ΠΕΡΣΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ..ΓΡΑΦΑΜΕ...

9.9.07

ΠΛΑΤΑΝΟ...ΦΩΤΙΑΣ.......ΣΥΝΕΧΕΙΑ......

Αγαπημένοι μου φίλοι , καλησπέρα ....σας χρωστάω τα...νεώτερα της χθεσινοβραδινής ...φωτιάς , δεν υπάρχουν , δυστυχώς , νέα πάνω στα αίτια , δυό σενάρια παίζουν , το ένα , λέει πως κάποιος γύρω στις 7 το βραδάκι έριξε ένα μικρό βαρελώτο μέσα στην κουφάλα του πλάτανου , γιά να φύγουν , απ' τον κρότο , τα σπουργίτια που κουρνιάζουν πάνω στα κλαδιά και...λερώνουν τους ...καθήμενους στην πλατεία , μέσα στην κουφάλα υπήρχαν , και...υπάρχουν , διάφορα ..σκουπίδια που πήραν σιγά-σιγα φωτιά η οποία ανέβηκε προς τα πάνω , και έγινε αντιληπτή αργά το βράδυ , 10-10 30 , από μερικούς Αλβανούς που κάθονταν στην καφετέρια , οι οποίοι είδαν καπνούς και ενημέρωσαν κάποιους στην πλατεία , κινητοποιήθηκε η Πυροσβεστική και όλα ευτυχώς πήγαν καλά .
Ζημιές μεγάλες δεν υπάρχουν και μάλλον δεν πρέπει νάχει θιγεί ο πλάτανος , αυτό βέβαια θα φανεί στο μέλλον .
Το δεύτερο σενάριο λέει πως η φωτιά προήλθε από ένα προβολέα που έχουν μέσα στα κλαδιά , πυρώθηκαν διάφορα βρύα και χνούδια που έχει ο πλάτανος και έγινε η ανάφλεξη , πάντως δεν έγινε κάποια επίσημη σχετική έρευνα και όσα λέγονται είναι εικασίες , το καλό είναι ότι όλα έγιναν πριν φύγη ο κόσμος , γιατί αν γινόταν αργότερα τότε....κανείς δεν ξέρει το αποτέλεσμα .
Τέλος καλό , όμως , όλα καλά....ας ελπίσουμε πως είναι έτσι τα πράγματα και δεν δα...ξανασυμβεί κάτι τέτοιο , εσείς πάντως μη...φοβάστε το ερχόμενο καλοκαίρι πάλι...κάτω απ' τον πλάτανο θάμαστε γιά το καφεδάκι και τα... σχετικά μας....
Καλό σας βράδυ και να περνάτε καλά..........Κ.-

