Υπέροχη η χθεσινή μέρα φίλοι μου , ξεχωριστή θα 'λεγα , πέρασα κάποιες όμορφες στιγμές στο παλιό μου σχολείο , στο παλιό μου Γυμνάσιο , εκεί που σήμερα είναι το Δημοτικό μας σχολείο , και δεν σας κρύβω πως...εξεπλάγην..λίαν ευχαρίστως , γιατί ; ..μα γιατί αντίκρυσα ένα σχολείο πεντακάθαρο , ομορφοβαμένο , με γούστο και ..συνέπεια αισθητική , και γενικά μιά..ζεστασιά που σπάνια συναντάς σε ..σχολεία και μάλιστα..Δημόσια . Βέβαια ούτε ..συζήτηση γιά..σύγκριση με τα δικά μας χρόνια , όχι πως εμείς..κακοπερνάγαμε , όχι ..αλλά πως να το κάνουμε τώρα τα..ραπανάκια είναι..απαραίτητα γιά την..όρεξη , γιατί δόξα τω Θεώ , τώρα υπάρχει φαγητό , και μάλιστα ..άφθονο , ενώ τότε...είχαμε..όρεξη , και μπόλικη μάλιστα , μα..μας έλειπε το..φαί...άλλες λοιπόν οι τότε..προτεραιότητες και φυσικά άλλες οι τωρινές...δείτε μερικές φωτογραφίες απ' το εσωτερικό του σχολείου.. 
Ενώ όμως μέσα επικρατούσε , μιά όμορφη ηρεμία , μιά ησυχία , ασυνήθιστη για..Δημοτικό σχολείο , έξω αδέρφια..γινόταν ..πόλεμος , ένας όμορφος όμως πόλεμος΄, ένας γλυκός πόλεμος υπό το..άγρυπνο βλέμα της Γυμνάστριας των παιδιών , της κ. Στεφανίας Πλάκα - Φωτοπούλου , που από χρόνια πιά είναι...Λιδορικιώτισσα , και μάλιστα με τα..ούλα της , δείτε όμως..το βιντεάκι...
...πέστε μου ..ειλικρινά , δεν..ζηλεύετε ;..εγώ έσκασα απ' τη ζήλεια μου ...βλέποντας τα γλυκά αυτά ..μπομπιράκια , ξαναμμένα , κατακόκκινα και καταιδρωμένα να κυνηγιούνται..αμέριμνα , χωρίς σκοτούρες ..προβλήματα και...μεγαλοπολίτικο...καυσαέριο..
Δεν ξέρω , η μάλλον ξέρω πως στα παιδιά μας , εδώ στο χωριό , λείπουν πολλά , δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και παροχές με τα παιδιά των μεγάλων αστικών κέντρων , έχουν όμως κάποια πράγματα που τα παιδιά των πόλεων ούτε που τα..υποψιάζονται , και πρώτα-πρώτα την ευωδιαστή ανάσα της Γκιώνας και του Βαρδουσιού , και πολλά-πολλά..άλλα .
Οι..εκπλήξεις όμως φίλοι μου είχαν και...συνέχεια , ανεβαίνοντας προς το..Γυμνασιο..Λύκειο , εκεί στις κερκίδες , δυό τρεις..πιτσιρικάδες , μου ..πέταξαν την ατάκα..εδώ..Λιδορίκι..εδώ..Λιδορίκι , χαμογελώντας , πράγμα που σημαίνει πως είναι..ιντερνετάκηδες , ανεβαίνοντας λοιπόν είδα και μερικά παιδιά να μπαίνουν στην αίθουσα με τους Η/Υ , θυμάστε βέβαια τον..περσινό μας σχετικό..αγώνα , τους ακολούθησα λοιπόν κι' εγώ , μπήκα και..δείτε τι είδα...
Δεν είναι υπέροχο !!..εγώ έτσι το..εισέπραξα , έννοιωσα συγκίνηση , και δεν σας κρύβω πως τα..χαζευα γιά λίγο , παρακολουθώντας την υπεύθυνη κ. Μαρία Δρόσου , να τα βοηθάει και να τα συμβουλεύει με πραγματική στοργή..μητρική στοργή...όμορφες εικόνες , υπέροχες...
Θα πρέπει εδώ να αναφέρουμε , το...καλό να..λέγεται , η αίθουσα ήταν πεντακάθαρη , ταχτοποιημένη , φρεσκοβαμένη , με λίγα λόγια ένα περιβάλλον όμορφο γιά τα παιδιά...
Καλό σας βράδυ , απ' το χωριό μας με αγάπη.......Κ.-
No comments:
Post a Comment