skip to main | skip to sidebar
ENA .. KAΠΟΙΟ...ΔΑΚΡΥ...
Τούτο το δάκρυ , το φτωχό μου , το Μαγιάτικο ,
που κύλησε , στο φως του φεγγαριού ,το χρυσωμένο ,
ήταν το πιο’ μορφό μου δώρο , το γιορτιάτικο
από ένα άγνωστο , θλιμένο αερικό , αγαπημένο .
Χανόμαστε οι άνθρωποι , στ’ ατέλειωτα τα πέλαγα ,
πλούτο και δόξα κυνηγώντας , μεγαλεία.. να γνωρίσουμε ,
κι’ όμως δυό λέξεις φτάνουν , απ’ της γης τα πέρατα ,
δυό λέξεις τρυφερές , για να μας κάνουν να δακρύσουμε……K .-
Λιδορίκι 22 05 07 .
Όταν τα αερικά γίνονται ..δρόμοι καρδιάς , δρόμοι γαληνεμένοι , ερημικοί , ατέλειωτοι , ονειρεμένοι με υπέροχα ολόλευκα ..δέντρα..η ζωή , σίγουρα , γίνεται πιό..όμορφη...
Λιδορίκι 21-9-2008 .
Καλό σας μεσημέρι...
Απ' το Λιδορίκι με αγάπη...........Κ.-
1 comment:
Το δάκρυ της ψυχής που δε λησμονά.
Σας ευχαριστώ.
Post a Comment