30.9.08

ΠΕΡΣΙ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ..ΓΡΑΦΑΜΕ...

30.9.07

TO...AMOΛΥΜΑ ΤΟΥ...ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ..... Β '

Αφού , λοιπόν , αποφασιζόταν απ' τους..αεροναυπηγούς το μέγεθος και το..μοντέλο , έπρεπε να βρεθεί κι' ο κατάλληλος χώρος , που να βόλευε για την όλη διαδικασία , χρειαζόταν άπλα για να μπορούν να στρωθούν οι κόλλες , να κολλήθούν και να γίνουν τα ραψίματα , συνήθως αυτή η δουλειά , όταν ο καιρός ήταν καλός γινόταν σε κάποιο αλώνι , όπου μεταφερόταν όλο το...συνεργείο , με τα..συμπράγκαλα , και στρωνόταν στη δουλειά , όλα έπρεπε να γίνουν τέλεια γιατί...υπήρχε κι' ο...εχθρός , που έφτιαχνε κι' αυτός ...
Ο κθένας απ' το...συνεργείο είχε , φυσικά , αποκτήσει και την ..ειδικότητά του , άλλος κόλλαγε το χαρτι , άλλος έφτιαχνε το στεφάνι , γιά το στόμιο , από καλαμόβεργα , και έφτιαχνε και το σταυρό , από σύρμα , που θα κρέμαγαν το στουπί , άλλος πάλι φρόντιζε γιά το στουπί , νάναι καλό και να ρουπώσει καλά στο πετρέλαιο , όλοι έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους γιά να πετύχει η κατασκευή .
Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι η όλη διαδικασία γινόταν..μελετημένα ...επιστημονικά , παίρνανε και..μετεωρολογικό ..δελτίο απ' την ντόπια ...Ε.Μ.Υ , παπούδες , γιαγιάδες η γονεις , γιά το τι καιρό θα κάνει , κι' έτσι ήταν όλα έτοιμα , είχαν μαζεμένα και τα..καύσιμα..υλικά , και γινόταν η μεταφορά του...σκάφους στον τόπο εκτόξευσήσ του , συνήθως γινόταν σε μέρη που υπήρχε κάποια μάντρα , γιατί έπρεπε κάτω νάναι η φωτιά που ...γέμιζε το αερόστατο με το..προωθητικό..αέριο , το φούσκωνε 'ετσι λέγαμε τότε , καί φροντιζαν οι...μετεωρολόγοι το σημείο ΄...εκτόξευσης να είναι ..απάγγιο στο βοριά , τα παλιότερα χρόνια τουλάχιστον , απ'ότι μας λέει στην αφήγησή του ο αξέχαστος φίλος Αλέκος Κωστάκης : " πεδία εκτόξευσης ήταν η λάκκα του Ψαλλά , και τ'αλώνια του Σκούτα και του Ζώη , Κανάβεραλ και Μπαινκούρ...να πούμε ! ", στα δικά μας χρόνια , η εκτόξευση γινόταν απ' την μάντρα τ' Αη Γιώργη , συνήθως , η από διάφορα σημεία άλλα , ανάλογα τη γειτονιά που τόχε φτιαξει .
Βέβαια οι συνθήκες που περιγράφει ο Αλέκος , κι' έτσι ήταν , ήταν...σχεδόν πολεμικές , ανάμεσα στους μαχαλάδες , και στη δικιά μας εποχή υπήρχε ανταγωνισμός ...σκληρός αλλά όχι όπως τότε , και πιστεύω πως σ' αυτό συνετέλεσε και η αλλαγή της όλης κοινωνικοπολιτικής δομής μεταπολεμικά , οι μαχαλάδες άρχισαν να..πλησιάζουν μεταξύ τους , αλλά ο ανταγωνισμός...ανταγωνισμός...
Όταν λοιπόν ήταν όλα στην...εντέλεια , καθοροζόταν η μέρα , η ώρα κι' ο τόπος ...αμολύματος και τα συνεργεία αφού έκαναν και τους τελευταίους..ελέγχους , ήταν έτοιμα γιά τη μεγάλη στιγμή..........Κ.-
Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι......

30.9.07

ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ...ΛΙΔΟΡΙΚΙ.....

Καλό βράδυ αδέρφια , καθυστερημένος στο..ραντεβού μας , αλλά και..δικαιολογημένος , η μέρα σήμερα ήταν , το πρωί τουλάχιστον , υπέροχη , και πήγα και άναψα ένα κεράκι σε μιά εκκλησούλα , φτιαγμένη σε μιά σπηλιά λίγο πριν τη Συκιά , την Αρσαλή , έτσι τη λέμε εδώ αυτή την εκκλησούλα .
Το τι ακριβώς σημαίνει Αρσαλή , θα σας εξηγήσω αμέσως , κατ' αρχήν θα πρέπει να σας πω πως η κανονική ονομασία της είναι Ζωοδόχος Πηγή και γιορτάζει την Παρασκευή μετά το Πάσχα , τώρα το Αρσαλή δεν είναι τίποτα άλλο απ' τον..συντετμημένο..Δωρικό..ιδιωματικό τύπο του..Αγία..Ιερουσαλήμ , τόοοοοσο απλό...
Το οδοιπορικό αυτό , μετά των σχετικών φωτογραφιών , σας το φύλαγα γιά Κυριακάτικη έκπληξη , γιατί γιά όσους γνωρίζουν θα ήταν ένα ωρα'ιο ...ξάφνιασμα και γιά όσους δεν γνωρίζουν μιά καινούρια πάρα πολύ όμορφη..γνωριμία .
Ξεκινώντας απ' το Λιδορίκι , λοιπόν , και παίρνοντας το δρόμο για Λευκαδίτι , με πορεία πάντα Βόρεια -Βορειοανατολικά , διασχίζουμε μιά διαδρομή 8 περίπου χιλιομέτρων , μέχρι το Λυυκαδίτι , βαδίζοντας πάντα στους πρόποδες της Γκιώνας , σε δρόμο..ασφαλτοστρωμένο μεν , αλλά που θέλει ...επισκευές και..συντήρηση , σε πολλά σημεία , πάντως σε καλή γενικά κατάσταση , περνάμε το Λευκαδίτι και μετά από 5 περίπου χιλιόμετρα , συναντάμε το χωματόδρομο , που μας ανεβάζει στην...αετοφωλιά , που βρίσεται σε μιά σπηλιά μέσα στα βράχια η Αρσαλή και δίπλα , σε άλλη σπηλιά μικρότερη ο Άγιος Δημήτριος .
Η όλη διαδρομή με τα...αρνητικά της βέβαια , είναι πολύ όμορφη , το κομμάτι δε που είναι οι εκκλησούλες είναι ονειρεμένο , άγρια...επιβλητική ομορφιά , που σε κάνει να αισθάνεσαι..δέος..
Εκεί πήγαμε αδέρφια σήμερα και θα σας δώσουμε..αύριο , βέβαια , τις εντυπώσεις μας με κάθε δυνατή ..λεπτομέρεια και ..ελπίζουμε και με τις σχετικές...φωτογραφίες .
Γιά απόψε θα συνεχίσουμε το...αμόλυμα του..αερόστατου και μιά..αναδρομή απ' τις καλοκαιρινές...μέρες , που κάτι , ίσως , μας άφησαν.....
Ευχές γιά ένα όμορφο Κυριακόβραδο...
Απ' το χωριό μας με αγάπη..........Κ.-

No comments: