρθεις πάλι ,
ν' ακούσω το ιλαρό σου αργυρόγελο
σαν ένα ρυάκι σε πλαγιές χλοισμένες .

Κι' ερχόσουν πάντα πρόσχαρη , το τζάκι μου
και το λιτό μου δείπνο να ετοιμάσεις
και γιά την πρώτη αγάπη σου μιλώντας μου
σαν άπλερο πουλί να τιτιβίσεις .

Κι' ήρθε καιρός που μ' έχασες , που ξέχασα
το φτωχικό μου τζάκι , και στα φώτα
μιάς πολυθόρυβης ζωής ασώτευα
της νιότης μου τα αιμάτινα κοράλια .

( Γνώριμοι δρόμοι )