ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΟ...ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ...

Πάνε λίγες μέρες αδέρφια , που έχω στα χέρια μου μερικές (..πολλές ) φωτογραφίες στις οποίες εικονίζονται μερικά απ' τα πιό αγαπημένα μου πρόσωπα της παλιάς...όμορφης Λιδορικιώτικης κοινωνίας .

Η διάκριση δεν είναι...ρατσιστική , αλλά καθαρά..πραγματιστική , όλοι οι χωριανοί μας είναι αγαπημένοι μας , κι' όλοι πέρασαν κι' άφησαν , ο καθένας , το δικό του χαρακτηριστικό..χνάρι , το δικό του σημάδι , κι' έχουμε κάτι γιά να τους θυμόμαστε , όσους φυσικά έχουν...φύγει απ' τη ζωή .

Κεντρικό πρόσωπο σ' όλες αυτές τις φωτογραφίες , είναι μιά αλησμόνητη Κυρία του χωριού μας , η αξέχαστη Χρυσούλα Σφέτσου - Γκομόζια , ξεχωριστός άνθρωπος , κάτι που παραδέχονται όλοι , όσοι την γνώρισαν , να σας την περιγράψω με λίγα λόγια ; όπως βέβαια την έχω καταγραμμένη στο...σκληρό..δίισκο του..λίγου μυαλού μου ...

Η Χρυσούλα ήταν μιά..απέραντη καρδιά , γεμάτη..καλοσύνη , και με το ..ατελείωτο χαμόγελό της έλαμπε σαν τον..ήλιο , έτσι τη θυμάμαι την υπέροχη Χρυσούλα , έτσι..ακριβώς....και δεν σας κρύβω πως νοιώθω μιά απέραντη χαρά όταν συναντάω την αγαπημένη της κόρη , την Τασία , δεν ξέρω...ξεγελιέμαι , νομίζω πως βλέπω εκείνη...

Λάκκες , 7 Ιουνίου 1953 , το γεγονός της..χρονιάς , οι γυμναστικές επιδείξεις...

Το χωριό μας ακόμα γιάτρευε τις..πληγές του , που ήταν και..πολλές , αλλά η ζωή...συνεχίζεται , κι' ύστερα , μετά από τόσα και τόσα , που είχαν περάσει οι χωριανοί μας , έπρεπε να..ξεσκάσουν και λίγο...στο τραπέζι , αριστερά ο αείμνηστος Γυμνασιάρχης μας, Χαρίλαος Παπαδημητρίου , δίπλα του ο παπα Κοράκης , δεξιά -δεξιά , με το μουστάκι ο Βασίλης Κουλόπουλος και δεύτερη , αριστερά , απ' τον ένστολο , η Χρυσούλα .

Αύγουστος του...1946 , η Χρυσούλα , πρώτη από αριστερά , καθιστή , κοπελίτσα ακόμα , με μιά νεανική συντροφιά , μάλλον κάπου στο Βελούχι , συμπερασματικά το..λέω , λόγω του υπάρχοντος..πράσινου , και Αύγουστο..μήνα μάλιστα , μόνο εκεί θα υπήρχε....


Δέκα οχτώ Μαρτίου 1951 , η αξέχαστη Χρυσούλα , με ένα φιλικό ζευγάρι , απολαμβάνουν τον Γιάννη Παπαιωάννου και το συγκρότημά του στην ..Τριάνα του....Χειλά , που όπως καλά..βλέπετε ήταν μιά απλή...ταβερνίτσα , όπως όλα τα τότε κέντρα . Μη μου πείτε πως δεν είναι ίδια με την κόρη της ;
Ας είναι αναπαυμένη , τη θυμόμαστε με πολλή αγάπη , και ..λείπει απ' το...χωριό μας ...