9.9.07

Η ΔΩΡΙΔΑ...ΣΤΗΝ...ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ - 27ο

ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ....ΖΩΗ - 4ο .
" Τον καιρό που ο Αλής αφέντευε πασάς στα Γιάννινα -γράφει ο Πενταγιώτης - η Ακαρνανία κ' η Αιτωλία , αχώριστες και τότε , αποτελούσαν την επαρχία Κάρλελι . Τα δε Κράβαρα , αν και από τη θέση τους είναι μέρος της Αιτωλίας , τα θεωρούσαν πρωτεύουσα της Δωρίδας , κι' είναι περίεργο αυτό γιατί η ανατιλική [εδιάδα του Έπαχτου και η γειτονική της επαρχία του Λιδορικιού , χωρίζουνται από το Μόρνο ποταμό , κι' όμως τούτο το φυσικό σύνορο - που στέκεται άλλωστε και σήμερα διαχωριστική γραμμή σε δυό Νομούς - τότε δεν εμπόδιζε το καπετανάτο νάχει έδρα τα Κράβαρα , όπου λειτουργούσε το σκολειό .
Στα ορεινά μας φτωχοχώρια , σπανίζουν τα σκολειά , ο πατέρας προτιμούσε να κρατάει κοντά του το τρανότερο παιδί , αγόρι η θυγατέρα , βοήθεια στη βισκή , το άρμεγμα , το τυροβόλημα και γενικά παραχέρι σε κάθε του ασχολία της ποιμενικής ζωής .
Δυό χέρια έχω μονάχος , έλεγε , τι να πρωτοκάνω ;....Τη χαρά που δοκιμάζουν τους τωρινούς καιρούς τα παιδιά , λογαριάζοντας : του χρόνου πηγαίνω κι' εγώ σχολειό , μεθαύριο ανοίγει το σχολείο μας ! τότε δεν την γνώριζαν τα Ελληνόπουλα . Γιά τα θηλυκά , ο φόβος που σ' άλλα μέρη ανάγκαζε τα κορίτσια να κλείνονται στα σπίτια τους , ίδιες..χανούμισες ,και να μην πηγαίνουν ούτε στην εκκλησιά ,στα ορεινά της Ρούμελης , απάτητα ωες επί το πλείστο , δεν υπήρχε . Μα κι' εκεί οι γονιοί , δεν βλέπαν την ανάγκη να μάθει γράμματα το κορίτσι .
Γιά τ' αρσενικά βρίσκαν άλλη δικαιολογία :
- Δεν είναι γιά μας τα γράμματα !...Χρειάζουνται φυλλάδες , πλάκες , κοντύλια κι' ένα σωρό κουρουφέξαλα ....Εμείς καλά-καλά τ' αλεύρι δεν μπορούμς ν' απαντήσουμε !...Και τ' άφιναν αγράμματα ,αν όμως ήσαν ξυπνά κι' έδειχναν κάποια κλίση γιά μάθηση , έπρεπε να πηγαίνουν στο κοντινό μοναστήρι , γιατί οι παπάδες των χωριών , μπορεί να κράτησαν την θρησκεία του ταλαιπωρημένου Ελληνισμού , αλλά γιά να διδάξουν δεν ήσαν σε θέση οι περισσότεροι . Ό,τι γνώριζαν το γνώριζαν απ' την πράξη κι' όχι γιατί ήσαν σπουδασμένοι .
Το παιδί λοιπόν , έπρεπε κάθε μέρα να βαδίζει μιά-δυό ώρες μέσα στη βαθειά νύχτα , να προφτάσει να βρίσκεται με τα χαράματα εκεί όπου το καρτερούσε ο δασκαλόπαπας .
Προχωρόντας στην ερημιά , ολοένα έκανε το σταυρό του , σιγοψέλνοντας το < Θεοτόκε Παρθένε >και το < Κύριε των Δυνάμεων > γιά να διώξει τα δαιμόνια , και σαν ξεθαρρευόταν από την ίδια του τη φωνή , αρχήνιζε να σιγοτραγούδά το γνωστό...φεγγαράκι μου λαμπρό....μα έχει απομείνει από τότε κι' ένα άλλο παιδικό τραγιυδάκι :
Ήλιε μου , παραήλιε μου , χρυσό μου παληκάρι
έβγαλε τα μαύρα σου και βάλε τα χρυσά σου .
Οβρηόπουλα , Τουρκόπουλα στην πίσα κολλημένα
κι ' εμείς τα Χριστιανόπουλα , στον ήλιο πυρωμένα .
που σίγουρα κάποιο πολιτικό υπαινιγμό έκρυβε .
Στα σκολειά αυτά μαθαίνουν < κολυβογράμματα > , να παπαγαλίζουν δηλαδή το οχταήχι και να συλλαβίζουν το Ψαλτήρι και τον Απόστολο , γι' αυτό τότε τα Ελληνόπουλα ξέραν τους Ψαλμούς και τη λειτουργία απέξω .
Οι δάσκαλοι τις περισσότερες φορές ήσαν καλόγεροι , και τι καλόγεροι ! Άνθρωποι ακοινώνητοι , ακαλλιέργητοι κι' όλότεκα ακατάλληλοι να μορφώσουν παιδιά , τι να σου κάνουν ; στην προσπάθειά τους να μεταδώσουν γράμματα , που καλά-καλά κι' αυτοί δεν κάτεχαν παίδευαν τα παιδιά με κάθε λογής τομωρία , η πιό ελαφρυά ήταν να τα χτυπούν με βούρδουλα η με βέργες στις παλάμες , μα , παρασυρόμενοι από την ίδια την οργή τους , αρχήνιζαν ξυλιές , κλωτσιές , μπουνιές και βαρούσαν αλύπητα όπου λάχαινε . Έπειτα είχαν κι' άλλους τρόπους να τιμωρούνε , τους κρέμαγαν σα λαιμαριά απ' το λαιμό , ένα ταγάρι γεμάτο λιθάρια , ίσα με πέντε οκάδες βάρος , πούπρεπε να το κρατούν τα καψόμοιρα , ώσότου αποφασίσουν να τα ξεφορτώσουν η τάβαζαν να στέκουν στο ένα ποδάρι , σαν λελέκια , και τα ξεχνούσαν εκεί , με αποτέλεσμα να σωριαστούν απ' την κούραση ...
Τέτοια ήταν η κατάσταση στη Ρούμελη τα προεπαναστατικά χρόνια και φυσικά κανένας απ' τους Τούρκους πασάδες δεν σκοτίστηκε να την καλλιτερέψει ".

Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι.......

9.9.07

ΕΔΩ....ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΟ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ..ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ....

Αδέρφια αγαπημένα , Λιδορικιώτες και φίλοι του Λιδορικιού μας γειά σας....
Τι ..νύχτα και η..χθεσινή...παρά..λίγο το χωριό μας να γίνει...πυρόπληκτο , να χάσουμε το..αποκούμπι μας , τον πλάτανό μας , εν..έτει...2007 , Σαββατόβραδο , 8..Σεπτεμβρίου και ώρα ...11η..βραδυνή...σαν ανέκδοτο δεν μοιάζει ;
Κυριακή σήμερα αδέρφια , ο μήνας έχει....εννιά , Εθνική μας...γιορτή , Σεπτεμβρίου 2007 , 252η μέρα του χρόνου , Ιωακείμ και Άννης , Σεβηριανού μάρτυρος , σε όσες και όσους γιορτάζουν η έχουν γενέθλια στέλνουμε απ' την ...ψυχούλα μας τις πιό ζεστές...ευχές , νάστε όλοι καλά , και ν' αγαπάτε το...χωριό μας , τόχει ανάγκη , γιατί όπως λέει κι' ο σοφός μας λαός , τα καρποφόρα ..δέντρα ...πετροβολάνε , ευχαριστούμε όλους σας γιά την αγάπη που δείχνετε...εμπράκτως στην ταπεινή αυτή..Λιδορικιώτικη...γεφυρούλα που μας κρατάει..ενωμένους , κι' ακόμα τους...χθεσινούς ...επισκέπτες μας απο : Αθήνα , Ιωάννινα , Πάτρα , Θεσσαλονίκη , Άμφισσα , Νόρμαν - Οκλαχόμα , Η.Π.Α , Κίνγκστον - Καναδά και φυσικά...Το ΛΙΔΟΡΙΚΙ μας .
Η χθεσινοβραδινή..περιπέτεια αδέρφια , σαν ..μεμονωμένο περιστατικό , ίσως δεν έχει και ιδιαίτερα μεγάλη..σημασία , μην το βλέπετε όμως έτσι ..απλά , γιατί με καμμιά...λογική δεν μπορεί να..εξηγηθεί πως , η Βαθειά ήταν ΘΕΟΣΚΟΤΕΙΝΗ ..Σαββατόβραδο , 8 Σεπτεμβρίου , ενώ ο...Σερεντέλης , που σημειωτέον , βρίσκεται...σε..αθλία ...κατάσταση , ήταν...πλήρως...ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ...ΦΩΤΑΓΩΓΗΜΕΝΟΣ .. περίεργα..πράγματα ..συμβαίνουν .....
Από καιρό , βέβαια , φωνάζουμε γιά την..επικρατούσα..κατάσταση , ακόμα και χθες και..προχθές αναφερθήκαμε στο...Λιδορικιώτικο...FAR...WEST , δεν ξέρουμε τι συμβαίνει σε άλλα μέρη , δεν μας ..νοιάζει , αλλά εδώ το πράγμα δεν πάει..άλλο , παράγινε....
Οι Λιδορικιώτες-Λιδορικιώτες ..απαιτούμε να ξεκαθαρισθεί αυτή η...απαράδεκτη κατάσταση , εδώ..και..τώρα ...δεν μπορούμε να το χωνέψουμε αδέρφια το χθεσινοβραδινό , δεν φτάνει που τον...μασκάρεψαν τον..πλάτανο , με το..βρυσοέκτρωμα...αμ..να τον ...κάψουν ;
Πάντως δεν ..έχετε..παράπονο , σας ενημερώνουμε...αμέσως , γι' αυτό λοιπόν τώρα θα κάνουμε..διάλειμμα γιά να πάμε πρός...ηνημέρουση και θα τα..ξαναπούμε...ηντός..μιτά...σι...λίγου...ως τότε .......
Πιέστε ένα..Ελληνικό..μέτριο..καφεδάκι , ακούστε όμορφα τραγουδάκια και τα...λέμε......απ' το , παρά λίγο...πυρόπληκτο...ΛΙΔΟΡΙΚΙ με..αγάπη........Κ.-
ΣΗΜ: Ευχαριστούμε επίσης , θερμά , τους φίλους που με σχόλια και μηνύματά τους εξέφρασαν την ..αγανάκτησή τους για το χθεσινό...πατανο επεισόδιο....νάναι..καλά...